အဲလို စာေရးပ်င္းေနၾကတဲ့သူေတြကို မေနာ္ဟရီက ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔ တပ္လွန္႔လိုက္ပါတယ္… ေခါင္းစဥ္က ခုတေလာ… တဲ့…။ ဖတ္ၾကည့္ပါ… ျပီးေတာ့ ေရးေပးပါ… တေယာက္ခ်င္းစီ နာမည္ေတြနဲ႔ မ Tag ေတာ့ဘူးေနာ္… ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂါတိုင္းအတြက္ Tag Post ပါ… အိုေက… း-)
ခုတေလာ...
ေတြးေနမိတာက -
(၁) မိန္းမသားဆိုတဲ့ ျဖစ္တည္မွဳနဲ႔အတူ မိန္းမသားတို႔ရဲ႕ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ သဘာ၀ေတြကို လွ်စ္လွ်ဴရႈ ေမ့ေလ်ာ့ထားတတ္ၾကသူမ်ားရဲ႕ အေၾကာင္း (အဲဒီအေၾကာင္းကို စာတပုဒ္ ေရးေနမိတယ္)
(၂) ညေနတိုင္း အခ်ိန္မွန္မွန္ အဖ်ားတက္ေနတဲ့သူတေယာက္ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အဖ်ား ေပ်ာက္ေစႏိုင္မလဲ ဆိုတာ… (အမ်ားၾကီး မေတြးခ်င္ပါဘူးဆိုမွ ေရာဂါေဗဒေတြရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အေၾကာင္းေတြဟာ ကိုယ့္ အေတြးအာရံုကို အခ်ိန္တိုင္း အေႏွာက္အယွက္ေပးေနၾကတယ္…)
(၃) ေဗဒင္မယံုတဲ့သူတေယာက္ကို ေဗဒင္ထဲမွာပါတဲ့ ေန႔စြဲေတြက လွည့္ျဖား ဖမ္းစားေနတဲ့ အေၾကာင္း (နီးေတာ့ နီးေနပါျပီ… စေနၿဂိဳလ္ဟာ လွလွပပကို ထြက္ခတ္ ခတ္ေနတာပဲ)
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက -
အသက္ၾကီးလာျပီ… ျပီးေတာ့ ထံုေပေပ ေအးစက္စက္နဲ႔…
က်န္းမာေရး -
စိတ္က်န္းမာေရး - ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတယ္… ေဆးရွာေနတုန္းပဲ… (ကိုကို ကယ္ရင္ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရမယ့္ အခ်စ္ပါကြယ္… ဆိုတာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေလာက္က ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္းတစပဲ…)
လူက်န္းမာေရး - ေကာင္းတယ္ပဲ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕… (စက္ေတြက သိတဲ့ အသိထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိတဲ့ အသိကို တန္ဖိုးထားတယ္… ေဆးလံုးေတြက ေပးႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားထက္ ေန႔စဥ္ ပံုမွန္ စားေနတဲ့ အစားအေသာက္ေတြက ေပးတဲ့ စြမ္းအားကို အေလးထားတယ္)
ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက -
၀င္း၀င္းလတ္ - နန္းထဲမွာပင္ အိုေလ့… ေပ်ာ္မရႊင္
ႏုႏုရည္ (အင္း၀) - ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ (ဖတ္လက္စ…)
ေရာက္ေနၿဖစ္တာက -
ၾကည့္မွန္တခ်ပ္ေရွ႕… (မွန္ထဲက သူ က ကိုယ္ မဟုတ္ဘူး… ဒါေပမယ့္ အဲဒီ သူ ျပံဳးမွ ကိုယ္ ျပံဳးႏိုင္တယ္… တမ်ိဳးပဲေနာ္…)
နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက -
I'm forever keeping my angel close… (What are words – Chris Medina)
ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက -
ကဗ်ာဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ ေ၀းပါတယ္… (တကယ္… တကယ္…)
ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက -
မိုးေပၚက ၾကယ္ေသးေသး မွိန္မွိန္ေလး တပြင့္… (အခ်ိန္တန္ရင္ လူမသိ သူမသိ တိတ္တိတ္ေလး ေၾကြလြင့္သြားဖို႔…)
စားၿဖစ္ေနတတ္တာက -
စား - ေပါင္မုန္႔၊ အသား နည္းနည္း၊ ငါး နည္းနည္း နဲ႔ အရြက္စိမ္း ေၾကာ္ ခ်က္…
ေသာက္ - ေရ၊ ေကာ္ဖီ နဲ႔ အစိမ္းေရာင္ လဘက္ရည္ၾကမ္း
သနားေနမိတာက -
ကိုယ့္အတၱနဲ႔ကိုယ္ ေမာၾကီး ပန္းၾကီး ေလာင္ကြ်မ္းေနၾကသူတခ်ိဳ႔ကို…. (တကယ္ သနားတာပါ)
လြမ္းေနမိတာက -
ကုန္း အျမင့္ကေလး တခုဆီကို တက္သြားတဲ့ လမ္းက်ဥ္းကေလး… ေဘးတဖက္တခ်က္မွာ သစ္ပင္ေလးေတြ စီတန္းလို႔…
(အဲဒီ ကုန္းကေလးရဲ႕ ထိပ္မွာ သူ ေစာင့္ေနတယ္… ကိုယ္တို႔ ေတြ႔ေတာ့ သူက ေျပာတယ္… လာေလ… အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္ တဲ့… လြမ္းစရာ အတိ…)
ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနရတာက -
၁) လူေတြကို Jack in the Box အရုပ္ကေလးလို ေလးေထာင့္ဗူးေလးထဲက ၀ုန္း ကနဲ ဆို ထထြက္လာမွာစိုးျပီး ဗူးထဲကို အတင္း ျပန္ျပန္ ဖိ သိပ္ ထိုး ၾကိတ္ ထည့္ခ်င္ေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းရယ္…
၂) ကိုယ္ ေဘး ဘီ ၀ဲ ယာ မၾကည့္တတ္ပဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ လမ္းအေလွ်ာက္ေကာင္းလို႔ အသားလြတ္ ၀င္တိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရယ္…
၃) ကိုယ္၀တ္ထားတဲ့ အက်ႌတံဆိပ္ကို လည္ဂုတ္ကေန လာ လာ လွန္ၾကည့္တတ္၊ နံပါတ္ခ်င္းမတူတဲ့ ေလဒီရွဴးဖိနပ္ကို ေတာ္လိမ့္ႏိုးနဲ႔ လာလာ စြပ္ၾကည့္တတ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းရယ္…
(ခပ္ေသးေသးေတြပါ… ဒါမယ့္ ၾကိဳးစားျပီး ေမ့ပစ္ေနရတယ္…)
ခါးသက္ေနမိတာက -
မရွိကို အရွိလုပ္ျပီး ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ လုပ္ေနသူေတြ… ျပီးေတာ့ အဲလိုလူေတြနဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို ခံစားဖို႔ မထိုက္တန္ပါပဲနဲ႔ ခံစားမိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို…. (မေနာ္ကေတာ့ ေျပာတယ္ ေလာကမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခါးသက္ရတာ အခါးဆံုးပဲ တဲ့… မတတ္ႏိုင္ဘူး.. ကိုယ္တိုင္က ခါးသက္ေနတာကိုး… ျပီးေတာ့ ေျပာရရင္ ကိုယ္က အခါး သိပ္ၾကိဳက္တာ…)
တမ္းတေနမိတာက -
ဘာအိပ္မက္မွ မမက္ပဲ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေမာက်သြားတဲ့ ညေတြ…
ျပီးေတာ့ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ႏိုးထလာတဲ့ မနက္ခင္းေတြ…
ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက -
ထံုေဆး ကူစရာမလိုပဲ ေတာ္ေတာ္ ထံုေပေပျဖစ္လာတဲ့ ကိုယ့္ ကိုယ္ ကို… (တေန႔ တေန႔ ငါေတာ္ေတာ္ ထံုေပေပ ျဖစ္လာပါလား… ငါ ေတာ္ေတာ္ ထံုေပေပ ျဖစ္လာပါလားလို႔… အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ေရရြတ္ေနမိ…)
ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက -
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုပါပဲ… (ထံုေပေပျဖစ္တာကိုမ်ား အေကာင္းေအာက္ေမ့ေနသလား… မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး.. ဟင္းးး)
ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ -
လူမ်ားမ်ားၾကားထဲ… (လူေတာ မတိုးတတ္တာ သိပ္သိသာတာ…)
ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ -
ကိုယ့္ဆီမွာ ရွိေနတဲ့ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚျပႏိုင္ဖို႔… ျပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ဖို႔… (လိုအပ္ေနတာက အခ်ိန္… ေနရာ… ၾကည္လင္တဲ့ စိတ္အစဥ္… ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ…)
မုန္းတီးေနမိတာက -
လင္းတခါ မွိန္တလွည့္ျဖစ္ေနတဲ့ အစိုးမရတဲ့ လူ႕ေရာင္စဥ္တန္းေတြ… (အက်ယ္ခ်ဲ႕ျပီး ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ရွင္းမျပခ်င္ေတာ့ဘူး…)
ခ်စ္ေနတာက -
ဟိုတေလာက သူ ၀ယ္ေပးထားတဲ့ Jack in the Box… (ေဆးေရာင္စံုျခယ္ထားတဲ့ ေျပာင္စပ္စပ္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၀ုန္းကနဲ ၀ုန္းကနဲ ခုန္ထြက္လာတာကို သိပ္ခ်စ္ေနမိ...)
စိတ္ပ်က္ေနမိတာက -
၁) ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ စကားေတြကို ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ နားရြက္ၾကီးနဲ႔ နားေထာင္၊ ပါးစပ္ဖ်ားကို မလွဳပ္ခ်င္ လွဳပ္ခ်င္နဲ႔ လွဳပ္ျပီး ျပန္ေျပာရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ… (စိတ္ပ်က္တာ…)
စြဲလန္းေနမိတာက -
ကိုယ္ထည္ ၀၀နဲ႔ ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးေတြ ဟိုးးး မိုးသားေတြထဲကို တိုး၀င္သြားတဲ့ အခိုက္အတန္႔ကေလးမွာ ရလိုက္တဲ့ လွိဳက္ကနဲ ခံစားမွဳ… (အဲဒီလို ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ထိုးတက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကို အနီးဆံုး ျမင္ရတဲ့ ေနရာရွိတယ္… အဲဒီေနရာက ခံုတန္းေလးေပၚမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ မွီ ထိုင္၊ ေခါင္းကို ေမာ့ျပီး ေလယာဥ္ပ်ံေတြ အတက္ကို ေစာင့္ၾကည့္… ျပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူ လိုက္ပါ ခံစားရင္း…)
လိုအပ္ေနတာက -
အရာရာကို အလိုက္သင့္ အလ်ားသင့္ လူသားဆန္ဆန္ ခံစားတတ္ဖို႔… ၀မ္းနည္းစရာရွိရင္ ၀မ္းနည္းတတ္.. မ်က္ရည္ က်သင့္ရင္ က်တတ္… ေပါက္ကြဲဖို႔ လိုရင္ ေပါက္ကြဲတတ္ဖို႔… (ခက္ေတာ့ ခက္ပါတယ္)
ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာက -
ဒုတိယအိမ္… (ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါ…)
နက္နက္နဲနဲ ၿပန္စဥ္းစားေနမိတာက -
တေန႔ တေန႔ အခ်ိန္ေတြကို ငါ ဘယ္လို ျဖဳန္းပစ္ေနတာပါလိမ့္….
နိဂံုုးခ်ဳပ္လုုိက္ေတာ့ -
ျပန္မၾကည့္ျဖစ္တာၾကာတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေနာ္ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္…
သိပ္ ေက်းဇူးတင္တယ္ မေနာ္…
သက္ေ၀
၁၈ မတ္ ၂၀၁၃
ေရးေတာ့ေရးခ်င္တယ္ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ျပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ ေမာစရာၾကီးး အားေဆးေသာက္ျပီးမွေရးေတာ့မယ္ဗ်ာာ း))
ReplyDeletejack in the box ေလးခ်စ္တယ္။
ReplyDeleteဖတ္ျဖစ္တာ တူတယ္
ReplyDeleteဆႏၵမရွိတာ တူတယ္
တမ္းတမိတာ တူတယ္
ၾကိတ္ျပီးခ်ီးက်ဴးမိတာ တူတယ္
ၾကိတ္ျပီး အထင္ေသးမိတာ တူတယ္
ခုတေလာ... ဒူးျပန္နာေနလုိ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္...မမ။ း(
ReplyDeleteစကားမစပ္... ႏွင္းဆီျဖဴေလးအတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္တယ္ေနာ္... း)
ေရးမယ္ မမသက္ေ၀... မေရးၾကတာၾကာျပီေနာ္ တဂ္ပို႔စ္ကို... ဘေလာ့ကို အရင္လို စည္စည္ကားကားေလးျပန္ျဖစ္ေစခ်င္တာ...
ReplyDeleteအက်ီတံဆိပ္ကို ဘယ္သူက လာလာလွန္ၾကည္.တာလဲဟင္။ အဲ.လိုဘဲၾကည္.ၾကလား။
ReplyDeleteျပီးေတာ.ဖိနပ္ကိုလဲ အဲ.လိုဘဲလာလာစြပ္ၾကည္.ၾကတာဘဲလား
အံ.ၾသစရာ
တမ္းတမိတာခ်င္းေတာ့ တူေနၿပီ အစ္မသက္ေဝ..၊ း)
ReplyDeleteၿပီးေတာ့ ထံုေပေပ ျဖစ္သြားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ခ်ီးက်ဴးခြင့္၊ ျပန္ အထင္ေသးခြင့္လည္း ရခ်င္တယ္..။ းD
ဖဘမွာဖတ္ၿပီးေပမယ္ ေနာက္တေၾကာ့ ျပန္ဖတ္သြားတယ္အစ္မသက္ေ၀.. တစ္ခါတစ္ေလ အဲ့ဒီလို ေမးခြန္းေလးေတြ ေျဖလိုက္ရတာလည္း စိတ္ထဲက မေျပာျဖစ္တာေလးေတြ ျပလိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး ေရးရတာလဲ အရသာရွိ၊ ဖတ္ရတာလည္း အရသာရွိတယ္ေနာ္..။
ReplyDeleteကိုယ္႔ဘာကိုယ္တက္ခ္ျပီး ေရးလိုက္ပါျပီ တီသက္ရဲ..း)
ReplyDeleteအရုုပ္ေတြနဲ႕ ေဆာ့တုုန္းပဲကိုုး..။ ခုုမွ ျပန္ေဆာ့တာ ျဖစ္မယ္။ း)
ReplyDeleteတဂ္ပို႔စ္ေလးဖတ္သြားတယ္ မသက္ေရ...
ReplyDeleteေရးထားတာေလးေတြ သေဘာက်တယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႀကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးတာေလးဖတ္ၿပီး ႀကိတ္ၿပီး ရယ္ေမာသြားတယ္ :P
မသက္ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေလးနဲ႔ ေရးထားတာေလးေတြ ထပ္တူထပ္မွ်က်ပါေပတယ္ :) မသက္ကို သတိရတိုင္းလည္း 'ေက်းဇူးတင္ၿမဲပါ'
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ေမာင္မ်ိဳး... ေရးပါ ေရးပါ... အားေဆးေသာက္ျပီးရင္ ေရးပါ...
ReplyDeleteညီမ သဇင္... ဒီတခါ အိမ္လာလည္ရင္ ေပးေဆာ့မယ္... း-)
ညီမ သူသူ... သိေနတယ္ေလ... တူ ဆို ညီအမေတြပဲ ဟုတ္...
ညီမ ဇြန္... စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါနဲ႔.. ဒူးနာတာ အဲလိုပဲ အရွင္း ေပ်ာက္ဖို႔ ခက္တယ္... ဂရုစိုက္ပါ ညီမ...
ညီမ မိုးေငြ႔ေလး... ေရးေနာ္.. အမ လာဖတ္မယ္... ဘေလာ့ဂ္ေတြ စည္စည္ကားကား ျပန္ျဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ၾကတာေပါ့... း-)
Anonymous... မယံုမရွိနဲ႔.. အဲလိုလူစားေတြ အမ်ားၾကီးရယ္.... းD :D
ReplyDeleteကိုညီလင္း... အဟုတ္ပဲ... အိပ္ေရးမ၀တဲ့ ညေတြ သိပ္မ်ားတယ္... ေကာ္ဖီကို ေလွ်ာ့ေသာက္ရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားတာပဲ...
ညီမ ျမေသြးေရ... ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဆိုေပမယ့္ ေရးရင္းနဲ႔ ေလးလံလာျပန္လို႔ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြ ျဖဳတ္ခဲ့ရတယ္... ထံုေပေပနဲ႔ေပါ့... အဟိ
ညီမ ဆုျမတ္... လာဖတ္မယ္... <3
ညီမ ေက... သမ်ားကို သူငယ္ျပန္သူ ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာတယ္... ျဗဲ......... စာအုပ္မွာ လက္မွတ္မပါလို႔ သိပ္ေက်နပ္တာ မဟုတ္ဖူးေနာ္... ဒါပဲ...
အန္တီတင့္ေရ... အျမဲသတိရေနပါတယ္... ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစေနာ္...
စာမေရးတာ ၾကာ... ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေျခာက္ေသြ႕ေနခ်ိန္မွာ မေနာ္ေက်းဇူးနဲ႔ ေရးျဖစ္တဲ့ Tag Post ေလးကို လာဖတ္သူမ်ားနဲ႔ ေကာ္မန္႔ေရးခဲ့ၾကသူမ်ား၊ Tag post ကို လက္ဆင့္ကမ္း ေရးေပးမယ့္သူမ်ား အားလံုးကို ခ်စ္ခင္စြာနဲ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
ဂ်ိတ္ပိတ္။ ပုံရိပ္လည္း ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဖတ္ျဖစ္တယ္။
ReplyDeleteဆားခ်က္ေနၾကပံုရတယ္ :)
ReplyDeleteေလပ်ံဝဝၾကီးေတြခ်စ္ရင္ေလပ်ံသားသားေလးေတြရီမုဒ္နဲ႔အရင္ေမာင္းၾကည္႔၊
ReplyDelete:) ေကာင္းေကာင္းေမာင္းတတ္ရင္တက်ပ္ဆုခ်မယ္ :)
အခုမွေတြ႔လို႔ လာဖတ္ျဖစ္တယ္...။
ReplyDeleteပံု။
ေအာင္ၾကဴၾကဴအမ်ိဳးတေယာက္
ကိုယ္က်န္းမာေရးေကာင္းေနတာကိုက ကံအေကာင္းဆံုးေပါ့သက္ေဝရယ္. ဒီပို ့စ္ေလးဖတ္ျပီး ဆုေတာင္းေပးပါတယ္. ေရလိုေအးလို ့ပန္းလိုခ်မ္းေျမ့ပါေစလို ့
ReplyDelete