အေျဖရွာျခင္း

ေခါင္းေတြ အံုခဲကာ တဆစ္ဆစ္ကိုက္လို႕ေနသည္။
ဇက္ကလဲ ေတာ္ေတာ္နာေနသည္။ ေခါင္းကို ဘယ္ ညာ လွည့္ေစာင္းၾကည့္မိသည္။ နာလိုက္တာ…။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းကို ေမာ့ၾကည့္မိသည္… အား.. ပိုေတာင္ဆိုးသြားပါလား…။ ေသေသခ်ာခ်ာလဲ ေမာ့လို႕မရ…။ ဒုကၡပါလား…။ ဘာလုပ္ရရင္ ေကာင္းမလဲ။
ေဆး လိုက္ရွာေနမိသည္။ လိမ္းေဆး လိမ္းရင္ ေကာင္းမလား…။ ေသာက္ေဆး ေသာက္ရရင္ ေကာင္းမလား…။ ေဆးထိုး ေဆးေသာက္၊ ေဆးလိမ္း စသည့္ ေ၀ါဟာရေတြ ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းမွာ ေနေလ့ရွိသူတစ္ေယာက္ အဖို႕ ေဆး ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနမည့္အစား ဘာေၾကာင့္ ဤသို႕ နာေနရသည္ကို အေျဖရွာဖို႕ အရင္ ၾကိဳးစားသင့္သည္ပဲ…။ အိုေက.. ဒါဆို ျဖစ္ႏိုင္ေခ် အရပ္ရပ္ကို စဥ္းစား ေတြးေတာခန္း ၀င္ေတာ့မည္…။

*****

ပထမဆံုး စဥ္းစားမိသည္က တေန႕တာ အခ်ိန္ ၂၄ နာရီတြင္ ၁၀ နာရီနီးပါး မ်က္ႏွာအပ္၍ အခ်ိန္ကုန္ရေသာ ႐ံုးမွ ကြန္ပ်ဴတာ - ေမာ္နီတာႏွင့္ ကုလားထိုင္ တို႕၏ အေနအထား။ ေမာ္နီတာကမ်ား ျမင့္ေနသလား။ လူကို ကုလားထိုင္မွာ မတ္မတ္ထိုင္လိုက္လွ်င္ ေမာ္နီတာကို ေမာ့ၾကည့္ရသလို ျဖစ္ေနသလား…။ ကိုယ့္မ်က္လံုး လယ္ဗယ္ ထက္စာလွ်င္ ေမာ္နီတာ က နိမ့္ေနသင့္သည္။ ကိုယ္က ငံု႕ၾကည့္ေနရသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနလွ်င္ ပိုေကာင္းသည္ ဟု ဖတ္႐ႈ မွတ္သားထားဖူးသည္။ အခ်ိန္မဆြဲေတာ့…။ ညက်ရင္ အိမ္မွာ ေပၾကိဳးရွာမည္။ ေနာက္တပါတ္ ႐ံုးေရာက္လွ်င္ တိုင္းတာမႈေတြ ျပဳေတာ့မည္…။ လိုအပ္ရင္ စားပြဲ ႏွင့္ ကုလားထိုင္ အေနအထားမ်ားကို နဲနဲ ေျပာင္းလဲရမည္။

ဒုတိယအေနျဖင့္ စဥ္းစားစရာ ကေတာ့ အနည္းဆံုး ၈ နာရီခန္႕ အိပ္ရေသာ အိပ္ရာ ႏွင့္ ေခါင္းအံုး အေနအထား။ ေက်ာခင္းရေသာ ေမြ႕ယာ၏ အေနအထား၊ ထို႕ထက္ပို၍ အေရးၾကီးသည္မွာ ေခါင္းအံုး… ေခါင္းအံုး၏ အနိမ့္ အျမင့္၊ အေပ်ာ့ အမာ… အိပ္၍ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္မျဖစ္ တို႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးၾကည့္ရမည္။ လိုအပ္ပါက သံုးလက္စမ်ားကို စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး အသစ္၀ယ္သင့္လွ်င္ ၀ယ္ရမည္။ (အိပ္ကပ္ထဲက အေၾကြေတြ အျပင္ကို မ်က္စပစ္လို႕ေန….)

တေန႕တာတြင္ အလုပ္ခ်ိန္ႏွင့္ အိပ္ခ်ိန္ကို ႏႈတ္လိုက္လွ်င္ အခ်ိန္အပိုဆို၍ ၆ နာရီသာ က်န္ေတာ့သည္။ ေစ့ေစ့ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဘ၀ၾကီးက ေတာ္ေတာ္ဆိုးလွပါလား ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သနားစိတ္ျဖင့္ ဂ႐ုဏာေတြးေလး (မဆီမဆိုင္) ေတြးေနမိေသးသည္။ ဒါဆိုရင္ ထိုက်န္ေသာအခ်ိန္ ၆ နာရီမွာ အိမ္က ကြန္ပ်ဳတာေရွ ့မွာ ဘေလာ့ဂ္ဂင္းေနသည့္ အခ်ိန္၊ စာတိုေပစမ်ား ေရးသားသည့္ အခ်ိန္၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ တခါတရံ ခ်က္တင္း လုပ္သည့္အခ်ိန္ တို႕မွာ အနည္းဆံုး ၂ နာရီေလာက္ ေတာ့ရွိေပလိမ့္မည္။ အေရးထဲ အရင္တစ္ပါတ္ကမွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ စာအုပ္ (Face Book) ကို ဖြင့္မိေလသည္။ (ရပ္နီး ရပ္ေ၀းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို မိမိ၏ လက္ရွိ ဓါတ္ပံုေလးမ်ားျပ၍ အဆက္အသြယ္ ျပဳႏိုင္သည္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ ၀ါသနာထံုသူမ်ား၊ ဓါတ္ပံုထဲတြင္ ျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္ ထာ၀စဥ္ လွေနတတ္သူမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း ေပါမ်ားေသာသူမ်ား အတြက္ ေပ်ာ္စရာေတာ့ အေကာင္းသား။ ဤကား စကားခ်ပ္။)

လိုရင္းကို ျပန္ဆက္ရေသာ္ ထိုထိုေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ အရင္ကထက္စာလွ်င္ အိမ္မွ ေမာ္နီတာကို မ်က္ႏွာအပ္သည့္အခ်ိန္ အနည္းငယ္ ပိုလာေလသည္။ ထိုအခါ အိမ္မွ ကြန္ပ်ဴတာ - ေမာ္နီတာႏွင့္ ကုလားထိုင္ တို႕၏ အေနအထားကိုလဲ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္ လိုေပလိမ့္မည္။ ေပၾကိဳး… ေပၾကိဳး… ေပၾကိဳး ဘယ္မွာလဲ။

တဖန္ က်န္ေသာအခ်ိန္ ၄ နာရီေလာက္မွာ မအိပ္ခင္ အိပ္ရာထဲမွာ ေခြေခြေခါက္ေခါက္ လွဲေလ်ာင္းရင္း မျဖစ္မေန စာဖတ္သည့္ အခ်ိန္ တစ္နာရီေလာက္ကိုလဲ သတိထားၾကည့္ဖို ့လိုေကာင္း လိုေပလိမ့္မည္။ အဘယ္သို႕ေသာ အေနအထားႏွင့္ လွဲေလ်ာင္း၍ စာအုပ္ကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္းႏွင့္ကိုင္ကာ စာဖတ္သင့္ပါသနည္း ဟု ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားရမည္…။ အေနအထား မမွန္ပါက မ်က္ေစ့လဲပ်က္ႏိုင္ၿပီး ဇက္လဲ နာႏိုင္သည္ ဟု ကိုကိုက ေျပာေနသည္။ (ၾကည့္မရတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆူခ်င္ ပူခ်င္ေနသည္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားရေသာ အသံမ်ိဳးျဖင့္…)

ဒါဆိုရင္ က်န္ေသာအခ်ိန္ ၃ နာရီမွာ ဘာေတြလုပ္ေသးသနည္း…။ ကိုယ္လက္ သန္႕စင္၊ ေရမိုးခ်ိဳး၊ ခ်က္ျပဳတ္၊ စားေသာက္၊ ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္၊ အိမ္ရွင္း၊ မီးပူတိုက္ စသည့္ ေန႕တဒူ၀ ကိစၥ မ်ား… အင္း.. ဒါေတြကေတာ့ျဖင့္ ေခါင္းကို မကိုက္ေစႏိုင္၊ ဇက္ကို မနာေစႏိုင္ ဟု ယူဆမိသည္…။
ဒါဆို ၂၄ နာရီကုန္ၿပီပဲ။

*****

ေခါင္းကိုက္ရျခင္း ႏွင့္ ဇက္နာရျခင္းတို႕၏ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိေသာ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကိုေတာ့ျဖင့္ ရွာေဖြ၍ ၿပီးေလၿပီ။ ဒီ႐ံုးပိတ္ရက္ ႏွစ္ရက္မွာ ထိုအရာေတြအားလံုးကို အေသးစိတ္ ေလ့လာ အေျဖရွာမည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တပါတ္ ရံုးဖြင့္ရင္ ႐ံုးမွ အေနအထားကို ေလ့လာမည္။ ေျပာင္းလဲ သင့္တာေတြကို ေျပာင္းလဲၾကည့္မည္။ လိုအပ္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ျပဳၿပီးသကာလမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တပါတ္ ဆယ္ရက္ေလာက္ အေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္မည္။ တိုးတက္မႈ ရွိပါက ပိုစ့္အသစ္တစ္ခုတင္၍ အေပါင္းအသင္းမ်ားကို အသိေပးမည္။ ထူးျခားမႈ မရွိပါက… အင္း… ေဆးခန္းသြားၿပီး လိုအပ္ေသာ ကုသမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ရေပေတာ့မည္။