Thursday, April 16, 2009

အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလး


တေန႕လံုး အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတာကို လက္ထဲမွာ နာရီရွိေနရက္နဲ႕ မၾကည့္ျဖစ္ဖူး။
ဒီေန႕အတြက္ေတာ့ အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးက ကိုယ့္ကို ေကာင္းေကာင္း အႏိုင္ယူ စိုးမိုးထားေလရဲ႕။ သတိထားမိခ်ိန္မွစကာ အၿမဲတမ္း လိုလို အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလး တစ္ခု အေနျဖင့္သာ ေတြ႕ရတတ္ေသာ သူတေယာက္မို႕ အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးလို႕ သူ႕ကို လြယ္လြယ္ကူကူ ေခၚခဲ့မိသည္ေလ…။

ကိုယ္နဲ႕ အဲဒီ အစိမ္းေရာင္ေလးရဲ႕ အေၾကာင္းကို မွတ္မိသမွ် ျပန္ေတြးၾကည့္ေနမိတယ္…။ မထင္မွတ္ပဲ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ သူေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားက ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈ အတိုင္းအတာက ေျပာင္းျပန္ အခ်ိဳးက်တယ္ တဲ့။ ဟုတ္တယ္ေနာ္… သိပ္မွန္တာပဲ။ တိုေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကေလး အတြင္းမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစံုတရာ မရွိပါပဲနဲ႕ အဲဒီ အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးတခုဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အနားကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၾကီး ေရာက္လာခဲ့တာ…။ ၿပီးေတာ့ ဟိုးအရင္ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ကထဲက ေပါင္းသင္းလာခဲ့ရတဲ့ ငယ္ေပါင္းေတြပမာ တရင္းတႏွီး ခင္မင္သြားလိုက္ၾကတာ...။

ေလာကၾကီးမွာ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္းလိုလို ေတြ႕ျမင္ၾကံဳဆံုေနရတတ္တဲ့ လူသားအခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဆိုင္ ျငင္းဆန္ ရန္လိုမႈေတြ၊ အလို ေလာဘ ၾကီးမားမႈေတြ၊ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ မနာလို ျငဴစူမႈေတြ၊ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ခြဲျခားမႈ ကြဲျပားမႈေတြ၊ လူအခ်င္းခ်င္း ကဲ့ရဲ႕ စကားတင္း ဆိုမႈေတြ အားလံုးနဲ႕ ေဝးကြာတဲ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ ကမာၻေလး တခုမွာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ ရင္းႏွီး ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။

တကယ္ဆိုရင္ အဲဒီ အစိမ္းေရာင္ေလးနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕က ေတာ္ေတာ္ အလွမ္းေဝးပါတယ္။ ေဝးဆို ကမာၻ တဖက္ျခမ္းစီမွာ ရွိေနၾကတာေလ...။ အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလး ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ကိုယ့္အနားကို ေရာက္လာတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ သူက အနားမွာ နီးကပ္စြာ၊ ၿငိမ္သက္စြာ…။ တေန႕မွာေတာ့ အစိမ္းေရာင္ေလးက ကိုယ့္ကို ဘာေၾကာင့္ သူ႕ကို ခင္တာလဲလို႕ ျပံဳးစစနဲ႕ ေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့တယ္…။ အေျဖမရွိတဲ့ ေမးခြန္းတခုျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ကိုယ္လဲ သူ႕ကို ျပံဳးသာ ၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္…။ :-) ဒီလိုမ်ိဳးေလးေပါ့...။

သူကိုယ္တိုင္လဲ ကိုယ္နဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာတဲ့အထိ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတဲ့ အေျဖမရွိတဲ့ ေမးခြန္းတခုသာ ပိုင္ဆိုင္သတဲ့…။
ကိုယ္ကေရာ… အတူတူပဲေပါ့…။
ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကိုယ့္ဆီမွာ နီးနီးကပ္ကပ္ ရင္းႏွီးစြာ ခင္မင္ရမယ့္ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္း အသင္းေတြ မရွိလို႕လဲ မဟုတ္ဘူး…။ ခ်စ္ခင္ တြယ္တာစရာ အေဖၚေကာင္းေတြ မရွိလို႕လဲ မဟုတ္ဘူး။ အားကိုးစရာ တိုင္ပင္စရာ မိတ္ေဆြေတြ မရွိလို႕လဲ မဟုတ္ဘူး…။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လင့္တကူ ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္တတ္တဲ့ သူတေယာက္လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ စကားလံုးေတြ အမ်ားၾကီးကို ေဖၚေဖၚေရြေရြေျပာဆိုၿပီး လူေတြထဲမွာ သြက္သြက္လက္လက္ ဝင္ဆန္႕တဲ့ သူတေယာက္ မဟုတ္ခဲ့တာလဲ အေသအခ်ာ။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတြ ၾကားက ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈက တဆိတ္ေတာ့ျဖင့္ ထူးဆန္း အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေနျပန္တယ္…။

ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကမာၻၾကီးရဲ႕ တဖက္စီမွာ ရွိေနၾကတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေန႕ေတြဟာ သႈ႕ အတြက္ေတာ့ ေမွာင္မိုက္တဲ့ ညေတြ ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့…။ ဒါေၾကာင့္ တေန႕တေန႕မွာ အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးကို ေတြ႕ရတဲ့ အခ်ိန္က သိပ္ေတာ့ မမ်ားလွပါဘူး။ သို႕ေသာ္လည္း ေတြ႕ရသမွ် အခ်ိန္ေတြတိုင္းမွာ ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္။ တေယာက္ကို တေယာက္ အျပန္အလွန္ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ၾကတယ္…။ ေပါက္ကရ အေျဖေတြ ၾကားရင္ ရယ္ၾကတယ္…။ ေမးေလ့ရွိတဲ့ ေမးခြန္းေတြကေတာ့ ဘာသီခ်င္းေတြ ၾကိဳက္သလဲ… ဘယ္ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကို သေဘာက်သလဲ… ဘာ အားကစားနည္း ကို ၾကိဳက္သလဲ.. ဒီေန႕ ဘာစားမွာလဲ… ဘယ္သြားမွာလဲ... အစရွိတာမ်ိဳးေတြေပါ့…။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ထမင္းကို မက္မက္ေမာေမာ မစားခ်င္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို အစိမ္းေရာင္ အစက္ေလးက ထမင္း အတင္းစားခိုင္းတတ္တယ္။ ေကာ္ဖီေတြ တအားေသာက္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို (ရန္သူ အျဖစ္ခံၿပီး) ေကာ္ဖီလဲ ေလွ်ာ့ေသာက္ ခိုင္းတတ္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မၾကာခဏ ေခါင္းကိုက္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆး ေတြလဲ အတင္း ညႊန္းတတ္ေသးတာမ်ိဳး...။ ရယ္စရာတခု ေျပာျပရရင္ ဟိုတေန႕က တေယာက္ကို တေယာက္ေတြ႕ဖူး ျမင္ဖူးၾကေအာင္ ဓါတ္ပံုျပၾကမလားလို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၿပိဳင္တူ စဥ္းစားမိၾကတယ္...။ အဲဒီေတာ့ သူက ဘာေျပာလဲ သိလား.. မ်က္ႏွာျမင္ရင္ အခင္အမင္ပ်က္သြားမွာ စိုးလို႕ မျပေၾကး မၾကည့္ေၾကး တဲ့...။ ကဲ... ၾကည့္ပါဦး… ဘယ္ေလာက္ ပြင့္လင္းၿပီး ဟာသေျမာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးလဲ လို႕…။

သူ႕အေၾကာင္းကို ကိုယ္ ဘာမွ အမ်ားၾကီး မသိသလို ကိုယ့္ကိုလဲ သူက ဘာေတြမွ အမ်ားၾကီး ေမးေလ့မရွိဘူး။ သူ ဘာလဲ ဆိုတာ ကိုယ္ မသိခ်င္သလို သိဖို႕လဲ လိုအပ္လိမ့္မယ္လို႕ နဲနဲမွ မယူဆမိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ေမးလဲ ေမးဖို႕ မၾကိဳးစားမိဘူး။ သူေျပာျပတာမွန္သမွ် ကိုယ္ နားေထာင္ၿပီး သူကလဲ ကိုယ္ေျပာျပသ၍သာ နားေထာင္တယ္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကိုယ္က နားေထာင္သူ သက္သက္လဲ ျဖစ္ေနတတ္ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈမွာ တေယာက္ရဲ႕အေၾကာင္းကို တေယာက္က ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ၊ ဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈံး အထိ သိရမယ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္မွ မပါတာ။ အရာရာဟာ ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပါပဲ…။ ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္သလဲ ေနာ္…။

အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးေရ…
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တို႕ ရဲ႕ ခင္မင္မႈကို ကိုယ္ ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားပါတယ္…။ ၿပီးေတာ့ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ အခုလိုပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ ရင္းႏွီး ခင္မင္သြားၾကရေအာင္ေလ.. ေနာ္။ ကမာၻၾကီးမွာ ႏွင္းဆီျဖဴေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေအာင္ ပြင့္ေဝလာတဲ့ တေန႕ေန႕မွာေတာ့ ကိုယ္တို႕သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ေလာကၾကီးရဲ႕ တစ္ေထာင့္ တစ္ေနရာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေတြ႕ဆံုႏိုင္တန္ေကာင္းရဲ႕ လို႕ ကိုယ္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေမွ်ာ္လင့္ ဆုေတာင္းေနပါတယ္…။



(Online မွ တဆင့္ ရင္းႏွီး ခင္မင္ခဲ့ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ အမွတ္တရ ရည္ညႊန္း ေရးသားပါသည္။)

21 comments:

  1. ကမာၻၾကီးမွာ ႏွင္းဆီျဖဴေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေအာင္ ပြင့္ေဝလာတဲ့ တေန႕ေန႕မွာေတာ႔ ကိုယ္တုိင္ႏွပ္ထားတဲ႔ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေသာက္ရင္း Pet ေလးေဆာ႔ရေအာင္ေနာ္ မသက္ေ၀။
    :)

    ReplyDelete
  2. ေရးထားပံုက ခ်စ္စရာ
    ဒီပို႕စ္ကိုႀကိဳက္တယ္

    ReplyDelete
  3. Romantic Green ..Ma Thet Wai..
    Suggestion..when all are gray hair on my head..
    is more beautiful than..all white rose :)

    ReplyDelete
  4. မသက္ေဝ.. အစိမ္းေရာင္အစက္ကေလးလာဖတ္သြားတယ္..တို႔ကအစိမ္းေရာင္အစက္ကေလးထဲမွာ မပါေသးေပမဲ့ ခင္ေနပါတယ္..ေနာက္က်ရင္ေတာ့ပါလာမွာေပါ့ေနာ္..ဒါေပမဲ့အနီေရာင္ ကန့္လန့္ျဖတ္ကေလးပဲ ေတြ႔ရဖို့မ်ားတယ္..

    ReplyDelete
  5. ပုိ႔စ္ေလးဖတ္ရတာ တမ်ိဳးေလးပဲ.. online ေပၚကေန အခုလုိသူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးနဲ႔ ခင္မင္ခြင့္ရတာ ကံေကာင္းတာေပါ့ အမရယ္..

    ReplyDelete
  6. “ကမာၻၾကီးမွာ ႏွင္းဆီျဖဴေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေအာင္ ပြင့္ေဝလာတဲ့ တေန႕ေန႕မွာေတာ့ ကိုယ္တို႕သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ေလာကၾကီးရဲ႕ တစ္ေထာင့္ တစ္ေနရာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေတြ႕ဆံုႏိုင္တန္ေကာင္းရဲ႕”

    ဖတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပိုစ့္ေလးဗ်ာ..။

    လူတိုင္းမွာ အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးေတြ ရွိၾကရဲ႕ ဘာမွ မေတာင္းဆို မေမွ်ာ္လင့္ၾကေၾကးဆို ပို ေပ်ာ္စရာ..။

    ReplyDelete
  7. အစိမ္းေရာင္အစက္ေလးကို
    လွလွပပေလး မွတ္တမ္းတင္ထားတာ
    ၾကိဳက္တယ္။

    ReplyDelete
  8. ျမိဳးေျပာသလိုပါပဲ..မသက္ေ၀..
    ဒါေပမယ့္..က်ေနာ္ဘယ္တုန္းကမွ
    အနီေရာင္ကန္႔လန္႔ျဖတ္မသံုးဖူးေသးဘူး..
    ဟိ

    ReplyDelete
  9. ေရးထားတာေလးကခ်စ္စရာေလး :)

    ReplyDelete
  10. စိမ္းသူစိမ္း၊ နီသူနီ၊ ၀ါသူ၀ါ၊ ေပ်ာက္သူေပ်ာက္၊ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သူေဖ်ာက္... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကေတာ့ ခ်စ္စရာပါ...
    မိသားစု၀င္ေတြအားလံုး ႏွစ္သစ္မွာ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ...

    ReplyDelete
  11. အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလး အေၾကာင္း ဖတ္သြားတယ္ အမသက္ေ၀... လူမျမင္ရေပမယ့္လည္း တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ စကားေျပာျဖစ္ရင္း အရင္ထဲက သိခဲ့ဖူးသလုိမ်ိဴး ခံစားရတာလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္...

    ReplyDelete
  12. အင္တာနက္ ကမာၻႀကီးထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ တခ်ိန္မွာ ဆုံေကာင္းဆုံႏုိင္မွာပါ။
    ႏွစ္သစ္မဂၤလာပါ မသက္ေ၀။

    ReplyDelete
  13. အစိမ္းေရာင္ ၀ိုင္း၀ုိင္းေလးက ၈ ခုထဲဆုိေတာ့ ၈ ေယာက္ထဲလား .. နည္းတယ္။
    (ခ်ိတ္ခ်ိဳးနဲ႔ စတာ)

    ႏွစ္သစ္မွာ
    စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔
    ျပည့္စံုပါေစ .. .. .. .

    ReplyDelete
  14. အမသက္ေဝေရ..
    ေရးတာကိုဖတ္ရင္း ဂ်ီေတာ့ေလးကို ေျပးျမင္လာတာ
    ေရးတတ္တယ္ သေဘာက်တယ္
    း)
    မဂၤလာႏွစ္သစ္မွာ ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးႏိုင္ပါေစ

    ReplyDelete
  15. သက္ေ၀ရဲ့ အစိမ္းေရာင္အစက္ကေလးထဲမွာ တို ့ေတာ့ပါဘူးေနာ္... ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ အျပင္မွာလဲ ျမင္ဖူးရင္းနီွးသူေတြမိုလား… ဒါေပမယ့္ သက္ေ၀လိုမ်ိဳး အစိမ္းေရာင္အစက္ေလးေတြနဲ ့ သံေယာဇဥ္တြယ္တတ္သူမို ့ ကိုယ္စားေျပာေနသလို ဖတ္လို ့ေကာင္းလိုက္တာသက္ေ၀ေရ…

    ReplyDelete
  16. အင္း..ခံစားခ်က္ခ်င္းတူၾကလုိ႔ ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္လုိက္ရတာ ရင္ထဲထိ ေရာက္သြားတယ္..။
    အြန္လုိင္းမွာ သိၾကတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ.. ဘေလာ႔ဂ္မွာသိၾကတဲ႔ မိတ္ေဆြေတြ...အရင္ကေတာ႔ pen-friends ေတြလုိ ေနမွာေပါ႔ေနာ္..။ စာေရးရင္း စကားေျပာရင္း.. သူ႔အေၾကာင္း ကိုယ္႔အေၾကာင္း ေ၀မွ်ၾကရင္း..ရင္ဘတ္ခ်င္းတူတဲ႔အခါ စိတ္ခ်င္းနီးစပ္ၾကပါတယ္..။ ဒါကလည္း ဘုရားေဟာတဲ႔ ငါးရာ႔ငါးဆယ္နိပါတ္ေတာ္ထဲက ဇာတ္ေတြ ဖတ္သလုိ.. အခုဘ၀မွ မဟုတ္..ေရွးေရွးဘ၀ေတြတုန္းကလည္း..ဆုိတာေတြ လာမယ္ထင္တယ္ေနာ္...။

    ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင္႔ ေလာကႀကီးလွပပါေစ သက္ေ၀ေရ... ၾကည္နူးစရာ ပို႔စ္ေလးပါ..။

    တုိ႔လည္း သက္ေ၀ကုိ သက္ေ၀အေနနဲ႔ပဲ သိတာေနာ္.. ဟဲဟဲ.. တကယ္ေျပာတာ..ဒါေပမယ္႔ ရင္းနွီးေနတာပဲ..ရင္ထဲက...။

    ReplyDelete
  17. သူ႔အစိမ္းေရာင္ထဲမွာ တို႔မ်ားလဲ ပါဘူး တန္ခူးေရ ... ဟင္႔ ... ဒါေပသိ ဖတ္လို႔ေကာင္းလို႔ ဖတ္သြားပါသည္ ...

    ReplyDelete
  18. ခ်ိဳသင္းလဲ အစိမ္းေရာင္ အစက္ေလးထဲ ပါဘူး မမေရ။
    Invisible လုပ္ထားမိလို႔။ ဒါေၾကာင္႔ ဂ်ဴလိုင္ဒရင္းမ္က ခ်ိဳသင္းကို ဂ်ီပုန္း တဲ႔။ ဟာဟ.. အေျခာက္နံမည္ႀကီးးး

    ခင္မင္တဲ႔ မမကို စိမ္းစိမ္း နီနီ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ခင္ၿပီးသား..

    ReplyDelete
  19. အမသက္ေဝ တိတ္တိတ္ေလးလာဖတ္သြားတယ္။ တကယ္က အရင္ေန႔ကလည္း လာဖတ္ၿပီးသားပါ။

    ReplyDelete
  20. အစိမ္းေရာင္ အစက္ကေလးကို ကိုယ္နဲ႕ အတူတူ ႏွစ္သက္စြာ ခံစားသြားၾကသူမ်ားကို ေက်းဇူး အမ်ားၾကီး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္..။
    အစိမ္းေရာင္၊ အနီေရာင္၊ လိေမၼာ္ေရာင္ အစက္ကေလးမ်ား အားလံုးကို ကိုယ္ အစဥ္အၿမဲ ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္ေနပါမည္...။

    ReplyDelete
  21. ႏွင္းဆီျဖဴေတြ က..တကယ္ပြင့္လို႕လား။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...