ဒါေပမဲ့လည္း ကြ်န္မေရာက္ေနတဲ့ ဒီကြ်န္းပိစိေလးမွာက ေနရာတကာမွာ တန္းစီၾကရတယ္။ တန္းစီျခင္းဟာ ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲက အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလို႔ ဆိုရမေလာက္ကို ေနရာတိုင္းမွာ တန္းစီၾကရပါတယ္။ စည္းကမ္းရွိတယ္ လို႔ ေျပာရင္ ရသားေပါ့…။ ဘယ္လိုေတြ တန္းစီသလဲ ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာမကုန္ပါပဲ…။ ေလွခါးတက္ဖို႔က စလို႔ တန္းစီရတယ္။ ကားစီးဖို႔လည္း တန္းစီရတယ္။ ကားငွားဖို႔လည္း တန္းစီရတယ္၊ အစားစားဖို႔လည္း တန္းစီရတယ္၊ ယုတ္စြအဆံုး အမ်ားသံုးအိမ္သာေတြမွာလည္း အခန္းအျပင္လွ်ံေနတဲ့အထိ တန္းစီျပီး ေစာင့္ရတတ္ပါတယ္။ ဘယ္လို ၀န္ေဆာင္မွဳကိစၥမ်ိဳးမဆို လူနည္းနည္း မ်ားလာတာနဲ႔ အလိုလိုေနရင္း လူတန္းရွည္ၾကီးတစ္ခုဖြဲ႕လို႔ ေစာင့္ဆိုင္းၾကရတဲ့ အျဖစ္ပါ။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ တိုကင္ေလးေတြ ေပးထားတာမို႔ ကိုယ့္အလွည့္မေရာက္ခင္မွာ အဆင္ေျပတဲ့ တစ္ေနရာမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ထိုင္ေစာင့္ေနရတတ္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။
မနက္ေစာေစာ အခမဲ့ ေဝငွတဲ့ သတင္းစာတစ္ေစာင္ ရဖို႔အတြက္ တန္းစီရတယ္။ ရထားဘူတာ အဝင္ဝမွာ တစ္ရွဴးေပပါ အထုတ္ကေလးေတြ အခမဲ့ ေဝေနတာကို ရဖို႔အတြက္ တန္းစီရတယ္။ ရထားဘူတာနဲ႔ မနီးမေဝးက ကုန္တိုက္ေတြကို ေျပးဆြဲတဲ့ အခမဲ့ ဘတ္စ္ကားၾကီးေတြ စီးရဖို႔အတြက္ တန္းစီရတယ္။ ဒါေတြက ကိုယ္ အခမဲ့ ရဖို႔ အတြက္ စီရတာေတြမို႔ အသာ ထားလိုက္ၾကစို႔…။ သူ႔ထက္ ဆိုးတာေတြက… ရိုးရိုး Food Center ေတြမွာ စားစရာ တစ္ခုခု ဝယ္ဖို႔အတြက္ တန္းစီရတယ္။ စားစရာ ရျပီး ျပန္ေတာ့ ထိုင္စားစရာ ေနရာ တစ္ေနရာစာေလး အတြက္လည္း တန္းစီ ေစာင့္ဆိုင္းရတယ္။ ေစ်းၾကီးၾကီး ေပးစားရတဲ့ နာမည္ရ ဆိုင္မ်ိဳးမွာေတာင္မွ ဆိုင္အဝင္၀က Wait to be Seated လို႔ ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလး ေရွ႔မွာ တန္းစီ ေစာင့္ဆိုင္းရပါေသးတယ္။ အဝတ္အစား ဝယ္မယ္ဆိုလည္း ကိုယ္နဲ႔ သင့္ မသင့္၊ ေတာ္ မေတာ္ အရင္ စမ္းဝတ္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္ မဟုတ္လား… ဆိုေတာ့ အဲဒီလို အဝတ္လဲခန္းအတြက္လည္း တန္းစီရတယ္။ ဝတ္ၾကည့္ျပီးလို႔ ႏွစ္သက္လို႔ ဝယ္မယ္ တန္ရာတန္ဖိုး ေပးေခ်ေတာ့မယ္ ဆိုလည္း Cashier ေရွ႔မွာ အဝတ္ေလးေတြ ကိုယ္စီ ပိုက္လို႔ တန္းစီၾကရျပန္တယ္။ ဘယ္ေနရာမွာမဆို တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ကြ်န္မ အမုန္းဆံုး အခ်ိန္ေတြပါပဲ…။ ဒါေၾကာင့္ အလြန္အမင္း မလႊဲသာ မေရွာင္သာ အခ်ိန္မ်ိဳးကလြဲရင္ တန္းစီရတဲ့ ေနရာေတြကို ကြ်န္မ ေရွာင္ေလ့ရွိပါတယ္။
အဲဒီလို တန္းစီေနၾကသူေတြကို ေလ့လာလိုက္တဲ့အခါမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို လိုအပ္လို႔ စီကို စီမွ ျဖစ္မွာမို႔လို႔ တန္းစီၾကရတာမ်ိဳးနဲ႔ သိပ္ အေရးမပါတာေတြအတြက္ (သို႔မဟုတ္) တစ္ခုခုကို အခမဲ့ လိုခ်င္တာေတြ အတြက္ အခ်ိန္နဲ႔ ေငြေၾကးကို အလဲအလွယ္လုပ္လို႔ တန္းစီတာမ်ိဳးရယ္လို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါက ကြ်န္မရဲ႕ ပုဂၢလိက ဆန္တဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ သက္သက္ပါ။ အမွန္ကေတာ့ တန္းစီေနတဲ့သူတိုင္းမွာ ကြ်န္မ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိႏိုင္တဲ့ အေရးပါမွဳေတြ ကိုယ္စီ ရွိေနၾကမွာ မလြဲပါ။
တေန႔က အိမ္နားက ေစ်းေလးကိုအသြား… ပိတ္ထားတဲ့ အလူမီနီယံတံခါးေရွ႕မွာ စီတန္းေနတဲ့ လူတန္းရွည္တစ္ခုကို ေတြ႔ရတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္ၾကီးၾကီး အမ်ိဳးသမီး အခ်ိဳ႔နဲ႔ အသက္ငယ္ငယ္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားဆံုးပါဝင္တယ္။ အခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ ဆယ္နာရီနီးနီး...။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္မ သူတို႔အနား ကပ္သြားျပီး အေျခအေနကို အကဲခတ္မိတယ္။ သူတို႔ စီေနတာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ႕ အေရွ႕ မွာ ဆိုေတာ့ ဆိုင္နာမည္ကို ေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ ဆိုင္နာမည္ကို ေတြ႔ေတာ့ သိလိုက္တယ္၊ ဒါ ေရႊေငြ လက္၀တ္လက္စားေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ပဲ။ ဒီဆိုင္ေရွ႕မွာ ဒီလို လူတန္းရွည္ၾကီး စီေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ… တေယာက္ကို ပုလဲ တစ္လံုး ဒါမွမဟုတ္ စိန္တစ္လံုးစီ ေပးမွာ မို႔လို႔လား…။ မျဖစ္ႏိုင္လိုက္တာ…။ စပ္စုလက္စနဲ႔ ဆိုင္တံခါးနားအထိ ကြ်န္မ တိုးကပ္သြားမိတယ္။ အဲဒီမွာ ေတြ႔လိုက္ရတာက ဆိုင္ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း လာတန္းစီတဲ့သူ အေယာက္ငါးဆယ္ကို ေစ်းဝယ္အိတ္ တစ္လံုးစီ လက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ေၾကာ္ျငာပဲ…။ ျပထားတဲ့ ေစ်းဝယ္အိတ္ ဆိုတာကလည္း ခပ္ညံ့ညံ့ ပလတ္စတစ္သား လက္ဆြဲ ေစ်းဝယ္အိတ္ေလးရယ္ပါ။ သူတို႔ဆိုင္က ပစၥည္းကို ဝယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဝယ္သည္ျဖစ္ေစ လာတန္းစီရင္ကိုပဲ ေစ်းဝယ္အိတ္ တစ္လံုးစီ ရမယ္ လို႔ ေၾကာ္ျငာထားတာ။ သူတို႔ဆိုင္ကို လူေတြ ဂရုျပဳမိေအာင္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကလြဲရင္ ဘာမ်ား ရွိအံုးမွာပါလဲ။ ကြ်န္မလို လူမ်ိဳးေတြခ်ည္းသာဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီဆိုင္ေရွ႕ လူတစ္ေယာက္မွ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့ တြန္႔လိမ္ ေကြ႔ေကာက္ေနတဲ့ လူတန္ရွည္းၾကီးဟာ အၾကံပိုင္လွတဲ့ စီးပြားေရးသမားတို႔ရဲ႕ လွည့္ကြက္တစ္ခုထဲ အခ်ိဳးတက် စီးေမ်ာပါဝင္လို႔..။
အဲဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ေနရာတိုင္း လက္ညွိဳးထိုး မလြဲဘူး ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သိလာရတယ္။ ဟိုတေလာက အံုးအံုးၾကြက္ၾကြက္ ျဖစ္သြားတဲ့ Mc Donald က Hello Kitty အရုပ္ကေလးေတြရဖို႔ တန္းစီရင္းမွာ ၾကားျဖတ္ၾက၊ ေနရာလုၾကနဲ႔ ရဲကားေတြ၊ လံုျခံဳေရးေတြ ေရာက္လာတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းကလည္း သတင္းစာထဲမွာ စာလံုးအမဲေတြနဲ႔ အထင္အရွား ေနရာယူ လို႔…။
တခါကေတာ့ တန္းစီတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္တစ္ခု ကြ်န္မ ၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ ေအာခ်တ္ရဲ႕ စေနေန႔ ညေနေစာင္း ငါးနာရီဟာ လင္းလက္တဲ့ ေနေရာင္ေတြေအာက္မွာ လွပစြာ စည္ကားေနခဲ့တယ္။ ဟိုေငး ဒီေငးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း တစ္ေနရာ အေရာက္မွာ ပလက္ေဖါင္းတေလ်ာက္ စီတန္းေနတဲ့ လူေတြကိုၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲ ဘာမ်ား ပါလိမ့္ေပါ့။ သူတို႔ ဦးတည္ေနတဲ့ ေနရာတေလ်ာက္လံုးမွာက နာမည္ၾကီး ကုန္တိုက္ေတြခ်ည္းပဲ…။ ဒီေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြမ်ား ေစ်းေလွ်ာ့ေနတာလဲ လို႔ မိန္းမပီပီ ကြ်န္မ ေတြးမိတယ္။ အဲဒီေန႔က ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေစ်း၀ယ္ခ်င္လို႔ လာတဲ့သူဆိုေတာ့ ေလွ်ာ့ေစ်းေလး ဘာေလးမ်ား ရွိရင္ ဆိုတဲ့ စပ္စုခ်င္စိတ္၊ သက္သာခ်င္စိတ္ကေလး တပိုင္းတစကလည္း ပါ၀င္ေနေသးသေပါ့။
အဲဒီလိုနဲ႔ အစရွာမရတဲ့ လူတန္းၾကီးနား ကြ်န္မ အသာ တိုးကပ္သြားရင္း ေအးစက္စက္ မ်က္ႏွာနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ ၾကားထဲမွာ အနည္းငယ္ေလး ေဖၚေရြမယ္ (သို႔မဟုတ္) ကြ်န္မ ေမးတာေလးကို အေရးတယူ ျပန္ေျဖေပးႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အနားကို ခ်ဥ္းကပ္သြားမိပါတယ္။ ဘာကို တန္းစီေနၾကတာလဲ လို႔ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ သူလည္း မသိပါဘူးတဲ့ ေရွ႕မွာ လူေတြ တန္းစီေနတာ ေတြ႔တာနဲ႔ တခုခုေတာ့ ထူးျခားလို႔သာ စီေနတာ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ယူဆတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူလည္း ေတြ႔တဲ့ေနရာကေန ၀င္စီေနလိုက္တာပါတဲ့…။ ဘုရားေရ… တန္းစီျခင္းမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသူမ်ိဳးလည္း ေလာကမွာ ရွိပါေသးလား လို႔ ရယ္ခ်င္စိတ္တ၀က္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုျပီး ကြ်န္မ ျပန္လွည့္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္မွ ျပန္သိရတာကေတာ့ အဲဒီေန႔က တန္းစီတဲ့သူေတြဟာ Road Show တခုမွာ စီေနၾကတာ ျဖစ္ျပီး တစ္ေယာက္ကို ေခါက္ထီး တစ္ေခ်ာင္းစီ ရခဲ့ပါတယ္ တဲ့…။
အမွန္ဆိုရရင္ တန္းစီျခင္းဟာ ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းပါပဲ… ျပီးေတာ့ ဒါဟာလည္း ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ရွိသင့္တဲ့၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ စနစ္တစ္ခုပါ။ ကိုယ့္အလွည့္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ေနရာလုရ တိုးရ ၾကိတ္ရတာမ်ိဳး မရွိပဲ အိေျႏၵရရနဲ႔ စီတန္း ေစာင့္ဆိုင္းႏိုင္တာမို႔ လက္ခံသင့္၊ ၾကိဳဆိုသင့္တဲ့ စနစ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါကို ကြ်န္မ စိတ္မရွည္ႏိုင္သေရြ႕ကေတာ့ မျဖစ္မေန တန္းစီမွရမဲ့ အေရးကိစၥေတြမွာ ေသခ်ာေပါက္ ဒုကၡေတြ ေရာက္ေနအံုးမွာပါပဲ…။ အေၾကာင္းအက်ိဳး ညီညြတ္တဲ့ တန္းစီျခင္းမ်ိဳးမွာ အကြ်မ္းတ၀င္၊ ျပီးေတာ့ ေနသားတက်ျဖစ္လာဖို႔ကိုေတာ့ ကြ်န္မ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၾကိဳးစားေနဆဲပါ…။
စာၾကြင္း - စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြတို႔ေရာ… တန္းစီျခင္းနဲ႔ ေနသားတက် ျဖစ္ၾကပါသလား… တန္းစီတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေကာင္း အဆိုး ဘာေတြမ်ား အေတြ႔အၾကံဳ ရွိၾကပါသလဲ… ဘယ္လို အေတြးမ်ိဳးေတြ ေတြးမိၾကပါသလဲ… ျပီးေတာ့ တစ္ေနရာမွာ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေက်ာ္ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ဖူးတာ ဘယ္တုန္းက ေနာက္ဆံုးလဲ ဆိုတာေရာ မွတ္မိၾကပါသလား ဆိုတာေလးေတြ သိခ်င္မိပါတယ္… ပိုစ့္တခု အေနနဲ႔ ေရးျဖစ္ရင္လည္း ဖတ္ခ်င္ပါတယ္… မွတ္ခ်က္မွာလည္း ေရးထားခဲ့လို႔ ရပါတယ္ေနာ္…
မွတ္ခ်က္ - 2013 September - Look Magazine တြင္ ေဖၚျပျပီး ျဖစ္သည္။
I really hate in waiting. But you know sometime we need to. I feel not comfortable on someone is standing beside the table while I am eating.
ReplyDeleteတန္းစီျခင္းနဲ႔အခုထက္ထိေနသားမက်ေသးပါ
ReplyDeleteတစ္ေနရာရာမွာအၾကာႀကီးရပ္ၿပီးေစာင္႔ေနရတာေလာက္မုန္းတာမရွိဘူး ။ ဆုျမတ္ကေတာ႔ Q ရွည္ရင္ေ၀းေ၀းကေရွာင္ပါတယ္ ။ mac donald က ကစ္တီလည္းမလိုခ်င္ဘူး ၊ ေခါက္ထီး ၊ တစ္ရႈးဘာမွမလိုခ်င္ဘူး ။ ေခါက္ထီးတစ္ေခ်ာင္းပိုက္ဆံတစ္ဆယ္ေတာင္မရွိဘူး ။ တစ္ရႈးတစ္ပက္ကင္မွ ႏွစ္က်ပ္ေက်ာ္ပဲရွိတယ္ ။ သူေဌးမျဖစ္လဲေနပါေစေတာ႔ မတန္းစီပါရေစနဲ႔..။ food court မွာတန္းစီရမွာပ်င္းလို႔ cup noodle ကို 7 11 ကို၀ယ္စားမိတယ္..ဒါေတာင္ ပိုက္ဆံေပးဖုိ႔သံုးမိနစ္ေလာက္က်ဴလိုက္ရေသးတယ္ ။ ဟင္႔အင္း လံုး၀တန္းမစီခ်င္ဘူး း) :P
တန္းစီတဲ့အေလ့အက်င့္ကေကာင္းပါတယ္ ဦးရာလူစနစ္ေပါ့ ရန္ကုန္မွာတုန္းက uniေက်ာင္းအပ္လို႕ ေက်ာင္းလခသြင္းရင္ ဘာမွန္းမသိလူေတြျပဳံတိုးေနၾကရတယ္
ReplyDeleteအရင္ဘဲေရာက္ေရာက္ ေနာက္မွဘဲေရာက္ေရာက္ တိုးႏိုင္တဲ့သူအရင္ျပီးတာဘဲ ေယာက္က်ားေလးေတြအတြက္အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမဲ့ မိန္းကေလးေတြက် တိုးလဲမဟုတ္ မတိုးတာ့လဲ ညသန္းေခါင္ေရာက္သြားမယ္
စလုံးကလူေတြ တန္းစီျပီးေစာင့္ႏိုင္တဲ့ ဝရိယ ကလက္ဖ်ားခါေလာက္တယ္ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေစာင့္ရမွာကိုစိတ္မရွည္တဲ့သူဆိုေတာ့ လူေတြအမ်ားၾကီးတန္းစီေနတဲ့ေနရာကိုေရွာင္ျဖစ္တယ္ တခ်ိဳ႕ပုံမွန္ေစ်းနဲ႕အနားမကပ္ႏိုင္ဘဲေစ်းေလွ်ာ့တဲ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ဝယ္ရတဲ့ ေနရာေလာက္ဘဲ စိတ္ကိုမနဲဆြဲဆန္႕ျပီး တန္းစီျဖစ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာကေတာ့ တန္းစီတာနဲ႔ အကၽြမ္းတဝင္ မျဖစ္ေသးဘူး။ ကားေတြတန္းစီတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဆးခန္းမွာ တန္းစီရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တနည္းနည္းနဲ႔ ေရွ႕ကို ေက်ာ္သြားေအာင္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ မ်ိဳးစုံသုံးၿပီး လုပ္ၾကတုန္းပဲေလ။ တကယ္ဆိုရင္ စနစ္တက် တန္းစီတာ ေကာင္းပါတယ္။
ReplyDeleteဂ်ပန္ ေလဆိပ္ အင္မင္ဂေရရွင္းမွာ တန္းစီတာ နာရီဝက္ တစ္နာရီၾကာေလ့ရွိပါသည္
ReplyDeleteisn't standing in the queue better than pushing. We need to learn to make a line and wait in our country. we are so used to pushing in the crowd and it's so ugly.
ReplyDeletemi mi.
When I went to Thailand first time my senior told me to line up if I see something lining up. He said they were giving some sample. So we went out one day and saw some line up. We run into line and hope to get something. At the end only I knew that it was for paper work to do for Thai people (like မွတ္ပုံတင္). Ha ha so funny..It was 20 years ago.
ReplyDeleteသက္ေ၀ေရ... တခ်ိဳ ့က ဘ၀အတြက္ တန္းစီၾကပါတယ္.. အဲဒီအေၾကာင္းပို ့စ္ေရးဖို ့ဓာတ္ပံုေလးေတြေတာင္ စုေဆာင္းထားပါေသးတယ္... သက္ေ၀ဒီပို ့စ္ေလးဖတ္ျပီး အဲဒါေလးေရးျဖစ္ေတာ့မယ္.. ေရးျပီးရင္ လက္တို ့လုိက္မယ္ေနာ္... တန္းစီတဲ့သူေတြေတြ ့တိုင္း Mr Bean လူလည္က်တာသြားသတိရျပီးျပံဳးမိပါတယ္... အၾကာဆံုးတန္းစီဖူးတာေတာ့ အိုဂ်ီနွစ္ပတ္လည္member sale တုန္းကပါ... ဟီး... အဲဒီတုန္းက ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲဆို ဒင္နာစားရင္းနဲ ့ေတာင္ စီရတာပါ... fast food dinner ေပါ့...အိမ္ကလူက ဘယ္ေတာ့စိတ္မရွည္ေပါက္ကြဲမလဲလုိ ့ သူ ့မ်က္နွာၾကည့္ရတာလဲ အေမာ... သူ ့ခမ်ာ ကိုယ့္ေစာင့္ေပးရတယ္ဆို အေလ်ာ္အစားနဲ ့ အက်ီေတြေဘာင္းဘီေတြ အမ်ားၾကီး၀ယ္ေပးလုိက္ရတယ္... အဲဒီတုန္းက အိ္မ္ကအေ၀းၾကီးလာတာ တန္ေအာင္စီတာ... တကယ္က်ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လဲ အေတာ္ကို စိတ္မရွည္ဘူး... on line shopping လုပ္လုိ ့ရလာေတာ့ အေတာ္သက္သာသြားတယ္ေနာ္
ReplyDeleteတစ္ခါက Expo မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိေရာက္သြားရင္း ပစၥည္းေလးေတြ ေဈးသက္သာလို႕ ေကာက္ထည့္.. cashier နားေရာက္မွ ေငြရွင္းဖို႕ တန္းစီေနတဲ့ လူတန္းႀကီးက ေဟာ ၃ ပံု ၁ ပံုေလာက္ထိ ထိ ဇစ္ဇက္ပံု ရွည္လ်ားလြန္းလို႕ မဝယ္ျဖစ္ပဲ ျပန္လာရတာ မွတ္မိတယ္
ReplyDeletepifpif
တန္းစီရတာတရားမွ်တမွုုရွိတယ္လိုု ့ထင္တယ္။
ReplyDeleteကုုိယ့္ေနာက္မွလာျပီးေရွ ့ကျဖတ္၀င္သြားတာမ်ဳိးမၾကံဳရဘူးေပါ့။
ကုုိယ္ကေတာ့တစ္ခုုခုုသက္သာေအာင္ရဘိုု ့ အတြက္တန္းစီရမယ္ဆုုိရင္အဲဒါကိုုမ၀ယ္ေတာ့ဘူး။
ေစာင့္ရတဲ့အလုုပ္မွန္သမွ်မလုုပ္ခ်င္ဘူး။
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိရင္မေစာင့္ဘူး။
အိုုင္အိုုရာ
ရီးစားရဘို႔ တန္းစီရမယ္တဲ့ေလ….မုန္းလိုက္တာ
ReplyDeleteမမသက္ေဝေျပာမွ "ငါဘယ္တုန္းက ေနာက္ဆုံး ၁၅မိနစ္ေက်ာ္ ၾကာေအာင္ တန္းစီခဲ့ပါလိမ့္" လို့စဥ္းစားမိတယ္။ မွတ္မိတာကေတာ့ အင္ဒိုနီးရွား ဂ်ာကာတာကိုအလည္သြားတုံးက လူဝင္မႈၾကီးၾကတ္ေရး မွာပါ။ တန္းစီေနတဲ့သူ မမ်ားပါဘဲႏွင့္ ဘာလို႕ၾကာမွန္းမသိ ေစာင့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါတယ္။ ပစည္းတခုခု အလကား ရဖို႕အတြက္ေတာ့ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ မေစာင့္ဖူးပါဘူး။ အစားမက္တဲ့သူဆိုေတာ့ စားခ်င္တဲ့မုန္႕ေတြရွိတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးမွာေတာ့ ဗိုက္သိပ္မဆာရင္ တန္းစီျပီး ထိုင္ေစာင့္ဘူးပါတယ္။
ReplyDeleteမမေျပာသလို ဘာမွန္းမသိပဲ တန္းစီေနတဲ့ အန္တီၾကီးေတြေတာ့ ခဏခဏေတြ႕ဖူးတယ္။ စလုံးေရာက္ခါစကဆို အံ့ဩလို႕။ ခုေတာ့ ႐ိုးေနျပီ။
တန္းစီတာ စည္းကမ္းရွိတဲ.၊ယဥ္ေက်းမႈျပတဲ. လုပ္ရပ္တခုလို.ျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလုိ တခုခုဆိုတာနဲ. အကုန္စုျပံဳတိုးေနၾကတဲ.ျမင္ကြင္းေတြကိုျမင္ရတာ ၊ကိုယ္.ႏိုင္ငံသားေတြ စည္းကမ္းရွိဖို.ေတာ္ေတာ္.ကိုလိုေသးတယ္လို.ဘဲ မခ်င္.မရဲျဖစ္မိပါတယ္။
ReplyDeleteအခုအမ်ားဆံုးေတြ.ေနတာကေတာ. Myanmar Celebrities's Gossip ထဲမွာ ခဏခဏေတြ.ေနရတာက အဆိုေတာ္ေတြရဲ.ဗီစီဒီတို.ဘာတို.ပရိုမိုးရွင္းပြဲေတြကို ေရွာ.ပင္ေမာလ္ေတြမွာလုပ္ရင္၊ အဆိုေတာ္ေတြကလဲ လက္မွတ္ထုိးေပးဖို. စားပြဲရွည္ေတြနဲ.ထိုင္ေနၾကတယ္။အဲဒီမွာ အဆိုေတာ္ေတြရဲ.လက္မွတ္ကိုလိုခ်င္လို. တိုးေနၾကတာေတြက ျမင္မေကာင္းဘူး။ ဘယ္.ႏွယ္. အဲဒီအဆိုေတာ္ရဲ.လက္မွတ္က (ကိုယ္.တေယာက္ထဲရဲ.အျမင္နဲ.ဆိုရင္ေတာ.) ဘယ္နားမွာမွ သံုးစားလို.မရတဲ.ဟာကို ဘာလုိ.မ်ား အဲ.ေလာက္ေတာင္တိုးေ၀ွ.ေနၾကပါလိမ္.လို.။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြ မို.လို.ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ.ႏွစ္သက္တဲ.အဆိုေတာ္ရဲ.လက္မွတ္ကိုလိုခ်င္လို.ဆိုရေအာင္လဲ တျခားအရြယ္အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသားၾကီးေတြလဲေတြ.ရတယ္။ ထားပါ၊ လိုခ်င္တာသူ.အပိုင္း၊ အခုဟာက တန္းစီျပီး အိေျဒရရ မေစာင္.ၾကတာ ၾကည္.ရတာေတာ္ေတာ္ဆိုးတာေပါ.။ အဲဒီလိုျမင္ကြင္းေတြနဲ.စာရင္ စလံုးမွာလုိ၊ ဂ်ပန္မွာလို လူတိုင္း ကိုယ္လိုခ်င္တာကိုရဖို. စိတ္ရွည္လက္ရွည္ တန္းစီျပီး ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္တန္းစီျပီးေစာင္.ေနၾကတာကိုျမင္ရတာ ပိုေကာင္းပါတယ္။
(ဒါေပမယ္. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ မသက္ေ၀လိုဘဲ တန္းစီမွရလာမယ္. မျဖစ္ညစ္က်ယ္ပစည္းေလးေတြအတြက္ ဘယ္ေတာ.မွ စိတ္မရွည္ခဲ.ပါ )
ဂ်ပန္မွာ 2011 မတ္လ 11 ရက္မွာ ငလ်င္အၾကီးၾကီးလႈပ္ေတာ. ရထားလိုင္းေတြ၊ elevator ေတြပိတ္ကုန္တယ္။ elevator ေတြက ငလ်င္လႈပ္ေတာ. သူ.အလိုလိုပိတ္သြားေတာ. ၊အထပ္အျမင္.ၾကီးမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ.သူေတြက ရိုးရိုးေလွခါးေတြကေန ေျမညီထပ္ကိုဆင္းၾကရတယ္။တန္းစီျပီးစနစ္တက်ဆင္းၾကတယ္။အထပ္40ေက်ာ္ကေန ေျမညီထပ္ကိုေရာက္ဖို. အတြက္ ရိုးရိုးemergency stairs ကေနဆင္းတာ တနာရီေက်ာ္ၾကာတယ္။
ReplyDeleteအဲဒီအခ်ိ္န္မွာ လူတိုင္းကေၾကာက္ျပီးတုန္လႈပ္ေနေပမယ္.လုိ.တိုးေ၀ွ.ဆင္းမေနၾကဘူး၊ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ.တန္းစီျပီးစနစ္တက်ဆင္းၾကတယ္။
ေန.လည္ ၂နာရီ၄၀ေလာက္က ငလ်င္လႈပ္လို. ရထားလိုင္းေတြပိတ္သြားတာ ည၁၁နာရီ၄၀ေလာက္မွာရထားလိုင္းေတြျပန္ဖြင္.ေတာ.၊ လူေတြက ရထားစီးဖို.လဲ တန္းစီျပီးဘဲ စနစ္တက်သြားၾကတယ္။အဲဒါကေတာ. ဂ်ပန္ရဲ. မျဖစ္မေန တန္းစီၾကရတဲ. စနစ္ပါဘဲ။
ဟုတ္ပ, တနဂၤေႏြေန႔က IMM shuttle bus ကို တန္းစီရတာ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ႀကာတယ္, အျပန္က်ေတာ့ ဘတ္စကားနဲ႔ဘဲ ျပန္လာေတာ့တယ္..
ReplyDeleteျမန္မာျပည္ကသူေတြက်ေတာ့ တန္းစီျခင္းနဲ႔ ေနသားမက်သူမ်ား ျဖစ္ေနတယ္ ... ေနရာတကာ ေက်ာ္တက္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး ... ေရာသမရမယ္ ...
ReplyDeleteဟီးဟီး သာမီးလဲ ဗိုက္ဆာတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ဗိုက္နာတဲ့အခ်ိန္ တန္းစီရတာ ၾကိဳက္ဝူး
မမေရ အရင္ကေတာ့ စလံုုးေတြ တစ္ရွုုးတထုုတ္အတြက္အားေနတန္းစီတယ္ပဲထင္ခဲ႕တယ္၊၊
ReplyDeleteရန္ကုုန္ျပန္ေတာ့ passport လုုပ္တာ တန္းမစီပဲ လုု၀င္တယ္၊ ကိုုယ္ကတန္းစီေနလည္းအလကားပဲ ၊ ဘယ္သူ ့မွလိုုက္မစီပဲလုု၀င္တယ္။ စိတ္မရွည္လိုု ့ တန္းစီပါလိုု ့ ေျပာေတာ့စိတ္
ဆိုုးျကတယ္၊၊ အဲ႕ဒီေတာ့မွ စလံုုးက အက်င့္ေကာင္းေလးေတြကိုု ျပန္သတိရမိတယ္။ အျကာဆံုုးတန္းစီဖူးတာ 5နာရီေက်ာ္
( အိုုင္ဖုုန္းစေပၚတုုန္းက singtel building ကိုုသက္ေစ့ပတ္တာ
စင္ကာပူရဲ႕ ခ်စ္စရာလည္းေကာင္း တခါခါ အျမင္ကတ္စရာလည္းေကင္း( က်ားစူးတခ်ိဳ ႕ ) တဲ႕ စနစ္တခုုပါ။။ .
တစ္ေဒၚလာ burger king ကိုု လြန္ခဲ႕တဲ႕ 4ႏွစ္ေလာက္ တန္းစီပီး ဖတ္ဖတ္ေမာထဲက လိုုအပ္မွ/ မလုုပ္လိုု ့မရ / မစီလိုု ့မရ မွပဲတန္းစီေတာ့တယ္ .daily life ကေတာ့ Mrt Q တာနဲ႕စရတာပါပဲ .. hee
ရန္ကုန္ျပန္ၿပီး ဖုန္းဘီလ္ရုံး... လွ်ပ္စစ္မီတာခြန္ရုံးတို႔မွာ လာတန္းစီၾကည့္ပါလား.... ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္....
ReplyDeleteရံုးျပန္ဆင္းတဲ့အခ်ိန္ မွတ္တိုင္နားနီးမွ..ကားလမ္းၾကပ္ေနရင္..ျမန္မာျပည္က ဘတ္စ္ကား ဒရိုင္ဘာေတြကို သတိရတယ္..ျမန္မာျပည္မွာဆို..လွည္းတန္းမီးပြိဳင့္မွာ ကားတန္းရွည္ေနျပီဆို..ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ..ဆင္းခ်င္တဲ့သူရွိရင္..ခ်ေပးလိုက္တာဘဲ..ေကာင္းထွာ..ဒီမွာေတာ့ မွတ္တိုင္က လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ရင္ ၅ လွန္းေလာက္ဆိုေရာက္ျပီ..ဒါေပမဲ့..ကားဒရိုင္ဘာက တံခါးဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္မေပးဘူး..( ေန႔တိုင္း Joo Koon MRT ) နားေရာက္ရင္..စိတ္တိုရတယ္..
ReplyDeleteလိုဘတစ္ခုစီေၾကာင့္ တန္းေတြကေတာ့စီေနရဦးမွာပဲ ၾကားျဖတ္တဲ့သူေတြကိုမုန္းတယ္.. ေဖေဖ..
ReplyDeleteစာဖတ္သူ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ မွတ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... မွတ္ခ်က္ေတြ တစုတစည္းထဲ ျဖစ္သြားေအာင္ ဖဘက မွတ္ခ်က္ေတြကို စိတ္လက္ရွည္ရွည္ ကူးေပးသြားတဲ့ အမည္မသိ စာဖတ္သူကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
ReplyDeleteကြ်န္မရဲ႕ အေရးအသား ညံ့ဖ်င္းမွဳေၾကာင့္ စာရဲ႕ ဆိုလိုရင္း မေပၚတာ ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္... ကြ်န္မဆိုလိုခ်င္တာက တန္းစီျခင္းမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကတဲ့ သူေတြအေၾကာင္းကို ေရးတာ... တန္းစီတာကို မေကာင္းေျပာသလို ျဖစ္သြားပါတယ္... အမွန္ကေတာ့ တန္းစီတာ ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥ စည္းကမ္းတက် ျဖစ္တဲ့ ကိစၥမို႔ ၾကိဳဆိုပါတယ္... ကြ်န္မေျပာခ်င္တဲ့ တန္းစီျခင္း အေၾကာင္းေတြကို ေနာက္တပိုစ့္မွာ ဆက္ေရးျပဖို႔ ၾကိဳးစားပါအံုးမယ္... း-)
တူတူပဲ။ တန္းစီရတာကုိ မျဖစ္မေန လုပ္ရမွာကလြဲလုိ႔ မႀကဳိက္ဘူး။
ReplyDeleteတန္းစီ တာနဲ႔ပါတ္သက္လာရင္ တြဲၿပီးေျပာေလ့ရွိတာ သြား သတိရတယ္.. "စနစ္တက် တန္းစီပါ" ဆိုတာေလ..။
ReplyDelete၁၅မိနစ္ထက္မနည္းအခ်ိန္ေပးျပီးတန္းစီခဲ့ရတာက စလုံးေရာက္မွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံက စလုံးသံရုံးမွာ ဗီဇာေလွ်ာက္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းကဆိုပါေတာ့။ ေနသားမက်ေသးတဲ့ အေလ့အထတစ္ခုဟာ လူတိုင္းကို စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေစတာအမွန္ပါ။ ပုံစံက်တာ၊ စနစ္က်တာ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ရျမန္ဆန္တာ ဘယ္လုိပင္ အားသာေသာ္လည္း ေနသားမက်တဲ့စိတ္နဲ႕ အေလ့အထတစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံဖို႕ခက္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့သဘာဝပါ။ ဘယ္အေလ့အထမဆို အေလ့အက်င့္မရွိတုန္းသာ သက္ေတာင့္သက္သာမျဖစ္တာပါ။ ေလ့က်င့္ပါမ်ားလာေတာ့ ဒီလိုလုပ္မွျဖစ္မယ္ ဒီလိုလုပ္မွသင့္ေတာ္တယ္ ဒါမ်ိဳးလုပ္သင့္တယ္ဆိုျပီး ခ်ိန္ထိုးစဥ္းစားမေနဘဲ သူလိုငါလို လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ေနရင္း လိုက္လုပ္ရင္း သမရိုးက်အေလ့အထတစ္ခုလိုျဖစ္လာတယ္။ စည္းကမ္းတစ္ခုကို လိုက္နာတတ္ဖို႕ အရင္သင္ေပးရတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဒီလိုတန္းစီပါ။ ဒီလိုေနပါ။ ဒီလိုထိုင္ပါစသျဖင့္ေပါ့။ တန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရတယ္။ လိုက္နာတတ္ေအာင္ ဆုေပး၊ ဒဏ္ေပးစနစ္ေတြက်င့္သုံးရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေရးမပါတဲ့ကိစၥရပ္ေတြမွာ အေၾကာင္းမဲ့အခ်ိန္အလဟႆျဖစ္မယ့္ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းျခင္းမ်ိဳးကို မႏွစ္သက္ေပးမယ့္ စည္းကမ္းတစ္ခုအေနနဲ႕ေတာ့ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါေၾကာင္း Pho Sweet ရဲ႕ Concerns on queuing ကို ေဝမွ်လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ... :)
ReplyDeleteေရႊျပည္မွာေတာ႔ ... " တာ၀န္ရွိသူမွ အပ မ၀င္ရ " တို႔ ၊ " ဌာနဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းမ်ားသာ " တို႔ ဆိုင္းဘုတ္ ကပ္စြဲထားတဲ႔ အခန္းေတြထဲ ၀င္ဖို႔ တန္းစီေနရေတြ က.ည.န တို႔ ဘာတို႔ မွာ အမ်ားဆုံး ေတြ႕ဖူးသလိုပဲ ... :)
ReplyDelete