Thursday, October 29, 2009

အတူတူဆိုရင္…

အမွန္ဆိုလွ်င္ ကိုယ့္ဘဝထဲကို ကိုယ့္အေတြးေတြထဲကို သူမ ဝင္ေရာက္လာတာ သိပ္မၾကာလွေသး။ အခ်ိန္ကာလေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ လက္ေရခ်ိဳး ေရတြက္ၾကည့္မိေတာ့ ဒီႏွစ္ ကိုယ့္ေမြးေန႕ ပတ္ဝန္းက်င္က စၿပီး သူမႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့ရတာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ပိုင္ ဘဝတခုကို ကိုယ္တေယာက္တည္း တည္ေဆာက္ေနစဥ္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အခ်ိန္တခုတြင္ သူမႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ ဆံုဆည္းျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ေတြ႕ၾကံဳ ဆံုဆည္းခဲ့ရသည္။ ေတာင္တန္းေတြၾကားမွာ၊ တိမ္လိပ္ေတြေအာက္မွာ၊ ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြ ၾကားထဲမွာ၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ မိုးစက္ မိုးေပါက္ေတြေအာက္မွာ၊ အစာရွာထြက္ရင္း လူကိုေတြ႕လွ်င္ လာ လာပုတ္တတ္ေသာ ဝက္ဝံစံုတြဲေတြ ရွိရာ ေနရာေဒသတခ်ိဳ႕ဆီသို႕ တကိုယ္တည္း ခရီးသြားေနရင္း သူမသည္ ကိုယ့္နံေဘးမွာ ရွိေနတတ္ေသာ ခရီးေဖၚတေယာက္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘဝ တစိတ္တေဒသ အေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ အေၾကာင္းေတြ သူမကို ေျပာျပမိသည္။ သူမ၏ ဘဝအေၾကာင္းကိုလည္း တေစ့တေစာင္း သိခြင့္ရခဲ့သည္။ သည္လိုစကားေတြေျပာရင္း၊ တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္ ေျပာျပၾကရင္း ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။

သူမ၏ ဘဝကေတာ့ သာမန္ မိန္းကေလးတေယာက္၏ ရိုးစင္း ရွင္းလင္းေသာ ဘဝတခုသာ။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ိဳးေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ တာဝန္ဝတၱရားေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ ေထာက္ထား ငဲ့ညွာစရာေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ထို႕အျပင္ ရိုက္ခ်ိဳး ဖ်က္ဆီး၍မရႏိုင္ေသာ နံရံတံတိုင္း တခုလဲ သူမႏွင့္အတူ အခိုင္အမာ ရွိေနေလသည္။ သည္အေၾကာင္းကို ေတြးမိၾကတိုင္း၊ ေျပာမိၾကတိုင္း ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၾကရသည္။ ထိုအေၾကာင္းေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေဖ်ာက္ထားဖို႕ ႏွစ္ဦးသား (တိုင္ပင္စရာမလိုပါပဲ) ၾကိဳးစားမိၾကသည္။ တခါတရံ အမွန္တရားကို မျဖစ္မေန လက္ခံၾကရမည့္ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့ ထိုေမ့ထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စကားဝိုင္းအတြင္းသို႕ အတင္း ဆြဲေခၚ သယ္ေဆာင္လာျဖစ္ၾကသည္ေပါ့။ ထိုအေၾကာင္းေတြ ေျပာမိလွ်င္ ေျပာေနရင္းႏွင့္ပင္ တခါတခါ ၿငိမ္သက္ေနမိၾကသည္။ သူမကေတာ့ သက္ျပင္းေတြကို မၾကာခဏ ခ်တတ္သည္။ ထိုသို႕ေသာ အေျခအေနေတြၾကားမွပင္ တစထက္တစ တိုးပြားလာေသာ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြက ကိုယ့္တို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အထပ္ထပ္ ရစ္ေႏွာင္ေနၾကသည္။

အေဝးၾကီးမွာ ေနၾကရေသာ္လည္း ႏွစ္ဦးသား အစဥ္နီးနီးေလးရွိေနသလို ခံစားၾကရေအာင္ အခ်ိန္မ်ားစြာမွာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ဦးက နီးကပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္ေလ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်ိန္မ်ားကို အတူတူ မွ်ေဝခံစား၊ ဝမ္းနည္းစရာ အေၾကာင္းမ်ားကို အတူတူ ဝမ္းနည္း၊ တေယာက္၏ ျပႆနာေတြကို တေယာက္က နားေထာင္၊ ေျဖရွင္းလို႕ ရႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြေပးၾက၊ အခ်င္းခ်င္းလဲ ေဖးမ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ရင္း၊ အေဖၚျပဳရင္း တေယာက္ကို တေယာက္ ေကာင္းတူ ဆိုးဖက္ ရဲေဖၚ ရဲဖက္ေတြပမာ တြယ္တာလာၾကသည္။ ထိုအရာေတြကို ကိုယ္က အခ်စ္ ဟု ေျပာျပခဲ့ေသာ္လည္း သူမက သံေယာဇဥ္ ဟူေသာ စကားလံုးကိုသာ ပိုမိုႏွစ္သက္သည္ဟု ဆိုစၿမဲ။ ကိုယ့္ကို ခ်စ္လား လို႕ ေမးမိလွ်င္ သူမက ဘယ္ေတာ့မွ အေျဖ ေပးေလ့မရွိ…။ သိရက္သားနဲ႕ မေမးပါနဲ႕ကြာ ဟု ျပန္ေျပာတတ္ေသာ သူမကို ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ အစဥ္ နားလည္ေပးခဲ့ရသည္ပဲ…။

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ပူေလာင္သည္ မွန္ေသာ္လည္း၊ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္တို႕ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ အခ်စ္မ်ိဳး ကိုယ့္ဆီမွာ ရွိမေနေသာ္လည္း အမွန္အတိုင္းဆိုရလွ်င္ သူမႏွင့္ အတူတူရွိခ်င္မိသည္။ သူမႏွင့္ အတူရွိႏိုင္မည့္ အခ်ိန္ကလ တခုကိုလည္း ေတာင့္တ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ သူမ ကေရာ… တခါတခါ စိတ္လိုလက္ရ ရွိေနခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ စာတိုစာရွည္ေတြ ေရးေလ့ရွိသည္။ သူမ၏ မာဆတ္ဆတ္ စကားသံေတြထဲမွာ ရွာမေတြ႕ရတတ္ေသာ အရာတခ်ိဳ႕ကို စာေတြထဲမွာ ေတြ႕ရတတ္သည္။ ထိုစာမ်ားမွတဆင့္ သူမ၏ ရင္ထဲကို အတားအဆီးမရွိ ျမင္ရေလ့ရွိသည္။ ထိုစာမ်ားကို ဖတ္ရေလတိုင္း စာလံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားႏွင့္အတူ လိုက္ပါခံစားမိၿပီး ဝမ္းသာ ဝမ္းနည္း ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို တျပိဳင္နက္ ခံစားရတတ္သည္။

ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ အသက္အရြယ္ႏွင့္လိုက္ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲေနၾကေသာ တာဝန္မ်ား ဝတၱရားမ်ား၊ စာနာ ေထာက္ထား ငဲ့ကြက္စရာမ်ားစြာတို႕ကို ဖယ္ခြာ ခ်န္ထားခဲ့ႏိုင္ေသာ၊ ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ ရာႏႈန္းျပည့္ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေသာ အခ်ိန္တခ်ိန္ကို အတူတူ ေတာင့္တ ေမွ်ာ္လင့္မိၾကသည္။ ႏွစ္ဦးသား အတူတူ ရွိေနႏိုင္မည့္ အခ်ိန္ေတြအေၾကာင္းကို မၾကာခဏ ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကသည္။ တေယာက္ကို တေယာက္ အခ်ိန္ျပည့္ အေဖၚျပဳႏိုင္ၾကမည့္ ကာလမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့လွ်င္ေတာ့ျဖင့္ လူေနသိပ္မထူထပ္လွေသာ၊ လွပ၍ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးတခုမွာ ဘဝႏွစ္ခုကို တခုတည္း ေပါင္းစည္းႏိုင္ရန္ အရင္ဆံုးၾကိဳးစားၾကမည္။ ႏွစ္ေယာက္ဟာ တေယာက္ထည္း ျဖစ္သြားၾကမည့္ အခ်ိန္ကာလတခုဆီသို႕ေပါ့…။ ထိုအခါ…

အတူတူဆိုရင္…
တေယာက္ကို တေယာက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်စ္ခင္ၾကင္နာၾကမည္။ တေယာက္ကို တေယာက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး နားလည္မႈေတြထားၿပီး စိတ္ရွည္သည္းခံၾကမည္။ မၾကည္မလင္ အျမင္မေတာ္သည္မ်ားကို ခ်စ္ခင္ေသာ စိတ္ကေလးျဖင့္ ျဖည့္ယူကာ ၾကည္လင္ေစၾကမည္။

နံနက္ေစာေစာ ေနထြက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဟိုး အေရွ႕ဖက္အရပ္မွ ေတာက္ပေသာ ေနလံုးၾကီးကို ေငးေမာၾကည့္ကာ အတူတူ ႏိုးထၾကမည္။ ၿပီးေတာ့ အျပာေရာင္ တိမ္လိပ္ေတြ သိပ္လွတဲ့ ေန႕ေတြမွာ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ႏွလံုးတို႕ျဖင့္ ေကာင္းကင္ေပၚက တိမ္ေတြကို အတူတူ ေမာ့ၾကည့္္ၾကမည္။ ကိုယ္ေရာ သူမပါ တိမ္ေတြကို သိပ္ခ်စ္ၾကသူေတြ မဟုတ္လား…။

ၿပီးလွ်င္ေတာ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တေန႕တာ အခ်ိန္ေတြကို စားစရာေတြ အတူ ျပင္ဆင္ ခ်က္ျပဳတ္ရင္း၊ စာေတြ အတူတူဖတ္ရင္း၊ ကဗ်ာေတြ အတူတူစပ္ရင္း၊ သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ စီးေမ်ာရင္း ကုန္ဆံုးေစၾကမည္ေပါ့…။ စာေတြဖတ္လို႕ ညည္းေငြ႕လာၾကသည့္ တခ်ိဳ႕ေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာေတာ့ ခ်စ္စရာ ေခြးပုပုေလးတေကာင္ႏွင့္ ေဘာလံုးေလး တလံုးႏွင့္ အတူတူ ေဆာ့ကစားၾကအံုးမည္ေလ…။

ညေနခင္း ေနဝင္ခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့ ကမ္းစပ္တေနရာဆီကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္း စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာၾကအံုးမည္။ တေယာက္လက္ကို တေယာက္က ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားၾကရင္းေပါ့…။ ထိုအခါ ဓါတ္ပံုရိုက္တာ ဝါသနာပါေသာ ကိုယ္က သူမကို ေနာက္ခံရႈခင္း လွလွေတြႏွင့္ သဘာဝက်ေသာ ဓါတ္ပံုလွလွေတြလဲ ရိုက္ေပးမိမည္ ထင္သည္။

ညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့ အခန္းမီးကို မွိန္မွိန္ေလးထားၿပီး ၾကယ္ေတြဆီကို အတူတူ ၾကည့္ၾကမည္…။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ေတြ ၾကံဳခဲ့လွ်င္ေတာ့ ေနာင္ဘဝဆက္တိုင္း အတူတူ ရွိေနႏိုင္ပါရေစ ဟူေသာ မရိုးႏိုင္သည့္ ဆုတခုကို စိတ္တူ ကိုယ္တူ ေတာင္းျဖစ္ၾကမည္ ထင္သည္…။ လသာေသာ ညေတြမွာေတာ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး လွပေသာ လေရာင္၏ ဖ်ားေယာင္း ဖမ္းစားမႈေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး လက္ခံၾကမည္ေပါ့ေလ…။ အေတြး စိတ္ကူးေတြထဲမွာေတာ့ အႏိွဳင္းအဆမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္…။

လက္ရွိအေနအထားမွာ ကိုယ္တိုင္က လူ႕ဘဝ၏ တဆစ္ခ်ိဳးဟု ဆိုလွ်င္ ရႏိုင္ေသာ အသက္အရြယ္ အပိုင္းအျခားတခုကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ရွိေနခဲ့ဲၿပီ။ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို မွန္သည္ မွားသည္ ကဲ့ရဲ႕ ကန္႕ကြက္ အျပစ္တင္ စကားတင္း ဆိုစရာမ်ား မရွိႏိုင္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္ကာလ တခုကို ေရာက္ရွိရန္ ကိုယ္တို႕ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ဆိုင္းၾကရေပဦးမည္။ ကိုယ့္သက္တမ္း မည္ေရြ႕ မည္မွ် က်န္ရွိေနေသးသည္ကို ကိုယ္တိုင္လဲ မသိႏိုင္…။ သူမ၏ သက္တမ္းကိုလဲ ကိုယ္ မမွန္းဆႏိုင္..။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္၏ သက္တမ္းေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အရွည္ၾကာဆံုး ဆြဲဆန္႕ႏိုင္ရန္၊ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အခ်ိန္ေတြ မ်ားမ်ား က်န္ရွိေနရန္၊ က်န္းမာစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ရန္ အတြက္ ကိုယ္ သူ႕ကို အထပ္ထပ္ သတိေပးေနမိသည္။ သို႕မွသာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ဖန္တီးခ်င္ေသာ ဘဝေလးတခုဆီသို႕ အတူတူ လွမ္း၍ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါလား…။



(သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အခုတေလာ သူ႕ရင္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ခံစားခ်က္ တခ်ိဳ႕နဲ႕ အေတြးတခ်ိဳ႕ ကို ေျပာျပလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူေျပာျပတာေတြကို ပိုစ့္ေလးတခုအျဖစ္ ဖန္တီးပါလား လို႕လဲ ေျပာလာေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ သူ႕အေတြးေတြကို သူနဲ႕အတူတူ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ လိုက္ပါေတြးေတာ၊ သူနဲ႕ အတူတူ ခံစားၿပီး ပံုေဖၚလိုက္တဲ့အခါ ဒီစာစုေလးကို ရလာပါတယ္။ ေရးၿပီးေတာ့ သူ႕ကို အရင္ျပၿပီးမွ သူ႕ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ ဒီပိုစ့္ေလးကို တင္လိုက္ပါတယ္… လာဖတ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သူက ၾကိဳတင္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေနပါတယ္ တဲ့… ၿပီးေတာ့ သူ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵေတြ လက္ေတြ႕မွာ တကယ္ ျဖစ္လာပါေစလို႕ ဝိုင္းကူၿပီး ဆုေတာင္းေပးဖို႕လဲ ေျပာသြားပါေသးတယ္…။)

အတူတူဆိုရင္

21 comments:

  1. အမသက္ေ၀ရဲ႕ အေရးအသားေကာင္း နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းခံစားလို႔ရပါတယ္...

    အတူတူဆုိရင္... ဆုိတာေတြ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ အတူတကြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာလုပ္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ အမသက္ေ၀ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို... :)

    ReplyDelete
  2. စိတ္ကူးယဉ္မိေစတဲ့ ပို႔စ္ ကေလး။

    ႐ံုးမွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ၾကားက အဲလက္စ္ သီခ်င္းကို စိတ္ထဲက ညည္းရင္း ဖတ္မိတယ္။

    (... လူေတြနဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာမွာ ဆံုႏိုင္ဖို႔ တစ္ခုသာ က်န္ေတာ့ရင္ ...)

    ဆႏၵေတြ ျပည့္ပါေစ။

    မွန္တာ ဝန္ခံရရင္ေတာ့ ဘာကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့။

    ReplyDelete
  3. မသက္ေ၀ရဲ႕ ပုိစ့္ေလးကုိဖတ္ရင္း ခ်စ္တဲ့သူေတြ အတူတကြ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြနဲ႔ ဆႏၵနဲ႔ဘ၀ တစ္ထပ္တည္း က်ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

    ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

    ReplyDelete
  4. တစ္ခါဆုေတာင္းဖူးတယ္ ကြ်မး္လ်က္မကြာရေစနဲ႕လို႕
    အမမြန္ကေတာ့သူ႕ ငါးေက်ာ္ကို ေျပာသြားတယ္..

    ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး အခုအခ်ိန္ထိ အကြ်မ္းဝင္မရွိေသးတာမို႕ ေငးရံုေလးပဲေငးသြားတယ္ခင္ဗ်

    ReplyDelete
  5. စဖတ္တုန္းက အဆံုးထိ ဖတ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိခဲ့တာအမွန္ပဲ။ ဒါေပယ့္ အေရးအသားေကာင္းလြန္းလို႔ အဆံုးထိ ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး လိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။

    ReplyDelete
  6. life is so short... လုိ႔ ေတြးမိတဲ့အခါ အတူတူေနဖုိ႔ တားဆီးထားတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ စည္းျခားထားတဲ့ နံရံေတြကုိ ေက်ာ္ႏုိင္တဲ့ ခြန္အားေတြနဲ႔ ျပည့္လာပါေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းေပးခ်င္တယ္

    ReplyDelete
  7. အေရးအသားေကာင္းလိုက္တာ

    ReplyDelete
  8. ခ်စ္သူေတြ အတူတူဆုံႏုိင္ၾကဖုိ႕ လာဆုေတာင္းေပးပါတယ္ မသက္ေ၀။ ေရးတာေကာင္းလြန္းလုိ႕ အရမ္းခံစားရပါတယ္။

    ReplyDelete
  9. အေ၇ွ႔က ေျပာသြားတဲ့သူေတြလိုပဲ..
    အေရးအသားက အထူးေျပာစရာ မလိုပါ။။
    ေကာင္းပါ၏။။

    ReplyDelete
  10. ေရးတာေတြက လန္းသထက္လန္းလာတယ္။
    ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အားလံုးေပ်ာ္ဖို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္။ :)

    ReplyDelete
  11. ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ၾကည္ႏူးစရာ၊ လြမ္းေမာစရာေလးေတြပါ။

    ReplyDelete
  12. မမစာေရးေကာင္းလိုက္တာ.. “အတူတူဆုိရင္” ဆုိတဲ့ စာသားေလး ျမင္လိုက္ေတာ့ ၀ုိင္၀ုိင္းနဲ႔တင္ဇာေမာ္လား မသိဘူး.. သူတုိ႔ဆုိထားတဲ့ အတူတူဆုိရင္ သီခ်င္းေလးကုိ သတိရမိတယ္.. :)

    ReplyDelete
  13. သူငယ္ခ်င္း၂ဦးရဲ႕ ဆႏၵနဲ႕ လက္ေတြ႕ တစ္ထပ္တည္းက်ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္

    ReplyDelete
  14. rrrr,..
    so nice post.

    I love to read.

    I wish ... they will get happy ending.

    :)


    momiji

    ReplyDelete
  15. သက္ေ၀ရဲ့ ေခ်ာေမြ ့ဆြဲေဆာင္တဲ့အေရးအသားေၾကာင့္ဖတ္ရင္းနဲ ့ ကိုယ္ပါေမ်ာ၀င္သြားတယ္…
    သူတို ့နွစ္ဦးနီးၾကပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္သက္ေ၀…
    ဒါေပမယ့္ တေနရာမွာ သက္ေ၀ေရးခဲ့တာေလး ဖတ္ျပီး
    “သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ိဳးေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ တာဝန္ဝတၱရားေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမေနေသာ ေထာက္ထား ငဲ့ညွာစရာေတြ သူမဆီမွာ ရွိေနသည္။ ထို႕အျပင္ ရိုက္ခ်ိဳး ဖ်က္ဆီး၍မရႏိုင္ေသာ နံရံတံတိုင္း တခုလဲ သူမႏွင့္အတူ အခိုင္အမာ ရွိေနေလသည္။”

    တကယ္လုိ ့မ်ား သူတို ့နွစ္ေယာက္ရဲ့ ငဲ့ညာေထာက္ထားစရာဟာ တျခားတေယာက္ေယာက္ရဲ့ နွလံုးသားမဟုတ္ခဲ့ရင္... သိပ္ခ်စ္ၾကသူနွစ္ဦးအျမန္ဆံုးနီးၾကပါေစလုိ ့ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ သက္ေ၀ရယ္….

    ReplyDelete
  16. အျပစ္ကင္းတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတိုင္း အျမန္ဆုံး ဆုံဆည္းႏိုင္ပါေစ။

    သူမ်ားကို ခံစားနားလည္ေပးတဲ႔ မမ သက္ေ၀လဲ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးရပါေစ။

    ReplyDelete
  17. Really nice & hit....
    Life is ...
    I trust love

    ReplyDelete
  18. လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ကိုယ္စီဘဝေတြမွာ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းကိုသာ အလိုရွိၾက ေတာင့္တၾကစျမဲ ျဖစ္ေပမယ့္ တခါတခါမွာ ၾကိဳတင္မျမင္ႏိုင္တဲ့ တေထာင့္ တေနရာကေန သူ႕အလိုလို ျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြလဲ ရွိေနတတ္တာမို႕...
    သူငယ္ခ်င္းကို ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာတဲ့စိတ္နဲ႕ ဒီပိုစ့္ေလးကို အမွတ္တရ ေရးျဖစ္ပါတယ္...။

    ခ်စ္ခင္စြာ အားေပးသြားၾကတဲ့သူမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးပါ။ ကိုယ္တိုင္သိေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတခုမို႕လဲ ဒီေလာက္ ေရးႏိုင္သြားတာပါ။
    ဆုေတာင္း စကားေတြအတြက္လဲ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ ဝမ္းသာမိပါတယ္တဲ့...။

    ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ကလဲ သူ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵေတြ အေတြးစိတ္ကူးေတြ အမွန္တကယ္ အေကာင္အထည္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ တခ်ိန္မွာ ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ပိုစ့္ေလးတခုကိုလဲ အမွတ္တရ ေရးခြင့္ရခ်င္ပါေသးတယ္...။
    ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ ဇာတ္ေပါင္းခန္း ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႕ အတူေပါ့...

    ReplyDelete
  19. The more you love...
    The more you live with ...."who" you love :)

    ReplyDelete
  20. မမ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ရဲ႕ comment မွာ
    တေယာက္က ဒီ link ေလးထားျပီး သြားဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါလားဆို႕လို႕ လာဖတ္တာ

    သည္အေတြးနဲ႕ အေရးထဲ နစ္ေမ်ာေနမိတာ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားခဲ့ သလဲ.. သတိမထား မိေတာ့ ဘူး

    အစ အဆုံး အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ဖတ္ရင္း.. တစုံ တရာ အတြက္
    ေၾကကြဲ သလိုလို.. ၾကည္ႏူးသလိုလို.. ျပီးေတာ့ ဘယ္လို ေျပာရမွန္းမသိတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြပါ ေပၚလာခဲ့တယ္

    အရမ္းေကာင္းတယ္ .. သက္ေ၀

    အဲဒီခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး တေန႕ေန႕ မွာ ဆုံ ပါေစ လို႕ လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းပါတယ္

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...