သိပ္မၾကာေသးခင္က အလြန္ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္ကို သြားလည္တံုးက သူတို ့အိမ္ ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Photo Copy ဆြဲၿပီး ကပ္ထားတဲ့ စာေလးတစ္ေစာင္ကို ေတြ ့ရပါတယ္။ ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာ၊ စာၾကည့္စားပြဲ ေရွ ့မွာ၊ ဧည့္ခန္းစားပြဲက မွန္ခ်ပ္ရဲ ့ ေအာက္မွာ ၊ ထမင္းစားခန္း နံရံေပၚမွာ၊ ေနာက္ဆံုး မီးဖိုေခ်ာင္က နံရံကပ္ ဘီဒိုေပၚမွာ…။
ဟိုးေရွးေရွးက လူၾကီးလက္ေရးေလးနဲ ့ ေရွးဆန္ဆန္ ေရးထားတဲ့ စာေလးပါ။ စာအရ သူတို ့ ေမေမ ဒီကိုလာလည္ၿပီး ျပန္ခါနီးက ေရးထားခဲ့တာ လို ့သိရပါတယ္။ အဲဒီစာကိုဖတ္ၿပီး ေမေမနဲ ့ေဖေဖကို လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ကိုယ္ မ်က္ရည္ဝဲခဲ့ရပါတယ္။
ခ်စ္စရာ ၾကည္ႏူးစရာ ဝမ္းသာ ဝမ္းနည္းစရာ မိဘေမတၱာေတြ အၾကင္နာ ေစတနာေတြ အျပည့္အဝ လွလွပပ ေပၚလြင္ေနတဲ့ အဲဒီစာေလးကို အမွန္ကေတာ့ လက္ေရးမူရင္း စာေလး အတိုင္းတင္ခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္လဲ ကပ္ထားတဲ့စာေတြကို ေတာင္းခြာၿပီး Scan လုပ္ရမွာ အားနာတာမို ့ ႏွစ္ေခါက္ သံုးေခါက္ အလြတ္ရေအာင္ စိတ္ထဲကပဲ မွတ္လာခဲ့ပါတယ္။
အခု အဲဒီစာေလးကို မွတ္မိသမွ် အနီးစပ္ဆံုး ျပန္ေရးထားပါတယ္။ ခ်စ္ရတဲ့ မိဘေတြနဲ ့ ေဝးေနရတဲ့ သူတိုင္း၊ မိဘေတြကို လြမ္းဆြတ္ေနတဲ့သူတိုင္း ခံစားႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္လို ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္…။
* * * * * * * * *
ခ်စ္သမီးတို ့..
ေဖေဖ ေမေမ တို ့ သမီးတို ့ဆီမွာ လာေနစဥ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ေမေမတို ့ကို လိုအပ္သမွ် ဂ႐ုတစိုက္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၾကတာ အလြန္ပဲ ဝမ္းသာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သမီးတို ့ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လဲ အခုလို တစ္ေယာက္ ကို တစ္ေယာက္ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ၾကတာ၊ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ အိမ္ခန္းကေလးကိုလဲ အတတ္ႏိုင္ဆံုး သပ္ရပ္ သန္ ့ရွင္းစြာနဲ ့ စည္းကမ္းတက် ေနထိုင္ၾကတာ ေတြ ့ရလို ့ ေမေမ ေက်နပ္မဆံုးပါ။ သမီးတို ့ကို ေမေမ ေထြေထြထူးထူး မွာၾကား ဆိုဆံုးမစရာ ဘာမွ မေတြ ့ရပါ။
သို ့ေသာ္ ေမေမမွာလိုသည္မွာ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အစဥ္ ေအာက္ေမ့ သတိရၾကပါ။ ဘုရားကို မွန္မွန္ ဝတ္ျပဳ ပူေဇာ္ပါ။ ငါးပါးသီလကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး လံုျခံဳေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကပါ။ ဘုရား ေသာက္ေတာ္ေရ ကို နံနက္တိုင္း မွန္မွန္လဲ၊ ဆြမ္းေတာ္ကိုလဲ တတ္အားသေရြ ့ေန ့စဥ္ ကပ္ၾကပါ။ ေမေမ ဘုရားကပ္ထားတဲ့ သေျပပင္ေလးေတြ အခုဆို အရြက္ႏုေလးေတြ အညြန္႕ေလးေတြေတာင္ ထြက္ေနၿပီ၊ သူတို ့ကိုလဲ ေရမွန္မွန္လဲေပးပါ။ ေရမွန္မွန္လဲေပးရင္ အစဥ္လန္းဆန္းၿပီး အၾကာၾကီး ဘုရားတင္လို႔ ရတယ္။ သေျပပင္ကေလးေတြ ဘုရားကပ္ရတာ အိမ္လဲ အလြန္ က်က္သေရရွိတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ လက္ရွိ အလုပ္ကိုလဲ ေလးေလးစားစား ၾကိဳးၾကိဳးစားစား လုပ္ၾကပါ။ သူမ်ားေတြကို မနာလို စိတ္မ်ိဳးေတြ မထားပါနဲ ့၊ မယွဥ္ၿပိဳင္ပါနဲ ့၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ ယွဥ္ၿပိဳင္ပါ။ လူတိုင္းအေပၚ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္း ထားၾကပါ။ လူတိုင္းကို တတ္အားသမွ် ကူညီပါ။
သမီးတို ့ က်န္းမာေရးကိုလဲ အထူး ဂ႐ုစိုက္ၾက ေစလိုပါတယ္။ အခ်ိန္မွန္မွန္ အိပ္ရာဝင္ၾကပါ။ အစားအစာမ်ားကို အဟာရ သင့္တင့္ မွ်တေအာင္ စားၾကပါ။ ၾကိဳးစားၿပီး အခ်ိန္မွန္မွန္ စားၾကပါ။ အခ်ိန္ရရင္ ထမင္းဟင္းကို အိမ္မွာ ခ်က္စားၾကပါ။ ေန ့တိုင္း အျပင္မွာဝယ္စားရတာ ေငြ ကုန္႐ံုတင္မက ရည္ရွည္မွာ က်န္းမာေရး အတြက္လဲ မေကာင္းပါ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို မကုန္ႏိုင္ဘဲနဲ ့ အမ်ားၾကီးတစ္ခါတည္း ဝယ္မထားပါႏွင့္။ ၾကာၾကာထားလွ်င္ မလတ္ဆတ္ေတာ့ပါ။
သမီးတို ့ အစစအရာရာ အဆင္ေျပၾကပါေစ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဂုဏ္က်က္သေရရွိေသာ တင့္တယ္ေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။ ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြစစ္မ်ားႏွင့္သာ ေတြ ့ၾကပါေစ။ သမီးႏွစ္ေယာက္စလံုး ေဘးဥပါဒ္ အႏၱရာယ္မ်ား ကင္းေဝးၿပီး ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကေစရန္ ေဖေဖႏွင့္ေမေမ က အစဥ္သျဖင့္ ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႕သေနပါမည္။
ခ်စ္ေသာ ေဖေဖ ႏွင့္ ေမေမ
ဟိုးေရွးေရွးက လူၾကီးလက္ေရးေလးနဲ ့ ေရွးဆန္ဆန္ ေရးထားတဲ့ စာေလးပါ။ စာအရ သူတို ့ ေမေမ ဒီကိုလာလည္ၿပီး ျပန္ခါနီးက ေရးထားခဲ့တာ လို ့သိရပါတယ္။ အဲဒီစာကိုဖတ္ၿပီး ေမေမနဲ ့ေဖေဖကို လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ကိုယ္ မ်က္ရည္ဝဲခဲ့ရပါတယ္။
ခ်စ္စရာ ၾကည္ႏူးစရာ ဝမ္းသာ ဝမ္းနည္းစရာ မိဘေမတၱာေတြ အၾကင္နာ ေစတနာေတြ အျပည့္အဝ လွလွပပ ေပၚလြင္ေနတဲ့ အဲဒီစာေလးကို အမွန္ကေတာ့ လက္ေရးမူရင္း စာေလး အတိုင္းတင္ခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္လဲ ကပ္ထားတဲ့စာေတြကို ေတာင္းခြာၿပီး Scan လုပ္ရမွာ အားနာတာမို ့ ႏွစ္ေခါက္ သံုးေခါက္ အလြတ္ရေအာင္ စိတ္ထဲကပဲ မွတ္လာခဲ့ပါတယ္။
အခု အဲဒီစာေလးကို မွတ္မိသမွ် အနီးစပ္ဆံုး ျပန္ေရးထားပါတယ္။ ခ်စ္ရတဲ့ မိဘေတြနဲ ့ ေဝးေနရတဲ့ သူတိုင္း၊ မိဘေတြကို လြမ္းဆြတ္ေနတဲ့သူတိုင္း ခံစားႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္လို ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္…။
* * * * * * * * *
ခ်စ္သမီးတို ့..
ေဖေဖ ေမေမ တို ့ သမီးတို ့ဆီမွာ လာေနစဥ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ေမေမတို ့ကို လိုအပ္သမွ် ဂ႐ုတစိုက္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၾကတာ အလြန္ပဲ ဝမ္းသာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သမီးတို ့ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လဲ အခုလို တစ္ေယာက္ ကို တစ္ေယာက္ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ၾကတာ၊ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ အိမ္ခန္းကေလးကိုလဲ အတတ္ႏိုင္ဆံုး သပ္ရပ္ သန္ ့ရွင္းစြာနဲ ့ စည္းကမ္းတက် ေနထိုင္ၾကတာ ေတြ ့ရလို ့ ေမေမ ေက်နပ္မဆံုးပါ။ သမီးတို ့ကို ေမေမ ေထြေထြထူးထူး မွာၾကား ဆိုဆံုးမစရာ ဘာမွ မေတြ ့ရပါ။
သို ့ေသာ္ ေမေမမွာလိုသည္မွာ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အစဥ္ ေအာက္ေမ့ သတိရၾကပါ။ ဘုရားကို မွန္မွန္ ဝတ္ျပဳ ပူေဇာ္ပါ။ ငါးပါးသီလကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး လံုျခံဳေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကပါ။ ဘုရား ေသာက္ေတာ္ေရ ကို နံနက္တိုင္း မွန္မွန္လဲ၊ ဆြမ္းေတာ္ကိုလဲ တတ္အားသေရြ ့ေန ့စဥ္ ကပ္ၾကပါ။ ေမေမ ဘုရားကပ္ထားတဲ့ သေျပပင္ေလးေတြ အခုဆို အရြက္ႏုေလးေတြ အညြန္႕ေလးေတြေတာင္ ထြက္ေနၿပီ၊ သူတို ့ကိုလဲ ေရမွန္မွန္လဲေပးပါ။ ေရမွန္မွန္လဲေပးရင္ အစဥ္လန္းဆန္းၿပီး အၾကာၾကီး ဘုရားတင္လို႔ ရတယ္။ သေျပပင္ကေလးေတြ ဘုရားကပ္ရတာ အိမ္လဲ အလြန္ က်က္သေရရွိတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ လက္ရွိ အလုပ္ကိုလဲ ေလးေလးစားစား ၾကိဳးၾကိဳးစားစား လုပ္ၾကပါ။ သူမ်ားေတြကို မနာလို စိတ္မ်ိဳးေတြ မထားပါနဲ ့၊ မယွဥ္ၿပိဳင္ပါနဲ ့၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ ယွဥ္ၿပိဳင္ပါ။ လူတိုင္းအေပၚ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္း ထားၾကပါ။ လူတိုင္းကို တတ္အားသမွ် ကူညီပါ။
သမီးတို ့ က်န္းမာေရးကိုလဲ အထူး ဂ႐ုစိုက္ၾက ေစလိုပါတယ္။ အခ်ိန္မွန္မွန္ အိပ္ရာဝင္ၾကပါ။ အစားအစာမ်ားကို အဟာရ သင့္တင့္ မွ်တေအာင္ စားၾကပါ။ ၾကိဳးစားၿပီး အခ်ိန္မွန္မွန္ စားၾကပါ။ အခ်ိန္ရရင္ ထမင္းဟင္းကို အိမ္မွာ ခ်က္စားၾကပါ။ ေန ့တိုင္း အျပင္မွာဝယ္စားရတာ ေငြ ကုန္႐ံုတင္မက ရည္ရွည္မွာ က်န္းမာေရး အတြက္လဲ မေကာင္းပါ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို မကုန္ႏိုင္ဘဲနဲ ့ အမ်ားၾကီးတစ္ခါတည္း ဝယ္မထားပါႏွင့္။ ၾကာၾကာထားလွ်င္ မလတ္ဆတ္ေတာ့ပါ။
သမီးတို ့ အစစအရာရာ အဆင္ေျပၾကပါေစ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဂုဏ္က်က္သေရရွိေသာ တင့္တယ္ေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။ ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြစစ္မ်ားႏွင့္သာ ေတြ ့ၾကပါေစ။ သမီးႏွစ္ေယာက္စလံုး ေဘးဥပါဒ္ အႏၱရာယ္မ်ား ကင္းေဝးၿပီး ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကေစရန္ ေဖေဖႏွင့္ေမေမ က အစဥ္သျဖင့္ ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႕သေနပါမည္။
ခ်စ္ေသာ ေဖေဖ ႏွင့္ ေမေမ
(ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ အမွတ္တရ…)
omg!
ReplyDeleteafter i read I feel very sad .
oh!!!!
I recognized my family . They told like this. but i have not such kind of letter.
:)
perfect!!!
ReplyDelete(ဘယ္လိုစကားလံုးနဲ႔မွမျပည့္စံုႏိုင္မွန္း သိရက္နဲ႔ မိဘေမတၱာကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳလိုက္တာပါ။)
မမေရ
ReplyDeleteဒါ အေမ ပါပဲ။
ဖတ္ရင္းနဲ႔ ခ်ိဳသင္းအေမဆိုလဲ ဒီလိုေျပာေနမွာလား ဆိုၿပီး မရွိေတာ႔တဲ႔ အေမကို သတိရလိုက္တာ။
အေမ အေၾကာင္းေရးဖို႔ဆိုရင္ ခံစားရလြန္းလို႔ အျမဲ ေရွာင္ခဲ႔တာ။
အဲဒီ မမ သူငယ္ခ်င္း ညီအမေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ခင္လိုက္တာ။
သက္ေ၀ေရ… ဟိုတေန ့ကထဲက ဖတ္ျပီး ဒီေန ့တေခါက္လာဖတ္တာ… တကယ္ကို ခံစားရတဲ့ ပို ့စ္ေလးပါ… အေ၀းမွာရွိေနတဲ့ အေဖ၊အေမေတြဆီ ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္ေျပးခ်င္သြားတယ္… ေမေမ၀ယ္ေပးထားတဲ့ သေျပပန္းေလးလဲ ေန ့တိုင္းေရလဲေပးလို ့ အတက္ေတြေ၀ေနတယ္… သက္ေ၀ေရ… ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ မိဘေတြနဲ ့ငယ္ကလို ျပန္ေနခြင့္ရမလဲေနာ္…
ReplyDeleteဒီစာကုိ ဖတ္ရင္း ကုိယ္အေမက ကုိယ့္ကုိ ဆုံးမေနသလုိပဲ၊ ကုိယ့္အေဖက လာေျပာျပေနသလုိ ခံစားရတယ္.. မိဖတုိင္းဟာ သားသမီးတုိင္းကုိ ဒီလုိစကားေတြပဲ ေျပာမွာပဲေနာ္.. ေျပာပုံေျပာနည္းပဲ ကြာသြားမယ္ထင္ပါရဲ႕ အမရယ္.. သူတုိ႔လည္း ကုိယ္ေတြကုိ စိတ္ပူ၊ ကုိယ္ေတြကလည္း သူတုိ႔ကုိ စိတ္ပူေပါ့ေလ.. တတ္ႏုိင္သေလာက္ သတိရတုိင္း လာဖတ္မယ္ေနာ္.. မွ်ေ၀ေပးတာ ေက်းဇူးအထူးပါ မေရ...
ReplyDeleteကြ်န္မက သက္ေ၀ သက္ေ၀နဲ ့လာလာေခၚေနမိခဲ့တာ ကြ်န္မထက္ႀကီးေနရင္ ေဆာရီးပါ
ReplyDeleteေနာ္။ မေရာက္တာၾကာလို ့၀င္ၾကည့္မိတာ..အမွန္တရားေလးေတြနဲ ့တိုးတယ္။ မွန္တယ္မသက္ေ၀….“ ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြစစ္မ်ားႏွင့္သာ ေတြ ့ၾကပါေစ။” ဆိုတာတစ္ခုတည္းနဲ ့
ကိုေတာ္ေတာ္ေလးျပည့္စံုေနတာ။ ခုေခတ္က သူေတာ္ေကာင္းနဲ ့ေတြ ့ရရင္အေတာ္ကံ
ေကာင္းတဲ့ေခတ္ျဖစ္ေနၿပီေလ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း သူမ်ားအေပၚေကာင္းနိုင္သူျဖစ္
ေအာင္အရင္ႀကိဳးစားေနရပါတယ္။
မိဘေတြရဲ့ အေဝးမွာေရာက္ေနတဲ့ သားသမီးေတြအားလုံးအတြက္ ေရးထားခဲ့သလိုပါပဲ။ ေမတၱာဓါတ္ထံုမႊမ္းေနတဲ့ပို႔စ္အတြက္ စာမူခ တစ္ဝၾကီး ေပးျဖစ္ပါတယ္ အမေရ။ အရင္က မသိလို႔ မွားေခၚခဲ့မိတာေတြကို ခြင့္လႊတ္ပါအမရယ္။
ReplyDeleteေၾသာ္ ေမ့ေတာ့မလို႔ဗ်ိဳ႔
လူၾကီးေတြစံုတုန္း ဘေလာ့ဂ္သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲ စာရင္းေကာက္သြားတယ္။ အေပၚက အန္တီၾကီးေတြ အားလံုးကို ထည့္ေရထားတယ္ေနာ္။
ေမတၱာျဖင့္
ျမတ္ႏိုး စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ ့ စာမေရးလဲ မိဘေတြတိုင္းရဲ ့ ဆႏၵေတြ ေမတၱာေတြ အားလံုးက အတူတူပါဘဲ...။
ReplyDeleteမသီတာ.. ေက်းဇူး။
ခ်ိဳသင္း... အဲဒီညီအစ္မေလးႏွစ္ေယာက္ ကလဲ ခ်ိဳသင္းကို ခင္ပါတယ္တဲ့.. ခ်ိဳသင္းရဲ ့ ဘေလာ့ဂ္ကိုလဲ မွန္မွန္လာဖတ္ပါတယ္တဲ့...။
တန္ခူးေရ... တစ္ေန ့ေန ့ေရာက္ရင္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္းပါဘဲ...။ ကိုယ္က သူတို ့ရွိရာကို သြားမေနႏိုင္ရင္ သူတို ့ကို ကိုယ့္ဆီဘဲ ေခၚထားရေတာ့မွာေပါ့...။
ႏုစံ.... ဟုတ္တယ္ တူတူေတြပါဘဲ... Version ေတြဘဲ နဲနဲစီကြဲသြားႏိုင္ပါတယ္...။ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အခ်ိန္နဲနဲရရင္ေတာ့ စာေတြျပန္ေရးပါေနာ္...။
ယု၀ရီ.. ဟီး ညီမေလး ယု၀ရီေပါ့ေနာ္...။
အေခၚအေ၀ၚက တအားအေရးမၾကီးပါဘူးေလ... ခင္မင္မႈကသာ အဓိကပါ...။
ေတာင္ငူ... စာမူခအတြက္ ေက်းဇူး အထူးအထူး...။ အစုတ္ပလုတ္ကေလး... ကိုယ္တို ့ေတြ အသက္ၾကီးေၾကာင္း အခမဲ့ လိုက္လိုက္ ေၾကာ္ျငာေနတယ္ေပါ့ေလ...။
တစ္ျခား post ေတြ ေသခ်ာ မဖတ္ရေသးခင္ ပထမဆံုး ေက်ာင္းေျပးတုန္းက သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ link ကေန ဒီေရာက္လာတာ။ ဒီက်ေတာ့ heart ထိသြားတာေပါ့။
ReplyDeleteမွတ္ညဏ္ေကာင္းလြန္းလွပါေပတယ္ ေတာ္ေတာ္စိန္ရယ္။