လ က္ ထ ပ္ ျပီ း စ အ ခ်ိ န္ ႏွ င့္ ေ ငြ ေ ၾက း စီ မံ ခ န္႔ ခြဲ မွ ဳ

တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေမတၱာမွ်ျပီး ဘ၀တစ္ခုအျဖစ္ ေပါင္းစည္းထူေထာင္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္ အေရးၾကီးတဲ့ ေပါင္းစည္းစရာတစ္ခု က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ လက္ရွိ လစဥ္၀င္ေငြေတြကို အတူတကြ ပူးေပါင္းၾကဖို႔ပါ။ ဒီေနရာမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ၀င္ေငြမညီမွ်မွဳဟာ အေရးမၾကီးပါဘူး။ အေရးၾကီးတာက ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ဘ၀စာ လက္တြဲၾကတဲ့အခါ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေမတၱာစစ္နဲ႔ ခ်စ္ခင္ဖို႔၊ နားလည္မွဳရွိဖို႔သာမက ေငြေၾကးသံုးစြဲမွဳနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမွဳေတြမွာလည္း ပြင့္လင္းမွဳရွိၾကဖို႔ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ မၾကာခဏ ၾကားေနရတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပမွဳေတြထဲမွာ ေငြေၾကးကိစၥဟာ အၾကီးမားဆံုးျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ရတာေတြဟာ ေငြေၾကး ဆင္းရဲတာ ခ်မ္းသာတာထက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ပြင့္လင္းျမင္သာ မရွိတာ၊ စိတ္ခ်ယံုၾကည္မွဳ မရွိတာေတြနဲ႔ သံသယေတြအေပၚမွာ အမ်ားၾကီး အေျခခံေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆို လက္မထပ္ရေသးခင္ အခ်ိန္မွာေတာင္ ေငြေၾကးကိစၥေၾကာင့္ စကားေျပာ အဆင္မေျပေတြျဖစ္ျပီး ျပႆနာေတြ ျဖစ္တတ္ၾကေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုမွ လက္ထပ္ျပီး အိမ္ေထာင္တစ္ခု၊ ဘ၀ခရီးလမ္းတစ္ခုကို အစျပဳေလွ်ာက္လွမ္းၾကမဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔အတြက္ ေငြေၾကးသံုးစြဲမွဳ၊ စီမံခန္႔ခြဲမွဳတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတိျပဳသင့္တဲ့ အခ်က္ အနည္းငယ္ကို ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ပထမအခ်က္ကေတာ့ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြ ဘယ္ေရြ႕ ဘယ္မွ်ဆိုတာကို မွတ္သားျပီး အေကာင့္တစ္ခုထဲမွာ အတူတကြ ေပါင္းစည္းလိုက္ဖို႔ပါ။ အဲဒီလို ေပါင္းစည္းလိုက္မွသာ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း တစ္လအတြက္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြနဲ႔ အသံုးစရိတ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ ညွိႏွိဳင္းလို႔ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္မတို႔ဆီမွာ အဓိက ျပႆနာရွိတာကေတာ့ ဘဏ္ေတြက ေဖာေဖာသီသီေပးထားတဲ့ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ ကဒ္ျပားေတြပါ။ လက္မွတ္ကေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ရံု၊ ဂဏန္းေလးေတြ ႏွိပ္လိုက္ရံုနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္၊ သံုးစြဲရတာ အင္မတန္လြယ္ကူ သက္သာျပီး ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ သံုးလိုက္လို႔ သံုးလိုက္မိမွန္း မသိသာေစတဲ့ အဲဒီ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ကဒ္ေတြဟာ ေငြေၾကးစီမံခန္႔ခြဲမွဳအတြက္ အင္မတန္ ၾကီးမားတဲ့ အေႏွာက္အယွက္ေတြ ျဖစ္တာမို႔ သတိၾကီးၾကီးထားျပီး သံုးစြဲသင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အဲဒီကဒ္ေတြကို အကုန္ ထုတ္၊ အေသအခ်ာ စီစစ္ျပီး သိပ္အသံုးမလိုလွတဲ့ ကဒ္၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ တစ္ေယာက္ တစ္ကဒ္ ဆင္တူ ျဖစ္ေနတဲ့ကဒ္ေတြနဲ႔ ႏွစ္စဥ္ေၾကး ေပးရတာ မ်ားေနတဲ့ ကဒ္ေတြကို အရင္ဆံုး ရွင္းပစ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ 

ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ တစ္လ တစ္လကို ပံုမွန္ ေပးရမဲ့ အသက္အာမခံ၊ ေဆးကုသစရိတ္ အာမခံ၊ အိမ္ဖိုး၊ ကားဖိုး… အဲဒီ ကုန္က်စရိတ္ေတြအတြက္ ပိုက္ဆံ သတ္သတ္ ဖယ္ထားလိုက္ပါ။ ဒီမွာေတာ့ အိမ္နဲ႔ကားကို လစဥ္ အရစ္က် အေၾကြး၀ယ္စနစ္နဲ႔ ၀ယ္ထားၾကရတာမို႔ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမယ္ဆိုတာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရွိတယ္။ အဲဒါျပီးရင္ေတာ့ မကုန္မျဖစ္ ကုန္ရမဲ့ တစ္လစာ မီတာခ၊ ေရဖိုး မီးဖိုး၊ တယ္လီဖုန္း အင္တာနက္ လစဥ္ေၾကးနဲ႔ ၀င္ေငြခြန္ေတြအျပင္ လစဥ္ပံုမွန္လွဴဒါန္းေနတဲ့ ေနရာတခ်ိဳ႔နဲ႔ လူမွဳေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြ ရွိခဲ့ရင္ အဲဒီအတြက္ ကုန္က်မဲ့ေငြကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ပါ။ ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အဲဒါေတြအျပင္ ရသမွ် လခရဲ႕ ႏွစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းကို လွဴဖို႔ဆိုျပီး သတ္သတ္ ဖယ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဘုရားစင္မွာ ဗူးကေလးတစ္ခုနဲ႔ သီးသန္႔ ထားပါတယ္။ ႏွစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းထဲမို႔ နည္းလိုက္တာလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔၊ လစဥ္သာ မွန္မွန္ စုသြားပါ။ လွဴစရာ တန္းစရာ လိုအပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အျမဲ လံုေလာက္ေနတတ္ပါတယ္။ 

တတိယအဆင့္အေနနဲ႔ အိမ္တြင္း အသံုးစရိတ္ကို တစ္လ ဘယ္ေလာက္ ဆိုျပီး ခန္႔မွန္း သတ္မွတ္လိုက္ပါ။ အဲဒီ အိမ္အသံုးစရိတ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တစ္လစာ အသား ငါး ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ သစ္သီး ၾကက္ဥ ေပါင္မုန္႔ ႏြားႏို႔ စတဲ့ အစားအေသာက္ကုန္ေတြနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး သန္႔ရွင္းေရး ပစၥည္းေတြ၊ ဆပ္ျပာ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္၊ သြားတိုက္ေဆး၊ သြားပြတ္တံ၊ တစ္ရွဴး အစရွိတဲ့ အိမ္သံုးပစၥည္း ၀ယ္ဖို႔ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အဲဒါေတြကို အေၾကြး၀ယ္ကဒ္တစ္ခု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ထားျပီး ဘယ္မွာပဲ ၀ယ္၀ယ္ အဲဒီကဒ္ကိုပဲ သံုးျပီး ၀ယ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္လကို ဘယ္ဆိုင္မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါ ၀ယ္တယ္၊ စုစုေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ကုန္တယ္ဆိုတာ စာရင္းလုပ္စရာမလိုပဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အလြယ္တကူ ျပန္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တခ်ိဳ႔ရက္ေတြမွာ ညေနစာေတြ အျပင္ထြက္စားတာ၊ ရံုးပိတ္ရက္မွာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ၊ ေကာ္ဖီေသာက္တာ အစရွိတဲ့ အေပ်ာ္အပါးကိစၥေတြအတြက္ကို တစ္လ ဘယ္ႏွစ္ခါဆိုျပီး မွန္းေျခေလး သတ္မွတ္ျပီး အဲဒီအသံုးစရိတ္ထဲ ေပါင္းထည့္ထားႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။

အဲဒါေတြ ျပီးရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ တစ္လကို အေသးသံုး ဘယ္ေလာက္သံုးမယ္ ဆိုတာကို သတ္မွတ္ပါ။ အေသးသံုးဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရံုးတက္ရတဲ့ရက္ေတြမွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး (ထမင္းဗူး မယူဘူးဆိုရင္) ေန႔လည္စာ အျပင္မွာ စားတဲ့ စရိတ္၊ မုန္႔ဖိုး၊ မိန္းကေလးဆိုရင္ ဆံပင္ညွပ္တာ၊ လက္သည္းအလွျပင္တာ၊ တကိုယ္ေရ အလွကုန္ပစၥည္းတခ်ိဳ႔နဲ႔ အ၀တ္အစားတို႔ ဖိနပ္တို႔ အတိုအထြာေတြ ၀ယ္တာမ်ိဳးေပါ့။ ေယာက်္ားေလးဆိုရင္ေတာ့ သူ ၾကိဳက္တဲ့ အီလက္ထရြန္းနစ္ပစၥည္းတို႔ တျခား သူ၀ါသနာပါရာ ပစၥည္းအတိုအထြာေတြ ၀ယ္တာမ်ိဳးနဲ႔ တခ်ိဳ႔လေတြမွာ အ၀တ္အစား ၀ယ္တာမ်ိဳးေပါ့။ အိမ္မွာေတာ့ ကြ်န္မ အမ်ိဳးသားက ေမာ္တာေတြ၊ အင္ဂ်င္ပိစိေလးေတြနဲ႔ အျပင္မွာ လႊတ္လို႔ရတဲ့ ရီမုတ္ကြန္ထရိုး ေလယာဥ္ပ်ံေလးေတြ၊ အဲဒီေလယာဥ္ေတြ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ၊ သူ႔ ငါးကန္အတြက္ လိုသမွ် ပစၥည္းေတြ၊ သစ္ပင္ေတြ ၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႔ကိုေတာ့ ေလး ငါးလၾကာမွ တစ္ခါ အတင္း တိုက္တိုက္တြန္းတြန္းနဲ႔ ၀ယ္ခိုင္းရတတ္တယ္။ ကြ်န္မလို စြတ္ကယ္ စြတ္ကယ္နဲ႔ ေတြ႔တိုင္း ၀ယ္ေလ့မရွိဘူး။

အဲဒါေတြအားလံုး ဖယ္ျပီးရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း၀င္ေငြထဲက ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားျပီလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ပိုသလဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြက္တိပဲလား… အစရွိတာေတြကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါျပီ။ တစ္လစာ မကုန္မျဖစ္ ကုန္ရမွာေတြကို ျမင္ရျပီးတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ အသံုးစရိတ္ေတြကို လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္လို႔ ရပါျပီ။ ဘယ္ေလာက္ သံုး၊ ဘယ္ေလာက္ က်န္လို႔ ဘယ္ေလာက္ စုၾကမလဲ၊ တစ္လကို အနည္းဆံုး ဘယ္ေလာက္ စုႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း ခန္႔မွန္းလို႔ ရသြားပါျပီ။ အဲဒီေပၚမွာ မူတည္ျပီး ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကို တစ္ႏွစ္ ဘယ္ေလာက္ ကန္ေတာ့ႏိုင္မယ္၊ တစ္ႏွစ္ကို အနီးအနား ခရီးတိုေလး ဘယ္ႏွစ္ခု သြားႏိုင္မယ္၊ တႏွစ္ကို စေတာ့ခ္ ရွယ္ယာ ဘယ္ေလာက္ဖိုးေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံႏိုင္မယ္၊ အသက္ၾကီးလာခ်ိန္၊ အလုပ္က အျငိမ္းစားယူခ်ိန္မွာ သံုးစြဲဖို႔ ရည္ရွည္စုေဆာင္းေငြ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္ သတ္မွတ္ျပီး စုေဆာင္းႏိုင္မယ္ အစရွိတာေတြကိုလည္း ခန္႔မွန္းေျခ တြက္ခ်က္လို႔ ရပါျပီ။ 

အေသးစား အိမ္ျပင္တာ၊ ထမင္းစားစားပြဲ၊ ဆိုဖာ အစရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂ အသစ္၀ယ္တာ၊ လက္၀တ္လက္စား နည္းနည္းပါးပါး ၀ယ္တာ၊ တီဗီ အသစ္လဲတာ၊ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္၊ အသီးေဖ်ာ္စက္ေတြလို မီးဖိုေခ်ာင္သံုး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ… အဲဒါေတြကိုေတာ့ က်န္ရွိေနတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ထဲကေန ခ်ိန္ဆျပီး အဆင္ေျပသလို ၾကည့္သံုးၾကတာေပါ့။ အဲဒီလို ကိုယ္လိုခ်င္တာေလးေတြ၊ အိမ္အတြက္ တကယ္လည္း လိုအပ္မယ္ ထင္တာေလးေတြကို စာရင္းမွတ္ထားျပီး တကယ္ လို မလို ႏွစ္ခါေလာက္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ ၀ယ္သင့္ မ၀ယ္သင့္ ခ်င့္ခ်ိန္လို႔ ရသြားတတ္တယ္။ စတိုးဆိုင္ၾကီးေတြကို ေရာက္သြားတိုင္း ကြ်န္မက အိမ္အလွဆင္တဲ့ပစၥည္း တိုတိုထြာထြာေတြ၊ ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္စံုေတြ၊ ဖန္ပန္းအိုးေတြနဲ႔ ပန္းကန္ လွလွေတြ ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိျပီး အမ်ိဳးသားကေတာ့ အမ်ိဳးအစားေကာင္းတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္း ဒယ္အိုးတို႔၊ ဒါးတို႔၊ ဇြန္း ခက္ရင္းတို႔၊ မီးလံုး မီးဆိုင္းလွလွတို႔ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိပါတယ္။ 

ပန္းခ်ီကား၊ စာအုပ္စင္၊ စားပြဲနဲ႔ အလွအပေလးေတြ တင္တဲ့ စင္မ်ိဳးကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တိုင္ပင္ေနစရာမလို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိၾကတယ္။ Ikea လို အ္ိမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလွဆင္ ပစၥည္းေတြ၊ ပရိေဘာဂေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးေရာက္ရင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္က အျပန္အလွန္ ထိန္းႏိုင္ သိမ္းႏိုင္၊ ဆြဲႏိုင္ တားႏိုင္မွ ေတာ္ရံုက်တယ္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ အိမ္အလွျပင္ပစၥည္း အသစ္ေတြ၊ လွတပတေတြျမင္ရင္ စိတ္တူကိုယ္တူ ၀ယ္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ တခါတခါက် ကိုယ္က လိုမယ္ ထင္လို႔၊ ကိုယ္လိုခ်င္လို႔ ၀ယ္လိုက္တာေပမဲ့ တကယ္တမ္းမွာ အသံုးမတည့္လို႔ ေခ်ာင္ထိုးထားရတဲ့ ပစၥည္းေတြ ရွိေနတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ၀ယ္ခင္ ႏွစ္ခါျပန္ စဥ္းစားဖို႔ လိုကို လိုအပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ပစၥည္းေတြက အခုခ်က္ခ်င္း၀ယ္ဖို႔၊ အရင္စလို ၀ယ္ဖို႔ မလိုအပ္ေသးဘူးဆိုရင္ ႏွစ္လည္ေစ်းေရာင္းပြဲတို႔၊ ႏွစ္ကုန္ ဒီဇင္ဘာ ဇန္န၀ါရီ နဲ႔ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ ကာလေတြကို ေစာင့္ျပီး ၀ယ္သင့္ပါတယ္။ 

ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သူေတြရဲ႕ အဆိုအရ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္အျဖစ္ ကိုယ့္တစ္လတာ ကုန္က်စရိတ္ရဲ႕ သံုးဆကေန ေျခာက္ဆအထိ လက္ထဲမွာ အသင့္ေဆာင္ထားႏိုင္ရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ သိရတယ္။ သေဘာကေတာ့ အေပၚမွာတြက္ျပခဲ့တဲ့ မကုန္မျဖစ္ေတြရယ္၊ အိမ္စရိတ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အေသးသံုးစရိတ္ေတြရယ္ ေပါင္းလိုက္လို႔ တစ္လကို ေလးေထာင္ ရွိတယ္ဆိုပါစို႔… အဲဒါဆို ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပ်မ္းမွ် တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ကို အေရးေပၚအသံုးစရိတ္အျဖစ္ သီးသန္႔ေဆာင္ထားႏိုင္ဖို႔ပါ။ တခါတခါမွာ ကုန္က်စရာေတြဟာ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ေနရာကေန သူ႔အလိုလို ေပၚလာတတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ က်န္းမာေရး၊ လူမွဳေရး၊ သာေရး နာေရး စတဲ့ အေထြေထြကိစၥေတြ ၾကံဳလာရရင္၊ ရုတ္တရက္ မ်ားမ်ားစားစား ကုန္က်စရာေတြ ေပၚလာခဲ့ရင္ လစဥ္ကုန္က်စရိတ္ကို မထိခိုက္ေစပဲ အဲဒီ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ထဲကေန သံုးႏိုင္တာဟာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ကို သီးသန္႔ တြက္ခ်က္ျပီး ဖယ္ထားသင့္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္နာမည္နဲ႔ ပူးတြဲအေကာင့္တစ္ခု ဖြင့္ျပီး အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ ထားပါတယ္။ တကယ္ အေရးေပၚ မလိုအပ္မခ်င္း မထိရ ဆိုတဲ့ အေကာင့္ေပါ့။

အခုလို ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြေတြကို ေပါင္းစည္းျပီး တစ္လအတြက္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြနဲ႔ အသံုးစရိတ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ ညွိႏွိဳင္းလိုက္တဲ့ အက်ိဳးကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္ တစ္ခုခုေပၚလာရင္ သူေပး ငါေပးနဲ႔ အျငင္းပြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူက ပိုက္ဆံကိုင္ရမယ္၊ ဘယ္သူက စီမံခန္႔ခြဲရမယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတြ၊ ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္သံုးတယ္၊ သူသံုးတာ မ်ားတယ္ ကိုယ္သံုးတာ နည္းတယ္ စတဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ကုန္က်စရိတ္ေတြ အားလံုးအေပၚမွာ ႏွစ္ဦးသား တန္းတူညီတူ တာ၀န္ရွိျပီး အနည္းအမ်ားနဲ႔ အတိုးအေလ်ာ့ကိုလည္း သတိထားႏိုင္သြားပါတယ္။ တခ်ိဳ႔အိမ္ေထာင္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ ဒီအိမ္ေထာင္မွာ ဘယ္သူက ေငြကိုင္ရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ဆီက လက္ျဖန္႔ေတာင္းသံုးရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ သိမ္းထားတဲ့ေငြေတြ (ဘတ္ေငြေတြ) ရွိေနတတ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး… အဲလိုကိစၥေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။

လက္ထပ္ျပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြဟာ တစ္ႏွစ္လံုးအတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေငြေၾကးအေျခအေနကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ျမင္ႏိုင္၊ လိုတာ ပိုတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆို တိုင္ပင္ႏိုင္ျပီး ကိုယ္ အလိုရွိတဲ့ မိသားစုအစီအစဥ္ကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ စ ႏိုင္မယ္ဆိုတာကိုလည္း တြက္ခ်က္ မွန္းဆလို႔ရသြားပါျပီ။ အဲဒီလို အဆင့္ေတြကို လတိုင္းပံုမွန္ သတိထားျပီး စနစ္တက် ကိုင္တြယ္ သံုးစြဲမယ္ဆိုရင္ လက္ထပ္ျပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ၾကားမွာ ေငြေၾကးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အထင္အျမင္ လြဲစရာ၊ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္စရာ၊ အဆင္မေျပစရာကိစၥမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အခုလို သီတင္းကြ်တ္ကာလမွာ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ ျမဲျမဲဆုပ္ကိုင္လို႔ ေရႊလက္တြဲရင္း ဘ၀ခရီးကို စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမဲ့သူတိုင္း သာယာေပ်ာ္ရႊင္ျပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းပါတယ္။ 

သက္ေ၀
(၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅)

- ၂၀၁၅ ေအာက္တိုဘာလထုတ္ Look Magazine တြင္ ေဖၚျပျပီး ျဖစ္သည္