ပန္းကေလး သံုးပြင့္အေၾကာင္း

အေရာင္အေသြး စံုလင္လွပတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ပန္းခင္းၾကီးထဲမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ပန္းကေလးေတြထဲက အဆင္းေရာ ရနံ ့ပါ ထူးျခား လွပ ေမႊးပ်ံ ့တဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ ပန္းကေလး သံုးပြင့္ရဲ ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္…။

*ပန္းပြင့္ နံပါတ္ ၁*

သူက နာမည္ၾကီး ပန္းကေလး တစ္ပြင့္ပါ…
ဒီဘေလာ့ဂ္ ပန္းခင္းၾကီးထဲမွာ ပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ကိုယ္ စၿပီးဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးရဲ ့ ပိုင္ရွင္ပါ။ သူ ့ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ကိုယ္အၿမဲလိုလို ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္…။ သူေရးတဲ့ ပိုစ့္ေတြတိုင္းကို အၿမဲဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက အရမ္း စာေရးေကာင္းတယ္ေလ…။ ကဗ်ာေတြလဲ အမ်ားၾကီး ေရးတတ္ပါတယ္…။ ဒါေတြအျပင္ ပန္းခ်ီေလးေတြလဲ ဆြဲတတ္ေသးတယ္။ သူ ့ဘေလာ့ဂ္က တကယ္ကို လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလး တစ္ခုပါ…။ သူေလးက ကိုယ့္ထက္ အသက္အားျဖင့္ အမ်ားၾကီးငယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစစ အရာရာမွာ အရမ္းၾကိဳးစားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ (ကိုယ့္လို ခပ္ပ်င္းပ်င္းထဲကေတာ့ မဟုတ္ပါေလ...) မိသားစု အတြက္၊ သူငယ္ခ်င္း ေတြအတြက္၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္ အၿမဲတမ္း တက္တက္ၾကြၾကြ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္တတ္သူပါ။ သူ ့နဲ ့ ကိုယ္နဲ ့က ေတာ္ေတာ္ နီးနီးကပ္ကပ္ ရင္းႏွီး ခင္မင္ၾကပါတယ္…။ အတူတူသြားလာ ေစ်း၀ယ္ထြက္၊ လည္ပတ္ စားေသာက္၊ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္သိ… အဟဲ… တိုးတိုးေျပာေဖၚ (အတင္း ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ) တိုင္ပင္ေဖၚ တိုင္ပင္ဖက္ ဆိုလဲ ဟုတ္ပါတယ္…။ ညီအမ အရင္းအခ်ာမရွိတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ သူက ညီမေလး အရင္းတစ္ေယာက္လိုပါပဲ...။

ဟိုးအရင္တုန္းက သူက ကိုယ့္ကိုလဲ ဘေလာ့ဂ္ေလး တစ္ခု လုပ္ဖို ့ တိုက္တြန္းခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဟိုေယာင္ ဒီေယာင္နဲ ့မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ သူတိုက္တြန္းၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကီးၾကာမွ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ…။ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးအေၾကာင္းကို အေၾကာင္းအက်ိဳး မညီညြတ္ေသးလို ့သူ ့ကိုေတာ့ ေျပာမျပျဖစ္ခဲ့ဘူး။ (ဒီအတြက္ ေဆာရီးပါေနာ္...)

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူလာဖတ္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေရးထားတာေတြဖတ္ၿပီး ကိုယ္ဘယ္သူဆိုတာ သူမ်ား သိသြားၿပီလားလို ့ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ ့ေပါ့...။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးရဲ ့ ပိုင္ရွင္ဟာ ကိုယ္ ဆိုတာ ခုထက္ထိ ရိပ္မိပံုမေပၚပါဘူး…။ ခုဆိုရင္ေတာ့ ဒီစာကို သူဖတ္ၿပီးရင္… သိေလမလား မေျပာတတ္…။

*****

*ပန္းပြင့္ နံပါတ္ ၂*

ဒီပန္းပြင့္ေလးနဲ ့ကေတာ့ အျပင္မွာလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ…
ေမဂ်ာမတူၾကေပမယ့္ တစ္ေက်ာင္းတည္းထြက္၊ တစ္ႏွစ္ထဲေအာင္…။ သူက ဟိုးေက်ာင္းတက္တဲ့ အခ်ိန္ထဲက စာေတြ ကဗ်ာေတြ ကို ကေလာင္နာမည္တစ္ခုနဲ ့ ေရးေနတာ၊ မဂၢဇင္းေတြမွာ သူေရးထားတာေလးေတြ ဖတ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ငယ္ငယ္ကထဲက ဆံပင္ရွည္ၾကီးနဲ ့ မ်က္ေတာင္ထူထူ မ်က္ခံုးထူထူ မ်က္လံုး ၀ိုင္း၀ိုင္း နက္နက္ေလးေတြနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေလးဟာ အခုအခ်ိန္အထိလဲ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ လွပေနဆဲပါ။ (ေတြ ့ရင္ မုန္ ့၀ယ္ေကြ်းဖို ့ မေမ့နဲ ့ေနာ္...)

ကိုယ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ ဘေလာ့ဂ္ေလးေတြ စ လုပ္ၾကေတာ့လဲ အခ်ိန္က မတိမ္းမယိမ္း…။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူနဲ ့ တစ္ခါေတြ ့ျဖစ္ၾကေတာ့ သူက ကိုယ့္ကို ဘေလာ့ဂ္ ေရးသလားလို ့ ေမးဖူးတယ္…။ ကိုယ္က နဲနဲရွက္ေတာ့ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္လုပ္ၿပီး မအားလဲ မအား၊ အခ်ိန္လဲ မရလို ့မေရးႏိုင္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းရယ္ လို ့ ခပ္ညည္းညည္းေလး ေျပာလိုက္မိေသး…။ ခုေတာ့လဲ ကိုယ္ေရးတာေတြဖတ္ၿပီး ကိုယ္ဘယ္သူ ဆိုတာ သူ သိသြားေလာက္ပါၿပီ။

တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ အျပင္မွာ ခဏ ခဏ မဆံုျဖစ္ၾကေပမယ့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ ပန္းခင္းေလးထဲမွာေတာ့ ေန ့့တိုင္းလိုလို အျပန္အလွန္ ေတြ ့ဆံု ႏႈတ္ဆက္ ျဖစ္ၾကတယ္ေပါ့…။ အျပင္မွာ ေတြ ့ျဖစ္တဲ့ တစ္ေန ့ေန ့က်ရင္ သူ ့ကိုေပးဖတ္ဖို ့ ဆရာမ မၾကည္ေအး စာအုပ္ လဲ ကိုယ့္မွာ အဆင္သင့္ရွိေနၿပီ…။ သူငယ္ခ်င္းေလးေရ… တေန ့ေလာက္ ေတြ ့ၾကရေအာင္ေလ.. ေနာ္…။

*****

*ပန္းပြင့္ နံပါတ္ ၃*

ဒီပန္းပြင့္ေလးနဲ ့ ကိုယ္နဲ ့က တိုက္႐ိုက္ၾကီး သိတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဖူး…
တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ ့ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ေနရာမွာ ေတြ ့ခဲ့ သိခဲ့ဖူးတာမ်ိဳးပါ။ ဟန္ပန္မရွိ မာနမရွိ ျဖဴစင္စြာနဲ ့ ခ်စ္ခင္စရာေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္မို ့ ေတြ ့လိုက္တာနဲ ့ ခ်က္ခ်င္း မိတ္ေဆြျဖစ္သြား ရင္းႏွီး ခင္မင္သြားေစေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ စကၤာပူ တစ္ေျမထဲမွာေနၿပီး တစ္ခါ တစ္ခါ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေလာက္ကလြဲလို ့ ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆိုင္ မေတြ ့ျဖစ္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။

သူက ကိုယ့္ထက္ေတာ့ အသက္ နဲနဲပိုၾကီးပါတယ္…။ မမ ေပါ့…။ သူ ဘေလာ့ဂ္ စ လုပ္ေတာ့ ကိုယ္က စပ္စပ္စုစုနဲ ့ သူ ဘယ္သူဆိုတာ မထင္မွတ္ပဲ သိသြားခဲ့တယ္။ ဒါနဲ ့ ကိုယ္က သူ ့ဘေလာ့ဂ္ေလးဆီကို အၿမဲသြားၿပီး သူ ့ကို ဟိုလို စ၊ ဒီလို စနဲ ့ မထိတထိ စတတ္ ေနာက္တတ္လြန္းလို ့ သူ စိတ္နဲ ့ မေတြ ့တဲ့ အခါက်ရင္ ေအးေအးေနပါ ေက်ာင္းအစ္မရယ္ လို ့ ေျပာတတ္တယ္။ (ခ်စ္လို ့စတာပါ မမရဲ ့…) သူက တစ္ခါတစ္ရံမွာ ကိုယ့္ကို စံုေထာက္ၾကီးလို ့လဲ ေခၚတတ္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ ့စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကို သံသယေတာ့ရွိေနပံုရတယ္...။ ကိုယ္ ဘယ္သူဆိုတာလဲ မွန္းၾကည့္ေနပံုရတယ္...။ မမက သိပ္ေတာ္တာပါ။ အမွန္းအဆလဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ သူမွန္းတာ မွန္လြန္းေနေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ လန္ ့ျဖန္ ့သြားမိတဲ့ အထိပါပဲ။ ခုေလာက္ဆို သူ ကိုယ့္ကို ထုခ်င္ ႏွက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပါ... (ဟိုတစ္ခါတုန္းက မမ ေမးတာကို ေခါင္းမၿငိမ့္ခဲ့တာ စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္ မမ...)

အဲဒီ မမကေလ… ေတြ ့လိုက္ရရင္ ကိုယ္ေပၚမွာ ပု၀ါေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ပတ္ၿပီး လမ္းကို ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ေလွ်ာက္တတ္တယ္။ စကားေျပာရင္လည္း သြက္သြက္ သြက္သြက္နဲ ့ အလြန္ ေဖၚေ႐ြတဲ့၊ ခ်စ္စရာလဲ ေကာင္းလွတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ မမတစ္ေယာက္ပါ။ လွလဲ အလြန္လွပါတယ္။ မမေရ… ဒီတစ္ခါ လမ္းမွာေတြ ့ရင္ အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ေခၚမွာေနာ္...။ မၾကားရင္ေတာ့ အတင္းေျပးလိုက္ၿပီး လက္ကို လိုက္ဆြဲမွာပဲ…။ ဒါထက္ စကားမစပ္... မမကိုေခၚရင္ ဘေလာ့ဂ္ထဲက နာမည္ကို ေခၚရမလား… အျပင္က နာမည္ကိုေခၚရမလား ဟင္…

*****

စာၾကြင္း ။ ။ ဘေလာ့ဂ္ ေလာကေလး ထဲတြင္သာမက အျပင္ေလာကတြင္ပါ ကိုယ္ႏွင့္ သိကြ်မ္း ခင္မင္ ရင္းႏွီးေသာ အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂ္ဂါ သံုးေယာက္ကို ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ရည္ညႊန္း ေရးသားပါသည္။