Thursday, April 18, 2013

ပန္းႏုေရာင္ အမွ်င္တန္း

မရီနာ (Marina) ရဲ႕ ေသာၾကာ ညေနခင္းဟာ သူလို ကိုယ္လို ညေနခင္းေတြထက္ ဘာမွ ပိုမထူးျခားဘူး၊ တခုပဲ အဲဒီညေနက မိုးသား တိမ္ရိပ္ ကင္းစင္တယ္၊ ရာသီဥတု ၾကည္လင္တယ္၊ ေနေရာင္ျခည္ေတြက မရီနာတ၀ိုက္က ေရျပင္ေပၚကို သူ႔ထက္ငါ ေျပးဆင္းျပီး ထိေတြ႔ ႏွဳတ္ဆက္လို႔။ က်န္းမာေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြ မ်ားသလို ပတ္၀န္းက်င္ကို ေငးရင္း ေအးေအးေဆးေဆး အပန္းေျဖ လမ္းေလွ်ာက္သူေတြလည္း မ်ားတယ္။ ေရစပ္တေလ်ာက္ ေဘာင္ေပၚက ခုံေလးေတြမွာ ထိုင္ေနတဲ့သူေတြကလည္း ေနရာလပ္ မက်န္ေအာင္ ရွိေနတယ္။ ေရစပ္နဲ႔ ပိုနီးတဲ့ ေလွခါးထစ္ေတြမွာေတာ့ သံုးေခ်ာင္းေထာက္ကိုယ္စီနဲ႔ ကင္မရာမန္းေတြက အသင့္ ေနရာယူထားၾကျပီ။ သူတို႔ထဲက တခ်ိဳ႔က ဟိုဖက္တျခမ္းမွာရွိေနတဲ့ စကာၤပူရဲ႕ အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ ျမင့္ျမင့္မားမား ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ အေဆာက္အဦးေတြကို ခ်ိန္ရြယ္လို႔၊ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒီဖက္က အလိမ္ အလိမ္ေခြရစ္ေနတဲ့ တံတား၊ ကြ်ဲေကာသီး အခြံခြာထားသလို ပံုစံနဲ႔ အႏုပညာ ျပတိုက္၊ သေဘာၤၾကီးလို႔ ေျပာၾကတဲ့ ေကာင္းကင္ဥယ်ာဥ္၊ အဲဒီဖက္ေတြကို ခ်ိန္ရြယ္လို႔။ ဓါတ္ပံုေကာင္းေကာင္း တပံုေလာက္ ရဖို႔အတြက္ စိတ္ကူးကိုယ္စီ၊ အေတြး ကိုယ္စီနဲ႔။ အဲဒီလိုလူေတြၾကားမွာ ထိုင္စရာ တေနရာေလးရဖို႔ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ ေလွ်ာက္ေနရင္း ဆိုင္ေလး တဆိုင္ေရွ႕မွာ စုရံုး စုရံုးနဲ႔ တိုးေနတဲ့ လူတခ်ိဳ႔ကို ေတြ႔တယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အာတာပူစီ (သို႔) ငွက္သိုက္ လို႔ ငယ္ငယ္က ေခၚဖူးတဲ့ ပန္းေရာင္ အမွ်င္ ပြပြ ေတြကို တုတ္မွာ ရစ္ပတ္ထားတဲ့ Cotton Candy (သို႔မဟုတ္) Candy Floss ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္။

(Picture from Google)

အဲဒီလူေတြၾကားထဲပဲ အသာတိုးေ၀ွ႔ရင္း ၀င္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဒန္အိုး ခပ္ၾကီးၾကီး၀ိုင္း၀ိုင္းတခုရဲ႕အလယ္မွာ တ၀ီ၀ီ လည္ေနတဲ့ ပစၥည္းတခုနဲ႔ ပန္းေရာင္ သၾကားပြင့္ေလးေတြကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ထြက္လာတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ အမွ်င္အမွ်င္ေလးေတြကို တုတ္ရွည္ရွည္တေခ်ာင္းနဲ႔ ရစ္ကာ ပတ္ကာ ေခြကာ ၀ိုက္ကာ သိမ္းယူလိုက္ေတာ့ ေဟာ…. ေရခဲေခ်ာင္း အၾကီးစားမ်ိဳးၾကီး တခုရလာတယ္။ ေရာင္းတဲ့လူၾကီး လက္က သိပ္သြက္လက္တာပဲ၊ သၾကားစေလးေတြ ပက္ထည့္လိုက္၊ ထြက္လာတဲ့ အမွ်င္တန္းေတြကို တုတ္ကေလးနဲ႔ သဲ့ယူလိုက္၊ လိုသေလာက္ရလာရင္ ေစ်း၀ယ္သူေတြဆီ အလွည့္က် လက္ကမ္းလိုက္ ျပီးေတာ ပိုက္ဆံယူ၊ ပိုက္ဆံအမ္း လုပ္လိုက္နဲ႔ ေရာင္းလိုက္ရတာ လက္ကို မလည္ဘူး။ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ သေဘာက်ျပီး ျပံဳးမိတယ္။ ပန္းႏုေရာင္ ေဆးဆိုးခံထားရျပီး ေသးငယ္တဲ့ သၾကားစေလးေတြကေန အခုလို ပြေယာင္းေယာင္း ေစးကပ္ကပ္ အမွ်င္ အမွ်င္ေတြ ထြက္လာတာ၊ ထြက္လာတဲ့ အမွ်င္တန္းေတြကို တုတ္တေခ်ာင္းနဲ႔ လွည့္ကာ ပတ္ကာ သဲ့ယူသြားတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွတယ္။

၀ိုင္းအံု ၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြအားလံုးလိုလို အဲဒီ Candy Floss ေတြကို ၀ယ္ၾကတယ္။ ကေလးငယ္ေတြေရာ လူလတ္ပိုင္း လူငယ္ေလးေတြ မိန္းမငယ္ေလးေတြေရာ ပန္းေရာင္ Candy Floss ေတြ တေယာက္ တခုစီ ကိုင္လို႔။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ အဲဒီ အမွ်င္ေလးေတြကို လက္နဲ႔ ဆြဲယူစားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ကေလးေလးေတြကလည္း သူတို႔နဲ႔စာရင္ အဆမတန္ၾကီးမားေနတဲ့ Candy Floss ေတြကို ျပဳတ္မက်ေအာင္ ၾကိဳးစား ပမ္းစားကိုင္ေဆာင္ျပီး ၀မ္းသာအားရ ကိုက္စားလို႔ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ပါးစပ္ပတ္ပတ္လည္မွာလည္း ပန္းေရာင္ အမွ်င္အမွ်င္ေတြ ေစးကပ္ ေပက်ံလို႔။ တခ်ိဳ႔ ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္စားေနတဲ့ ေကာင္မေလးလွလွေလးေတြကို ၾကည့္မိေတာ့ တေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ ရယ္မိတယ္… တကယ္ပါ… ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းပါတယ္၊ ဘာလို႔ဆို သူတို႔က ပါးစပ္ကို အက်ယ္ၾကီး ဖြင့္ျပီး စားမွ ရတာကိုး အိုက္တင္နည္းနည္း ပ်က္တယ္ ေခၚရမွာေပါ့။

ဘာပဲေျပာေျပာ Candy Floss စားေနတဲ့သူေတြ အားလံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ တူညီစြာေတြ႔ရတာတခုကေတာ့ ေက်နပ္ျပံဳးေတြပဲ။ ကေလးငယ္ေတြက မိဘေတြကို ပူဆာလို႔ ရလိုက္တဲ့ ပန္းေရာင္ပြပြမုန္႔တခု အေပၚမွာ ကေလးအေတြးနဲ႔ ေက်နပ္ျပံဳး၊ မိန္းမငယ္ေလးေတြကလည္း သူတို႔လုပ္ခ်င္တာ စိတ္လြတ္ လက္လြတ္ လုပ္လိုက္ရလို႔ (သို႔မဟုတ္) သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္သူေတြဆီက လိုက္ေလ်ာမွဳကို ရလိုက္လို႔ ေက်နပ္ႏွစ္သက္တဲ့အျပံဳး၊ လူလတ္ပိုင္း တခ်ိဳ႔က်ျပန္ေတာ့လည္း သူတို႔အရြယ္နဲ႔ သိပ္မလိုက္ဖက္ေလဘူးရယ္လို႔ သူတို႔ ဖာသာ ယူဆထားတဲ့ အရာတခုကို မရဲတရဲနဲ႔ လုပ္ၾကည့္ရင္း ေဘးဘီကို အသာ ခိုးၾကည့္ရင္း မလံုမလဲ မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပံဳး။ သူတို႔အားလံုးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွာ Candy Floss တခုေလာက္ ၀ယ္စားၾကည့္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာတယ္။ ဟုတ္ျပီ… Candy Floss ၀ယ္စားမယ္… ဦးေလးၾကီး Candy Floss တခုေလာက္ ေပးပါ။

လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ Candy Floss ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ အလိုလိုေနရင္း ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ျပံဳးေနမိတယ္။ တေနရာမွာ ျငိမ္ျငိမ္ထိုင္စားမယ္လို႔ စိတ္ကူးျပီး ထိုင္စရာ ေနရာ လိုက္ရွာမိတယ္။ ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ ေလွခါးထစ္ေတြနားမွာ ေနရာလြတ္တခု ေတြ႔တယ္။ ေနရာမွာ အက်အနထိုင္၊ လြယ္လာတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေဘးနား အသာခ်ျပီး လက္ထဲက Candy Floss ကို မစားခင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိျပန္တယ္။

ၾကည့္ပါအံုး… ပန္းေရာင္ ႏုႏု Candy Floss... ေသးေကြးတဲ့ အမွ်င္ေလးေတြနဲ႔ ရစ္ဖြဲ႕ထားတဲ့ Candy Floss အမွ်င္ေလးေတြက ေသးေကြးေပမဲ့ တခုကို တခု ေသေသခ်ာခ်ာ ျပီးေတာ့ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရစ္တြယ္ ေႏွာင္ဖြဲ႕လို႔ ေသးငယ္တဲ့ သၾကားစေလးေတြကေန ဒီလို အမွ်င္ေလးေတြ ျဖစ္လာတာ ခ်စ္စရာ ျပီးေတာ့ အံ့ၾသစရာ။ ပထမဆံုး အၾကိမ္အျဖစ္ ပါးစပ္ခပ္က်ယ္က်ယ္ ဟျပီး Candy Floss ကို ကိုက္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ တေယာက္တည္း သေဘာတက် ျပံဳးရယ္ေနမိ။ အိုး…. ေအးစက္ ခ်ိဳျမ ရွတတဲ့ အရသာ။ အဲဒီ အမွ်င္ေသးေသးေလးေတြဟာ လွ်ာေပၚေရာက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အရည္ေပ်ာ္သြားၾကတာပဲ အဲဒီလိုု အမွ်င္ေတြ အရည္ေပ်ာ္သြားၾကတဲ့ အရသာကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခံစားေနမိတယ္။ တကိုက္ ျပီးေတာ့ ေနာက္တကိုက္၊ ေနာက္တကိုက္ တခဏအတြင္းမွာ ပန္းႏုေရာင္ Candy Floss ဟာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ျပီးေတာ့ အရာရာကို ေမ့ေလ်ာ့သြားေစခဲ့တယ္။ သတိရတဲ့အခ်ိန္မွာ ပါးစပ္တ၀ိုက္ ပန္းေရာင္ Candy Floss အစ အနေတြ ေပက်ံေနမွာကို ေတြးမိျပီး ေက်ာပိုးအိပ္ထဲက တစ္ရွဴးထုပ္ကို အသည္းအသန္ ရွာေနမိတယ္။ ေဘးဘီကို အသာ အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ လူတိုင္း ကိုယ့္အာရံုနဲ႔ကိုယ္… Candy Floss စားရင္း ပါးစပ္တ၀ိုက္မွာ အစ အနေတြ ေပက်ံေနတဲ့ သူတေယာက္ကို ဘယ္သူမွ သတိထားမိၾကပံုမေပၚတာမို႔ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္။

ေရခဲေခ်ာင္းတေခ်ာင္းစားရင္း အခ်ိန္ၾကာလာရင္ အရည္ေတြ ေပ်ာ္က်လာတတ္တာမ်ိဳးလိုပဲ Candy Floss ေတြဟာ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ အမွ်င္ေတြ တခုနဲ႔ တခု ေပ်ာ္ျပီး ကပ္တပ္တပ္ ျဖစ္လာတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး စားျပီး Candy Floss စားျခင္းအမွဳကို လက္စသတ္လိုက္တယ္။ တုတ္ေခ်ာင္းကို အမွိဳက္ပံုးထဲ သြားလႊင့္ပစ္ရင္း ေရစပ္တေလွ်ာက္ ေလတျဖဴးျဖဴဳးေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ ေနကလည္း ေတာ္ေတာ္က်ေနျပီ ဆိုေတာ့ လူေတြက ပိုလို႔ေတာင္ မ်ားလာေသး။

လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း စဥ္းစားမိတယ္။
ဘ၀မွာ ေန႔တဓူ၀ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အရႈပ္အေထြးေတြဟာ Candy Floss အမွ်င္ေလးေတြနဲ႔ တူတယ္ဆိုပါစို႔။ တၾကိမ္ထက္ တၾကိမ္ ပိုပိုျပီး ရႈပ္ေထြးလာ၊ အရႈပ္ေတြကလည္း တခုနဲ႔ တခု ပိုပိုျပီး တြယ္ကပ္ရစ္ေႏွာင္လာ… တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တိုးတိုးျပီး မ်ားလာ။ အဲဒါေတြကို ဖြင့္ထုတ္ ရွင္းလင္းပစ္ဖို႔ မလြယ္ကူတဲ့အခါေတြတိုင္းမွာ မလြဲမေသြ ၾကိတ္မွိတ္ မ်ိဳခ်ပစ္ရတာပဲ မဟုတ္လား။ ခုုနက စားလိုုက္တဲ့ Candy Floss အမွ်င္ေလးေတြဟာ ပါးစပ္ထဲေရာက္တဲ့အခါ လွ်ာေပၚမွာ အလြယ္တကူ အရည္ေပ်ာ္သြားတတ္ၾကသလို၊ ခ်ိဳျမျမ အရသာအျဖစ္နဲ႔ လည္ေခ်ာင္းထဲ အသာအယာ စီး၀င္သြားတတ္ၾကသလို၊ ဘ၀မွာ ေတြ႔ျမင္ သိၾကား ၾကံဳဆံုုေနရသမွ် အရႈပ္အေထြးေတြကိုုလည္း Candy Floss စားသလို ေရွာေရွာရွဴရွဴနဲ႔ သက္သက္သာသာ အရည္ေဖ်ာ္ျပီး မ်ိဳခ်လိုက္ႏိုင္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းမလဲလို႔။

ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ခုနက Candy Floss ဆိုင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေတာ့ လူေတြက ပန္းႏုေရာင္ အမွ်င္ေတြ တြယ္ယွက္ေနတဲ့ Candy Floss တခုကို သူ႔ထက္ငါ ေဆာလ်င္စြာ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တန္းစီျမဲ တန္းစီေန… တိုးျမဲ တိုးေနလ်က္ပဲ။


14 comments:

  1. ဘ၀မွာ သိၾကားၾကံဳဆံုေနရသမွ်အရွဳပ္အေထြးေတြကိုလည္း Candy Floss စားသလို ေရွာေရွာရွဴရွဴနဲ႕ သက္သက္သာသာ အရည္ေဖ်ာ္ျပီး မ်ိဳခ်လိုက္ႏုိင္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းမလည္းလို႕.....<<မမသက္ေ၀ေရ ဒီပုိ႕စ္ေလးၾကိဳက္လို႕မို႕.ဒုတိယမၼိ လာအားေပးသြားပါေၾကာင္း...း)

    ReplyDelete
  2. အမသက္ေ၀ ... Candy Floss ေလး စားရင္း ေတြးမိတဲ့ အေတြးေလးက လွတယ္ ... ။ ဓာတ္ပံုေလးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ငယ္ငယ္က စားခဲ့ဖူးတာေလး သတိရမိတယ္။ Candy Floss မစားျဖစ္တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေပါ့ ... ။

    ReplyDelete
  3. ဘဝရဲ႕ အ႐ွဳပ္အေထြးေတြက candy floss လို ပန္းေရာင္ အမွ်င္ေလးေတြ မဟုတ္ေတာ့လည္း တစ္ခါတစ္ရံမွာ စားခ်င္စိတ္ မ႐ွိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲဗ်ာ၊ တကယ္ေတာ့ ဘာအေရာင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါေလ၊ စားမယ္ ဆိုရင္ အိုက္တင္အပ်က္ခံၿပီး ပါးစပ္ကို အက်ယ္ႀကီး ဖြင့္ရမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္...၊ း)

    (သိကြ်မ္းခြင့္ရလိုက္တဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုမို႔) ညေနခင္းမွာ အတူလိုက္ပါ ခံစားခဲ့တယ္ အစ္မသက္ေဝ...။ း)

    ReplyDelete
  4. အစ္မေရးထားတာဖတ္ၿပီး အာတာပူစီ စားခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပၚသြားတယ္။ မစားျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီပဲလုိ႔လည္း သတိရသြားတယ္။
    ပန္းႏုေရာင္ candy floss လုိပဲ အက္ေဆးထဲက အေတြးေလးက မွ်င္မွ်င္ေလး... ဒါေပမယ့္ ခ်ိဳတယ္။ း)

    ReplyDelete
  5. i want to eat that pinky candy floss as well as your pinky beautiful easy...

    ReplyDelete
  6. အိမ္နားက ဘူတာမွာ ညေစ်းခင္းရင္ အဲဒီ အာတာပူစီေတြ ယယ္စားျဖစ္တယ္ ..အစ္မသက္ေရ .... ။
    အစ္မလို မေတြးမိခဲ့ဘူး...

    ReplyDelete
  7. အာတာပူစီ၊
    ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့
    တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲမွာ ေစ်းလည္ရင္း
    မျဖစ္မေန၀ယ္စားတာ အာတာပူစီေပါ့၊
    အဲဒီအမွ်င္ေလး ယွက္သန္းေနျပီး လွ်ာေပၚ၀ဲေနတာ အရသာပါ။
    စင္ကာပူမွာေနတုန္းက အဲဒီလိုေရာင္းတာေတြ႕ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ငယ္ဘ၀ကို တမ္းတျပီး ေပ်ာ္မိခဲ့တယ္၊
    အာတာပူစီ အဖြဲ႕ကေလး လွတယ္ အမ။

    ReplyDelete
  8. အာတာပူစီ၊
    ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့
    တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲမွာ ေစ်းလည္ရင္း
    မျဖစ္မေန၀ယ္စားတာ အာတာပူစီေပါ့၊
    အဲဒီအမွ်င္ေလး ယွက္သန္းေနျပီး လွ်ာေပၚ၀ဲေနတာ အရသာပါ။
    စင္ကာပူမွာေနတုန္းက အဲဒီလိုေရာင္းတာေတြ႕ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ငယ္ဘ၀ကို တမ္းတျပီး ေပ်ာ္မိခဲ့တယ္၊
    အာတာပူစီ အဖြဲ႕ကေလး လွတယ္ အမ။

    ReplyDelete
  9. ပန္းနုေရာင္အေတြးခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ဘဝအေမာေတြနဲ ့အတူ ျမိဳခ်ခြင့္ေပးတာ ေက်းဇူးပါသက္ေဝ

    ReplyDelete
  10. ေရးတာမိုက္တယ္၊အသက္ၾကီးလာျပီထင္တယ္ေနာ္၊
    လက္ေရးနဲနဲပိုရွည္လာတယ္၊ဘာျဖစ္ျဖစ္ေက်းဇူးပါဘဲ၊
    ဖတ္ရတာဆန္းျပားႏွစ္သက္ပါေၾကာင္းအန္တီ :)

    ReplyDelete
  11. ေမာင္မ်ိဳးApril 20, 2013 at 2:35 PM

    ေတြးစရာေလးေတြနဲ႕ အဆံုးသတ္ေပးထားတာကိုၾကိုက္တယ္ ။

    ReplyDelete
  12. စာေရးေကာင္းတဲ့၊ စာေရးတတ္တဲ့ သူေတြဟာ အာတာပူစီကုိ အႏုပညာဆန္ဆန္ေတြးရင္း ေရးရင္း စာေကာင္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဖန္တီးလုိ႔ စာဖတ္သူကုိ ေတြးေစ၊ ေငးေစ၊ သိေစ၊ ျမင္ေစပါတယ္။ အစ္မသက္ေဝကုိ ေက်းဇူးတင္လုိက္တာ း)

    ခ်စ္တဲ့

    ReplyDelete
  13. အေတြးေလး လွလိုက္တာ အစ္မသက္ေ၀...
    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၿမိဳခ်ေပ်ာ္၀င္သြားခ်ိန္မွာ ခ်ဳိၿမိန္ေနရင္ပဲ မဆိုးလွပါဘူးေနာ္... အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာ့ မစားခ်င္မိဘူး အစ္မရယ္..

    ReplyDelete
  14. ရင္လိႈင္းJune 30, 2013 at 2:22 PM

    ဘဝ ရဲ့ ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈ ေတြက Candy Floss ေလးလုိ ခ်ိဳေနမယ္ဆို ရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္း မလဲေနာ္..။ ပန္းႏုေရာင္ အမ်ွင္တန္း ေလး ေတြကို ပါးစပ္ၾကီး အက်ယ္ၾကီး ဖြင္ ့ျပီး စားမိေနလိမ့္မယ္....။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...