အသြင္တူ၏ မတူ၏

ကိုယ္တို႕ ျမန္မာဆိုရုိးစကားေတြမွာ အသြင္မတူ အိမ္သူ မျဖစ္ဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္ မဟုတ္လား…။ ဒီစကားအရ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြဟာ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ လိုက္ဖက္ညီၾက၊ စိတ္သေဘာထားျခင္း တိုက္ဆိုင္ၾက၊ ဓေလ့စရိုက္ အမူအက်င့္ အသြင္အျပင္ေတြ တူညီၾကလို႕ စံုဖက္မိၾကတယ္လို႕ နားလည္ရပါတယ္။

အရင္ပိုစ့္မွာ လိုက္ဖက္ညီၾကတဲ့ စံုတြဲေတြအေၾကာင္းကို နတ္ေရးတဲ့ ဖူးစာ ဆိုၿပီး ေရးခဲ့တယ္။ မေန႕က ကိုယ့္အမ်ိဳးသားကို အဲဒီပိုစ့္က ေကာ္မန္႕ေတြ ျပန္ဖတ္ျပရင္း ညီမ ခ်ိဳသင္း နဲ႕ ေမ တို႕ ရဲ႕ ေကာ္မန္႕ေတြမွာ ပါတဲ့ ေမးခြန္းေၾကာင့္ သူ႕ကို ေမးၾကည့္မိပါတယ္။ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကေရာ ဘာေတြ တူတာ ရွိသလဲ လို႕…။ ဒီေမးခြန္းရဲ႕ ေနာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စဥ္းစားရင္း ေတြေဝသြားၾကပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ဓေလ့စရိုက္ အမူအက်င့္ အသြင္အျပင္ေတြ၊ ဝါသနာေတြ၊ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တာေတြခ်င္း မတူၾကလို႕ပါ။

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူက ေအးခ်မ္းတယ္၊ စကားလဲ နည္းတယ္၊ ဘယ္အရာမဆို စိတ္ေအး လက္ေအးနဲ႕…။ ကိုယ့္လို စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ျပာျပာေလာင္ေလာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူက ဝီရိယ ရွိတယ္၊ တခုခု လုပ္စရာရွိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္မဆြဲတတ္၊ ခ်က္ခ်င္းလုပ္တယ္။ ကိုယ္က တခုခုဆို အခ်ိန္နီးမွ ေနာက္ဆံုးမိနစ္ မေရာက္ခင္အထိ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အခ်ိန္ဆြဲေလ့ရွိတယ္။ သူက စိတ္ေအးေတာ့ တခုခုဆို စိတ္တိုတာ ေဒါသထြက္တာေတြ မရွိဘူး၊ ေျပေျပလည္လည္ပဲ။ ကိုယ္ကေတာ့လား… စေနသမီးေလ… သိတဲ့အတိုင္းပဲ။

သူက ပစၥည္း ပစၥယေတြ စာရြက္စာတမ္းေတြကို လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို စနစ္တက် သပ္သပ္ရပ္ရပ္ သိမ္းဆည္းတတ္တယ္၊ ကိုယ္ကေတာ့ တခုခုဆို အစဥ္အျမဲ ရွာမေတြ႕တာရယ္၊ ေပ်ာက္ေနတာရယ္၊ မရွိေတာ့တာရယ္နဲ႕ပဲ…။ ၿပီးေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ကိုယ္က အဖိုးမတန္တဲ့ အတိုအစေတြကို ကပ္သီးကပ္သတ္ စုေဆာင္းတတ္တယ္၊ သူက အိမ္ရႈပ္တယ္ဆိုၿပီး လႊင့္ပစ္ခ်င္ေနတတ္တယ္။

ေနာက္ၿပီး စားစရာဆိုရင္လဲ သူၾကိဳက္တဲ့ ဆီေၾကာ္ေတြ၊ Spice ေတြပါတဲ့ အရသာ နဲနဲျပင္းတဲ့ အစားအစာေတြကို ကိုယ္မၾကိဳက္သလို ကိုယ္စားတတ္တဲ့ ျဖဴဖ်က္ဖ်က္ ဆီမပါ ျပားမပါ အျပဳတ္ေတြကို သူ မႏွစ္သက္တတ္ဘူး။ တီဗြီၾကည့္ရင္လဲ သူက Documentary ေတြနဲ႕ သတင္းေတြ၊ National Geographic တို႕၊ BBC Knowledge တို႔ေတြကိုသာ ၾကည့္တတ္ၿပီး ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ရုပ္ရွင္ေတြကို သူ မၾကည့္ပါဘူး။ ကိုယ္က ကိုယ္ဝါသနာပါတဲ့ ျမန္မာဝတၳဳေတြ၊ အဂၤလိပ္ဝတၳဳေတြ လက္ကမခ် ဖတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္၊ ဘေလာ့ဂ္လည္ရင္း စာေရး စာဖတ္ရင္း ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူက အင္တာနက္က Yahoo News ေတြ၊ ရီမုတ္ ကြန္ထရိုး ေလယာဥ္ပ်ံေတြ အေၾကာင္းနဲ႔ အင္ဂ်င္ေတြ ေမာ္တာေတြ အေၾကာင္း ရွာဖတ္ေနတတ္ပါတယ္။

ကိုယ္က ရံုးပိတ္ရက္ေတြတိုင္းမွာ Shopping ေတြပဲ သြားဖို႔ စိုင္းျပင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူက ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ဆင္ၿပီး ကြင္းက်ယ္က်ယ္မွာ သြားလႊတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတတ္တယ္။ တယ္လီဖုန္းတလံုးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တနာရီေက်ာ္ၾကာေအာင္ စကားေတြ ေဖါင္ဖြဲ႕ရင္း ကိုယ့္ဖုန္းေဘလ္ေတြဟာ အျမဲတမ္း Over Limit မွာ ရွိတတ္ေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ Call List မွာ ကိုယ္ကလြဲလို႕ ဘယ္သူမွ ရွိမေနတတ္ပါဘူး။ ကိုယ္က အေခြဆိုင္ေတြေရာက္ေလတိုင္း ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ေခြေတြ၊ သီခ်င္းေခြေတြ ေလာဘတၾကီး ဝယ္တတ္ေပမယ့္ သူက လူသံမပါတဲ့ Richard Clayderman လို Vanessa Mae လို တီးလံုးသက္သက္ အေခြေတြကိုပဲ ဝယ္တတ္ပါတယ္။

ဒါ အခုေလာေလာဆယ္ ကိုယ္ေတြးလို႕ရသေလာက္ ေရးျပတာေနာ္…။ ၾကည့္ပါအံုး… ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ ဘယ္ေနရာေလးမွာမ်ား တူတာရွိလို႕လဲ…။ အဲဒါကို ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ေတြးမိၿပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူက တခုေျပာလာတယ္။ ဒီလို အျပင္ဖက္က ျမင္ႏိုင္ ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ အေပၚယံ အေၾကာင္းအရာေတြမွာ အၾကိဳက္ေတြ မတူၾကေပမယ့္ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ တူတာ တခုရွိတယ္ေလ တဲ့…။ အဲဒါက ဘာလဲ ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲက ေစတနာေတြပါ တဲ့…။ ကိုယ္တို႕ရဲ႕ စိတ္ ေစတနာေတြ တူၾကတယ္ေလ တဲ့…။ အဲဒီစကားကို ၾကားေတာ့ ကိုယ္တကယ္ စိတ္သက္သာရာရၿပီး စိတ္ေတြလဲ အေတာ္ ခ်မ္းသာသြားပါတယ္။ (ဘုရားေရ… ေတာ္ေသးပါရဲ႕... ေတာ္ေသးပါရဲ႕…)

သူေျပာသြားတာ စကား တိုတိုေလး တခြန္းေပမယ့္ စကားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းအရာေတြကို အရွည္ၾကီး ဆက္ေတြးေနမိပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္… ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ေမာင္ႏွမထဲမွာ အၾကီးဆံုးေတြပီပီ ႏွစ္ဖက္ မိဘ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြအေပၚမွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေစတနာအျပည့္နဲ႕ တာဝန္ယူလိုစိတ္ ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္ ရွိတာခ်င္း တူတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ အေပၚမွာ၊ ကိုယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြ အားလံုးအေပၚမွာ ထားတဲ့ ေစတနာေတြ တူတယ္။ ေကာင္းမႈကို ႏွစ္သက္ၿပီး မေကာင္းမႈကို ဆန္႕က်င္တာျခင္း တူၾကတယ္။ လိုအပ္သူကို ကူညီခ်င္တဲ့ ေနရာမွာ စိတ္တူ ကိုယ္တူ ရွိတာခ်င္းလဲ တူတယ္။ တေယာက္ရဲ႕ သေဘာထားကို ေနာက္တေယာက္က သိပ္မႏွစ္သက္သည္ ထားအံုး၊ Reasonable ျဖစ္ေနတာဆိုရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေခါင္းညိတ္ၿပီး လက္ခံေပးတတ္တာခ်င္းလဲ တူတယ္။ ၿပီးေတာ့ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ နားလည္ေပးတတ္တာ၊ လိုက္ေလ်ာတတ္ၾကတာခ်င္းလဲ တူပါေသးတယ္။

ဒီလို တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ဓေလ့စရိုက္ အမူအက်င့္ အသြင္အျပင္ေတြ အၾကိဳက္ေတြခ်င္း မတူညီၾကေသာ္လည္း တကယ္ အေရးၾကီးတဲ့ ရင္ထဲက အေျခခံ စိတ္ေန စိတ္ထားေတြ ေစတနာေတြ တူညီၾကလို႕ အခုလို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ လက္တြဲႏိုင္တာမို႕ ေတြးစရာ အဓိပၸါယ္ က်ယ္ဝန္းတဲ့ သူ႕စကားကို သေဘာက်ၿပီး အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ေနမိပါတယ္။

သူေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို အခုလို အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီး ေတြးေနမိရာက ခဏအၾကာမွာ (ထံုးစံအတိုင္း) ကိုယ့္ရဲ႕ ဗီဇက ျပလာတယ္။ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႕ သူ႕ကို ၾကည့္ၿပီး “ဘေလာ့ဂ္ေလး တခုလုပ္ၿပီး စာေလး ဘာေလး ေရးပါလား…” လို႕ ေျပာမိတယ္။ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ားေတြ ေရးေနစရာမလိုပါဘူး၊ အခုတေလာမွာ တိုတိုနဲ႕ လိုရင္းေရးၾကတဲ့ ပိုစ့္ေတြကလဲ ေခတ္စားေနတယ္ မဟုတ္လား လို႕လဲ ဆက္ေျပာမိတယ္။ ဒီေတာ့ သူက ကိုယ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ခပ္တည္တည္နဲ႕ တခြန္းပဲ ျပန္ေျပာတယ္…

“ကိုယ္ စာေရးလိုက္ရင္ ပန္ပန္တို႕ သက္ေဝတို႕ ထိုင္ငိုသြားရမွာေပါ့ တဲ့…”

ကဲ… ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အသြင္တူေလလား… မတူေလသလား… ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ဖူးစာကို နတ္မင္းၾကီးက ေရးေလသလား… မေရးေလသလား ဆိုတာ ပရိတ္သတ္ၾကီးပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အကဲခတ္ ဆံုးျဖတ္ၾကည့္ၾကပါေတာ့ေနာ္…။ ညီမ ခ်ိဳသင္းနဲ႕ ေမ တို႔ရဲ႕ ေမးခြန္းအတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ အေျဖကေတာ့ သည္မွ်ပါပဲကြယ္…။ ေက်နပ္ၾကတယ္ ဟုတ္… း))