Friday, July 25, 2014

သီရိလကၤာ ခရီးစဥ္ (၆)

ဒီေန႔ မနက္ေတာ့ လဖက္ခင္းေတြအမ်ားၾကီးရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလး ေနာက္တစ္ျမိဳ႕ကိုု သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႔နာမည္က Nuwara Eliya လိုု႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီ ေတာင္ေပၚေဒသ တစ္ခုုလံုုးဟာ လဖက္စိုုက္ခင္းေတြနဲ႔ စိမ္းစိုု လွပျပီး သိပ္သာယာပါတယ္။
အဲဒီလိုု လဖက္စိုုက္ခင္းေတြနဲ႔အတူ လဖက္ေျခာက္စက္ရံုုပါ တြဲရက္ တည္ရွိတဲ့ Labookellie Estate က Mackwoods ဆိုုတဲ့ ေနရာကိုု ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာက ခရီးသြားေတြ တစ္ေထာက္နားျပီး သူတိုု႔ရဲ႕ နာမည္ၾကီး Ceylon လဖက္ေျခာက္ဝယ္လိုု႔ရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စီစဥ္ေပးထားတဲ့ေနရာေလး တခုပါ။
လာသမွ် ခရီးသည္တိုုင္းကိုု လွိဳက္လွဲပ်ဴငွာစြာ ၾကိဳဆိုုတဲ့အျပင္ ပန္းေရာင္စံုုေတြ လွလွပပ ေဝေဝဆာဆာ ပြင့္ဖူးေနတဲ့ ပန္းျခံထဲမွာ ေရာင္စံုုထီးေတြ မိုုးထားတဲ့ စားပြဲ ကုုလားထိုုင္ေတြ အမ်ားၾကီး ခ်ထားျပီး ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူေစပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အခုုလိုု Ceylon Tea တစ္ခြက္စီ နဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ ကိတ္မုန္႔စားခ်င္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ၀ယ္စားရပါတယ္။
ဆိုုင္အတြင္းဖက္မွာ လဖက္ေျခာက္ ဝယ္လိုု႔ရတဲ့ေနရာ၊ သီရိလကၤာ အထိမ္းအမွတ္ တီရွပ္တိုု႔ ကီးခ်ိန္းတိုု႔ စတဲ့ အမွတ္တရ ပစၥည္း အေရာင္းဆိုုင္ေလး ရွိပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ လက္ေဆာင္ေပးစရာ လဖက္ေျခာက္ နည္းနည္းနဲ႔ အမွတ္တရ တီရွပ္ တစ္ထည္ ဝယ္လာခဲ့ပါတယ္။ တီရွပ္ေလးမွာ ေရးထာတာက… The 3 essential things in life (Peace / Love & Tea) တဲ့။ ကြ်န္မအတြက္ဆိုု Tea မဟုုတ္ပဲ ေကာ္ဖီသာ ျဖစ္သင့္တယ္လိုု႔ ကိုုယ္တိုုင္ စဥ္းစားမိသလိုု ကြ်န္မ ေကာ္ဖီသိပ္ၾကိဳက္မွန္းသိတဲ့ လူၾကီးေတြကလည္း ဒီတီရွပ္မွာ Tea အစား Coffee ဆိုုမွ သမီးနဲ႔ ပိုလိုုက္မွာ လိုု႔ ေျပာၾကပါတယ္။

အဲဒီမွာ Ceylon Tea တခြက္စီေသာက္၊ ကိတ္မုန္႔၀ယ္စား၊ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူျပီး Little England ဆိုုတဲ့ေနရာေလးကိုု ဆက္သြားၾကပါတယ္။ စိတ္ထဲကေတာ့ Little England ဆိုုတာ ဘယ္လိုုေနရာမ်ိဳးပါလိမ့္လိုု႔ ေတြးရင္း ဓါတ္ပံုုရိုုက္ဖိုု႔ ဟန္ေရးတျပင္ျပင္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္ မကိုုက္ခဲ့ပါဘူး။ ေတာင္ေစာင္းမွာ အစီအရီ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ကေလးေတြသာ ရွိတဲ့ ေနရာက Little England တဲ့။ ဘာမွလည္း ဆင္းၾကည့္စရာ မရွိသလိုု ဓါတ္ပံုုရိုုက္ဖိုု႔လည္း ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မေတြ႔ခဲ့ပါဘူး။ ကမ္းေျခခပ္ေသးေသးတခုု၊ ေဂါက္ကြင္း နဲ႔ ေလွစီးလိုု႔ရတဲ့ ဆိပ္ကမ္းတခုုေတာ့ ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ရဲ႕ ေနလိုု႔ေကာင္းတဲ့ ရာသီဥတုုနဲ႔ ေအးေဆး ဆိပ္ျငိမ္ရာ ေနရာေလးမိုု႔ ညအိပ္ ညေန လာေရာက္ အနားယူသူေတြမ်ားပံုုေတာ့ ရပါတယ္။ ေရဗူးတဗူးစီ ကိုုင္ျပီး က်န္းမာေရးအတြက္ ေလ့က်င့္ခန္းယူ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူေတြ၊ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ စာတစ္အုုပ္နဲ႔ ေအခ်မ္းေနသူေတြ၊ ျမက္ခင္းစိမ္းေပၚမွာ ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနသူေတြကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။ အမ်ားစုုကေတာ့ ႏိုုင္ငံျခားသား လူျဖဴေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္မ်ား ဒီေနရာကိုု Little England ေခၚေလသလားလိုု႔ ေတြးေနမိပါတယ္။
အဲဒီ Little England ကေန ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ဆက္ေမာင္းလိုုက္ေတာ့ မယ္သီတာကိုု ဒႆဂီရိက ခိုုးယူလာျပီး ဖြက္ထားတဲ့ ေနရာကိုု ေရာက္ပါတယ္။ လမ္းမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ေအာက္ကိုု ေပႏွစ္ဆယ္ေလာက္ နိမ့္တဲ့ ေနရာေလးပါ။ ထူးျခားတာတခုုကေတာ့ အဲဒီေနရာေလးက အရမ္းကို စိမ့္ေနေအာင္ ေအးပါတယ္။ အထဲကိုု ဝင္မယ္ဆိုု ဖိနပ္စီးလိုု႔ မရတာမိုု႔ ေအးစက္ေနတဲ့ ေက်ာက္ျပားခင္းေတြမွာ ေျခေထာက္ကိုု မနည္း နင္းရပါတယ္။ အထဲမွာ ၾကာၾကာမရပ္ႏိုုင္ေအာင္ ေအးတဲ့အျပင္ ေလကလည္း တိုုက္လိုုက္တာ ေအးစက္ေနတာပဲ။ ဒီေတာ့ ဓါတ္ပံုု ျမန္ျမန္ရိုုက္ျပီး ျမန္ျမန္ အေပၚျပန္တက္ရပါတယ္။ ဒီပံုေလးေတြကေတာ့ အျပင္ဖက္က လမ္းမက လွမ္းရိုက္ထားတာပါ။
ဒါကေတာ့ သုုခ်ိတ္နဲ႔ ဘာလီ လိုု႔ သိရပါတယ္။
ဒါေတြကလည္း အဲဒီထဲမွာ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ေတြပါ။ တခ်ိန္ကေတာ့ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ား ျဖစ္ဟန္တူပါတယ္။ တခန္းတနားကို ျပင္ဆင္ထားတာပါ။ ပါဠိစာလံုးေတြကို အဂၤလိပ္လိုေရးထားတဲ့ အမည္နာမ တခ်ိဳ႔ကို မသဲမကြဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြ်န္မ မဖတ္တတ္တာေၾကာင့္ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါရယ္လို႔ ျပန္ေရးျပစရာ မရွိပါဘူး။
ဒီပံုမွာေတြ႔ရတဲ့ အခ်ိဳင့္အခြက္ေတြကေတာ့ သုခ်ိတ္တို႔ ဘာလီတို႔ရဲ႕ ေျခရာေတြ လို႔ သိရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဟာႏုုမာန္ရဲ႕ ေျခရာလိုု႔ ေျပာတယ္။ အၾကီးၾကီးေတြပဲေနာ္… ဟိ
အျပန္လမ္း ေတာင္အဆင္း လမ္းတေလ်ာက္က ေနပူေပမဲ့ အင္မတန္ သာယာပါတယ္။ ေတာင္ေတြ ေရေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ ေနရာေလးတခုမွာ ေန႔လည္စာ ၀င္စားၾကေတာ့ အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္က်ေနပါျပီ။ ဒီပံုေလး ႏွစ္ပံုကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ စားတဲ့ ဘူေဖးဆိုင္ကေန လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းပါ။ ျမဳေတြရွိေနတာမို႔ ဓါတ္ပံုက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မရွိလွဘူး။
ကြ်န္မတို႔ တည္းတဲ့ေနရာကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ လူၾကီးေတြက ပင္ပန္းေနၾကျပီ။ ညေနပိုင္းကို အနားယူျပီး ညစာ မစားခင္မွာ ကႏၵီျမိဳ႔က စာသင္တိုက္နဲ႔ တြဲရက္ရွိတဲ့ ျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို သြားျပီး န၀ကမၼ လွဴခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္တန႔မွာ သီရိလကၤာရဲ႕ ျမိဳ႔ေတာ္ ကိုလံဘုိကို ျပန္ရေတာ့မွာပါ။ အျပန္လမ္းမွာ ဘုရားတခ်ိဳ႔ ၀င္ဖူးျပီး ကိုလံဘို ျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔ ကလ်ာဏီသိမ္ကိုလည္း သြားရမယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဆဌမေျမာက္ေန႔ အျဖစ္ ကြ်န္မနဲ႔ ဘုရားဖူး လိုက္ခဲ့ၾကပါအံုးေနာ္။


- ၂၀၁၅ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ Living Fashion Magazine တြင္ ေဖၚျပျပီး ျဖစ္သည္

2 comments:

  1. သီ ရိ လ ကၤ ာ ခ ရီ း စ ဥ္ ကို မ ေ မွ် ာ္ လ င့္ ပဲ ဖ တ္ လို က္ ရ လို႔
    ေ က် း ဇူ း တ င္ ပါ တ ယ္ ၊ အ တ န္ ၾက ာ အ ဆ က္ ျပ တ္ ေ န တဲ့ သီ ရိ လ ကၤ ာ ခ ရီ း စ ဥ္ ရဲ႕
    စိ တ္ ဝ င္ စ ာ း စ ရ ာ ေ န ရ ာ တ စ္ ခု ၊ လွ တဲ့ ေ န ရ ာ တ စ္ ခု ၊ ေ ရ ာ က္ ဖူ း သူ န ည္ း ပါ း တဲ့
    ေ န ရ ာ တ စ္ ခု မို႔ ဖ တ္ ရ တ ာ ေ ပ် ာ္ သြ ာ း ပါ တ ယ္
    ခု လို စ ာ ေ က ာ င္ း ေ တြ ဖ တ္ ခြ င့္ ရ တ ာ ကို လ ည္ း က် ေ န ာ့္ အ တြ က္
    essential thing တ စ္ ခု အ ေ န နဲ႔ ေ ျပ ာ ခ် င္ ပါ တ ယ္

    ReplyDelete
  2. ဓာတ္ပံုေတြ လာေငးသြားတယ္။ သိပ္သာယာတာပဲေနာ္။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...