ကိုယ္ လက္ကိုင္ဖုန္းရဲ႕ Home Screen ကို ျပန္ၾကည့္ျဖစ္တယ္... အခ်ိန္ရရင္ အတူတူ လိုက္ၾကည့္ၾကပါေနာ္။
Facebook - ဒီ App ဟာ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္တခုရဲ႕ ပထမဦးစားေပးေနရာမွာ ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္သလား။ အၾကိမ္ေရ အမ်ားဆံုး တို႔ျဖစ္ ထိျဖစ္တဲ့ အိုင္ကြန္လား။ တေန႔ကို ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ တို႔ျဖစ္ပါသလဲ။ တိုးတက္လာတဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ ေရဒီယို စေတရွင္တခုက ေကာက္ထားတဲ့ စစ္တမ္းအရ လူေတြဟာ တေန႔ကို ပ်မ္းမွ် ၈၅ ၾကိမ္ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္တတ္ၾကပါတယ္တဲ့။ အဓိက ကေတာ့ အသံစံု ပံုသ႑ာန္စံုနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာေလ့ရွိတဲ့ ႏိုတီ ေတြေၾကာင့္ပါ။ ႏိုတီေတြ လာတိုင္း လူေတြဟာ ဖုန္းကို စကၠန္႔မဆိုင္း ေကာက္ကိုင္ေလ့ရွိၾကတယ္။ တခါတခါဆို ႏိုတီေတြ မလာရင္ေတာင္ လာေတာ့မလား၊ လာေနျပီး ကိုယ္ မေတြ႔လိုက္တာမ်ားလား ဆိုတဲ့ စိတ္အေတြးနဲ႔ ဖုန္းကို မၾကာခဏ ေကာက္ကိုင္ျပီး ၾကည့္ေလ့ရွိၾကတယ္။ စဥ္းစားစရာ... ဖုန္းဆိုတာ လူက ညႊန္ျပခိုင္းေစတာကို ခံရမဲ့အစား အခုေတာ့ လူေတြဟာ ဖုန္းက ခိုင္းသမွ် ခံေနရတယ္ လို႔ပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ ကိုယ္လည္း လူထဲက လူတေယာက္ေပမို႔ တေန႔ကို ဖုန္းကို ၈၅ ၾကိမ္ ေကာက္ကိုင္သူထဲမွာ ပါေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
Social ဆိုတဲ့ Folder ေလး ေအာက္မွာေတာ့ Twitter / SoundCloud / Mail နဲ႔ Messanger ေတြကို စုစည္းထားတယ္။ Twitter ကေတာ့ မသံုးျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္။ တခါတေလက်ရင္ေတာ့ “ မ တြိ တ ာ ၾက ာ ” လို႔ သြားသြားေရးျဖစ္တယ္။ Smule ေခတ္မစားခင္အခ်ိန္ေတြတုန္းက SoundCloud ကို အသံုးမ်ားၾကတယ္။ အသံသြင္းလို႔ရ သီခ်င္းဆိုလို႔ရ ကဗ်ာရြတ္လို႔ရတယ္ ထင္တာပဲ။ ကိုယ္ကေတာ့ သီခ်င္းနားေထာင္တာကလြဲျပီး သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မသံုးျဖစ္ဘူး။ ေရာက္လာသမွ် အီးေမးလ္ေတြကို ဖြင့္မဖတ္တာ စိတ္ဝင္စားစရာ မရွိတဲ့ ကုန္ပစၥည္း ေၾကာ္ျငာေတြေၾကာင့္ပါ။ ဖ်က္ဖို႔ကလည္း ဟိုး ေအာက္အထိ သြားဖ်က္ေနရမွာမို႔ ဒီလိုပဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထားလိုက္ရင္းကေန အခုလို ပံုသြားတာ။ Messanger ကေတာ့ Facebook ဖြင့္ရင္ တတြဲတည္း တက္လာတတ္တာမို႔ သူ႔ဟာသူ သပ္သပ္ တကူးတက မဖြင့္ျဖစ္သေလာက္ပဲ၊ အဲဒီလို သိပ္အသံုးမမ်ားလို႔လည္း folder ထဲ စုထည့္ထားျဖစ္တာ။
Safari ကေတာ့ လို တ ရ browser တခုပါပဲ။ သိခ်င္တာ လိုခ်င္တာ မွန္သမွ် ရွာရ ေဖြရတယ္။ ဟိုစာ ဒီစာ အတိုအထြာေတြလည္း ဖတ္ရတယ္။ သတိတရရွိတဲ့ Blog ေတြကိုလည္း အဲဒီကေန သြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
Whatsapp နဲ႔ Viber - သူကေတာ့ တကမာၻလံုးက ခ်စ္သူခင္သူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ အင္မတန္ အသံုးက်တယ္။ ဒီမွာေတာ့ Whatsapp ကို ပိုျပီး တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးၾကတယ္။ အလုပ္မွာလည္း တရားဝင္ သံုးတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔လည္း ခ်ိတ္ဆက္ထားလို႔ရတယ္။ တဦးခ်င္း တေယာက္ခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကသလို group ဖြဲ႕ျပီးေတာ့လည္း ဆက္သြယ္လို႔ရတယ္။ အလုပ္ကိစၥတခုခုကို Whatsapp ကေန ပို႔လိုက္ရင္ ငါ မေတြ႔လိုက္လို႔ ငါ မျမင္လိုက္လို႔ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း သိပ္နည္းသြားတယ္။ ပို႔သူအေနနဲ႔ ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့ စာကို တဖက္က လက္ခံရရွိသူက ဖတ္ျပီးသြားျပီလား မဖတ္ရေသးဘူးလား ဆိုတာပါ တခါတည္း စစ္ေဆး သိရွိႏိုင္တယ္။ ဖတ္ျပီးျပီ သိျပီးျပီ ဆိုရင္ ဒီတိုင္းေနလို႔ မရဘူး၊ အေၾကာင္းျပန္ဖို႔ ၾကိဳးစားရတယ္။ ျမင္ရဲ႕သားနဲ႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာရင္ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ကိုယ္အလုပ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ဂရုတခုမွာဆို MD နဲ႔ GM ပါ ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္တခုခု ဝင္လာရင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အေျဖရွာျပီး ခပ္ျမန္ျမန္ အေၾကာင္းျပန္ရတယ္... တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ ေျပာဆို ေဝခြဲရခက္လွပါတယ္။
Camera - ဒီဖုန္းထဲက Camera နဲ႔ပဲ ဓါတ္ပံုရိုက္ျဖစ္ေနတာ မ်ားတယ္။ DSLR ကို မကိုင္ျဖစ္သေလာက္ပဲ။ DSLR နဲ႔ရိုက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာထဲ ျပန္ခ်ျပီး File Size ခ်ရတာကို အလုပ္ၾကီးတခုလို ခံစားလာရတယ္။ ဒီေတာ့ အလြယ္ပဲ ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ရိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ အရည္အေသြးလည္း အေတာ္ေလး ေကာင္းပါတယ္။ နည္းနည္းပါးပါး ဝါးေတာ့လည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပဲ... မ်က္ႏွာေပၚက အေရးအေၾကာင္းေတြ သိပ္မျမင္ရဘူးေပါ့။ အသက္ၾကီးလာေတာ့ DSLR နဲ႔ အရိုက္ခံရမွာ ေၾကာက္တတ္လာျပီ။
Photo Gallery ထဲမွာ... အမွတ္ရစရာ ဓါတ္ပံု မွတ္တမ္းေတြ အမ်ားၾကီး။ Sub Folder ေလးေတြ ခြဲျပီး သိမ္းထားတယ္။ Storage အတြက္ကေတာ့ iCloud ကေန တလ တက်ပ္ျပားေလးဆယ္နဲ႔ ဝယ္ထားတာမို႔ ပူစရာ မလိုဘူး။ ရိုက္ထားသမွ်ေတြ ျပန္ျပန္ဖ်က္ေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး။
PS Express ကေတာ့ ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြကို အေရာင္ေလး နည္းနည္းပါးပါျပင္ျပီး ေဘာင္ခတ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးျဖစ္တယ္။
Instagram ကေတာ့ ေခတ္နဲ႔ အညီေပါ့ေလ။ ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္တာေလးေတြ သြားၾကည့္၊ အမွတ္တရ ကိုယ္ သိမ္းခ်င္တာေလးေတြ သြားသိမ္းထားျဖစ္တယ္။ FB လို မဟုတ္၊ တျခားဓါတ္ပံုတင္တဲ့ Flickr တို႔၊ 500px တို႔လိုမဟုတ္ဘူး တမ်ိဳးေလးပဲ... ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္းပါတယ္။
Pokemon - ပိုကီမြန္ကေတာ့ အဲဒီဂိမ္း စကၤာပူမွာ စထြက္တဲ့ေန႔ထဲက ေဒါင္းျပီး ေဆာ့ေနျဖစ္တာ။ ၾကားထဲမွာ ခဏျငိမ္သြားေသးတယ္။ အခု Generation 2 ထြက္ေတာ့ ေန႔တိုင္းလိုလို ျပန္ေဆာ့ျဖစ္ေနတယ္။ ေဝးေဝးလံလံေတာ့ မသြားျဖစ္ပါဘူး၊ အိမ္နားမွာပဲ ညဖက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အေကာင္လိုက္ဖမ္းတယ္။ Generation 2 က အေကာင္အသစ္ေလးေတြက အေသးစားေလးေတြမ်ားတယ္၊ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
Juice Jam – Candy Crush ေဆာ့ေနရင္းတန္းလန္းမွာ ညီမေတာ္ ဖိုးဒီေလးရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမွဳနဲ႔ Juice Jam ကို စ ကစားျဖစ္တယ္။ Candy Crush နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆင္တူတယ္ ဒါေပမဲ့ Juice Jam က နည္းနည္း ပိုလြယ္တယ္လို႔ ထင္ရတာပဲ။ ျပီးေတာ့ အရုပ္ေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ ထုလို႔ ႏွက္လို႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မႏိုင္ႏိုင္တဲ့ Big Cat ၾကီးတေကာင္က လြဲလို႔ေပါ့။ တခုခုကို ေစာင့္ဆိုင္းေနရခ်ိန္မ်ိဳး၊ တခုခုကို ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ထားလိုက္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ ဘာအာရံုမွ စုစည္းလို႔မရတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ Juice Jam ကို ကစားျဖစ္တယ္။
Friendly - Facebook ဖြင့္လို႔ရတဲ့ App တခုပါ... ေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ လိုလိုမယ္မယ္ ေဒါင္းထားျဖစ္တယ္။ မသံုးျဖစ္ပဲ ရွိေနျပီး မဖ်က္ျဖစ္ေသးတဲ့ app တခုလို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။
StarHub ကေတာ့ ကိုယ့္ဖုန္းေဘလ္ကို ၾကည့္တာ၊ ေဘလ္ ေပးတာ၊ တလစာ သံုးစြဲခြင့္ရွိတဲ့ ေဒတာ ဘယ္ေလာက္ကုန္ေနျပီလဲ ၾကည့္တာေလာက္ပါပဲ။ တလစာ ရထားတဲ့ ေဒတာ 4 GB ဟာ အရင္ကဆို တလလံုးေနလို႔ 1 GB ေတာင္ မကုန္ဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိ၊ ဖုန္းကပဲ ဆြဲတာမ်ားသလား သူတို႔ transmit လုပ္တဲ့ဆီကပဲ အရွိန္ႏွဳန္းျမန္လာေတာ့ ေဒတာ ပိုစားသလား မသိဘူး၊ ျပီးခဲ့တဲ့လက စုစုေပါင္း 5 GB ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ဆို ကိုယ္က ရုပ္ရွင္ ဗီဒီယို အရွင္း လံုးဝ မၾကည့္ဘူး။ သီခ်င္းလည္း သိပ္မ်ားမ်ား နားမေထာင္ျဖစ္ဘူး၊ ဒါကို ေဒတာက ေက်ာ္သြားလို႔ အဲဒီေနာက္ပိုင္းကစျပီး ေဒတာကို သတိထားၾကည့္ျဖစ္ေနတယ္။
Spotify က ကိုယ့္ အီးေမးလ္လိပ္စာနဲ႔ အေကာင့္ဖြင့္ထားလိုက္ရံုပဲ သီခ်င္းနားေထာင္လို႔ အဆင္ေျပတယ္၊ ကြာလတီ ေကာင္းတယ္။ ရံုးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာမွာ အဲဒီ App ကို ခ်ထားလို႔ရတယ္။ အျပင္သြားရင္ေတာ့ ဖုန္းကေန နားေထာင္ရတာေပါ့။
Find Friends - ဒီ App အေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာျပစရာ နည္းနည္း ရွိေနတယ္။ ဒီလိုေလ... သားအမိသားအဖ သံုးေယာက္ထဲရွိတဲ့ မိသားစုေသးေသးေလးအတြက္ တေယာက္တေနရာစီ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အသံုးဝင္တဲ့ App လို႔ ဆိုရမွာပါ။ သံုးေယာက္စလံုးရဲ႕ ဖုန္းထဲမွာ အဲဒီ app ကို ထည့္ထားျပီး တေယာက္က တေယာက္ကို request လုပ္ရတယ္၊ accept လုပ္ရတယ္။ သားေလး ဘယ္ေရာက္ေနုျပီလဲ၊ သားေဖေဖ ျပန္လာျပီလား၊ On the way လား၊ အိမ္မွာလား စသည္ျဖင့္ Map မွာ Location ေတြ ေပၚတယ္။ သား သြားမယ့္ေနရာ ေရာက္ျပီလား မေရာက္ေသးဘူးလားဆိုတာ မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔၊ ဖုန္းေတြ ဆက္ျပီး ေမးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သိတယ္။ သား သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဘယ္ကို သြားမယ္ မိုးခ်ဳပ္မယ္... ၁၁ နာရီမွ ျပန္လာမယ္ဆိုလည္း ရတယ္။ စိတ္ေအးလက္ေအးပဲ။ သားရွိေနတဲ့ေနရာကို ကိုယ္က ျမင္ေနရတာကိုး။ သား ျပန္လာေနျပီဆိုရင္လည္း ျမင္ေနရတာကိုး။ အင္မတန္ တိက်တဲ့ application တခုပါ။
တခါက အမ်ိဳးသမီး အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္လာေနတာကို အမ်ိဳးသားက app ကေန တဆင့္ ျမင္ေနရတယ္။ အိမ္နား / အိမ္ေအာက္က car parking အထိ ေရာက္လာတာလည္း ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ အိမ္ေပၚကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရာက္မလာဘူး၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာလို႔ မသကၤာလို႔ သြားဆင္းၾကည့္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ ကားထဲမွာ ကားစက္ေတာင္ မရပ္ရေသးပဲ သတိေမ့ေနတယ္၊ App ရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ အခ်ိန္မီေရာက္သြားလို႔ အမ်ိဳးသမီးဟာ အသက္အႏၱရာယ္ကေန လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရတယ္ လို႔ သတင္းစာမွာ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီ Find Friends တိုတဲ့ Application ကို စသံုးျဖစ္တာ။ Checking purpose မဟုတ္ပဲ security purpose ဆိုတာ သားကိုယ္တိုင္ကလည္း လက္ခံတယ္။ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ကေလးေတြဆို သူတို႔ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ လံုးဝ အၾကည့္မခံ အသိမခံႏိုင္ၾကဘူး၊ မိဘေတြက အဲဒီ app ကို ထည့္၊ သူတို႔က ျပန္ျဖဳတ္နဲ႔ ျပႆနာေတြ ေပၚရတယ္။ တေယာက္ကို တေယာက္ စိတ္ခ်လက္ခ် ရွိဖို႔အတြက္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ နားလည္ လက္ခံတဲ့ သားကို ေက်းဇူးတင္ရတယ္။ (ေဖေဖ့ဖုန္းထဲမွာလည္း ထည့္ထားျဖစ္လို႔ ေဖေဖတို႔ ရန္ကုန္မွာေနတဲ့အခ်ိန္ဆို သူတို႔ ဘယ္သြားေနလဲ၊ အိမ္မွာလား ဓမၼာရံုမွာလား၊ ဘယ္ဆိုင္ေရာက္ေနလဲ ဘာစားေနလဲ ဆိုတာေတြပါ လွမ္းၾကည့္လို႔လည္း ရ၊ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ ဆိုင္ေတြ ကိုယ္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြ သူတို႔ေရာက္ေနရင္ လွမ္း ေဂ်လို႔ ရပါေသးတယ္)
Contact – Contact List ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္သူခင္သူ မိဘ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တို႔ကို အဆက္အသြယ္ျပဳလို႔ရတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္၊ အီးေမးလ္၊ အိမ္လိပ္စာ စုစုေပါင္း ၄၃၂ ခု ရွိေနပါတယ္။
Messages မွာ မဖတ္ရေသးတဲ့ စာတို ၁၄ ခုရွိေနတာ ေတြ႔လိမ့္မယ္၊ အမွန္ေျပာရရင္ အဲဒါေတြကလည္း ကိုယ္ ပ်င္းလို႔ မဖတ္တာ မဟုတ္ရပါဘူး၊ ေၾကာ္ျငာေတြပါ။ ၾကာသပေတးေလာက္ဆို ေရာက္လာေလ့ရွိတဲ့ ေဈးဆိုင္ၾကီးေတြက ေလွ်ာ့ေဈးေၾကာ္ျငာေတြ၊ ကုန္ပစၥည္း ပရိုမိုးရွင္းေတြနဲ႔ ဆာေဗးေတြပါ။ တခါတခါလည္း ဖတ္ပါတယ္ တခါတခါက်ေတာ့လည္း ေက်ာ္သြားတာ မဖ်က္ျဖစ္တာ... အဲ့လိုေတြေၾကာင့္ က်န္ေနတာ။
Phone - အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီ အိုင္ကြန္ကို ႏွိပ္ျပီး ကိုယ္က ဖုန္းေခၚရတဲ့သူ မရွိေတာ့သေလာက္ကို ျဖစ္ေနပါျပီ။ တလလံုးမွာ (Local Talk time) ျပည္တြင္းစကားေျပာခ်ိန္ဟာ ဆယ္မိနစ္ေတာင္ မျပည့္တတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ Viber ဒါမွမဟုတ္ Facebook Messanger ကေန ဖုန္းေခၚျဖစ္ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ဖုန္းေခၚတယ္ ဆိုတာ ဖုန္းတလံုးရဲ႕ အဓိကအက်ဆံုး လုပ္ငန္းေဆာင္တာတခု ျဖစ္ေပမဲ့ အသံုးအနည္းဆံုး ျဖစ္ေနတာကိုလည္း ျပန္သတိထားမိပါတယ္။
မေန႔က စာေရးေဖၚ ကလိုေစးထူးရဲ႕”အပန္းမၾကီးရင္ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ ဖုန္းက Home Screen ပံုေလးေတြ ျပႏိုင္မလား” ဆိုတဲ့ ပိုစ့္၊ ျပီးေတာ့ အဲဒီ Screen ေပၚက App တခုျခင္းစီ၊ တင္ထားတဲ့ ပုံတခုစီအေၾကာင္းကို ခံစား ေတြးေတာၾကည့္လိုက္ပါ။ သင့္ဖုန္း Screen ေလးဟာ သင့္အေၾကာင္းကို ခပ္ၿပံဳးၿပဳံးေလး ေျပာျပေနပါလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ စာသားေတြကေန စိတ္ကူးရျပီး ဒီပိုစ့္ကို ေရးပါတယ္။ စာမေရးႏိုင္တာ ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အေၾကာင္းအရာေလးတခု ေရးျဖစ္သြားလို႔ ကိုေစးထူးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သက္ေဝ
(၀၅ ဧျပီ ၂၀၁၇)
Social ဆိုတဲ့ Folder ေလး ေအာက္မွာေတာ့ Twitter / SoundCloud / Mail နဲ႔ Messanger ေတြကို စုစည္းထားတယ္။ Twitter ကေတာ့ မသံုးျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္။ တခါတေလက်ရင္ေတာ့ “ မ တြိ တ ာ ၾက ာ ” လို႔ သြားသြားေရးျဖစ္တယ္။ Smule ေခတ္မစားခင္အခ်ိန္ေတြတုန္းက SoundCloud ကို အသံုးမ်ားၾကတယ္။ အသံသြင္းလို႔ရ သီခ်င္းဆိုလို႔ရ ကဗ်ာရြတ္လို႔ရတယ္ ထင္တာပဲ။ ကိုယ္ကေတာ့ သီခ်င္းနားေထာင္တာကလြဲျပီး သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မသံုးျဖစ္ဘူး။ ေရာက္လာသမွ် အီးေမးလ္ေတြကို ဖြင့္မဖတ္တာ စိတ္ဝင္စားစရာ မရွိတဲ့ ကုန္ပစၥည္း ေၾကာ္ျငာေတြေၾကာင့္ပါ။ ဖ်က္ဖို႔ကလည္း ဟိုး ေအာက္အထိ သြားဖ်က္ေနရမွာမို႔ ဒီလိုပဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထားလိုက္ရင္းကေန အခုလို ပံုသြားတာ။ Messanger ကေတာ့ Facebook ဖြင့္ရင္ တတြဲတည္း တက္လာတတ္တာမို႔ သူ႔ဟာသူ သပ္သပ္ တကူးတက မဖြင့္ျဖစ္သေလာက္ပဲ၊ အဲဒီလို သိပ္အသံုးမမ်ားလို႔လည္း folder ထဲ စုထည့္ထားျဖစ္တာ။
Safari ကေတာ့ လို တ ရ browser တခုပါပဲ။ သိခ်င္တာ လိုခ်င္တာ မွန္သမွ် ရွာရ ေဖြရတယ္။ ဟိုစာ ဒီစာ အတိုအထြာေတြလည္း ဖတ္ရတယ္။ သတိတရရွိတဲ့ Blog ေတြကိုလည္း အဲဒီကေန သြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
Whatsapp နဲ႔ Viber - သူကေတာ့ တကမာၻလံုးက ခ်စ္သူခင္သူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ အင္မတန္ အသံုးက်တယ္။ ဒီမွာေတာ့ Whatsapp ကို ပိုျပီး တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးၾကတယ္။ အလုပ္မွာလည္း တရားဝင္ သံုးတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔လည္း ခ်ိတ္ဆက္ထားလို႔ရတယ္။ တဦးခ်င္း တေယာက္ခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကသလို group ဖြဲ႕ျပီးေတာ့လည္း ဆက္သြယ္လို႔ရတယ္။ အလုပ္ကိစၥတခုခုကို Whatsapp ကေန ပို႔လိုက္ရင္ ငါ မေတြ႔လိုက္လို႔ ငါ မျမင္လိုက္လို႔ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း သိပ္နည္းသြားတယ္။ ပို႔သူအေနနဲ႔ ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့ စာကို တဖက္က လက္ခံရရွိသူက ဖတ္ျပီးသြားျပီလား မဖတ္ရေသးဘူးလား ဆိုတာပါ တခါတည္း စစ္ေဆး သိရွိႏိုင္တယ္။ ဖတ္ျပီးျပီ သိျပီးျပီ ဆိုရင္ ဒီတိုင္းေနလို႔ မရဘူး၊ အေၾကာင္းျပန္ဖို႔ ၾကိဳးစားရတယ္။ ျမင္ရဲ႕သားနဲ႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာရင္ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ကိုယ္အလုပ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ဂရုတခုမွာဆို MD နဲ႔ GM ပါ ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္တခုခု ဝင္လာရင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အေျဖရွာျပီး ခပ္ျမန္ျမန္ အေၾကာင္းျပန္ရတယ္... တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ ေျပာဆို ေဝခြဲရခက္လွပါတယ္။
Camera - ဒီဖုန္းထဲက Camera နဲ႔ပဲ ဓါတ္ပံုရိုက္ျဖစ္ေနတာ မ်ားတယ္။ DSLR ကို မကိုင္ျဖစ္သေလာက္ပဲ။ DSLR နဲ႔ရိုက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာထဲ ျပန္ခ်ျပီး File Size ခ်ရတာကို အလုပ္ၾကီးတခုလို ခံစားလာရတယ္။ ဒီေတာ့ အလြယ္ပဲ ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ရိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ အရည္အေသြးလည္း အေတာ္ေလး ေကာင္းပါတယ္။ နည္းနည္းပါးပါး ဝါးေတာ့လည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပဲ... မ်က္ႏွာေပၚက အေရးအေၾကာင္းေတြ သိပ္မျမင္ရဘူးေပါ့။ အသက္ၾကီးလာေတာ့ DSLR နဲ႔ အရိုက္ခံရမွာ ေၾကာက္တတ္လာျပီ။
Photo Gallery ထဲမွာ... အမွတ္ရစရာ ဓါတ္ပံု မွတ္တမ္းေတြ အမ်ားၾကီး။ Sub Folder ေလးေတြ ခြဲျပီး သိမ္းထားတယ္။ Storage အတြက္ကေတာ့ iCloud ကေန တလ တက်ပ္ျပားေလးဆယ္နဲ႔ ဝယ္ထားတာမို႔ ပူစရာ မလိုဘူး။ ရိုက္ထားသမွ်ေတြ ျပန္ျပန္ဖ်က္ေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး။
PS Express ကေတာ့ ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြကို အေရာင္ေလး နည္းနည္းပါးပါျပင္ျပီး ေဘာင္ခတ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးျဖစ္တယ္။
Instagram ကေတာ့ ေခတ္နဲ႔ အညီေပါ့ေလ။ ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္တာေလးေတြ သြားၾကည့္၊ အမွတ္တရ ကိုယ္ သိမ္းခ်င္တာေလးေတြ သြားသိမ္းထားျဖစ္တယ္။ FB လို မဟုတ္၊ တျခားဓါတ္ပံုတင္တဲ့ Flickr တို႔၊ 500px တို႔လိုမဟုတ္ဘူး တမ်ိဳးေလးပဲ... ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္းပါတယ္။
Pokemon - ပိုကီမြန္ကေတာ့ အဲဒီဂိမ္း စကၤာပူမွာ စထြက္တဲ့ေန႔ထဲက ေဒါင္းျပီး ေဆာ့ေနျဖစ္တာ။ ၾကားထဲမွာ ခဏျငိမ္သြားေသးတယ္။ အခု Generation 2 ထြက္ေတာ့ ေန႔တိုင္းလိုလို ျပန္ေဆာ့ျဖစ္ေနတယ္။ ေဝးေဝးလံလံေတာ့ မသြားျဖစ္ပါဘူး၊ အိမ္နားမွာပဲ ညဖက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အေကာင္လိုက္ဖမ္းတယ္။ Generation 2 က အေကာင္အသစ္ေလးေတြက အေသးစားေလးေတြမ်ားတယ္၊ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
Juice Jam – Candy Crush ေဆာ့ေနရင္းတန္းလန္းမွာ ညီမေတာ္ ဖိုးဒီေလးရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမွဳနဲ႔ Juice Jam ကို စ ကစားျဖစ္တယ္။ Candy Crush နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆင္တူတယ္ ဒါေပမဲ့ Juice Jam က နည္းနည္း ပိုလြယ္တယ္လို႔ ထင္ရတာပဲ။ ျပီးေတာ့ အရုပ္ေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ ထုလို႔ ႏွက္လို႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မႏိုင္ႏိုင္တဲ့ Big Cat ၾကီးတေကာင္က လြဲလို႔ေပါ့။ တခုခုကို ေစာင့္ဆိုင္းေနရခ်ိန္မ်ိဳး၊ တခုခုကို ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ထားလိုက္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ ဘာအာရံုမွ စုစည္းလို႔မရတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ Juice Jam ကို ကစားျဖစ္တယ္။
Friendly - Facebook ဖြင့္လို႔ရတဲ့ App တခုပါ... ေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ လိုလိုမယ္မယ္ ေဒါင္းထားျဖစ္တယ္။ မသံုးျဖစ္ပဲ ရွိေနျပီး မဖ်က္ျဖစ္ေသးတဲ့ app တခုလို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။
StarHub ကေတာ့ ကိုယ့္ဖုန္းေဘလ္ကို ၾကည့္တာ၊ ေဘလ္ ေပးတာ၊ တလစာ သံုးစြဲခြင့္ရွိတဲ့ ေဒတာ ဘယ္ေလာက္ကုန္ေနျပီလဲ ၾကည့္တာေလာက္ပါပဲ။ တလစာ ရထားတဲ့ ေဒတာ 4 GB ဟာ အရင္ကဆို တလလံုးေနလို႔ 1 GB ေတာင္ မကုန္ဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိ၊ ဖုန္းကပဲ ဆြဲတာမ်ားသလား သူတို႔ transmit လုပ္တဲ့ဆီကပဲ အရွိန္ႏွဳန္းျမန္လာေတာ့ ေဒတာ ပိုစားသလား မသိဘူး၊ ျပီးခဲ့တဲ့လက စုစုေပါင္း 5 GB ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ဆို ကိုယ္က ရုပ္ရွင္ ဗီဒီယို အရွင္း လံုးဝ မၾကည့္ဘူး။ သီခ်င္းလည္း သိပ္မ်ားမ်ား နားမေထာင္ျဖစ္ဘူး၊ ဒါကို ေဒတာက ေက်ာ္သြားလို႔ အဲဒီေနာက္ပိုင္းကစျပီး ေဒတာကို သတိထားၾကည့္ျဖစ္ေနတယ္။
Spotify က ကိုယ့္ အီးေမးလ္လိပ္စာနဲ႔ အေကာင့္ဖြင့္ထားလိုက္ရံုပဲ သီခ်င္းနားေထာင္လို႔ အဆင္ေျပတယ္၊ ကြာလတီ ေကာင္းတယ္။ ရံုးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာမွာ အဲဒီ App ကို ခ်ထားလို႔ရတယ္။ အျပင္သြားရင္ေတာ့ ဖုန္းကေန နားေထာင္ရတာေပါ့။
Find Friends - ဒီ App အေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာျပစရာ နည္းနည္း ရွိေနတယ္။ ဒီလိုေလ... သားအမိသားအဖ သံုးေယာက္ထဲရွိတဲ့ မိသားစုေသးေသးေလးအတြက္ တေယာက္တေနရာစီ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အသံုးဝင္တဲ့ App လို႔ ဆိုရမွာပါ။ သံုးေယာက္စလံုးရဲ႕ ဖုန္းထဲမွာ အဲဒီ app ကို ထည့္ထားျပီး တေယာက္က တေယာက္ကို request လုပ္ရတယ္၊ accept လုပ္ရတယ္။ သားေလး ဘယ္ေရာက္ေနုျပီလဲ၊ သားေဖေဖ ျပန္လာျပီလား၊ On the way လား၊ အိမ္မွာလား စသည္ျဖင့္ Map မွာ Location ေတြ ေပၚတယ္။ သား သြားမယ့္ေနရာ ေရာက္ျပီလား မေရာက္ေသးဘူးလားဆိုတာ မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔၊ ဖုန္းေတြ ဆက္ျပီး ေမးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သိတယ္။ သား သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဘယ္ကို သြားမယ္ မိုးခ်ဳပ္မယ္... ၁၁ နာရီမွ ျပန္လာမယ္ဆိုလည္း ရတယ္။ စိတ္ေအးလက္ေအးပဲ။ သားရွိေနတဲ့ေနရာကို ကိုယ္က ျမင္ေနရတာကိုး။ သား ျပန္လာေနျပီဆိုရင္လည္း ျမင္ေနရတာကိုး။ အင္မတန္ တိက်တဲ့ application တခုပါ။
တခါက အမ်ိဳးသမီး အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္လာေနတာကို အမ်ိဳးသားက app ကေန တဆင့္ ျမင္ေနရတယ္။ အိမ္နား / အိမ္ေအာက္က car parking အထိ ေရာက္လာတာလည္း ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ အိမ္ေပၚကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရာက္မလာဘူး၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာလို႔ မသကၤာလို႔ သြားဆင္းၾကည့္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ ကားထဲမွာ ကားစက္ေတာင္ မရပ္ရေသးပဲ သတိေမ့ေနတယ္၊ App ရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ အခ်ိန္မီေရာက္သြားလို႔ အမ်ိဳးသမီးဟာ အသက္အႏၱရာယ္ကေန လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရတယ္ လို႔ သတင္းစာမွာ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီ Find Friends တိုတဲ့ Application ကို စသံုးျဖစ္တာ။ Checking purpose မဟုတ္ပဲ security purpose ဆိုတာ သားကိုယ္တိုင္ကလည္း လက္ခံတယ္။ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ကေလးေတြဆို သူတို႔ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ လံုးဝ အၾကည့္မခံ အသိမခံႏိုင္ၾကဘူး၊ မိဘေတြက အဲဒီ app ကို ထည့္၊ သူတို႔က ျပန္ျဖဳတ္နဲ႔ ျပႆနာေတြ ေပၚရတယ္။ တေယာက္ကို တေယာက္ စိတ္ခ်လက္ခ် ရွိဖို႔အတြက္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ နားလည္ လက္ခံတဲ့ သားကို ေက်းဇူးတင္ရတယ္။ (ေဖေဖ့ဖုန္းထဲမွာလည္း ထည့္ထားျဖစ္လို႔ ေဖေဖတို႔ ရန္ကုန္မွာေနတဲ့အခ်ိန္ဆို သူတို႔ ဘယ္သြားေနလဲ၊ အိမ္မွာလား ဓမၼာရံုမွာလား၊ ဘယ္ဆိုင္ေရာက္ေနလဲ ဘာစားေနလဲ ဆိုတာေတြပါ လွမ္းၾကည့္လို႔လည္း ရ၊ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ ဆိုင္ေတြ ကိုယ္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြ သူတို႔ေရာက္ေနရင္ လွမ္း ေဂ်လို႔ ရပါေသးတယ္)
Contact – Contact List ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္သူခင္သူ မိဘ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တို႔ကို အဆက္အသြယ္ျပဳလို႔ရတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္၊ အီးေမးလ္၊ အိမ္လိပ္စာ စုစုေပါင္း ၄၃၂ ခု ရွိေနပါတယ္။
Messages မွာ မဖတ္ရေသးတဲ့ စာတို ၁၄ ခုရွိေနတာ ေတြ႔လိမ့္မယ္၊ အမွန္ေျပာရရင္ အဲဒါေတြကလည္း ကိုယ္ ပ်င္းလို႔ မဖတ္တာ မဟုတ္ရပါဘူး၊ ေၾကာ္ျငာေတြပါ။ ၾကာသပေတးေလာက္ဆို ေရာက္လာေလ့ရွိတဲ့ ေဈးဆိုင္ၾကီးေတြက ေလွ်ာ့ေဈးေၾကာ္ျငာေတြ၊ ကုန္ပစၥည္း ပရိုမိုးရွင္းေတြနဲ႔ ဆာေဗးေတြပါ။ တခါတခါလည္း ဖတ္ပါတယ္ တခါတခါက်ေတာ့လည္း ေက်ာ္သြားတာ မဖ်က္ျဖစ္တာ... အဲ့လိုေတြေၾကာင့္ က်န္ေနတာ။
Phone - အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီ အိုင္ကြန္ကို ႏွိပ္ျပီး ကိုယ္က ဖုန္းေခၚရတဲ့သူ မရွိေတာ့သေလာက္ကို ျဖစ္ေနပါျပီ။ တလလံုးမွာ (Local Talk time) ျပည္တြင္းစကားေျပာခ်ိန္ဟာ ဆယ္မိနစ္ေတာင္ မျပည့္တတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ Viber ဒါမွမဟုတ္ Facebook Messanger ကေန ဖုန္းေခၚျဖစ္ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ဖုန္းေခၚတယ္ ဆိုတာ ဖုန္းတလံုးရဲ႕ အဓိကအက်ဆံုး လုပ္ငန္းေဆာင္တာတခု ျဖစ္ေပမဲ့ အသံုးအနည္းဆံုး ျဖစ္ေနတာကိုလည္း ျပန္သတိထားမိပါတယ္။
မေန႔က စာေရးေဖၚ ကလိုေစးထူးရဲ႕”အပန္းမၾကီးရင္ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ ဖုန္းက Home Screen ပံုေလးေတြ ျပႏိုင္မလား” ဆိုတဲ့ ပိုစ့္၊ ျပီးေတာ့ အဲဒီ Screen ေပၚက App တခုျခင္းစီ၊ တင္ထားတဲ့ ပုံတခုစီအေၾကာင္းကို ခံစား ေတြးေတာၾကည့္လိုက္ပါ။ သင့္ဖုန္း Screen ေလးဟာ သင့္အေၾကာင္းကို ခပ္ၿပံဳးၿပဳံးေလး ေျပာျပေနပါလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ စာသားေတြကေန စိတ္ကူးရျပီး ဒီပိုစ့္ကို ေရးပါတယ္။ စာမေရးႏိုင္တာ ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အေၾကာင္းအရာေလးတခု ေရးျဖစ္သြားလို႔ ကိုေစးထူးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သက္ေဝ
(၀၅ ဧျပီ ၂၀၁၇)
1881 ကိုု အသည္းယားလိုု႔ ခဲဖ်က္နဲ႔ ဖ်က္လိုု႔ရရင္ ဖ်က္လိုုက္ခ်င္တယ္။
ReplyDelete