သာတဲ့ ပုုဂံေျမ (၃)

ေနျမင့္လာေတာ့ နည္းနည္းပူသလိုု ထင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညင္ညင္သာသာ တိုုက္ေနတဲ့ ေလေလးကေတာ့ ေအးေနတာပဲ။ ဒီမွာ ၾကည့္ပါအံုုး ေျခာက္ေသြ႔မွဳနဲ႔ စိန္းလမ္းမွဳ  ႏွစ္မ်ိဳး ေရာယွက္ေနတဲ့ၾကားမွာ လွပေနတဲ့ ပုုဂံ...

ျမေစတီဘုုရားျပီးေတာ့ ဖူးရတဲ့ဘုုရားကေတာ့ ထုုမွာ ဓမၼရံ လိုု႔ ဆိုုၾကတဲ့ ဓမၼရံၾကီးလွိဳဏ္ဂူေတာ္ၾကီးပါ။ ပုုဂံမွာ ရွိတဲ့ ထုုထည္အၾကီးမားဆံုုး ဘုုရားေတြထဲမွာ တခုုအပါအဝင္လိုု႔ သိရပါတယ္။

ဒီလွိဳဏ္ဂူေတာ္ၾကီးရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ အုုတ္ အဂၤေတ ပန္းရန္ ဗိသုုကာ လက္ရာပါ။ အုုတ္စီပံုုစီနည္းက ဓါးစီခုုတ္ လိုု႔ေခၚတဲ့ ဓါးနဲ႔ ေရြခုုတ္ျပီးမွ အဂၤေတ ညွပ္ျပီး စီတာျဖစ္လိုု႔ အပ္ေတာင္ ထိုုးလိုု႔ မဝင္ေအာင္ ေစ့စပ္တယ္၊ ေပါင္းကူးနဲ႔ နံရံေတြလည္း အင္မတန္ ခိုုင္ခံ့တယ္လိုု႔ သိရပါတယ္။ ၾကည့္ပါအံုုး ဟိုးေရွးေရွးက ခန္းနားလွပတဲ့ လက္ရာ...

ဓမၼရံၾကီးလွိဳဏ္ဂူေတာ္ၾကီးက အျပန္မွာ တုုရင္ေတာင္ စြယ္ေတာ္ရွင္ေစတီကိုု သြားဖူးရမယ္လိုု႔ သိရပါတယ္။ တုုရင္ေတာင္ကိုု အသြားလမ္းမွာ ဝင္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ရတာကေတာ့ စူဠာမဏိ ေစတီပါ။ မွန္နန္းမဟာရာဇဝင္ေတာ္ၾကီးမွာ ျပည္သူ လူတကာတိုု႔ စီးပြားကိုု ေဆာင္ေတာ္မူ၍ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုုလ္ အလိုု႔ငွာ လိုုဏ္ႏွစ္ဆင့္ရွိေသာ ၾကီးစြာေသာ ေကာင္းမွဳေတာ္ကိုု တည္ေတာ္မူ၍ စူုဠာမဏိဟူေသာ အမည္ကိုု သမုုတ္ေတာ္မူ၏ လိုု႔ ေရးထားေၾကာင္း မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။

ဒါကေတာ့ စုုဠာမဏိေစတီ အဝင္ လမ္းကေလးပါ။

စူဠာမဏိ ေစတီက အထြက္မွာ ေၾကးစည္ေလးေတြနဲ႔ ေခါင္းေလာင္းေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုုင္ေလး ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အင္မတန္မွ အသံသာတဲ့ ေၾကးေခါင္းေလာင္း ညိဳဝါဝါေလးေတြ။

ခ်စ္စရာ ေခါင္းေလာင္းေလးေတြကိုု ဓါတ္ပံုုရိုုက္ျပီးေတာ့ စြယ္ေတာ္ရွင္ေစတီကိုု ဖူးေမွ်ာ္ဖိုု႔အတြက္ တုုရင္ေတာင္ကိုု ဆက္သြားၾကပါတယ္။ တုုရင္ေတာင္ကိုေရာက္ဖိုု႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေမာင္းသြားရတယ္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ စြယ္ေတာ္ရွင္ အလိုုေတာ္ျပည့္ ေစတီကိုု သာယာၾကည္လင္တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္မွာ အခုုလိုု သပၺါယ္စြာ ဖူးေတြ႔ရပါတယ္။ 

ျပီးေတာ့ ျမကန္သာ… တုုရင္ေတာင္ေပၚက ေတြ႔ရတဲ့ ျမကန္သာပါ။ ျမကန္သာ ေတာင္က် ေခ်ာင္းေတး ေရဝင္ေျပးလွည့္ ေရေအးၾကည္စြာ လိုု႔ ဖတ္ မွတ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ အခုုေတာ့ ဒီလိုုပဲ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႔ေသြ႔ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။

တုုရင္ေတာင္ အျပန္လမ္းတေနရာမွာ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ထန္းေတာေတြပါ။

တုုရင္ေတာင္ကေန ျပန္လာေတာ့ မဟာငွက္ပစ္ေတာင္ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ဝင္ဖူးပါတယ္။ အဲဒီဘုုရားအတြင္းဖက္မွာ တေနရာနဲ႔ တေနရာကိုု ဥမင္လိုုဏ္ေခါင္း နိမ့္နိမ့္ေလးေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ထားပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ငွက္ေတြ ရွိတယ္ လိုု႔ ေျပာတယ္။ အခုုေတာ့ ဘာငွက္မွ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ ပံုုထဲမွာ ေတြ႔တဲ့ ငွက္ၾကီးသိုု႔ ဆိုုတဲ့ စာပဲ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီကအျပန္မွာ ရွင္အရဟံ အုုတ္ေက်ာင္းကိုု ေရာက္ေတာ့ ျငမ္းေတြနဲ႔ အေဆာက္အဦးကိုု ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေနတာမိုု႔ အထဲကို မဝင္ႏိုုင္ခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီကေန ဆက္သြားျဖစ္တာကေတာ့ မင္းက်န္စစ္ရဲ႕ ေကာင္းမွဳေတာ္ အာနႏၵာလိုုဏ္ဂူ ဘုုရားပါ။

ဘဒၵကမာၻမွာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ျပီးျဖစ္တဲ့ ကကုုသန္၊ ေကာဏာဂံုု၊ ကႆပ၊ နဲ႔ ေဂါတမ ဘုုရားေလးဆူကိုု ရည္မွန္းထုုလုုပ္ထားတဲ့ ေပသံုုးဆယ္ခန္႔ အျမင့္ရွိတဲ့ မတ္ရပ္ရုုပ္ပြားေတာ္ၾကီး ေလးဆူကိုု ဖူးေတြ႔ႏိုုင္ပါတယ္။ (အလင္းအေမွာင္ေၾကာင့္ ရုုပ္ပြားေတာ္ေတြရဲ႕ အေရာင္ကိုု တညီတညာထဲ တူေအာင္ ညွိလိုု႔မရ ျဖစ္သြားပါတယ္။)

ပ်ဥ္ျပားမင္းဟာ ပုုဂံျမိဳ႕ကိုု က်ံဳး ျမိဳ႔ရိုုး အျပည့္အစံုုနဲ႔ တည္ထားခဲ့ရာမွာ ပုုဂံျမိဳ႕ရိုုးမွာ စုုစုုေပါင္း တံခါးေပါက္ တဆယ့္ႏွစ္ခုု ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ရဲ႕ တိုုက္စားမွဳေၾကာင့္ အခုုအခါမွာ အေရွ႕ဖက္ တံခါးေပါက္ တခုုသာ ထင္ထင္ရွားရွား က်န္ပါတယ္။ အဲဒီတံခါးေပါက္ကိုု သရပါ လိုု႔ အမည္တြင္ေစပါတယ္။ သရပါ ဆိုုတာ ျမားကိုု ဆီးကာေသာ တံခါး လိုု႔ အနက္ရွိေၾကာင္း မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။

ဘယ္ေနရာကိုု ေရာက္ေရာက္ ျပတင္းေပါက္ေတြနဲ႔ တံခါးေတြကိုု အျမဲသေဘာက်ေလ့ရွိတဲ့သူမိုု႔ သရပါတံခါးကိုု ဓါတ္ပံုုေတြ အမ်ားၾကီး ရိုုက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကားေတြ၊ လူေတြ၊ စက္ဘီးေတြ၊ ျမင္းလွည္းေတြ ဥဒဟိုု ျဖတ္သန္းသြားလာေနတာမိုု႔ ဓါတ္ပံုုရိုုက္ဖိုု႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ေစာင့္ရပါတယ္။ သရပါနားမွာ ရိုုက္ျဖစ္တဲ့ပံုုေတြထဲမွာေတာ့ အခုုလိုု ျမင္းလွည္းေလးတစီးထဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ပါေအာင္ ေစာင့္ရိုုက္ထားတဲ့ ဒီပံုုေလးကိုု အၾကိဳက္ဆံုုးပါပဲ။

သရပါကေန ျပန္ေတာ့ ေန႔လည္စာ စားဖိုု႔ အခ်ိန္ေတာင္ အေတာ္ လြန္ေနျပီ။ ဒါနဲ႔ အျပန္လမ္းမွာ ရွိတဲ့၊ ဟင္းအမည္စံုုံုုစံုုလင္လင္ရတယ္လိုု႔ နာမည္ၾကီးတဲ့ မ်ိဳးမ်ိဳး ထမင္းဆိုုင္ေလးမွာ ဝင္စားၾကပါတယ္။ ဟင္းေတြကို တေယာက္စာ ပန္းကန္ေသးေသးေလးေတြမွာ ထည့္ထားျပီး ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္စား၊ ပန္းကန္အေရအတြက္နဲ႔ ပိုက္ဆံရွင္းရတဲ့ ဆိုင္ေလးပါ။ ကိုယ္ကသာ တခ်ိဳ႕ဟင္းေတြ သိပ္မစားတတ္ေပမဲ့ လူၾကီးေတြကေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ဖူးေထာင္းတို႔ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္တို႔ ေတြနဲ႔ စားျပီး ျမိန္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။

ထမင္းစားျပီးရင္ ခဏနားမယ္ေနာ္… ေနကလည္း အေတာ္ေလး ပူေနျပီ။ ညေနေစာင္းမွ ဘုုရားဖူးျပန္ထြက္ၾကတာေပါ့။

သက္ေ၀

(၂ ေမ ၂၀၁၅)