လြမ္းတဲ့စိတ္

ကမ္းလင့္ခ်င္ေသာလက္…
ကမ္းရန္ခက္ခဲ့သလို
လွမ္းလာမယ့္လက္… လွမ္းရန္ခက္ခဲ့ၿပီ။

ႏွင္းထုေတြပိတ္ သိပ္သည္းလွတဲ့
ေတာင္ေပၚၿမိဳ ့ကေလး တစ္ခုရဲ ့
ေဆာင္းရာသီ…
အေႏြးဓါတ္ေပး မီးလင္းဖိုကေလးရဲ ့အနား
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထည္း
ေအးစက္စက္ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ ့
တိတ္တဆိတ္ အေတြးေတြထဲမွာ
ခ်စ္သူက အၿပံဳးေတြေ၀လို ့…

ခ်စ္သူကို လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ ့
တိတ္တိတ္ကေလးသူ ့အနားကို
စိတ္ကူးအေတြးေတြ လူးလာေခါက္တုံ ့
လြင့္ပ်ံလို ့အသြား…
သူ ့ႏွလံုးသားတစ္စံုကို ဇြတ္အတင္း
အျပင္းအထန္ အျငင္းမခံဘဲ…
ကိုယ့္အနားကို ေခၚခဲ့မိတယ္။

ေအးျမလန္းဆမ္္း ျမက္ရိုင္းပန္းတို ့ရဲ ့ၾကား…
အရိုင္းေလျပည္တို ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအျဖတ္မွာ…
သူ ့ဆံႏြယ္ေတြ ၀ဲလြင့္ေနသလို…
သူ ့အၿပံဳးေတြ က သူ့မတူေအာင္ ရဲရင့္
ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ
သက္၀င္လွဳပ္ရွား သက္ရွိပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္…။

ဒီလိုအခ်ိန္မွာ…
ျဗဳန္းကနဲဆို.. မိုးေတြသည္းသည္း
ကိုယ္နဲ ့ ကိုယ့္ပန္းခ်ီ တစ္ျခားစီျဖစ္ေအာင္ခြဲ…
ရင္ထဲမွာ တစ္ထင့္ထင့္
မုန္တိုင္းေတြ အဆင့္ မိုးစက္ေတြ အလြင့္မွာ…
အေတြးနဲ ့တစ္တြဲထဲ…
မရ အရ ေခၚထားခဲ့ရတဲ့ သူ ့အၿပံဳး နဲ ့ သူ ့ႏွလံုးသား…
မႈန္ရီရီေ၀၀ိုးတ၀ါး...
မႈန္ရီရီေ၀၀ိုးတ၀ါး...

ႏွင္းထုေတြပိတ္ သိပ္သည္းလွတဲ့
ေတာင္ေပၚၿမိဳ ့ကေလး တစ္ခုရဲ ့
ေဆာင္းရာသီ…
အေႏြးဓါတ္ေပး မီးလင္းဖိုကေလးရဲ ့အနား
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထည္း…
ဘယ္လိုေထြးေထြး မေႏြးႏိုင္ဘဲ…
တစ္ကြဲစီ… တစ္ကြဲစီ…
ေၾကြက်ေနတဲ့ ပုလဲလံုးေလးေတြနဲ ့အတူ…

ခ်စ္သူေရ…
ရင္ထဲမွာေတာ့
ပုလဲသီ တစ္ကြဲစီ…။

သက္ေဝ