Sunday, January 8, 2012

၂၀၁၁ မွတ္တမ္း

၂၀၁၁ အတြက္ ျပကၡဒိန္ စာမ်က္ႏွာမ်ား ကုန္သြားခဲ့ၿပီး ၂၀၁၂ အတြက္ စာမ်က္ႏွာ အသစ္မ်ား စတင္ခဲ့ၿပီ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ေရးေနက် မွတ္တမ္းေရးဖို႔ ေနာက္က်ခဲ့သည္။

ဒီမွတ္တမ္းေလးကို မေရးခင္မွာ ဇႏၷဝါရီလဆန္းက ေလးႏွစ္ျပည့္သြားေသာ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ပိုစ့္ေတြေရာ ေကာ္မန္႔ေတြပါ အစမွ အဆံုး ေသေသခ်ာခ်ာ တေခါက္ျပန္ဖတ္ျဖစ္သည္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီအခ်ိန္မွာ ျပန္လည္ခံစား၍ မေကာင္းေတာ့ေခ်။ အခ်ိဳ႕ေသာ ပိုစ့္မ်ားက ပ်င္းစရာေကာင္းၿပီး အခ်ိဳ႕ေသာ ပိုစ့္မ်ားက ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ႏိုင္လွသည္။ သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕ေသာ ပိုစ့္မ်ားကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ခံစား ေရးသားထားခဲ့ေလသည္မို႔ အခုလို ေနာက္တခါ ျပန္ဖတ္ၾကည့္မိေသာအခ်ိန္မွာလည္း ေက်နပ္စြာျဖင့္ ႏွစ္သက္ေနေသာ ခံစားမႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၁၁ ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အသက္ တႏွစ္ ပိုၾကီးလာသည္ကလြဲ၍ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခားမရွိေသာ ႏွစ္တႏွစ္ဟု ေျပာရလိမ့္မည္။ ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္ ၂၀၁၀ တုန္းက စာေရးရတာ အရွိန္ေကာင္းသေလာက္ အခု ၂၀၁၁ မွာ စာေရးလို႔ သိပ္မေကာင္းလွတာ သတိထားမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေရးထားေသာ စာေလးေတြ မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဟိုတစ သည္တစ ပါဝင္ခြင့္ရလာတာကေတာ့ ဝမ္းသာစရာေကာင္းလွသည္။

ဒီႏွစ္ထဲမွာ အလုပ္အကိုင္ စီးပြားေရး က်န္းမာေရး လူမႈေရး ဘာအေရး ညာအေရး… အေရးအားလံုး ပံုမွန္အေနအထားမွာ ရွိၾကသည္။ စိတ္ညစ္စရာ စိတ္ရႈပ္စရာ စိတ္ေနာက္စရာေတြ ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရွိလွ…။ မရွိဆို ကိုယ္တိုင္ကလည္း အာရံုေနာက္က်ိစရာေတြႏွင့္ ေအးေအးေဆးေဆး လြတ္လြတ္ကင္းကင္း ေနခဲ့သည္။ မိဘမ်ား၏ က်န္းမာေရးအေျခအေနမ်ားအတြက္လည္း အေတာ္ေလး စိတ္ေအးခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၁ သည္ မ်ားစြာ ေအးခ်မ္းခဲ့သည္ေလ။

သို႔ေသာ္လည္း ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဘာမွ ထူးထူးျခားျခားမရွိေသာ ဆင္တူရက္စြဲမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနရေသာေၾကာင့္ တခါတခါမွာ အေတာ္ေလး ပ်င္းရိျငီးေငြ႕မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့ မလုပ္မျဖစ္ လုပ္စရာရွိသည့္ တာဝန္မ်ား ဝတၱရားမ်ားကို ပ်င္းရိေလးတြဲစြာ လုပ္ကိုင္ေနရင္း လွပစြာ ဝတ္စား ျပင္ဆင္ခ်င္ေသာစိတ္၊ လန္းဆန္း တက္ၾကြေသာ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးေနတတ္သည္။ ေငြေၾကးဥစၥာမ်ား၊ ပစၥည္း ပစၥယမ်ား၊ အသံုးအေဆာင္မ်ားကို မက္ေမာ ခံုမင္စိတ္မ်ားလည္း သူ႔အလိုလို ေလ်ာ့ပါးေနတတ္ျပန္သည္။ အိမ္မွာေနရင္း အဝတ္ ႏြမ္းႏြမ္းေလးဝတ္ ေကာ္ဖီခါးခါးတခြက္ႏွင့္ စာအုပ္ေလးတအုပ္ ဖတ္ေနရရင္ ဇိမ္ပဲ… ဟု ေတာင့္တမိေသာ အခ်ိန္ေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနခဲ့ေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာမွဳ တခုတည္းႏွင့္ ဘဝ၏ ျပည့္စံု ခ်မ္းသာမႈကို မတိုင္းတာႏိုင္… ဟု ေျပာေလ့ရွိေသာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္၏ စကားကို ၾကားေယာင္ေနမိျပန္သည္။

၂၀၁၁ ေဖေဖၚဝါရီက တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ပိတ္ရက္ေတြမွာ အေၾကာင္းမညီညြတ္၍ အိမ္မျပန္လိုက္ရေသာ္လည္း ဒီႏွစ္ထဲမွာ ခရီးတိုေလးေတြ သြားျဖစ္ခဲ့သည္။ မေလးရွားက သမိုင္းဝင္ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေလးတျမိဳ႕ျဖစ္ေသာ မလႅကာရယ္၊ ေနာက္ "ဘ ကုန္း" ႏွင့္စေသာ ေနရာ သံုးေနရာရယ္ကို ေရာက္ခဲ့သည္။ (မွတ္ခ်က္ - ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ မပါပါ)။ ေဝးေဝးလံလံ ထူးထူးျခားျခား ေနရာေဒသမ်ား မဟုတ္ေသာ္လည္း ေခါက္ရိုးက်ိဳးေန႔ရက္မ်ားမွ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ခဲ့သမွ် အခ်ိန္နာရီေတြတိုင္းမွာ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ သက္ေတာင့္ သက္သာႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သည္။ ဓါတ္ပံုေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရိုက္ျဖစ္ခဲ့သည္။




လစဥ္ ေငြေၾကး မ်ားစြာ မပိုလ်ံ မစုေဆာင္းျဖစ္... ရလိုက္ ကုန္လိုက္ႏွင့္ တလၿပီး တလ လံုးခ်ာလည္ေနေသာ္လည္း ဒီႏွစ္ အလွဴဒါန ျပဳၾကသူငါ အစီအစဥ္မွာေတာ့ အရင္ႏွစ္ေတြကလိုပင္ နာဂစ္မွာ မိဘမဲ့သြားေသာ ကေလးငယ္ သံုးေယာက္ကို ဆက္လက္ ေမြးစားထားျဖစ္သည္။ သူတို႔အထဲမွ အၾကီးႏွစ္ေယာက္က ဒီႏွစ္မွာ ငါးတန္း ေရာက္သြားၿပီး အငယ္ေလးက ေလးတန္းေရာက္ၿပီ။ ၿပီးေတာ့ လစဥ္ပံုမွန္ အလွဴေငြမ်ားကို ODF ႏွင့္ ရသအလင္း ကို လွဴျဖစ္သည္။ အမ်ားၾကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္သ၍ မွန္မွန္ေလး လွဴရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းပါသည္။ ၾကားျဖတ္အစီအစဥ္အျဖစ္ ပခုကၠဴျမိဳ႕ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေဒသမ်ားမွ ေရေဘး အလွဴအတြက္ တက္တက္ၾကြၾကြ လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ အလွဴေငြ ေကာက္ခံေသာေန႔ရက္မ်ားမွာ ေန႔စဥ္ တရိပ္ရိပ္ တိုးလာေသာ အလွဴေငြမ်ားကို ေတြ႕ရေသာ ပီတိမွာ ဘာႏွင့္မွ် မလဲႏိုင္ေအာင္ ခ်မ္းေျမ့စရာ ေကာင္းလွသည္။ သည္အလွဴမွာ အလွဴရွင္မ်ားလည္း စိတ္ေက်နပ္မႈရခဲ့ၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ အပင္ပန္းခံရက်ိဳးနပ္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္တခုကေတာ့ မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာ ေတြ႔လိုက္ရေသာ အသည္းေရာဂါေၾကာင့္ ဗိုက္ၾကီး ပူေနေသာ ကေလးေလးအတြက္ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြ စုေပါင္းၿပီး ေဆးကုသစရိတ္ အလွဴေငြေတြ ေပးပို႔ခဲ့ၾကသည္။ ဗိုက္ပူၾကီးမဟုတ္ေတာ့ပဲ ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားေသာ ကေလးေလးကို ေတြ႔ရသည္မွာ ဝမ္းသာစရာပင္။

လက္ရွိ အေျခအေနႏွင့္ အသက္ အရြယ္ေၾကာင့္ အစစ အရာရာကို ေကာင္း မေကာင္း သင့္ မသင့္ ခ်ိန္ထိုးကာ ေဝဖန္ ပိုင္းျခားႏိုင္စိတ္၊ လိုအင္ဆႏၵမ်ား နည္းပါးလာေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္စိတ္၊ အျမင္မေတာ္သည္မ်ားကို ဥပကၡာျပဳ လ်စ္လွ်ဴရႈႏိုင္စိတ္၊ စိတ္တိုင္းမက်စရာမ်ားကို သည္းညည္းခံႏိုင္စိတ္၊ ျဖစ္လာသမွ် အေျခအေနမ်ားကို ေကာင္းေကာင္း ဆိုးဆိုး ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံလိုစိတ္မ်ား ပိုမ်ားလာခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရျပန္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အတန္ငယ္ ေက်နပ္မိသည္။ စကားဝိုင္းမ်ားမွာ ကုိယ္သိသမွ် ကိုယ္တတ္သမွ်ကို အမ်ားသူငါတို႔ႏွင့္ လုယက္ ယွဥ္ျပိဳင္ ေျပာဆိုခ်င္စိတ္မ်ား နည္းပါးသြားေသာေၾကာင့္ ဘာမွ မသိသူ၊ ဗဟုသုတ နည္းပါးသူ၊ ေခတ္ႏွင့္အညီ လိုက္မမွီသူ အူလည္လည္ (သို႔) မအူမလည္ မိန္းမတေယာက္အျဖစ္ ထင္ျမင္ ယူဆသြားသူမ်ားကို စိတ္ထဲမွ တိတ္တိတ္ ၾကိတ္၍ ျပံဳးရယ္ေနမိေသာ အခ်ိန္မ်ား ရွိခဲ့သည္မွာလည္း အမွတ္တရပင္…။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အစစ မွ်တခဲ့ေသာ ၂၀၁၁ ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ျပ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္သည္။ အခု ေရာက္ရွိေနေသာ ၂၀၁၂ အတြက္ကိုေတာ့ ဘာဆု ညာဆုေတြ ေလာဘတၾကီး ေတာင္းမေနခ်င္ေတာ့ပါ။ သင့္တင့္မွ်တေသာ လက္ရွိ အေနအထားေလးအတိုင္း စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ေဝဒနာ ရွင္းရွင္း ေသာက ကင္းကင္းျဖင့္ ေနထိုင္သြားႏိုင္လွ်င္ ေတာ္ၿပီဟု ေတြးေနမိသည္။ စာေတြ ဖတ္မည္… စာေတြ ေရးမည္… ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္မည္… သီခ်င္း နားေထာင္မည္… အားလပ္ရက္ေတြမွာ အိမ္မွာ နားနားေနေန ေနမည္… အဆင္ေျပလွ်င္ နီးနီးနားနား ခရီးတိုေလးေတြ သြားမည္… မိသားစုႏွင့္ မိဘ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားကို အဆမ်ားစြာ ပိုတိုး၍ ခ်စ္ခင္မည္… သို႔ဆိုလွ်င္ ကိုယ္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ၂၀၁၂ သည္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာ ေသခ်ာေနၿပီ မဟုတ္ပါလား…။