Sunday, August 10, 2014

ဖူးရာမွ ငံုု...

သားေလးက ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ ခါတိုုင္းလိုုႏွိဳးမေနရပဲ သူ႔ဟာသူ အိပ္ယာ ထလာတယ္။ ျပီးေတာ့ သား ဆံပင္သြားညွပ္မလိုု႔ ေမေမ တဲ့။ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုုက္ အဝတ္အစားလဲ ႏိုု႔တစ္ခြက္ေသာက္ျပီး ဆံပင္ညွပ္ဆိုုင္ သြားေတာ့မဲ့ သားေလးကိုု မသိမသာ လိုုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သား သြားေတာ့ အိမ္တံခါး လိုုက္ပိတ္ေပးရင္း သားေလးက လူၾကီးျဖစ္လာျပီဆိုုေတာ့ ပါပါတိုု႔ ေမေမတိုု႔က ဆံပင္ညွပ္ဆိုုင္ လိုုက္ပိုု႔စရာ မလိုုေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္လိုု႔ ေျပာလိုုက္ေတာ့ သားက ဖိနပ္စီးရင္း ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ရယ္ေနတယ္။ အိမ္တံခါး ပိတ္ျပီးေတာ့ကိုုယ္ တစ္ေယာက္တည္း အေတြးတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။


ငယ္ငယ္ေလးတုုန္းက ေခါင္းေလွ်ာ္တိုုင္း ဆံပင္ညွပ္တိုုင္း အသံကုုန္ ေအာ္ငိုုတတ္တဲ့ သား၊ သူ႔ေခါင္းကိုု သူမ်ားကိုုင္ရင္ နည္းနည္းမွ မၾကိဳက္တတ္တဲ့ သား၊ သားကိုု  ကိုုယ့္အေပၚမွာ ေပးထိုုင္ထားျပီး သားလည္း အဝတ္ျဖဴစျခံဳ၊ ကိုုယ္လည္း ျခံဳ၊ ျပီးမွ ဆံပင္ညွပ္တဲ့ ဘဘက သားေလး ဆံပင္ကိုုလည္း ညွပ္တယ္ ေမေမ့ဆံပင္ကိုုလည္း ညွပ္တယ္လိုု႔ ေျပာျပီး အေယာင္ေဆာင္ျပရတဲ့ သား၊ ၾကမ္းေပၚက်လာတဲ့ ဆံပင္ညွပ္စေလးေတြဆီ အာရံုုလႊဲ၊ ဒါက သားေလးဆံပင္ ဒါက ေမေမ့ဆံပင္နဲ႔ အတိုုအရွည္ျပိဳင္ၾကရင္း စကားအပိုုေတြ အမ်ားၾကီးေျပာျပီးမွ ဆံပင္ညွပ္ရတဲ့ သား၊ နည္းနည္းသိတတ္လာတဲ့ အရြယ္မွာေတာင္ ဆံပင္ညွပ္ဆိုုင္က ခံုုမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုုင္ျပီး ဆံပင္ညွပ္ပါမဲ့အေရး ေျပာရဆိုုရတာ ေခ်ာ့ရ ေျခာက္ရတာ အာေပါက္မတတ္၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ပါပါကပါ ဆံပင္ ရွည္ရွည္ မရွည္ရွည္ ေဘးက တစ္ခံုုမွာ ထိုုင္ညွပ္ပဲ။ ဒါမွ နည္းနည္း အဆင္ေျပတယ္။

တစ္ခါကေတာ့ သားေလး ေျခာက္ႏွစ္သားေလာက္မွာ ရန္ကုုန္ကိုု အလည္ျပန္တုုန္း ကိုုယ့္ဆံပင္ညွပ္ဖိုု႔ ဖူဂ်ီကိုု (လိုု႔ ထင္တာပဲ၊ ေမ့ခ်င္ခ်င္…) ဆိုုင္ကိုု ေရာက္သြားတယ္။ အမွန္ကေတာ့ သားကိုုလည္း ဆံပင္ညွပ္ေစခ်င္တာ။ သူနဲ႔ ညွိလိုု႔မရတာနဲ႔ ကိုုယ္ အရင္ ညွပ္ေနတုုန္း ဒင္းကေလးက ဆိုုင္က ကေလးမေလးေတြနဲ႔ အဖြဲ႕က် ဟိုုကျမန္မာလိုုေျပာ၊ သူက အဂၤလိပ္လိုုေတြ ျပန္ေျပာနဲ႔ ေဟးလား ဝါးလားေတြ ျဖစ္ေနတာ မ်က္လံုုးေထာင့္ကေန ေတြ႔ေန ၾကားေနရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကေလးမေလးေတြ ဘယ္လိုု စည္းရံုုးေရး ဆင္းလိုုက္တယ္ မသိ၊ သားက သူ႔ဟာသူခံုုမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုုင္ျပီး ဆံပင္ညွပ္ဖိုု႔ သေဘာတူလိုုက္တယ္။ သားက ဆံပင္ညွပ္စေတြ သူ႔အသားေပၚကိုု က်လာ ထိလာတာကိုု မၾကိဳက္တာမွန္း သတိထားမိတဲ့ ကိုုယ္က ကေလးမေလးေတြကိုု သူ႔လက္ေတြကိုု အဝတ္နဲ႔ လံုုေအာင္ အုုပ္ေပးဖိုု႔ တိုုးတိုုးေျပာရတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကေလးမေလး ေလးေယာက္ေလာက္ သားအနားမွာ ဝိုုင္းလိုု႔ ေျပာေျပာဆိုုဆိုုနဲ႔ ဆံပင္ညွပ္လိုု႔ ျပီးသြားတယ္။ ကိုုယ့္မွာျဖင့္ အံ့ေတြ ၾသလိုု႔။

အဲဒီ့ဆိုုင္က ကေလးမေတြ ေက်းဇူးနဲ႔ ဒီကိုုျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ဆံပင္ညွပ္ဆိုုင္မွာ သားက တစ္ေယာက္တည္း ထိုုင္ညွပ္တတ္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ Terms & Conditions အရ ပါပါ ဒါမွမဟုုတ္ ေမေမ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ သူ႔အနားမွာ ဒါမွမဟုုတ္ ဆိုုင္ထဲမွာ ရွိေနဖိုု႔ ေတာ့ လိုုအပ္တာေပါ့။ တခ်ိဳ႔ရက္ေတြမွာ သူဆံပင္တစ္ခါ ညွပ္ဖိုု႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုုန္တယ္။ သူက သားဆံပင္ မရွည္ေသးပါဘူး ဘာညာေျပာျပီး ေန႔ေရႊ႕ ညေရႊ႕နဲ႔ ေစ်းဆစ္ေနတာက တစ္မ်ိဳး၊ ဆိုုင္ေတြက ရံုုးပိတ္ရက္ဆိုု လူျပည့္ေနလိုု႔ အၾကာၾကီးေစာင့္ရတာက တစ္မ်ိဳးနဲ႔ဆိုုေတာ့။

ေနာက္ေတာ့ တစ္ခါညွပ္ တစ္ဆယ္၊ ဆယ္မိနစ္နဲ႔ အျပီးညွပ္တဲ့ EC တိုု႔ QB တိုု႔လိုု အျမန္ ဆိုုင္ေလးေတြ ေပၚလာတယ္။ ပံုု အေကာင္းၾကီး ဟုုတ္ခ်င္မွ ဟုုတ္မယ္ ဒါေပမဲ့ သားတိုု႔လိုု Student K ေလးေတြအတြက္ေတာ့ တိုုသြားဖိုု႔ လိုုရင္းမိုု႔ အဆင္ေျပေလာက္တယ္လိုု႔ ယူဆျပီး အခ်ိန္ကုုန္သက္သာဖိုု႔ အဲဒီဆိုုင္ကိုု ခ်ီတက္ၾကတယ္။

ဆိုုင္ေလးက ကိုုယ္ထင္ထားတာထက္ ပိုုျပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ညွပ္တတ္ပါတယ္။ ညွပ္တဲ့လူ လိုုက္လိုု႔ေပါ့။ တစ္ေခါင္း ဆယ္မိနစ္ဆိုုေတာ့ လူမ်ားလည္း အခ်ိန္သိပ္မကုုန္ပဲ  ျမန္ျမန္ျပီးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီဆိုုင္မွာ ညွပ္တဲ့အခါ ျပႆနာတစ္ခုုေတာ့ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲ ဆိုုေတာ့ ဆိုုင္ထဲကိုု လူၾကီးလိုုက္ဝင္လိုု႔ မရတာပါ။ ဆံပင္ညွပ္မဲ့သူဟာ ပိုုက္ဆံတစ္ဆယ္ကိုု စက္ကေလးထဲ ထည့္ျပီး ထြက္လာတဲ့ တိုုကင္ျပားေလးကိုု ယူ၊ ကိုုယ့္အလွည့္ေရာက္ဖိုု႔ ခံုုတန္းရွည္ေလးမွာ အစဥ္လိုုက္ တန္းစီ ထိုုင္ေစာင့္ရတာဆိုုေတာ့ ေနာက္ထပ္ လူပိုုတစ္ေယာက္ ထိုုင္ေစာင့္စရာ ေနရာ မရွိပါဘူး။ ထိုုင္ေစာင့္ခြင့္လည္း မရွိပါဘူး။ ဆိုုင္ေလးက အီေကာ္ေနာ္မီျဖစ္ေအာင္ လုုပ္ထားတဲ့ သက္သာဆိုုင္ ဆိုုေတာ့ ဆိုုင္ခန္းကလည္း က်ဥ္းပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက ေပၚျပန္ပါတယ္။ သားက ဆိုုင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း မေနလိုုတဲ့ ျပႆနာပါ။ ကိုုယ္တိုု႔က ဆိုုင္ထဲလိုုက္ဝင္၊ ပိုုက္ဆံေပး၊ တိုုကင္ယူျပီး သားကိုုေပး၊ျပီးတာနဲ႔ ျပန္ထြက္ရတာေလ။ သားက ငိုုမဲ့မဲ့နဲ႔ အထဲမွာ ထိုုင္၊ ကိုုယ္ေတြက မွန္တံခါးအျပင္ကေန ျပဴးျပ ေျပာင္ျပ၊ ျပံဳးျပ ရယ္ျပနဲ႔ေပါ့။ တကယ္ေမာရတာပါ။

သူ႔အလွည့္ေရာက္ရင္ ကိုု္ယ္က လူၾကီးမဝင္ရ ဆိုုတဲ့ စည္းကမ္းကိုု အသာေလး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေရွ႔မ်က္ႏွာ ေနာက္ထားလိုု႔ လွစ္ကနဲ ဝင္၊ သူ႔ကိုု ညွပ္ေပးမဲ့သူကိုု မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျပီး Student K ပါ လိုု႔ ေျပာရင္း သားေလးကိုု စကားတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္း (မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သားေလး ဆံပင္ညွပ္ျပီးရင္ ဘယ္သြားၾကမယ္၊ ဘာစားၾကမယ္၊ သားေလး လိုုခ်င္တာ တစ္ခုုခုု ဝယ္ေပးမယ္… အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ့) ေျပာျပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ မွန္တံခါး အျပင္ဖက္ကေန မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည့္၊ သူ႔ဆံပင္ညွပ္ခံုု ကိုုယ့္ဖက္ကိုုလည္တဲ့အခါမွာ ျပံဳးျပ ရယ္ျပရ၊ Bravo တိုု႔ Good Boy တိုု႔ ဆိုုတဲ့ အဓိပၺါယ္နဲ႔ လက္မေတြကလည္း ဘယ္ေရာ ညာေရာ တစ္ခ်ိန္လံုုး အဆက္မျပတ္ ေထာင္ျပရ၊ အဲဒီလိုုနည္းနဲ႔ သားေလးရဲ႕ ဆံပင္ညွပ္ခ်ိန္ေတြကိုု ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတာပါ။

ေနာက္ပိုုင္းမွာေတာ့ အဲဒီဆိုုင္က သားကိုု သိေနေတာ့ သၾကားလံုုးေလးေတြ၊ ဂ်ယ္လီေလးေတြ၊ ဘီးကေလးေတြ လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ ပိုုအဆင္ေျပလာေပမဲ့ သူ႔ကိုု ဆိုုင္ထဲမွာ ဒီတိုုင္းထားခဲ့လိုု႔ မရပဲ ကိုုယ္ေတြက အျပင္မွာ ေၾကာင္စီစီနဲ႔ ရပ္ေစာင့္ေနရတုုန္းပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီဆိုုင္ကိုု သိပ္မသြားျဖစ္ေတာ့ပဲ သူ႔ ပါပါနဲ႔ အတူတူ ညွပ္လိုု႔ရတဲ့ အိမ္နားက ဆိုုင္ကိုု သြားၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ကိုုယ္နည္းနည္း အသက္ရွဴေခ်ာင္ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ သားအဖႏွစ္ေယာက္က သူတိုု႔ ဆံပင္ညွပ္ေနတုုန္း ကိုုယ့္ကိုု လိုုက္ေစာင့္ေစခ်င္ေသးတာမ်ိဳး။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနမွာေပါ့ လိုုက္ခဲ့ပါ၊ အဲဒီဆံပင္ညွပ္ဆိုုင္နားမွာ Dim Sum ေကာင္းတယ္… ေကာ္ဖီေကာင္းတယ္… ျမန္မာဆိုုင္ရွိတယ္ မုုန္႔ဟင္းခါးလိုုက္စားေလ…ဘာညာနဲ႔ ဆြယ္ၾကေသးတာ။ ဆိုုင္ထဲမွာ အဲကြန္းရွိပါတယ္ လိုုက္ထိုုင္ေနပါ ဆိုုတာမ်ိဳးက ပါေသး။ တစ္ခါ တစ္ခါေတာ့လည္း ပ်င္းရင္ သိုု႔မဟုုတ္ မပ်င္းရင္ လိုုက္သြားပါတယ္။ သူတိုု႔က ဆံပင္ညွပ္ ကိုုယ္က ဂိမ္း ေဆာ့ေပါ့။

အဲဒီလိုု အဲဒီလိုု အေနအထားေတြကေန အခုုေတာ့ ကိုုယ့္သားကေလးက သူ႔ဟာသူ ဆံပင္ညွပ္စရာ လိုုအပ္တဲ့အခ်ိန္ကိုု သတ္မွတ္ျပီး သူ႔ဟာသူ သြားညွပ္တတ္တဲ့ အရြယ္ကိုု ေရာက္လာျပီေလ။ အခ်ိန္ေတြ ကုုန္တာ သိပ္ျမန္ပါလားလိုု႔ ေတြးရင္း အမ်ိဳးအမည္ မေဖၚျပတတ္တဲ့ ခံစားမွဳတစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔…။ အဲဒီအေတြးေတြေနာက္မွာ ကိုုယ္ ထပ္ေတြးမိတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ စာ သိပ္ရွည္သြားမွာစိုုးတာရယ္၊ ေနာက္ထပ္ တစ္ပုုဒ္မွာ ထည့္ေရးဖိုု႔ လ်ာထားျပီးျဖစ္လိုု႔ရယ္ ဒီေန႔အေတြးကိုု ဒီမွာပဲ ျဖတ္လိုုက္ပါတယ္။

ကိုုယ္ ဒီစာကိုု ေရးေနတုုန္းမွာ သားေလး ဆံပင္ညွပ္ျပီးလိုု႔ ျပန္လာျပီ။ ျပံဳးစစနဲ႔ ကိုုယ့္ကိုု လာေျပာတယ္။ သား ဆံပင္ညွပ္တာကိုု ပါပါနဲ႔ ေမေမ လိုုက္မပိုု႔ရေတာ့ေပမဲ့ ဒီတစ္ပတ္ မုုန္႔ဖိုုးေပးရင္ သားကိုု တစ္ဆယ္ေတာ့ ပိုုေပးေနာ္ တဲ့။ ရယ္လိုုက္ရတာ… သိလား… တကယ္ေတာ့ သားရဲ႕ ဆံပင္ညွပ္ခက ရွစ္က်ပ္ေလ။ ဒါကိုု သူက တစ္ဆယ္ေတာင္းတာ။ ဒီလိုုဆိုုျပန္ေတာ့လည္း ကိုုယ့္သားကေလးဟာ ကိုုယ့္ဆီက မုုန္႔ဖိုုး ပိုု/ ညာ ေတာင္းေနဆဲ ေဘဘီေလး ျပန္ျဖစ္သြားတာပါပဲ။

7 comments:

  1. အသက္ဘယ္ေလာက္ပဲၾကီးသြားၾကီးသြား ကိုယ့္သားသမီးေတြကို အျမဲတမ္းကေလးလို႔ပဲျမင္တတ္ၾကတယ္ေလ မိဘေတြက..း)

    ReplyDelete
  2. မိ ဘ ေ မ တၱ ာ
    အ ထူ း သ ျဖ င့္ အ ေ မ့ ေ မ တၱ ာ ေ ပါ့
    ဖ တ္ ရ တ ာ ၾက ည္ ႏႈ း စ ရ ာ ပါ
    ေ က် း ဇူ း တ င္ ပါ တ ယ္

    ReplyDelete
  3. Hi sis., very touched to read this. My boy is in now the stage of sitting on me and let the hairdresser cut for him. 😊 I will feel like you when he grows up. ☺️

    ReplyDelete
  4. Nice to read Ma Thet !
    Now, I noted that why you reached lever over 400 in Candy crush :P

    ReplyDelete
  5. သမီးေလးကို ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ကပဲ ဆံပင္သြားညွပ္ေပးတယ္.မိန္းကေလးဆိုေတာ႔ လွခ်င္စိတ္ရိွတယ္ထင္တယ္..မွန္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည္႔ေနတာ...သူ႔ဆံပင္ တေမြးႏွစ္ေမြြးေလး ညွပ္ၿပီးတဲ႔အထိ ျငိမ္ေနတာပဲ....ဒီေန႔အစ္မပုိ႔စ္ေလး ဖတ္ရတယ္..တိုက္္ဆုိင္လိုက္တာ..

    အမည္ မေဖာ္လို္သူ စင္စင္႔ ခမည္းခမက္.....

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...