တန္းစီျခင္းနဲ႔ ေနသားတက် ျဖစ္ေနသူမ်ား (၂)

အရင္ပိုစ့္… တန္းစီျခင္းနဲ႔ ေနသားတက် ျဖစ္ေနသူမ်ား ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲပါ…။ တန္းစီျခင္းနဲ႔ ေနသားတက် ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ တကယ္ပဲ တန္းစီရတာကို နည္းနည္းမွ မတြန္႔ဆုတ္ပဲ အသားက် ေပ်ာ္ေမြ႕တဲ့သူမ်ားရဲ႕ အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္တာ၊ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မ တင္ျပပံု ညံ့ဖ်င္းသြားလို႔ တန္းစီတာဟာ တစ္စက္မွ ႏွစ္သက္စရာ မေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ၾကီး လိုလို၊ အပိုအလုပ္ၾကီးတစ္ခု လိုလို ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ အမွန္က လူအမ်ားနဲ႔ အတူ ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ ကိစၥေတြတိုင္းမွာ တန္းစီျပီး ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းဆိုတာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္… စည္းကမ္းရွိရွိ စနစ္တက် တန္းစီတာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။

တကယ္တမ္း ကြ်န္မ ေျပာျပခ်င္တဲ့ တန္းစီပံု တန္းစီနည္းက ဒီလိုပါ…။
လြယ္တာေလး ဥပမာ ျပရရင္ iPhone (သို႔) iPad စတဲ့ ပစၥည္း အသစ္ထြက္တဲ့ေန႔ဆို မနက္ ဆယ္နာရီမွာ ဖြင့္မဲ့ ဆိုင္ကို ည အိပ္ျပီး တန္းစီၾကတယ္။ တစ္ရက္ေလးမွ မေစာင့္ႏိုင္ပဲ ထြက္ထြက္ခ်င္း ကိုင္ခ်င္ၾကတဲ့ ေရာဂါပါ…။ ဝယ္လိုအားနဲ႔ ေရာင္းလိုအားနဲ႔ကလည္း အျမဲတေစ မမွ်တေလေတာ့ ဒီလိုမွ တန္းမစီရင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ ကေန တစ္ပတ္ေလာက္အထိ ေစာင့္ရမွာ ဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲ ညအိပ္ တန္းစီၾကတာပါ။

တေလာက ဒီမွာ H & M ဆိုတဲ့ အဝတ္အစားေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ ဖြင့္ပါတယ္။ ပထမဆံုး စဖြင့္တဲ့ေန႔မွာ ဝယ္တဲ့သူ ေတြကို ေဒၚလာ ႏွစ္ဆယ္တန္ Gift Voucher ေပးမယ္ လို႔ ေၾကျငာတယ္…။ ဒီက လူသားအေပါင္းတို႔ဟာ အဲဒီ ႏွစ္ဆယ္တန္ Gift Voucher ရဖို႔အတြက္ ညလံုးေပါက္ ဆိုင္တံခါးေရွ႕မွာ အိပ္ျပီး တန္းစီၾကပါတယ္…။ အဲဒီလိုပါ…

စားေသာက္ဆိုင္ေတြထဲမွာ ေကာင္းတယ္လို႔ နာမည္ၾကီးတဲ့ဆိုင္ ဒါမွမဟုတ္ တခုခု ေလွ်ာ့ေစ်း၊ ပရိုမိုးရွင္းရွိတဲ့ဆိုင္… စားဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ရင္ အနည္းေလး နာရီဝက္ကေန တနာရီ တန္းစီ ေစာင့္ရတယ္။ တန္းမစီႏိုင္၊ မေစာင့္ႏိုင္ရင္ မစားရံုပဲေလ…။ သူတို႔ကေတာ့ စိတ္ရွည္တယ္ဗ်ား… ဖုန္းေလးေတြ ကိုယ္စီ ကိုင္လို႔ ဂိမ္းကစားရင္း ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္တဲ့အထိ ေစာင့္ၾကတယ္…။

နာမည္ရ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တခုဆို ဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္ မနက္ ရွစ္နာရီမွာ ၄၂ လက္မ တီဗြီက ဘယ္ႏွစ္လံုး… ဟုမ္းသီေရတာ က ဘယ္ႏွစ္လံုး… အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ ေရခဲေသတၱာ ဘယ္ႏွစ္လံုး… စသည္ျဖင့္ ဦးရာလူစနစ္နဲ႔ ေရာင္းမယ္လို႔ ေၾကာ္ျငာတယ္။ ေစ်းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး သက္သက္သာသာ ေရာင္းပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ ေရေႏြးအိုးတို႔ ေပါင္မုန္႔ကင္စက္တို႔ ဘာတို႔ဆို ကိုးေဒၚလာ ဆယ္ေဒၚလာေလာက္နဲ႔ကို ခ်ေရာင္းတာပါ။ အဲဒီမွာလည္း အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို ေနာက္တေန႔ ဖြင့္မဲ့ ဆိုင္တံခါးေရွ႕မွာ ညအိပ္ ညေန တန္းစီျပီး ေစာင့္ဆိုင္း ဝယ္ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီျမင္ကြင္းေတြအတြက္ ကြ်န္မမွာသာ ရင္သပ္ရွဳေမာ ျဖစ္ရတာ သူတို႔ကေတာ့ တကယ့္ကို ေနသားတက်၊ မေမာမပန္း၊ ေအးေအးလူလူ နဲ႔ သက္သက္သာသာ တန္းစီၾကတာပါ…။

စကားၾကံဳလို႔ ဆက္ေျပာပါအံုးမယ္…
တေလာက Mc Donald မွာ အပတ္စဥ္ ၾကာသာပေတးေန႔တိုင္း Hello Kitty တစ္မ်ိဳးက်စီ ေရာင္းပါတယ္။ တစ္ပတ္ တစ္ေကာင္… ငါးပတ္စာအတြက္ ငါးေကာင္နဲ႔ အိမ္ကို မွာစားရင္ ရႏိုင္တဲ့ Delivery Kitty ေလးက တေကာင္၊ စုစုေပါင္း ေျခာက္ေကာင္ပါတဲ့ Hello Kitty Set ပါ…။ အပတ္စဥ္ ၾကာသာပေတးေန႔မွာ ဆိုင္တိုင္းမွာ လူၾကိတ္ၾကိတ္တိုး တန္းစီရပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဆိုင္အျပင္ကို လွ်ံထြက္ေအာင္ စီေနတဲ့ လူတန္းၾကီးထဲမွာ ကေလးသူငယ္ တေယာက္မွ မပါပါဘူး။ အားလံုး လူၾကီးေတြပါ။ အဲဒီမွာမွ ေနာက္ဆံုးတစ္ပတ္မွာ ေရာင္းတဲ့ Singing Bone အမည္ရ အမည္းေရာင္အေကာင္ေလးကို သူတို႔က Limited Edition လို႔ ေၾကာ္ျငာလိုက္ပါတယ္။ ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းပါပဲ…။

အဲဒီ အရုပ္ေလးကို ၂၄ နာရီဖြင့္တဲ့ Mc Donald ဆိုင္ေတြမွာ ဗုဒၺဟူးေန႔ ည ၁၂ နာရီက စျပီး ေရာင္းမွာ ျဖစ္သလို ပံုမွန္ ဆိုင္ေတြကေတာ့ ၾကာသာပေတးေန႔ မနက္ ၆ နာရီမွာ စ ေရာင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ Hello Kitty Crazy ေတြဟာ ဗုဒၺဟူးေန႔ည မွာ စျပီး တန္းစီၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ကို ဝန္ခံရရင္ ကြ်န္မလည္း အဲဒီ Hello Kitty အရုပ္ေလး ေတြကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္။ အရင္အပတ္ေတြက ေရာင္းသမွ် အကုန္ရျပီးသားပါ…။ ကြ်န္မ ဝယ္လို႔မရတဲ့ တတိယအပတ္မွာ ညီမေလး ေမဇင္က ဝယ္ျပီး လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္၊ ေနာက္တစ္ပတ္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသားက သူ႔ အလုပ္ထဲက Hello Kitty Crazy ေတြနဲ႔ အတူတူ စုမွာျပီး ဝယ္ထားေပးပါတယ္...။ ဒီေတာ့ Collection တစ္စံုလံုး အျပည့္ျဖစ္ရေလေအာင္ ေနာက္ဆံုးအရုပ္ကိုလည္း ကြ်န္မ ေတာ္ေတာ္ေလး လိုခ်င္ပါတယ္။ သေဘာေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားက အိမ္နားက ၂၄ နာရီဖြင့္တဲ့ ဆိုင္မွာ ဗုဒၺဟူးေန႔ည ၁၂ နာရီမွာ လိုက္ဝယ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီညမွာ ညစာ စားေသာက္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့… ည ၁၁ နာရီေလာက္က် သြားလိုက္မယ္ေပါ့.. တန္းစီရလည္း ခဏေပါ့လို႔ ေတြးထားတုန္း… ည ကိုးနာရီ မထိုးခင္မွာ ဘဝတူေတြဆီက ဖုန္းဝင္လာပါတယ္။ ဆိုင္ေတြမွာ တန္းစီေနတဲ့ လူတန္းေတြ အရွည္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီတဲ့… ဝယ္မယ္ဆို ျမန္ျမန္ သြားၾကေတာ့တဲ့…။ ဘုရားေရ အခါ တစ္သိန္း တ ျပီး အိမ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး လွမ္းတဲ့… လူသြားလူလာ နည္းမယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ (ဆိုလိုတာက MRT ရထား ဘူတာနဲ႔ ေဝးလို႔ အလြယ္တကူ လူမလာႏိုင္တဲ့) ဆိုင္ကို သြားပါတယ္…။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ့ လည္လွျပီေပါ့…။

အဲဒီဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ကားပါ့ကင္ အဝင္မွာ တန္းစီေနရထဲက သိလိုက္ျပီ… အေျခအေနမေကာင္းပါလားလို႔…။ ကားရပ္ျပီး ဆိုင္နားသြားလိုက္ေတာ့ ထင္ထားတာထက္ ပိုဆိုးေနပါတယ္…။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စီေနမွန္းမသိတဲ့ လူ ႏွစ္ရာေလာက္ ရွိေနပါျပီ…။ ဒါနဲ႔ ဟိုဟို ဒီဒီ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ မိတ္ေဆြေတြက အိမ္နဲ႔ နီးတဲ့ Park တခုမွာ ကားနဲ႔ Drive Through ဝယ္ဖို႔ အၾကံျပဳၾကပါတယ္…။ ရရင္ သူတို႔အတြက္လည္း ပိုဝယ္ခဲ့ပါ… သူတို႔ရႏိုင္ရင္လည္း ကြ်န္မအတြက္ ပိုဝယ္လာခဲ့မယ္လို႔ ညွိႏွိဳင္း သေဘာတူၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ကိုယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး လည္လွျပီ လို႔ ေတြးေနမိတုန္းပါ…။

Park ထဲက ဆိုင္ကို သြားေတာ့ ဆိုင္နဲ႔ အေဝးၾကီးမွာထဲက ကားေတြ တန္းစီေနပါျပီ…။ ျပီးေတာ့ အဲဒီ ကားတန္းဟာ လံုးဝ မေရြ႕ပါဘူး။ ကားနဲ႔ ဝင္ဝယ္လို႔ရရင္ ကားနဲ႔ဝယ္… ကြ်န္မကေတာ့ လူေတြ အေျခအေနၾကည့္မယ္ဆိုျပီး ကားေပၚက ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႔ပါျပီ… လူေတြ တန္းစီေနတဲ့ေနရာ… ခုနက ေနရာထက္ ႏွစ္ဆ ေလာက္ ပိုမ်ားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ရဲကားေရာ၊ လံုျခံဳေရးကားေတြနဲ႔ ယူနီေဖါင္းဝတ္လူေတြ လည္း ေရာက္ေနပါျပီ…။ ကားနဲ႔ စီတဲ့သူေတြကိုလည္း တစ္ေနရာမွာ ရဲကားနဲ႔ ပိတ္ျပီး ျဖတ္ခ်ထားပါတယ္… လံုးဝ အဝင္မခံ၊ အေရွ႕ကို လည္း လံုးဝ ေပးမတိုးေတာ့ပါဘူး။

နာရီၾကည့္ေတာ့ ည ဆယ္နာရီတိတိပါ။ ေသခ်ာတာက ေနာက္ ႏွစ္နာရီ ဒီေနရာမွာ တန္းစီေနရမယ္… Limited Edition ဆိုေတာ့ ရမယ္ မရဘူးလည္း မေသခ်ာ…။ ဒီေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မထက္ စိတ္ရွည္တဲ့ အမ်ိဳးသားက ေနာက္တစ္ေနရာကို လိုက္ပို႔ျပန္ပါတယ္…။ အဲဒီေနရာက ရံုးေတြနားဆိုေတာ့ ရံုးခ်ိန္မဟုတ္ရင္ လူနည္းလိမ့္မယ္လို႔ သူ ေတြးပံုရပါတယ္…။ အထင္နဲ႔ အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲပါတယ္။ ကားတန္းရွည္ေတြဟာ ဆိုင္ဝင္း အဝင္ဝရဲ႕ ဘယ္ဖက္ကေရာ ညာဖက္ကပါ တန္းစီေနတာ ျမင္မေကာင္းပါပဲ…။ လူတန္းၾကီးကလည္း တြန္႔လိမ္ေခြေခါက္ေနတာ အရွည္ၾကီးမွ အရွည္ၾကီးပါ။ လံုျခံဳေရးေတြ ရဲေတြကလည္း ခုနေနရာကထက္ ပိုမ်ားပါတယ္…။

ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကိုယ့္ထက္ လည္တဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါလားလို႔ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားပါျပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ ျပန္ၾကပါစို႔ လို႔ ေျပာျပီး ျပန္လာတာ…။ အိ္မ္နဲ႔ အနီးဆံုး ဆိုင္နားအေရာက္မွာ အျပင္က လွမ္းၾကည့္ေတာ့ လူသိပ္မ်ားပံုမရဘူး… တစ္ခ်က္ဝင္ၾကည့္လိုက္ေလ ဆိုလို႔ ကြ်န္မ ဆင္းၾကည့္ပါတယ္။ လူတန္းရွည္ၾကီးပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ တန္းစီေနတဲ့ လူတန္းရွည္ၾကီးေနာက္မွာ ကြ်န္မ မေယာင္မလည္ ဝင္ရပ္ေတာ့ အေရွ႕ကပ္လ်က္က တရုတ္ေလးက ေနာက္ဆံုးအေျခအေနမွာ ျဖစ္သြားတဲ့ တိုကင္စနစ္အေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ သူတို႔က ရွိေနတဲ့ အရုပ္ အေရအတြက္အရ တစ္ေယာက္ကို အမ်ားဆံုး ေလးခုပဲ ေရာင္းႏိုင္မယ္ ဆိုျပီး ေရွ႕ဆံုးက တန္းစီေနသူေတြက စျပီး တိုကင္ေတြ ေဝလိုက္တယ္တဲ့…။ လူ တစ္ရာေလာက္မွာ တိုကင္ေတြ ကုန္သြားပါတယ္ တဲ့။ ဒီေတာ့ တိုကင္ရတဲ့သူေတြသာ ဝယ္ခြင့္ရွိမွာပါ။ ျပီးေတာ့ တရုတ္ကေလးက ဆက္ေျပာပါတယ္… No more token.. Hopeless.. တဲ့…။ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပံုစံကို ရယ္ခ်င္ေနတဲ့ ကြ်န္မက ေခါင္းညိတ္ျပျပီး ဟုတ္ပါျပီ… ဒါဆို နင္ကေရာ ဘာလို႔ တန္းစီေနတုန္းပဲလဲ ဆိုေတာ့ သူက Try my luck… ခပ္တိုးတိုး လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဝယ္လို႔ မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ဆိုတာေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို မစြန္႔လႊတ္ပဲ ဆက္ျပီး တန္းစီေနခ်င္တဲ့ သူပါလားရယ္လို႔ ေလးစားမိပါတယ္…။

ေနာက္တေန႔မနက္ သတင္းစာထဲမွာ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ စာလံုး အမဲၾကီးနဲ႔ ပါလာတာလည္း Hello Kitty အေၾကာင္းပါပဲ….။ စီရင္း တန္းရင္း ေနရာလုၾက ရန္ေတြျဖစ္ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက နဲ႔ ဗီဒီယိုေတြလည္း အင္တာနက္ေပၚ တက္လာပါတယ္။ အဲဒီညက အခ်ိန္မီ တန္းမစီနိုင္လို႔ မရခဲ့တဲ့ Singing Bone အေကာင္ေလးကို ေနာက္တေန႔မွာ အမ်ိဳးသားက eBay က ေန ၄၅ ေဒၚလာနဲ႔ မွာျပီး ဝယ္ေပးပါတယ္။ ပံုမွန္ေစ်းက တစ္ေကာင္ကို ေလးေဒၚလာနဲ႔ ျပား ေျခာက္ဆယ္ပါ…။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြ်န္မမွာ Hello Kitty တစ္စံုစာ ရွိသြားပါတယ္။ မေန႔ကလည္း Despicable Me ရုပ္ရွင္ထဲက အရုပ္ေလးေတြကို ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး တန္းစီၾကျပန္ပါေသးတယ္…။ အရုပ္မရလို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနသူေတြလည္း ဒုနဲ႔ ေဒးပါ။

တကယ္တမ္း ကြ်န္မ ေျပာျပခ်င္တဲ့ တန္းစီျခင္းမွာ ေနသားတက် ျဖစ္ေနသူမ်ား နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ တန္းစီပံု တန္းစီနည္းက အဲဒီလိုပါ…။ ၾကားရတာ အံ့အားသင့္စရာလည္း ေကာင္း၊ ရယ္ခ်င္စရာလည္း ေကာင္းမွန္း သိေပမဲ့ တခါတရံမွာ မသိမသာနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေရာေႏွာ ပါဝင္သြားတတ္ေသးတာမ်ိဳး….