ဒီရက္ေတြ အလုပ္မ်ားေနလို႕ စာအသစ္ မေရးႏိုင္ခင္မွာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ အသစ္ေလးတခုနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္…။
သူနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕က ဟိုး ငယ္ငယ္ေလး မူလတန္းေက်ာင္းသူဘဝထဲက သူငယ္ခ်င္းပါ။ ငယ္ငယ္ကထဲက သူ႕ရဲ႕ လွပၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ လက္ေရးေလးနဲ႕ စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးခဲ့တာကို အခုထိ မွတ္မွတ္ရရရွိေနပါတယ္…။ သူနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္အရဆံုး အရာတခုကေတာ့ ေအာ္တိုစာအုပ္ေတြပါ။ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ခါနီးဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေအာ္တိုစာအုပ္ အျပန္အလွန္ လဲလွယ္ ေရးသားတဲ့အခါမွာ သူက သူ႕ကိုယ္ပိုင္ ကဗ်ာတို လွလွေလးေတြကို ေရးေပးေလ့ ရွိပါတယ္…။ ဒီလိုနဲ႕ မူလတန္း အလယ္တန္း အထက္တန္းေက်ာင္း သက္တမ္းတေလွ်ာက္၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အတန္းေတြကြဲ၊ လမ္းေတြကြဲၿပီး အျမဲမခြဲ တတြဲတြဲေနလို႕ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ နည္းသြားေပမယ့္ ေတြ႕လိုက္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ လႈိက္လွဲ ေႏြးေထြးၿမဲ…။ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ရိုးသား ပြင့္လင္းၿပီး ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္စရာေကာင္းလွတဲ့ ေက်ာင္းသူဘဝတုန္းက သူ႕ပင္ကိုယ္ ဟန္ပန္ေတြကို ခုခ်ိန္အထိ ရွာေတြ႕ၿမဲ…။ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခ်စ္စရာ ေကာင္းျမဲ…။ ဒါေတြကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေလးပါ…။
ဒီလိုနဲ႕ သိပ္မၾကာေသးတဲ့တရက္မွာ သူ႕လိုပဲ မူလတန္းထဲက ခ်စ္ခင္ခဲ့ရတဲ့ ခိုင္ ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးေၾကာင္း ေျပာျပမိတယ္…။ ဘယ္သူမွမေျပာနဲ႕ေနာ္ လို႕လဲ (ထံုးစံအတိုင္း) ပိတ္လိုက္ပါေသးတယ္…။ သူကလဲ တကယ္ စိတ္ခ်ရပါတယ္…။ ေလး ငါးရက္ ၾကာတဲ့ အထိ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာျပပါဘူး။ အဲ… ဒါေပမယ့္ ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႕မွာေတာ့ သူနဲ႕ တအိမ္ထဲ အတူတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို “ကိုယ္ မေနႏိုင္ဘူးကြယ္… ဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္…” လို႕ ဆိုလာပါတယ္…။
ဟင္… တကယ္ၾကီး သြားေျပာေတာ့မွာလား ဆိုေတာ့… အင္း.. တဲ့…။
ဘုရားေရ… မေျပာလို႕ မျဖစ္ဘူးလားဆိုေတာ့… ဟင့္အင္း… ေျပာခ်င္ေနတယ္ တဲ့…။
ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ အိုေကေပါ့… ေျပာလိုက္ပါ လို႕ ခြင့္ျပဳလိုက္ရပါတယ္…။
သူနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕က ဟိုး ငယ္ငယ္ေလး မူလတန္းေက်ာင္းသူဘဝထဲက သူငယ္ခ်င္းပါ။ ငယ္ငယ္ကထဲက သူ႕ရဲ႕ လွပၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ လက္ေရးေလးနဲ႕ စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးခဲ့တာကို အခုထိ မွတ္မွတ္ရရရွိေနပါတယ္…။ သူနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္အရဆံုး အရာတခုကေတာ့ ေအာ္တိုစာအုပ္ေတြပါ။ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ခါနီးဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေအာ္တိုစာအုပ္ အျပန္အလွန္ လဲလွယ္ ေရးသားတဲ့အခါမွာ သူက သူ႕ကိုယ္ပိုင္ ကဗ်ာတို လွလွေလးေတြကို ေရးေပးေလ့ ရွိပါတယ္…။ ဒီလိုနဲ႕ မူလတန္း အလယ္တန္း အထက္တန္းေက်ာင္း သက္တမ္းတေလွ်ာက္၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အတန္းေတြကြဲ၊ လမ္းေတြကြဲၿပီး အျမဲမခြဲ တတြဲတြဲေနလို႕ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ နည္းသြားေပမယ့္ ေတြ႕လိုက္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ လႈိက္လွဲ ေႏြးေထြးၿမဲ…။ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ရိုးသား ပြင့္လင္းၿပီး ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္စရာေကာင္းလွတဲ့ ေက်ာင္းသူဘဝတုန္းက သူ႕ပင္ကိုယ္ ဟန္ပန္ေတြကို ခုခ်ိန္အထိ ရွာေတြ႕ၿမဲ…။ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခ်စ္စရာ ေကာင္းျမဲ…။ ဒါေတြကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေလးပါ…။
ဒီလိုနဲ႕ သိပ္မၾကာေသးတဲ့တရက္မွာ သူ႕လိုပဲ မူလတန္းထဲက ခ်စ္ခင္ခဲ့ရတဲ့ ခိုင္ ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးေၾကာင္း ေျပာျပမိတယ္…။ ဘယ္သူမွမေျပာနဲ႕ေနာ္ လို႕လဲ (ထံုးစံအတိုင္း) ပိတ္လိုက္ပါေသးတယ္…။ သူကလဲ တကယ္ စိတ္ခ်ရပါတယ္…။ ေလး ငါးရက္ ၾကာတဲ့ အထိ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာျပပါဘူး။ အဲ… ဒါေပမယ့္ ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႕မွာေတာ့ သူနဲ႕ တအိမ္ထဲ အတူတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို “ကိုယ္ မေနႏိုင္ဘူးကြယ္… ဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္…” လို႕ ဆိုလာပါတယ္…။
ဟင္… တကယ္ၾကီး သြားေျပာေတာ့မွာလား ဆိုေတာ့… အင္း.. တဲ့…။
ဘုရားေရ… မေျပာလို႕ မျဖစ္ဘူးလားဆိုေတာ့… ဟင့္အင္း… ေျပာခ်င္ေနတယ္ တဲ့…။
ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ အိုေကေပါ့… ေျပာလိုက္ပါ လို႕ ခြင့္ျပဳလိုက္ရပါတယ္…။
ဒီလိုနဲ႕… ဒီလိုနဲ႕….
တိုတုိေျပာရရင္ အခု ခ်စ္ၾကည္ေအး ရယ္လို႕ ျဖစ္လာမယ့္ သူငယ္ခ်င္းက ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္အေၾကာင္းကို သိသြားၿပီးေနာက္မွာ သူ႕ရဲ႕ နဂိုမူလ ဗီဇေလးေတြ၊ ဝါသနာေလးေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္လာၿပီး သူလဲ ဘေလာ့ဂ္ ေရးလိုပါတယ္လို႕ ဆိုလာတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္လို မိုက္ေဖၚ မိုက္ဖက္ တေယာက္ေတာ့ တိုးပဟ ဆိုၿပီး ဝမ္းသာမဆံုး တျပံဳးျပံဳးနဲ႕ သူ႕အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ေလးတခု အစျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ သူ႕ဟာသူ Facebook မွာ Pet Society တို႕၊ Farm Villie တို႕၊ Café World တို႕နဲ႕ ေပ်ာ္ေနရာက အခုေတာ့ အဲဒါေတြကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ပစ္ပယ္ၿပီး ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္စဖီးယားထဲကို ေရာက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ေအး ကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး လႈိက္လွဲ ခ်စ္ခင္စြာ ၾကိဳဆိုၾကပါေနာ္…။
ၿပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ နိဒါန္း စကား ထဲက အတိုင္းပါပဲ… သူ႕ထက္ အရင္ ဘေလာ့ဂ္ေနၾကသူမ်ား အားလံုး သူ႕ရဲ႕ စာေလးေတြ ကဗ်ာေလးေတြကို သြားဖတ္ၿပီး ေဝဖန္ၾကပါ၊ လိုအပ္တာေတြမ်ား ရွိခဲ့ရင္လဲ မွတ္ခ်က္မ်ားေရးၿပီး အၾကံျပဳၾကပါလို႕ ခ်စ္ခင္စြာ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ…။
တိုတုိေျပာရရင္ အခု ခ်စ္ၾကည္ေအး ရယ္လို႕ ျဖစ္လာမယ့္ သူငယ္ခ်င္းက ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္အေၾကာင္းကို သိသြားၿပီးေနာက္မွာ သူ႕ရဲ႕ နဂိုမူလ ဗီဇေလးေတြ၊ ဝါသနာေလးေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္လာၿပီး သူလဲ ဘေလာ့ဂ္ ေရးလိုပါတယ္လို႕ ဆိုလာတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္လို မိုက္ေဖၚ မိုက္ဖက္ တေယာက္ေတာ့ တိုးပဟ ဆိုၿပီး ဝမ္းသာမဆံုး တျပံဳးျပံဳးနဲ႕ သူ႕အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ေလးတခု အစျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ သူ႕ဟာသူ Facebook မွာ Pet Society တို႕၊ Farm Villie တို႕၊ Café World တို႕နဲ႕ ေပ်ာ္ေနရာက အခုေတာ့ အဲဒါေတြကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ပစ္ပယ္ၿပီး ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္စဖီးယားထဲကို ေရာက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ေအး ကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး လႈိက္လွဲ ခ်စ္ခင္စြာ ၾကိဳဆိုၾကပါေနာ္…။
ၿပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ နိဒါန္း စကား ထဲက အတိုင္းပါပဲ… သူ႕ထက္ အရင္ ဘေလာ့ဂ္ေနၾကသူမ်ား အားလံုး သူ႕ရဲ႕ စာေလးေတြ ကဗ်ာေလးေတြကို သြားဖတ္ၿပီး ေဝဖန္ၾကပါ၊ လိုအပ္တာေတြမ်ား ရွိခဲ့ရင္လဲ မွတ္ခ်က္မ်ားေရးၿပီး အၾကံျပဳၾကပါလို႕ ခ်စ္ခင္စြာ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ…။
** မိုက္ေဖၚ မိုက္ဖက္ ဟူေသာ စကားလံုးကို ႏွစ္သက္လွေသာေၾကာင့္ ပံုရိပ္ (စိတ္ကူးပံုရိပ္) ဆီမွ ကူးယူသံုးစြဲပါသည္။ ေက်းဇူးပါ ပံုရိပ္ေရ...
ဤသို႔ျဖင့္.............
ReplyDeleteသက္ေ၀ေရ… မုိက္ေဖာ္မိုက္ဖက္ မခ်စ္ၾကည္ေအးကို ဒီဘေလာ့ေလာကမွ လိွ ုက္လွဲစြာ ၾကိဳဆုိပါတယ္လုိ ့… နွင္းဆီရနံ ့ေလးသင္းေနတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခံစားၾကည့္ဦးမယ္လို ့…
ReplyDeleteအမေရ.. မုိက္တယ္ဆုိတာလည္း အေဖာ္ေလးပါမွ မုိက္လုိ႔ေကာင္းတာဆုိေတာ့ အမ သူငယ္ခ်င္းကုိလည္း ၾကိဳဆုိပါတယ္ေနာ္.. အခုပဲ မမသက္ေ၀ရဲ႕ လင့္က တဆင့္ သြားလည္ျပီးလုိ႔ ျပန္လာတာ.. :D
ReplyDeleteမသက္ေ၀ ... ခုပဲသြားဖတ္ ၾကိဳဆိုအားေပးခဲ႔ပါတယ္ ... မသက္ေ၀နဲ႔ ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းကိုး ... ခ်စ္ၾကည္ေအးတဲ႔ ... နာမည္ကလဲ ခ်စ္စရာေလး ... ေ၇းထားတာလဲ ခ်စ္စရာေလး ...
ReplyDeleteအင္ထ႐ိုေလး အတြက္ ေက်းဇူး အဂိန္းေနာ္ ....
ReplyDeleteသြားလည္လိုက္ပါ႔မယ္
ReplyDeleteလင့္ ယူထားလိုက္ျပီ..
ReplyDeleteရွဴး.. က်မလဲ..မသက္ေ၀ ဘေလာ့ ေရးတာ..ဘူ႕မွ ေျပာဘူး... ( ကိုယ့္ဖာကိုပဲ ေျပာ ေနာ္..) :P
သြားဖတ္လိုက္ၿပီ မမေရ..
ReplyDeleteမမ သူငယ္ခ်င္းက မမလိုပဲ စာအေရးေကာင္းပဲ။ စာေရးခ်င္တဲ႔သူေတြ မ်ားေတာ႔ ေပ်ာ္စရာၾကီးေပါ႔။..။
သြားလည္ဖတ္ရႈ အားေပး ထားပါေၾကာင္း :)
ReplyDeleteI'll go surely.
ReplyDeleteThanks for intro.
မိုက္ေဖာ္မိုက္ဖက္ဆိုလို႕ လန္႕ခ်င္ေနတာ...
ReplyDeleteအခုေတာ့ မိုက္ၾကတာ တေယာက္မွ မကပဲ...
ဟဲဟဲ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး...
းဝ)
သြားဖတ္ဦး...မွာ
ReplyDelete=)
welcome!
ReplyDeleteေကာင္းလုိက္တာ.. ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ
ReplyDelete