အတူတူဆိုရင္…

အမွန္ဆိုလွ်င္ ကိုယ့္ဘဝထဲကို ကိုယ့္အေတြးေတြထဲကို သူမ ဝင္ေရာက္လာတာ သိပ္မၾကာလွေသး။ အခ်ိန္ကာလေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ လက္ေရခ်ိဳး ေရတြက္ၾကည့္မိေတာ့ ဒီႏွစ္ ကိုယ့္ေမြးေန႕ ပတ္ဝန္းက်င္က စၿပီး သူမႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့ရတာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ပိုင္ ဘဝတခုကို ကိုယ္တေယာက္တည္း တည္ေဆာက္ေနစဥ္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အခ်ိန္တခုတြင္ သူမႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ ဆံုဆည္းျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ေတြ႕ၾကံဳ ဆံုဆည္းခဲ့ရသည္။ ေတာင္တန္းေတြၾကားမွာ၊ တိမ္လိပ္ေတြေအာက္မွာ၊ ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြ ၾကားထဲမွာ၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ မိုးစက္ မိုးေပါက္ေတြေအာက္မွာ၊ အစာရွာထြက္ရင္း လူကိုေတြ႕လွ်င္ လာ လာပုတ္တတ္ေသာ ဝက္ဝံစံုတြဲေတြ ရွိရာ ေနရာေဒသတခ်ိဳ႕ဆီသို႕ တကိုယ္တည္း ခရီးသြားေနရင္း သူမသည္ ကိုယ့္နံေဘးမွာ ရွိေနတတ္ေသာ ခရီးေဖၚတေယာက္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘဝ တစိတ္တေဒသ အေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ အေၾကာင္းေတြ သူမကို ေျပာျပမိသည္။ သူမ၏ ဘဝအေၾကာင္းကိုလည္း တေစ့တေစာင္း သိခြင့္ရခဲ့သည္။ သည္လိုစကားေတြေျပာရင္း၊ တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္ ေျပာျပၾကရင္း ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။

သူမ၏ ဘဝကေတာ့ သာမန္ မိန္းကေလးတေယာက္၏ ရိုးစင္း ရွင္းလင္းေသာ ဘဝတခုသာ။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ိဳးေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ တာဝန္ဝတၱရားေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ ေထာက္ထား ငဲ့ညွာစရာေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ထို႕အျပင္ ရိုက္ခ်ိဳး ဖ်က္ဆီး၍မရႏိုင္ေသာ နံရံတံတိုင္း တခုလဲ သူမႏွင့္အတူ အခိုင္အမာ ရွိေနေလသည္။ သည္အေၾကာင္းကို ေတြးမိၾကတိုင္း၊ ေျပာမိၾကတိုင္း ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၾကရသည္။ ထိုအေၾကာင္းေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေဖ်ာက္ထားဖို႕ ႏွစ္ဦးသား (တိုင္ပင္စရာမလိုပါပဲ) ၾကိဳးစားမိၾကသည္။ တခါတရံ အမွန္တရားကို မျဖစ္မေန လက္ခံၾကရမည့္ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့ ထိုေမ့ထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စကားဝိုင္းအတြင္းသို႕ အတင္း ဆြဲေခၚ သယ္ေဆာင္လာျဖစ္ၾကသည္ေပါ့။ ထိုအေၾကာင္းေတြ ေျပာမိလွ်င္ ေျပာေနရင္းႏွင့္ပင္ တခါတခါ ၿငိမ္သက္ေနမိၾကသည္။ သူမကေတာ့ သက္ျပင္းေတြကို မၾကာခဏ ခ်တတ္သည္။ ထိုသို႕ေသာ အေျခအေနေတြၾကားမွပင္ တစထက္တစ တိုးပြားလာေသာ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြက ကိုယ့္တို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အထပ္ထပ္ ရစ္ေႏွာင္ေနၾကသည္။

အေဝးၾကီးမွာ ေနၾကရေသာ္လည္း ႏွစ္ဦးသား အစဥ္နီးနီးေလးရွိေနသလို ခံစားၾကရေအာင္ အခ်ိန္မ်ားစြာမွာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ဦးက နီးကပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္ေလ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်ိန္မ်ားကို အတူတူ မွ်ေဝခံစား၊ ဝမ္းနည္းစရာ အေၾကာင္းမ်ားကို အတူတူ ဝမ္းနည္း၊ တေယာက္၏ ျပႆနာေတြကို တေယာက္က နားေထာင္၊ ေျဖရွင္းလို႕ ရႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြေပးၾက၊ အခ်င္းခ်င္းလဲ ေဖးမ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ရင္း၊ အေဖၚျပဳရင္း တေယာက္ကို တေယာက္ ေကာင္းတူ ဆိုးဖက္ ရဲေဖၚ ရဲဖက္ေတြပမာ တြယ္တာလာၾကသည္။ ထိုအရာေတြကို ကိုယ္က အခ်စ္ ဟု ေျပာျပခဲ့ေသာ္လည္း သူမက သံေယာဇဥ္ ဟူေသာ စကားလံုးကိုသာ ပိုမိုႏွစ္သက္သည္ဟု ဆိုစၿမဲ။ ကိုယ့္ကို ခ်စ္လား လို႕ ေမးမိလွ်င္ သူမက ဘယ္ေတာ့မွ အေျဖ ေပးေလ့မရွိ…။ သိရက္သားနဲ႕ မေမးပါနဲ႕ကြာ ဟု ျပန္ေျပာတတ္ေသာ သူမကို ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ အစဥ္ နားလည္ေပးခဲ့ရသည္ပဲ…။

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ပူေလာင္သည္ မွန္ေသာ္လည္း၊ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္တို႕ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ အခ်စ္မ်ိဳး ကိုယ့္ဆီမွာ ရွိမေနေသာ္လည္း အမွန္အတိုင္းဆိုရလွ်င္ သူမႏွင့္ အတူတူရွိခ်င္မိသည္။ သူမႏွင့္ အတူရွိႏိုင္မည့္ အခ်ိန္ကလ တခုကိုလည္း ေတာင့္တ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ သူမ ကေရာ… တခါတခါ စိတ္လိုလက္ရ ရွိေနခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ စာတိုစာရွည္ေတြ ေရးေလ့ရွိသည္။ သူမ၏ မာဆတ္ဆတ္ စကားသံေတြထဲမွာ ရွာမေတြ႕ရတတ္ေသာ အရာတခ်ိဳ႕ကို စာေတြထဲမွာ ေတြ႕ရတတ္သည္။ ထိုစာမ်ားမွတဆင့္ သူမ၏ ရင္ထဲကို အတားအဆီးမရွိ ျမင္ရေလ့ရွိသည္။ ထိုစာမ်ားကို ဖတ္ရေလတိုင္း စာလံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားႏွင့္အတူ လိုက္ပါခံစားမိၿပီး ဝမ္းသာ ဝမ္းနည္း ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို တျပိဳင္နက္ ခံစားရတတ္သည္။

ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ အသက္အရြယ္ႏွင့္လိုက္ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲေနၾကေသာ တာဝန္မ်ား ဝတၱရားမ်ား၊ စာနာ ေထာက္ထား ငဲ့ကြက္စရာမ်ားစြာတို႕ကို ဖယ္ခြာ ခ်န္ထားခဲ့ႏိုင္ေသာ၊ ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ ရာႏႈန္းျပည့္ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေသာ အခ်ိန္တခ်ိန္ကို အတူတူ ေတာင့္တ ေမွ်ာ္လင့္မိၾကသည္။ ႏွစ္ဦးသား အတူတူ ရွိေနႏိုင္မည့္ အခ်ိန္ေတြအေၾကာင္းကို မၾကာခဏ ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကသည္။ တေယာက္ကို တေယာက္ အခ်ိန္ျပည့္ အေဖၚျပဳႏိုင္ၾကမည့္ ကာလမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့လွ်င္ေတာ့ျဖင့္ လူေနသိပ္မထူထပ္လွေသာ၊ လွပ၍ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးတခုမွာ ဘဝႏွစ္ခုကို တခုတည္း ေပါင္းစည္းႏိုင္ရန္ အရင္ဆံုးၾကိဳးစားၾကမည္။ ႏွစ္ေယာက္ဟာ တေယာက္ထည္း ျဖစ္သြားၾကမည့္ အခ်ိန္ကာလတခုဆီသို႕ေပါ့…။ ထိုအခါ…

အတူတူဆိုရင္…
တေယာက္ကို တေယာက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်စ္ခင္ၾကင္နာၾကမည္။ တေယာက္ကို တေယာက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး နားလည္မႈေတြထားၿပီး စိတ္ရွည္သည္းခံၾကမည္။ မၾကည္မလင္ အျမင္မေတာ္သည္မ်ားကို ခ်စ္ခင္ေသာ စိတ္ကေလးျဖင့္ ျဖည့္ယူကာ ၾကည္လင္ေစၾကမည္။

နံနက္ေစာေစာ ေနထြက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဟိုး အေရွ႕ဖက္အရပ္မွ ေတာက္ပေသာ ေနလံုးၾကီးကို ေငးေမာၾကည့္ကာ အတူတူ ႏိုးထၾကမည္။ ၿပီးေတာ့ အျပာေရာင္ တိမ္လိပ္ေတြ သိပ္လွတဲ့ ေန႕ေတြမွာ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ႏွလံုးတို႕ျဖင့္ ေကာင္းကင္ေပၚက တိမ္ေတြကို အတူတူ ေမာ့ၾကည့္္ၾကမည္။ ကိုယ္ေရာ သူမပါ တိမ္ေတြကို သိပ္ခ်စ္ၾကသူေတြ မဟုတ္လား…။

ၿပီးလွ်င္ေတာ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တေန႕တာ အခ်ိန္ေတြကို စားစရာေတြ အတူ ျပင္ဆင္ ခ်က္ျပဳတ္ရင္း၊ စာေတြ အတူတူဖတ္ရင္း၊ ကဗ်ာေတြ အတူတူစပ္ရင္း၊ သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ စီးေမ်ာရင္း ကုန္ဆံုးေစၾကမည္ေပါ့…။ စာေတြဖတ္လို႕ ညည္းေငြ႕လာၾကသည့္ တခ်ိဳ႕ေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာေတာ့ ခ်စ္စရာ ေခြးပုပုေလးတေကာင္ႏွင့္ ေဘာလံုးေလး တလံုးႏွင့္ အတူတူ ေဆာ့ကစားၾကအံုးမည္ေလ…။

ညေနခင္း ေနဝင္ခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့ ကမ္းစပ္တေနရာဆီကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္း စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာၾကအံုးမည္။ တေယာက္လက္ကို တေယာက္က ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားၾကရင္းေပါ့…။ ထိုအခါ ဓါတ္ပံုရိုက္တာ ဝါသနာပါေသာ ကိုယ္က သူမကို ေနာက္ခံရႈခင္း လွလွေတြႏွင့္ သဘာဝက်ေသာ ဓါတ္ပံုလွလွေတြလဲ ရိုက္ေပးမိမည္ ထင္သည္။

ညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့ အခန္းမီးကို မွိန္မွိန္ေလးထားၿပီး ၾကယ္ေတြဆီကို အတူတူ ၾကည့္ၾကမည္…။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ေတြ ၾကံဳခဲ့လွ်င္ေတာ့ ေနာင္ဘဝဆက္တိုင္း အတူတူ ရွိေနႏိုင္ပါရေစ ဟူေသာ မရိုးႏိုင္သည့္ ဆုတခုကို စိတ္တူ ကိုယ္တူ ေတာင္းျဖစ္ၾကမည္ ထင္သည္…။ လသာေသာ ညေတြမွာေတာ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး လွပေသာ လေရာင္၏ ဖ်ားေယာင္း ဖမ္းစားမႈေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး လက္ခံၾကမည္ေပါ့ေလ…။ အေတြး စိတ္ကူးေတြထဲမွာေတာ့ အႏိွဳင္းအဆမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္…။

လက္ရွိအေနအထားမွာ ကိုယ္တိုင္က လူ႕ဘဝ၏ တဆစ္ခ်ိဳးဟု ဆိုလွ်င္ ရႏိုင္ေသာ အသက္အရြယ္ အပိုင္းအျခားတခုကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ရွိေနခဲ့ဲၿပီ။ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို မွန္သည္ မွားသည္ ကဲ့ရဲ႕ ကန္႕ကြက္ အျပစ္တင္ စကားတင္း ဆိုစရာမ်ား မရွိႏိုင္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္ကာလ တခုကို ေရာက္ရွိရန္ ကိုယ္တို႕ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ဆိုင္းၾကရေပဦးမည္။ ကိုယ့္သက္တမ္း မည္ေရြ႕ မည္မွ် က်န္ရွိေနေသးသည္ကို ကိုယ္တိုင္လဲ မသိႏိုင္…။ သူမ၏ သက္တမ္းကိုလဲ ကိုယ္ မမွန္းဆႏိုင္..။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္၏ သက္တမ္းေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အရွည္ၾကာဆံုး ဆြဲဆန္႕ႏိုင္ရန္၊ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အခ်ိန္ေတြ မ်ားမ်ား က်န္ရွိေနရန္၊ က်န္းမာစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ရန္ အတြက္ ကိုယ္ သူ႕ကို အထပ္ထပ္ သတိေပးေနမိသည္။ သို႕မွသာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ဖန္တီးခ်င္ေသာ ဘဝေလးတခုဆီသို႕ အတူတူ လွမ္း၍ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါလား…။

(သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အခုတေလာ သူ႕ရင္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ခံစားခ်က္ တခ်ိဳ႕နဲ႕ အေတြးတခ်ိဳ႕ ကို ေျပာျပလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူေျပာျပတာေတြကို ပိုစ့္ေလးတခုအျဖစ္ ဖန္တီးပါလား လို႕လဲ ေျပာလာေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ သူ႕အေတြးေတြကို သူနဲ႕အတူတူ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ လိုက္ပါေတြးေတာ၊ သူနဲ႕ အတူတူ ခံစားၿပီး ပံုေဖၚလိုက္တဲ့အခါ ဒီစာစုေလးကို ရလာပါတယ္။ ေရးၿပီးေတာ့ သူ႕ကို အရင္ျပၿပီးမွ သူ႕ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ ဒီပိုစ့္ေလးကို တင္လိုက္ပါတယ္… လာဖတ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သူက ၾကိဳတင္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေနပါတယ္ တဲ့… ၿပီးေတာ့ သူ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵေတြ လက္ေတြ႕မွာ တကယ္ ျဖစ္လာပါေစလို႕ ဝိုင္းကူၿပီး ဆုေတာင္းေပးဖို႕လဲ ေျပာသြားပါေသးတယ္…။)

အတူတူဆိုရင္