Thursday, June 23, 2011

စာေျခာက္ရုပ္


(Photo from Google)


လူပံုသ႑ါန္ အတိုင္း…
အေရာင္အဆင္း မြဲေျခာက္ေျခာက္ ေကာက္ရိုးမွ်င္ေတြနဲ႔ စုဖြဲ႕စည္း…
အကြက္မေပၚေအာင္ ေဟာင္းႏြမ္းေပ့ဆိုတဲ့ အဝတ္စုတ္စုတ္ေတြ ဝတ္ဆင္…
မ်က္လံုးျပဴးျပဴး ပါးစပ္ျပဲျပဲ သြားက်ဲက်ဲနဲ႔
ခ်ဳပ္ရိုးျပဳတ္ ဦးထုပ္ေဟာင္းတလံုးကို ေခါင္းေပၚမွာ ငိုက္စိုက္စိုက္ ေဆာင္းထားၿပီး…
အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဇာတ္နာနာနဲ႔ အရုပ္ဆိုးေအာင္ ဖန္တီးထားတယ္…
တခ်ိဳ႕က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးသို႔ အေျဖာင့္ ဆန္႔တန္း…
တခ်ိဳ႕က အားအင္ကုန္ခန္း တေတာင္ဆစ္ကေန လက္ေတြ တန္းလန္းခ်လို႔…
ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ရွိေသာ္ျငား အားမျပဳႏိုင္ပဲ မာေက်ာေက်ာ တုတ္တေခ်ာင္းရွိမွ က်က်နန မတ္တတ္ရပ္ႏိုင္တယ္…

အသက္မဲ့တဲ့ စာေျခာက္ရုပ္…
ေဘးပတ္ပတ္လည္က အဖူး အငံု အသီးအပြင့္ ပန္းေရာင္စံုေတြ…
လွပ ေမႊးၾကိဳင္ ႏူးညံ့ လန္းဆန္းျခင္းေတြကို ခံစားႏိုင္တဲ့ ႏွလံုးသားမ်ိဳး
သူ႔မွာ မရွိ… ပကတိ အထီးက်န္လွတယ္…
သို႔ေသာ္လည္း ေလျပင္းျပင္းတိုက္လိုက္ရင္ ေျခေတြ လက္ေတြ တရမ္းရမ္းနဲ႔…
စာကေလးေတြသာမက ေလထဲမွာ အတားအဆီးမဲ့ ပ်ံသန္းေနၾကတဲ့
အေတာင္ေကာင္း အေတာင္ေညာင္း အေတာင္ဆိုး အေတာင္က်ိဳး
အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ငွက္ငယ္ေတြကိုပါ အေကာင္းအဆိုးမခြဲပဲ ၾကက္သီး ျဖန္းျဖန္းထေအာင္ အစြမ္းရွိသေလာက္ ေျခာက္လွန္႔တယ္…
ဆင္ျပင္ေပးထားတဲ့ သခင္ ေက်းဇူးရွင္ကို သစၥာရွိရွိ တာဝန္သိသိနဲ႔
မပ်က္စီးသင့္တာေတြ မပ်က္စီးရေလေအာင္ ၾကံေဆာင္…
ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ ေရာေရာ ေယာင္ေယာင္ ေျခာက္လွန္႔တယ္…
သခင့္ အလိုကိုလိုက္ သခင့္ အၾကိဳက္ကိုေဆာင္ ဦးေႏွာက္မရွိ ဉာဏ္နတၳိနဲ႔
သခင္ ေစခိုင္းတဲ့အတိုင္း တသေဝမတိမ္း ယိမ္းကာ ယိမ္းကာ
အစိမ္းလိုက္ ေျခာက္လွန္႔တယ္…

ဒါတင္မက အနီးအနားက ျမင္ရသူအေပါင္းကိုပါ သူ႔ရဲ႕အစြမ္း ရုပ္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔
ေၾကာက္စမ္း… ေၾကာက္စမ္း… ေၾကာက္ၾကစမ္းလို႔ စြမ္းစြမ္းတမံ ေျခာက္လွန္႔တယ္…
စိတ္ထဲမွာလည္း အလို… တယ္ဟုတ္တဲ့ ငါပါလားဆိုတဲ့ ဘာသာ စကားကို
ဂါထာ တပါးလို လွ်ာဖ်ားမွာ တလႈပ္လႈပ္ ေရရြတ္ရင္း…
အသက္ဝိညဥ္မရွိေလသူမို႔ ေသလမ္းရယ္ ဘယ္မျမင္ အေျခအေနကို ဘဝင္ေလဟပ္
ဆိုးဆိုးဆတ္ဆတ္ လႈပ္ရွားရင္း မိုးတိုးမတ္တပ္ကေနေတာင္ ရယ္တတ္ေသး…

ရယ္ႏိုင္တံုး ရယ္ထားဦးေပါ့…
သူမသိေသးတာက မိုးဒါဏ္ ေလဒါဏ္ ရာသီဥတုဒါဏ္ အဖန္တလဲလဲ ခံလာၿပီးေနာက္
ကံၾကမၼာ မ်က္ႏွာသာမေပးေတာ့တဲ့ တေန႔ကို ေရာက္ရင္ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္သလို ေျမျပင္ေပၚကို ဘိုင္းဘိုင္းလဲၿပီး ေဆြးေျမ့ ေၾကကြဲ ခႏၵာစဲကာ မရႈမလွ ေသပြဲဝင္ရလိမ့္မယ္ဆိုတာကိုပဲ…။



23 comments:

  1. Bravo Ma Thet Wai...
    Nice poem...

    Happy to see your new post...
    Write more please.

    ReplyDelete
  2. ခ်စ္ဦ းညိဳ ရဲ ့ဒႆဂီရိ ကိုုတင္ျပသလိုုမ်ဳိးခံစားရပါတယ္။ ေျပာင္းျပန္ေပါ့။ ကုုိယ္ကေတာ့ စာေျခက္ရုုပ္ ကုုိသနားေနမိတယ္။ စာေျခာက္ရုုပ္အစား အျခားအရာနဲ ့တင္စားလိုုက္ေစခ်င္မိတယ္။ စာေျခာက္ရုုပ္က သူ ့အက်ဳိးမပါဘဲ ကျပေနရတာလိုု ့ခံစားရတယ္။ ကုုိယ္က ထူးထူးဆန္းဆန္း စာေျခာက္ရုုပ္ေတြကိုု ခ်စ္တတ္တဲ့သူမိုု ့လိုု ့ပါ။ အေရးအသားကေတာ့ ဆိုုဖြယ္ရာမရွိ။ ၾကိဳက္ျပီးသား။

    ReplyDelete
  3. အေပၚက Iora ေျပာသလိုပဲ ... ညီမလဲ စာေျခာက္႐ုပ္ကေလးေတြကို သနားတယ္။

    ဒါေပမဲ့ အမသက္ေ၀ ေရးတာေကာင္းေတာ့ စာေျခာက္႐ုပ္က အသက္၀င္သြားၿပီး အဲဒီ စာေျခာက္႐ုပ္ေနရာမွာ တခုခုကို အစားထိုး ခံစားလိုက္တယ္။

    ReplyDelete
  4. ဟုိတေလာတုန္းက အိမ္နဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ့ စိုက္ခင္းေတြ ထဲမွာ စာေျခာက္႐ုပ္အစား ေတာက်ီးကန္း အေသေတြ ကို ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္၊ တိုင္မွာ ခ်ိတ္ၿပီး စာေျခာက္တာ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ရဲကိုဝိုင္းတိုင္ၾကလို႔ ပြဲဆူသြား ေသးတယ္၊ မသက္ေဝရဲ႕ စာေျခာက္႐ုပ္ကေတာ့ မတူတဲ့ ျမင္ေထာင့္ေတြေအာက္မွာ တဟီးဟီး တဟဲဟဲနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ေကာင္းတုန္း ထင္ပါရဲ႕...။ း)

    ReplyDelete
  5. စာေျခာက္ရုပ္ေတြကိုေတာ့ခ်စ္တယ္၊
    စစ္သားေတြကိုေတာ့စိတ္ပ်က္တယ္.. :)

    ReplyDelete
  6. Scare crow is doing what it has to do.If birds are not afraid of it and enjoy around......What's the meaning of being scare crow?
    Gyidaw

    ReplyDelete
  7. အဲဒီရုံးကစာေျခာက္ရုပ္ေတြကိုလဲစိတ္ပ်က္တယ္.. :)

    ReplyDelete
  8. စာေၿခာက္ရုပ္ ...စာေၿခာက္ရုပ္ .... ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းကို ဖတ္လိုက္မွ တစ္စံုတစ္ခု တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို သြယ္၀ိုက္ေရးထားသလိုပဲ ... ၀ကၤ၀ုတၱိအလကၤာနဲ႔ ေရးထားတာလားလို႔ ... နဲနဲေတာ႔ ေပါက္သလိုပဲ ...

    ReplyDelete
  9. Hi Ma Thet,

    very good poem,we need not worry the time will come for him.

    Bye/Nang Myint

    ReplyDelete
  10. စာေၿခာက္ရုပ္ေတြ သင္ခန္းစာရသင္႔ၿပီ.. ေရွ႕မွာလဲ သာဓကေတြရွိပါရက္နဲ႔ မၿမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဘာေတြကမ်ား သူတို႔မ်က္လံုးေတြကို ကန္းေစခဲ႔တာလဲလို႔ေတြးမိတယ္..

    ReplyDelete
  11. စာေျခာက္ရုပ္ရဲ႔ ဘ၀သရုပ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ ေရးသားျပသသြားႏိုင္တဲ႔ အစြမ္းကေတာ့ မမသက္ေ၀တို႔ပညာပဲ........။ တကယ္ေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာရွည္တစ္ပုဒ္ပဲ...။

    ခင္တဲ႔
    မိုးေငြ႔

    ReplyDelete
  12. ♫♪ ေဟးးးး..စာေျခာက္ရုပ္ကေလးရာ..ငါေနာက္ဆုတ္မေျပးပါ... မင္းဆီကုိအေရာက္လာ ငါ့ခ်စ္သူအေႀကာင္းရာ....ေကာင္းေကာင္းႀကီးေျပာျပမယ္ကြာ..ႀကားခ်င္သလား..နား.ဆင္.ထား.ရွက္မသြားနဲ႔ကုိယ့္ဆရာx2 ♪♫
    အဲဒီသီခ်င္းေလးကုိ သတိရေစတယ္လုိ႔ သိလား မမ း)

    အေျခအေနကို ဘဝင္ေလဟပ္
    ဆိုးဆိုးဆတ္ဆတ္ လႈပ္ရွားရင္း မိုးတိုးမတ္တပ္ကေနေတာင္ ရယ္တတ္ေသး…(ခ်စ္စရာ့ ကာရန္ေလး)

    ReplyDelete
  13. စာေျခာက္ရုပ္ေတြၾကားထဲမွာေနေနရင္းနဲ႕ ကိုယ္ပါစာေျခာက္ရုပ္ျဖစ္ေနၿပီလားလို႕ အထိတ္တလန္႕ေတြးမိတယ္....။

    ReplyDelete
  14. လာဖတ္တဲ့သူေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... တကယ္ေတာ့ စာေျခာက္ရုပ္က အျပစ္ကင္းပါတယ္... ရုပ္ဆိုးေအာင္ ဆင္ျပင္၊ ထားရာမွာေနၿပီး ခိုင္းတာကို ဆင္ျခင္ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္းမရွိပဲ လုပ္ေနရတဲ့ ကံၾကမၼာက မေကာင္းတာပါ...။ အဆင္ေျပသလို ကိုယ္ေတြးခ်င္တဲ့ဖက္က ေတြးခ်င္သလိုသာ လွည့္ေတြးသြားၾကပါ... း))))

    ReplyDelete
  15. Thank you Ma Ma Thet Wai for composing this poem, that makes me think of "what am I?". Am I the scarecrow? Am I the one laughing at scarecrow?

    ReplyDelete
  16. ပင္ကိုယ္သဘာ၀ စာေျခာက္ရုပ္ကေလးေတြကေတာ့ အျပစ္ကင္းၾကပါတယ္အမေရ.. သခင္ေတြကသာ စိတ္ယုတ္မာေတြနဲ႔ အပင္းသြင္းၾကလို႔ စာေျခာက္ရုပ္ဘ၀ ကေန လူေျခာက္ရုပ္ဘ၀ျဖစ္သြားၾကတာ..

    ReplyDelete
  17. ဟူးးးးးးးးးးးးးးး၀ူးးးးးးးးးးးးးးးးးး
    စာေျခာက္ရုပ္မို႕လို႕ေတာ္ေသးတယ္
    လဒေျခာက္ရုပ္ဆိုရင္ ျပီးေပါ့
    ကဗ်ာစပ္တဲ့ မသက္ေ၀ ေတာ္တယ္ဗ်ိဳ႕
    အေတြးေတြ အမ်ားၾကီးရေစလို႕ေပ့ါ


    ခင္တဲ့
    seesein

    ReplyDelete
  18. မသက္ေဝ

    ရယ္ႏိုင္တံုး ရယ္ထားဦးေပါ့…
    သူမသိေသးတာက မိုးဒါဏ္ ေလဒါဏ္ ရာသီဥတုဒါဏ္ အဖန္တလဲလဲ ခံလာၿပီးေနာက္
    ကံၾကမၼာ မ်က္ႏွာသာမေပးေတာ့တဲ့ တေန႔ကို ေရာက္ရင္ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္သလို ေျမျပင္ေပၚကို ဘိုင္းဘိုင္းလဲၿပီး ေဆြးေျမ့ ေၾကကြဲ ခႏၵာစဲကာ မရႈမလွ ေသပြဲဝင္ရလိမ့္မယ္ဆိုတာကိုပဲ…။

    တခ်ဳိ႕ က သိသိႀကီးနဲ႕ မိုက္ၾကတယ္

    ReplyDelete
  19. ပံုမွန္စာေျခာက္ရုပ္ေလးေတြကိုေတာ့ သနားမိသား...၊
    ဟိုစာေျခာက္ရုပ္ျကီးကိုေတာ့....:)))

    ReplyDelete
  20. အဲ့လို စာေျခာက္ရုပ္ ႏွစ္ေကာင္ကို အရုပ္ၾကိဳး မျပတ္ခင္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထားျပီး တေကာင္ နဲ့ တေကာင္ ေျခာက္လွန့္ ၾကည့္ခိုင္းခ်င္လိုက္တာ ။ သူတို့ အလွည့္က် ဘယ္လိုေျခာက္လို ့ ဘယ္ေလာက္ လန့္ၾကမလည္းလို့ ေလ..

    လိုရာဆြဲေတြးျပီး စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္သြားတယ္ မသက္ေဝ ေရ...
    ကိုယ္တိုင္လည္း စာကေလး မျဖစ္ပါရေစနဲ့ လို့..

    ReplyDelete
  21. စာေျခာက္ရုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးဘဲေနာ္
    အင္းေလ.. သူတို႕ကကိုယ္ပိုင္ဦးေႏွာက္မရွိဘဲ ခိုင္းတာ လုပ္ေနရတာကိုး
    ဒါနဲ႔ေတာင္ ဘ၀င္က ခပ္ျမင္႔ျမင္႔ရယ္။
    တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေလာကၾကီးက ဒဏ္ခတ္မွာ စာေျခာက္ရုပ္ေတြ မသိရွာလို႔လား သိသိၾကီးနဲ႔မ်ားလား.....

    ReplyDelete
  22. ေရးထားတာ အရမ္းကိုအသက္ဝင္တယ္ မ။
    က်မ ကေတာ့ ဖတ္ေနရင္း စာေျခာက္ရုပ္ ကဇာတ္ေကာင္ေနရာက ေပ်ာက္သြားၿပီး လူေတြ အစားထိုးဝင္လာတယ္။ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္း စာေျခာက္ရုပ္ ေနရာ ဝင္ေတြးလို ့ေတြးေပါ့။ း)

    ReplyDelete
  23. agree with lora.. I like sarchaulyoke.. He is a partner of framer in the field..

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...