ျမန္မာ Department

အခုတေလာမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက ၾကားေနရတာေတြက လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ေန႕တဓူဝ ေတြ႕ၾကံဳေနရတဲ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ မနာလို ျပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ၊ အထက္လူၾကီးဆီမွာ မ်က္ႏွာသာရဖို႕ အတြက္ တေယာက္ကိုတေယာက္ ေဂ်ာက္တြန္းတတ္တာေတြ၊ အသစ္ဝင္လာတဲ့ လူသစ္ေတြကို လူေဟာင္းေတြက အေၾကာင္းမဲ့ ပညာျပတတ္ၾကတာေတြ၊ ဒီထက္ ပိုဆိုးတာက အဲဒီအျဖစ္ေတြက လူမ်ိဳးျခားေတြနဲ႕ ျဖစ္ၾကတာမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ၾကတာေတြ တဲ့ေလ…။ ဟိုတေန႕က အိမ္လာလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆို တေယာက္ဆို သူ႕ရံုးမွာ ျမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္း မတည့္ၾကလို႕ ရန္ေတြျဖစ္ၾကတာ သူ႕မွာ ငိုေတာင္ငိုရတယ္တဲ့.. ။ ေနာက္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကဆို အခ်င္းခ်င္း မခံခ်င္ေအာင္ေျပာဆိုၾကရင္း စိတ္ေတြဆိုးၿပီး ရန္ေတြျဖစ္ၾကရင္း ေရဗူးနဲ႕ေတာင္ ေကာက္ေပါက္မလို ျဖစ္ၾကတာတဲ့…။ ဘုရားေရ… အဲဒီလို အေၾကာင္းေတြ ၾကားရေတာ့ ကိုယ္ တကယ္ကိုပဲ ေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ ဘုရားတ မိပါတယ္။

အဲဒီလို စိတ္ညစ္စရာ ျပႆနာေတြ အေၾကာင္း ၾကားရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိမထားျဖစ္ခဲ့တဲ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ ေန႕ရက္ေတြအေၾကာင္းကို ေတြးမိၿပီး အမွတ္တရ ေျပာျပခ်င္စိတ္၊ ရံုးက ေမာင္ေလး ညီမေလးေတြကို ေက်းဇူးတင္တဲ့စိတ္၊ ခ်စ္ခင္တဲ့စိတ္နဲ႕ ဒီပိုစ့္ေလးကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။

*******

ကိုယ္တို႕ရံုးက ဒီမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ့ အဖြဲအစည္းတခုပါ။ ရံုးထဲမွာ ဌာနအလိုက္ေတြ ခြဲထားတာမွာ ကိုယ္တို႕ကေတာ့ Engineering (Design) Dept. ကေပါ့။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာ Dept. လို႕ ေခၚလို႕ ရေလာက္ေအာင္ကို ျမန္မာေတြ မ်ားပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ကိုယ္တို႕ဌာနမွာ မေလး ၃ ေယာက္၊ ျပည္ၾကီး တရုပ္မ ၁ ေယာက္၊ စလံုးတရုပ္ေလး ၁ ေယာက္နဲ႕ ျမန္မာ ေမာင္ေလး ညီမေလးေတြ စုစုေပါင္း ၈ ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေနာက္ ျမန္မာ ၃ ေယာက္က Site ထဲမွာ ခဏေရာက္ေနလို႕ပါ။ သူတို႕ေလးေတြ အားလံုးက ကိုယ့္ထက္ ငယ္ၾကပါတယ္။ ေမာင္ေလးေတြ ညီမေလးေတြေပါ့။ (ေျပာရတာ အားငယ္လိုက္တာ၊ ကိုယ္အသက္ၾကီးတာ လူေတြသိကုန္ၾကၿပီ) ကိုယ္တို႕ အထက္လူၾကီးကေတာ့ အလြန္သေဘာေကာင္းတဲ့ စလံုးတရုပ္ပါ။ ေခ်ာလဲ ေခ်ာပါတယ္ အရပ္ကေလး နဲနဲပုတာက လြဲလို႕ေပါ့။ (ၾကားရင္ သတ္ခ်င္မွာပဲ…)

အခန္းထဲမွာ ျမန္မာေတြမ်ားလြန္းလို႕ စလံုး တရုပ္ေလးက မၾကာခဏ ေျပာတတ္တယ္ “ငါက ဒီဌာနမွာ ႏိုင္ငံျခားသားပါ” တဲ့။ ဟုတ္လဲ ဟုတ္တာပဲေလ… ကိုယ္တို႕အားလံုး တေပ်ာ္တပါးၾကီး ျမန္မာေတြလို ေျပာေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ သူေလးက မ်က္လံုး အျပဴးသားနဲ႕ေပါ့။ တခါတခါက် သူစိတ္တိုလာရင္ “ေဟး.. Channel 5 ကို ေျပာင္းၾကပါ” လို႕ ေအာ္တတ္တယ္။ Channel 5 ဆိုတာက ဒီမွာ အဂၤလိပ္လို လႊင့္တဲ့ Channel တခုပါ။ အဂၤလိပ္လို ေျပာင္း ေျပာၾကပါလို႕ ဆိုလိုတာေပါ့။ ကိုယ္တို႕ေတြကေတာ့ Channel ေျပာင္းလဲ ခဏပါပဲ။ ၿပီးရင္ေတာ့ ျမန္မာလိုေတြခ်ည္း အားပါးတရ ေျပာၾကတာပါ။ ၾကာေတာ့ သူလဲ စိတ္ညစ္တယ္ ထင္ပါရဲ႕၊ မေျပာေတာ့ဘူး၊ နားထဲကို နားၾကပ္တပ္ၿပီး တခ်ိန္လံုး သီခ်င္း နားေထာင္ေနေတာ့တာပါပဲ။ အခန္းထဲက မေလး အမ်ိဳးသားတေယာက္ဆို မနက္ ရံုးေရာက္တိုင္း ကိုယ္တို႕က “Good Morning” လို႕ႏႈတ္ဆက္တာေတာင္ သူက “မဂၤလာပါ” တဲ့ေလ…။ ေန႕လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ရင္လဲ “စားၾကမယ္... စားၾကမယ္...” လို႕ လာေျပာတတ္ပါေသးတယ္။ ညေန ရံုးဆင္းခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတာ့ “အိမ္ျပန္မယ္” တဲ့…။ ကဲ.. ၾကည့္ပါအံုး… ကိုယ္တို႕ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈက ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကီးမားသလဲဆိုတာ…။

ကိုယ္နဲ႕ အလုပ္အတူတူလုပ္ၾကရတဲ့ ေမာင္ေလးေတြ ညီမေလးေတြ အားလံုးဟာ တကယ္ကို လိမ္မာ ယဥ္ေက်းတဲ့ ကေလးေတြပါ။ တေယာက္ကိုတေယာက္လဲ တကယ့္ ေမာင္ႏွမရင္းခ်ာေတြလိုပဲ ဂရုတစိုက္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ခ်စ္ခင္ၾကပါတယ္။ တေယာက္ကိုတေယာက္ ျပိဳင္ဆိုင္ဖို႕၊ မနာလိုဖို႕၊ ေဂ်ာက္တြန္းဖို႕၊ ရန္ျဖစ္ဖို႕ ဆိုတာ ေဝးစြ… စိတ္ေတာင္ မေကာက္ဖူးၾကပါဘူး။ တေယာက္ တေယာက္ ေနမေကာင္းရင္လဲ အဆင္သင့္ပါလာတဲ့ ေဆးေတြ တိုက္တဲ့သူနဲ႕၊ မုန္႕ေကြ်းတဲ့သူနဲ႕၊ ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္ေပးတဲ့သူနဲ႕…။ ေမာင္ေလးေတြထဲက တေယာက္က ရယ္စရာေတြ ေျပာတတ္သလို အစ အေနာက္လဲ သန္ပါတယ္။ အားရင္ ေဘးနားက အမေတြ ညီမေတြကို လွည့္ပတ္ၿပီး စေနတတ္တာပါ။ သို႕ေသာ္လည္း သူဘယ္လို စ စ ဘယ္သူမွ စိတ္မဆိုးတတ္ၾကပါဘူး။ သူရံုးမလာတဲ့ေန႕ဆို ပ်င္းၿပီး သူ႕ကိုပဲ တ ေနၾကတာ…။ အားလံုးထဲမွာ အသက္အငယ္ဆံုး ညီမေလးတေယာက္ကေတာ့ ေဂၚလီေလးေပါ့…။ သူ႕ဆီကဆို မၾကားစဖူး စကား အထူးအဆန္းေတြ၊ မဟုတ္က ဟုတ္က ရယ္စရာေတြ၊ အေၾကာင္းအရာ ဆန္းဆန္းေတြ၊ E Mail အဆန္းေတြ ၾကားရ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ (သက္ငယ္စကား သက္ၾကီးၾကား ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေပါ့...)

ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တို႕က သီခ်င္းဆိုလဲ ျမန္မာေတြပီပီ ျမန္မာသီခ်င္းမွပဲ နားေထာင္ခ်င္ၾကတာ မဟုတ္လား၊ ဒီေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနရင္းလဲ ျမန္မာသီခ်င္းေတြပဲ ဖြင့္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အခုတေလာမွာ အလွည့္က်ေနတာကေတာ့ ဝိုင္ဝိုင္းနဲ႕ မ်ိဳးၾကီးေပါ့။ တေယာက္ကစ ဖြင့္လိုက္ရင္ အားလံုး သံၿပိဳင္နီးနီး လိုက္ လိုက္ဆိုတတ္ၾကလို႕ အသံေတြေလွ်ာ့ဖို႕ တခါတခါ သတိေပးရတတ္ပါေသးတယ္။

သူတို႕ေတြ အားလံုးက ထမင္းဘူးယူလာတတ္ၾကတာမို႕ ေန႕လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ဟင္းခြက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ေပ်ာ္စရာ ထမင္းဝိုင္းၾကီးတခု ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အားလံုးထဲမွာ ထမင္းမၾကိဳက္တဲ့ ကိုယ္တေယာက္ပဲ သင္းကြဲ…။ သို႕ေသာ္လည္း သူတို႕အားလံုးက ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္းပဲ ကိုယ့္ကို မပ်က္မကြက္ ထမင္းစားေခၚတတ္ၾကတယ္။ “ထမင္းမစားခ်င္ရင္လဲ ဟင္းေလး လာျမည္းပါလား အမ” ဆိုတာက ပါေသး…။ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေမာင္ေတြ ညီမေတြပါ။

ကိုယ္ကေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဖုန္းေျပာတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေတြ လည္တယ္၊ ဖတ္တယ္၊ Comment ေတြေရးတယ္။ Face Book ကိုသြားတယ္၊ Pet Society မွာ ေမြးထားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ Pet နဲ႕ ေဆာ့တယ္။ ေအာ္.. စကားစပ္လို႕ ေျပာျပရအံုးမယ္။ အဲဒီေမာင္ေတြ ညီမေတြအားလံုးလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ေကာင္းမႈနဲ႕ သူတို႕မွာ FaceBook Account ေတြ ကိုယ္စီ၊ Pet ေတြ ကိုယ္စီနဲ႕။ အၾကီးဆံုး ကိုယ္က ေရွ႕ေဆာင္ၿပီး ေဆာ့လဲေဆာ့၊ ၿပီးေတာ့ ဘာရမလဲ... သူတို႕ကိုလဲ ဆြဲေဆာင္လိုက္တာေပါ့။ (ဆိုးတယ္ေနာ္) မယံုရင္ ထမင္းစားခ်ိန္ေတြမွာ လာၾကည့္လွည့္… တခန္းလံုး Pet Society က Coin သံေလးေတြ တခြ်င္ခြ်င္နဲ႕…။

ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တို႕ ျမန္မာတစုက ေသာၾကာေန႕ေတြတိုင္းမွာ စားစရာတခုခုကို ထူးထူးျခားျခား စီစဥ္ၿပီး စားတတ္ၾကေသးတယ္။ KFC တို႕ Mc Donald တို႕ မွာ စားရင္စား၊ မဟုတ္ရင္လဲ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ၾကာဆံေၾကာ္ေတြ မွာစား၊ တခါတခါက်ရင္ေတာ့ လဘက္သုပ္တို႕ နန္းၾကီးသုပ္တို႕ ရွမ္းေခါက္ဆြဲတို႕လို ျမန္မာအစားအစာေတြ လုပ္စားၾကတာေပါ့။ Site ထဲေရာက္ေနတဲ့ ကေလးေတြကလဲ ေသာၾကာေန႕ဆို ရံုးကို အေၾကာင္းတခုခုရွာၿပီး ျပန္လာတတ္ၾကေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ေသာၾကာေန႕ေတြတိုင္းဟာ ကိုယ္တို႕အတြက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွတဲ့ Good Friday ေတြပါပဲ။

အဲဒါေတြအျပင္ ေနာက္ထပ္ ေပ်ာ္စရာေတြ ရယ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတာ…။ ေရးရရင္ ကုန္ႏိုင္မယ္မထင္။ ေရွ႕က ကိုယ္ေရးခဲ့သမွ်မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့အေၾကာင္း တလံုးမွမပါတာ ေတြ႕ၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရယ္ခ်င္ေနမိတယ္။ တကယ္ပါ.. အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္လဲဲ လူၾကီးေတြ ေက်နပ္ေအာင္ အားလံုးက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး မညီးမညဴ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္ၾကတာပါ။ ဒါေတြေၾကာင့္မို႕လဲ ကိုယ္တို႕ ဌာနမွာ ျမန္မာေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႕ ေပ်ာ္စရာ ျမန္မာ Department ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့…။

*******

လက္ရွိအေနအထားမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ သူေတြတိုင္းဟာ အနည္းဆံုးေတာ့ တပတ္မွာ ငါးရက္၊ တရက္ကို ဆယ္နာရီနီးနီး ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အလုပ္ထဲမွာ ကုန္ဆံုးၾကရတယ္ မဟုတ္လား…။ အဲဒီ အခ်ိန္ေတြမွာ အလုပ္ထဲမွာ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြ အခ်င္းခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အထက္လူၾကီးေတြနဲ႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တေယာက္ကိုတေယာက္ အဆင္ေျပေျပ ခင္ခင္မင္မင္သာ မရွိၾကရင္ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲနဲ႕ ငရဲခန္းမွာ ငါးရက္တာ ဆိုသလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့ေနာ္…။ အလုပ္ထဲမွာ အဆင္မေျပၾကတဲ့သူေတြကိုလဲ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ ၾကိဳးစား ညွိႏႈိင္းရင္း အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဖက္က သည္းခံစရာရွိလဲ တတ္ႏိုင္သမွ် သည္းခံ၊ ေလွ်ာ့လို႕ရတာေတြရွိရင္လဲ ေလွ်ာ့ေပါ့ေနာ္။ ဒါမွပဲ အလုပ္လုပ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေတာ့မွာေပါ့… ဟုတ္ဖူးလား။

ဒီပိုစ့္ေလးကို လာဖတ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ အားလံုးကိုလဲ လက္ရွိ လုပ္ေနၾကရတဲ့ အလုပ္ထဲမွာ အဆင္ေျပေျပနဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းတယ္ေနာ္…။