Tuesday, September 2, 2008

ခံုတကာမွ ဘံုကဗ်ာမ်ား

ဘေလာ့ဂ္ၾကြလာ မိတ္သဟာအေပါင္းတို ့
စိတ္ပင္ပန္းမႈမ်ား၊ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား ေျပေပ်ာက္ၿပီး အတန္ငယ္ ၿပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ေစခ်င္း အလို႕ငွာ
ျမန္မာ့အသံ ေက်ာ္ဦး (၀ါ) ေမာင္သက္ေဝ ၏ ခံုတကာမွ ဘံုကဗ်ာမ်ား မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။

ဟိုးေရွးေရွးက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စာသင္ခံုမ်ားေပၚတြင္ ေရးသားထားၾကေသာ ခံစားခ်က္ အဖံုဖံု၊ စိတ္ကူးအေတြး အစံုစံု တို ့မွ ေပါက္ဖြားလာေသာ ကဗ်ာတို ကဗ်ာစမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ခံစား ဖတ္ရႈၿပီး ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ…။

မိန္းကေလးေတြ ရဲ ့ အေဆာင္ေရွ ့မွာ အသံေသး အသံေၾကာင္နဲ ့ သီခ်င္းသြားဆိုၾကတဲ့သူေတြ၊
အေဆာင္ထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၾကတဲ့ သူေတြ ရဲ ့ အေတြ ့အၾကံဳေလးေတြပါ…။

မင္းအေဆာင္ေ႐ွ ့မွာ လသာသာ၀ယ္
ကိုယ့္မွာ အေပ်ာ္ပို ေခြးလိုအူျပတာ
ျငဴစူသလား ခ်စ္သူရယ္။

ေခြးလို မအူခ်င္ရင္ သစ္ပင္ေပၚတက္
အေဆာင္ထက္သို ့ လွမ္းလ်က္ၾကည့္လွ်င္
ျမင္ခ်င္သမွ် အ၀၀ကို
မျမင္ရလား ငါ့လူရယ္။

ပု႐ြတ္ဆိတ္ကိုက္ ခါခ်ဥ္ကိုက္၍
ဓါတ္လိုက္အႏၱရာယ္ အသြယ္သြယ္တို ့
ရန္စြယ္ျဖာျဖာ ရွိေနပါလည္း
တို ့မွာ ဇိမ္ရွိ ေခ်ာင္းလို ့ၾကည့္…။


* * * * * * * *

အဟီး.. ဒါကေတာ့ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုပါ..။
ေရးထားပံုက ရယ္ရမလို ၊ ငိုရမလို နဲ ့ေနာ္..။

ေက်ာင္းဖြင့္ပါလည္း သက္လ်ာခ်စ္သူ
မေရာက္မူ၍ စိတ္ပူမိကာ
သတင္းစာကို ဖတ္ၾကည့္ကာမွ
သူလင္ရတာ သိေတာ့တယ္။


ဒါကေတာ့ ခ်စ္သူေက်ာင္းမတက္လို ့ ေရးထားတဲ့ လြမ္းစာေလးပါ။

ခ်စ္သူအသက္ ေက်ာင္းမတက္တာ
ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္။


အဲဒါကို အျမင္ကတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္က ခုလိုျပန္ေရးခဲ့တယ္…။

ဘာေၾကာင့္လဲဆို မင္းကိုမုန္းလို ့
ျဖစ္မွာေပါ့။

သူေလးထံမွ ျပန္စာရ၍
ငါကဖတ္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ…။

နင့္လိုေကာင္မ်ိဳး ငါ့ကိုပိုး၍
အရိုးထဲက နာလိုက္တာ… တဲ့လား။


* * * * * * * * *

တိုင္းရင္းသူ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ လွပ်ိဳျဖဴေလးေတြရဲ ့ အလွေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့
ခံစားခ်က္ေလးေတြကို ခံုေပၚမွာ အေသအခ်ာ မွတ္တမ္းတင္ထားပံုေလးေတြပါ။

ေမာ အလွ ခင္သူဇာ
႐ုပါက ေၾကာ့ရွင္း
ရွမ္းပ်ိဳျဖဴ မူဟန္ႏြဲ ့ေၾကာင့္
ခ်ခဲ့သက္ျပင္း။

မြန္ တို ့ဌာနီ လာခ်င္ၿပီကြဲ ့ေလး
ႏွမသယ္ ေမ မဖိတ္လို ့
တိတ္ဆိတ္စြာေငး…။


* * * * * * * * *

ဒါေလးကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေအာ္.. ေအာ္… သူတို ့လက္ထက္ကလဲ
ကာစင္တို ့၊ ဘဂၤလားေမာင္နွမတို ့ဆိုတာေတြ ရွိၾကတာဘဲေနာ္ လို ့ေတြးမိပါတယ္…။
ဟီး.. ဟီး…


ကာစင္လို ့ေတာ့ ေျပာတာဘဲ
သူတို ့ၾကည့္ေတာ့ စပ္ၿဖဲၿဖဲ

မနာလိုရင္ မင္း၀င္တြဲ
ကိုယ္တို ့ကေတာ့ မတြဲရဲ…။


* * * * * * * * *

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က သူတို ့ရဲ ့ ေက်ာင္းေပ်ာ္ဇာတ္လမ္းေလးကို
သၾကၤန္သံခ်ပ္ဆန္ဆန္ ေရးထားခဲ့တဲ့ ခံုကဗ်ာေလးပါ…။

တကၠသိုလ္မွာ ေလးႏွစ္ၾကာ
တစ္တန္းထဲေအာင္တာ ငါတို ့ပါဘဲ…။


* * * * * * * * *

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရယ္ အာဇာနည္ေန ့ရယ္နဲ ့ ပတ္သက္လို ့
ခံစားခ်က္ကို ေဖၚျပထားတဲ့ ကဗ်ာေလးကေတာ့…

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပည္ခ်စ္ပန္းကို
စိတ္မွန္း ရြယ္စူး ဤေန ့ထူးတြင္
ဦးညႊတ္ အေလးျပဳပါ၏။

အာဇာနည္ေန ့ေရာက္ခါမွ သူ ့ကို သတိရ
အာဇာနည္ေန ့ ၿပီးသြားေတာ့ သူ ့ကို ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့
ဒါမ်ိဳးကေတာ့ သိပ္မေကာင္း
အစဥ္သတိရေစေၾကာင္း။

* * * * * * * * *

စာက်က္ပ်င္းတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ ့ ညည္းခ်င္းေလးရယ္…
စာေမးပြဲကို မုန္းတီးေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ ့ ဆႏၵေလးရယ္ပါ…။
ေၾကာက္စရာေတာ့ အေကာင္းသားေနာ္…။

တစ္ႏွစ္လံုးေတာ့ စာမက်က္
ဒီရက္မွျပင္ဆင္
ျမင္ပါေလ သက္လ်ာဦး
ေမာင့္မွာေတာ့႐ူး…။

စာေမးပြဲ ထြင္သူ ထိုထိုလူကို
ေခၚယူစုေဆာင္း အမႈန္ ့ေထာင္း၍
ျမစ္ေခ်ာင္းထဲမွာ ေမွ်ာခ်င္ၿပီ…။


* * * * * * * * *

ေက်ာင္း စာၾကည့္တိုက္မွာ စာသြားသြားက်က္ေလ့ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ ့
ေတြ ့ရ ၾကံဳရ တဲ့ ဒုကၡေလးတစ္ခုပါ…။

စာၾကည့္တိုက္ ဒီေနရာ ပညာရွာဖို ့ အလြန္ေကာင္း
သို ့ေသာ္ျငားေလ သက္ထားတေမခင္တို ့
မဆင္မျခင္ အထိုင္မတတ္တာေၾကာင့္
စာဖတ္ရန္ စိတ္မွာမရွိ ငါ၏စိတ္ေျပာင္း…။

ဒါေလးကေတာ့ ဟို ေက်ာင္းသားကို အားက်မိလို ့ ၾကိဳးစားပမ္းစား Library သြားတဲ့
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ ့ အခဲမေက် ေရရြတ္သံေလးပါ…။ သနားစရာေနာ္…။

အဲဒီလို အေနအထား ရွာေတြ ့ႏိုင္ဖို ့ တို ့ၾကိဳးစား
ဒါေပမယ့္ေလ အလကား အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္လို ့သြား…။


* * * * * * * * *

ဒါကေတာ့ လကုန္ရက္ေတြတိုင္း ျဖစ္ေနက် ကိစၥေလးေပါ့..။
အထူးသျဖင့္ေတာ့ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားေတြမွာ ပိုျဖစ္တတ္တယ္ လို ့ထင္ပါတယ္…။
အတိုင္နဲ ့ အေဖါက္ သံစဥ္ကို ကိုက္လို ့…။


ဒီလအတြက္ သံုးစရာ
ေငြမေရာက္လာေသး

ေျမနီကုန္း အေပါင္ဆိုင္မွာ
ေပါင္စရာ တစ္ခုခုေပး
ေငြရတဲ့ေဆး…။


* * * * * * * *

ဒါကေတာ့ ေန ့စဥ္ထုတ္ သတင္းစာကို အမ်ားပိုင္ ဖတ္လို ့ရတဲ့ ေနရာကေန
ကိုယ့္အခန္းထဲ ယူဖတ္တတ္တဲ့ သူေတြအတြက္ ေရးထားပံုရပါတယ္။
ပန္လည္ေခ်ပ ထားပံုက ရယ္စရာ…။

အမ်ားပိုင္တဲ့ သတင္းစာ
ကိုယ့္အခန္းထဲ ယူဖတ္တာ
အဲဒါ လူယုတ္မာ…။

ဇိမ္ရွိတာေတာ့ လူမသိ
မင္းမယံုရင္ ယူဖတ္ၾကည့္…။


* * * * * * *

ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

6 comments:

  1. သက္ေ၀ေရ
    လြတ္လပ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားဘ၀၊ ေပ်ာ္စရာ၊ ေနာက္စရာ အခ်ိန္ေလးေတြရဲ႔ အမွတ္တရေလးေတြမို႔ သေဘာက်မိတယ္။ ျမန္မာ႔အသံ ဦးေက်ာ္ဦး ကို အေဖ႔မိတ္ေဆြမို႔ သိပါ၊ ခင္ပါတယ္။ အင္မတန္ ယဥ္ေက်းၿပီး သေဘာေကာင္းတဲ႔ ဦးလို႔ မွတ္မိေနပါတယ္။ ညီမနဲ႔မ်ား အမ်ိဳးေတာ္သလားဟင္။

    ReplyDelete
  2. သက္ေ၀ေရ… တကၠသိုလ္ဘ၀ေလးကို ျပန္လြမ္းရင္း ျပံုးမိတယ္… တေယာက္ထဲျပံုးလိုက္ ရယ္လိုက္ျဖစ္ေနလို ့ သရဲကားၾကည့္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားက ဇိမ္ပ်က္ေနေတာ့ သူ ့ဖတ္ျပလိုက္တာ ျပံုးျဖဲျဖဲနဲ ့သရဲကားလဲ သက္ေ၀ပို ့စ္နဲ ့ေတြ ့ေတာ့ သြားေရာ… သတင္းစာဘံုကဗ်ာေလးကို အၾကိုက္ဆံုးပဲ…

    ReplyDelete
  3. ေက်ာင္းဖြင့္ပါလည္း သက္လ်ာခ်စ္သူ
    မေရာက္မူ၍ စိတ္ပူမိကာ
    သတင္းစာကို ဖတ္ၾကည့္ကာမွ
    သူလင္ရတာ သိေတာ့တယ္။
    အဟီးဟီး ဒါေတာင္မသိတဲ့လူေတြကရိွေသးတာ

    ReplyDelete
  4. သက္ေ၀ေရ.. ဖတ္ရင္းနဲ႔ ရီလိုက္ရတာ.. အဲဒီလုိမ်ိဳးေတာ့ တခါမွ မဖတ္ဖူးဘူး။ အခုလုိေ၀မွ်ေပးတာ ေက်းဇူးပါေနာ္..

    ဒီေန႔ မုန္႔ဟင္းခါး ခ်က္စားရင္း သက္ေ၀ေျပာသလုိ ပဲေၾကာ္ ေၾကာ္ၾကည့္တယ္ သိလား.. ဘယ္လုိေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး.. အဟီး.. အေၾကာ္ေတာ့ ျဖစ္တယ္။ မီးအပူကုိ မမွန္းတတ္ေတာ့ ပဲေၾကာ္က ပုံစံစုံျဖစ္ေနတာ ရီရတယ္.. ဒါေပမယ့္ အလြယ္တကူ ေၾကာ္စားျဖစ္တာမုိ႔ အမ်ိဳးသားကေတာ့ သေဘာက်ေနတယ္.. တကယ္လုိ႔ ပုံလွလွေလး ေၾကာ္လုိ႔ရရင္ ဓာတ္ပုံရုိက္ျပီး ျပပ့ါမယ္ေနာ္.. ဒီေန႔က အစမုိ႔လုိ႔ မမွန္းတတ္ေသးလုိ႔ပါ... အေၾကာ္နည္းေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ သက္ေ၀ေရ..

    ReplyDelete
  5. ခ်ိဳသင္း...
    ဟုတ္တယ္ေနာ္...
    သေဘာက်စရာ...
    သက္ေ၀နဲ ့ ျမန္မာ႔အသံ ဦးေက်ာ္ဦး နဲ ့ အမ်ိဳးမေတာ္ပါဘူး..
    တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သူ ့ရဲ ့ ငယ္ငယ္က ကေလာင္နာမည္က သက္ေ၀ ဆိုတာ အဲဒီစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ရေတာ့မွ သိတာ...။

    တန္ခူး...
    တစ္ေယာက္က ၾကည့္လက္စ သူရဲကား တစ္ပိုင္း တစ...
    တစ္ေယာက္က ဖတ္လက္စ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ကဗ်ာတို ကဗ်ာစ...
    ဘ၀ဆိုတာ ေနတတ္ရင္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာပါဘဲေလ...

    ရီ...
    မေတြ ့ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီေနာ္...။
    ၾကည့္ရတာ ရီတစ္ေယာက္ မသိတဲ့သူေတြ နဲ ့ ေတြ ့ဖူးထားတယ္ ထင္တယ္.. ဟုတ္တယ္ဟုတ္... မွန္မွန္ေျပာေနာ္...

    ႏုေရ...
    သက္ေ၀လဲ ဟိုဟာေလး ရမ္းလုပ္ ဒီဟာေလး မွန္းလုပ္ရင္း ရလာတဲ့ နည္းေလးပါ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အလြမ္းေျပေတာ့ စားလို ့ရတာေပါ့ေလ.. ေနာ္..။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...