Saturday, August 31, 2013

Blog Day For Bloggers

ဒီေန႔ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ဟာ ၈ ႏွစ္ေျမာက္ Blog Day ပါ…
Happy Blog Day လို႔ စာေရးေဖၚ ဘေလာ့ဂါ အားလံုးကို ႏွဳတ္ဆက္ ဆုေတာင္းပါတယ္…။

Blog Day ရဲ႕ အစဥ္အလာ မပ်က္… ၾကိဳဆို မိတ္ဆက္ေပးစရာ ဘေလာ့ဂ္ အသစ္ ငါး ခု ရွိပါတယ္…။ ဒီမွာပါ…

၁) ေရႊအိမ္စည္

၂) ၾကယ္ျပာရဲ႕ အိမ္ကေလး

၃) Adora & etc.

၄) ရိုးေျမက်

၅) ရင္လွိဳင္းခတ္သံ

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ သိျပီးသားေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္... မသိေသးဘူး... အလည္ မေရာက္ဖူးေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ သြားလည္ျပီး စာဖတ္ၾကဖို႔ မိတ္ဆက္ေပးတာပါ...။

Blog ေတြရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ Blogger ေတြရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို ဝါရင့္ ဘေလာ့ဂါေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ကိုေအာင္သာငယ္ကိုရန္ေအာင္ ၊ ညီမ ပန္ဒိုရာ နဲ႔ ညီမ ေက တို႔ ေရးထားျပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြ်န္မ အေခ်ာင္ခိုလို႔ ရသြားပါတယ္…။ သူတို႔ေရးတာေတြ ဖတ္ျပီး ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ… အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ စီးဆင္းခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔အတူ ေပ်ာက္ေနတဲ့ စာေရးေဖၚ ဘေလာ့ဂါေတြကိုလည္း သိပ္သတိရမိပါတယ္။

အခုလို Blog Day ဆိုတဲ့ အမွတ္တရ ေန႔ၾကီးမွာ အဆက္မရွိ အစပ္မရွိနဲ႔ ဘာကိုမွ မငဲ့ပဲ ဖြင့္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေလာေလာဆယ္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ျဖစ္ေနတယ္ လို႔ ခံစားရပါတယ္…။ က်န္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ ဆိုတာ ကြ်န္မ မမွန္းတတ္ပါဘူး…။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မကိုယ္ ကြ်န္မေတာ့ တကယ္ပဲ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ျဖစ္ေနတယ္ လို႔ ခံစားရပါတယ္။ ဝါသနာအရ စာေရးျခင္းနဲ႔ အတူ ကန္႔ကြက္မဲ့သူ မရွိ၊ တားျမစ္မဲ့သူ မရွိ၊ စီစစ္မဲ့သူမရွိ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားေျပာဆိုခြင့္ကို ဘေလာ့ဂ္က ေပးခဲ့တယ္။ ေရးတယ္ ဖတ္တယ္… စိတ္ရွိသလို ေရးတယ္… လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးတယ္… ေရးခ်င္သလို ေရးခဲ့ပါတယ္…။ ေရးျပီးတဲ့ေနာက္ စာဖတ္သူ ေမွ်ာ္တတ္တာလည္း ျငင္းစရာ အခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး…။ ဟုတ္ကဲ့… ကြ်န္မ စာတစ္ပုဒ္ ေရး တင္ လိုက္တိုင္း စာဖတ္သူ ေမွ်ာ္တတ္ပါတယ္…။

အဲဒီလိုနဲ႔ ဘေလာဂင္း ခဲ့တာ ၆ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ပါျပီ…။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပိုင္းကစလို႔ ဘေလာ့ဂ္မွာ စာဖတ္သူ သိသိသာသာ က်သြားပါတယ္… ဆိုရွယ္ နက္ဝတ္ကင္း လို႔ ေခၚရမဲ့ Facebook ေၾကာင့္ပါ…။ (ေက ကေတာ့ နတ္ဆိုးၾကီး တဲ့…) ဒါေပမဲ့လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး… ကိုယ္တိုင္က အြန္လိုင္းမွာ ရပ္တည္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္ပါ စီးေမ်ာရတာပါပဲ…။ ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း စာေရး… FB မွာလည္း တခ်ိန္ထဲ တင္… စာေရးသူ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြေတြ တိုးပြား… ခ်ိဳသာစကား ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ ေျပာဆို… ဒီလိုေနခဲ့ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းသေလာက္လည္း ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ စာဖတ္သူ သိသိသာသာ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္ ဆိုတာပါပဲ…။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ စာေရးသူေတြရဲ႕ စာေတြ မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာေတြေပၚကို တစ တစ ေရာက္ရွိဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္…။ ကြ်န္မ ကိုယ္တိုင္လည္း တခ်ိဳ႔စာေလးေတြ မဂၢဇင္းမွာ ပါ လာပါတယ္။ ဘယ္လိုခံစားရလဲ… ဟုတ္လား… ေပ်ာ္တာေပါ့… ကိုယ္စာေလးေတြ ပံုႏွိပ္စာလံုးနဲ႔ ျမင္ရေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့…။ ၾကိဳးစား ပမ္းစား ေရးခ်င္စိတ္လည္း ေပၚလာတယ္ ဆိုတာ အမွန္ပါ…။ ဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ကိုယ့္စာေတြ စာမ်က္ႏွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပါလာတယ္။ ဘေလာ့ဂါေတြ စုျပီး ထုတ္ၾကတဲ့ စာအုပ္ေတြလည္း ေပၚလာတယ္…။ တကယ္ ဝမ္းသာစရာပါ။

ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လာသလဲ ဆိုေတာ့ အရင္ကဆို ဘာအေၾကာင္းအရာေလးပဲ ေတြ႔ေတြ႔ စာေလးစီျပီး ဘေလာ့ေပၚ ခ်က္ခ်င္း ခ်က္ခ်င္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး တင္ပလိုက္တတ္ပါတယ္…။ အရင္ကဆို ဟင္းတခြက္နဲ႔လည္း ပိုစ့္ တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သလို ပန္းတပြင့္နဲ႔လည္း ပိုစ့္တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တခါ တခါဆို တစ္ရက္ထဲမွာ ပိုစ့္ ႏွစ္ပုဒ္ ျဖစ္သလား… ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္…။ အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တခုခုဆို ကုန္ၾကမ္းေတြ စုထားသလို ေရးစရာရွိတာေလးေတြကို ဘေလာ့မွာ အကုန္ ခ်မေရးလိုက္ပဲ ေတးမွတ္ထားတတ္လာတယ္… ေတြ႔ရာ ျမင္ရာေတြကို ဘေလာ့မွာ အကုန္ေရးမတင္ပဲ ထိန္းတတ္လာတယ္…။ တခုခုေရးမိျပီဆိုရင္လည္း အခ်က္အလက္ေတြ မမွန္မွာလည္း စိုးရြံ႕လာတယ္… ေရးသမွ်ကို ေကာင္းေအာင္ မွန္ေအာင္ အတင္းၾကိဳးစားလာတယ္…။ ေျပာရရင္ ဝါသနာအေလ်ာက္ ေရးသားဖန္တီးေနတဲ့ စာေတြကို အမ်ိဳးအမည္ နာမည္တပ္လို႔မရတဲ့ တစံုတရာၾကီးက ထိန္းခ်ဳပ္ေနသလို ျဖစ္လာတာမ်ိဳး… ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ ဘဝကေန မဂၢဇင္းေပၚ ေရးေနသူ တစ္ေယာက္လိုလို စိတ္ၾကီးဝင္ခ်င္လာတာမ်ိဳး… လို႔ပဲ ဆိုၾကပါေတာ့။

တခုခု ေပါတိ ေပါေတာေတြ ေရးမိရင္ ကိုယ့္သိကၡာပဲ က်သြားေတာ့မလို…။ ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေရးမိရင္၊ ရယ္စရာေတြ ေရးမိရင္ ရွက္ပဲ ရွက္ရေတာ့မလို… အဲဒီလိုေတြ ျဖစ္လာတယ္…။ တခါတခါမွာ စာေတြ ေရးတယ္… ဝတၳဳ အက္ေဆး စသည္ျဖင့္ေပါ့…။ ေရးျပီး ဘေလာ့မွာ တင္မယ္ ၾကံလိုက္ေတာ့ စိတ္က ဒြိဟ ျဖစ္တယ္… ဟယ္… ဒါေလးကို ဟိုကို ပို႔လိုက္ရ ေကာင္းႏိုး… ဒီကို ပို႔လိုက္ရ ေကာင္းနိုးနဲ႔ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္လာတယ္… ေရးျပီးသား စာေလးတစ္ပုဒ္ကို ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္လိုက္ရမွာ ႏွေျမာသလိုလို… ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ပဲ မတန္သလိုလို စိတ္မ်ိဳး ဝင္လာတယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတိထားလိုက္မိတယ္…။ တစ္ခါကေန ႏွစ္ခါ… ႏွစ္ခါကေန သံုးခါ… အဲဒီလိုေတြ သတိထားမိတဲ့ အၾကိမ္ေပါင္း မ်ားလာေတာ့ ဘုရား တ မိတယ္…။ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနမွန္း သိလာတယ္…။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြ်န္မ ကိုယ္ ကြ်န္မ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာ သံုးသပ္ပါတယ္…။ အေျဖတစ္ခု ထြက္ပါတယ္ အဲဒါကေတာ့ ကြ်န္မ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ျဖစ္ေနျပီ ဆိုတာပါပဲ…။ အဲဒီ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ဆိုတဲ့ အေနအထားကေန ေျပာင္းပစ္ျပီး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ ေရးဟန္နဲ႔ ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္လာဖို႔၊ ထိန္းခ်ဳပ္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း ကင္းတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္လာဖို႔၊ သဘာဝက်က် ရိုးသားျပီး လတ္ဆတ္ သစ္လြင္တဲ့ စာတပုဒ္ ေရးဖြဲ႕ျဖစ္ဖို႔ ကြ်န္မ ျပန္ၾကိဳးစားေတာ့မယ္…။ စာေရးျခင္းရဲ႕ အစဟာ ဘေလာ့ဂါ ဘဝကေန စခဲ့တာမို႔ အြန္လိုင္း ဒိုင္ယာရီေလးတစ္ခုနဲ႔ တူတဲ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စာမွန္မွန္ ျပန္ေရးေတာ့မယ္လို႔ ေတြးထားပါတယ္။

ကြ်န္မ ဆက္လက္ ဖန္တီးမယ့္ စာေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္ဟာ ကိုကိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ေမာင္လည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ လက္ရွိဘဝနဲ႔ ဘာမွ မသက္ဆိုင္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္မ်ိဳးေတြလည္း ပါေကာင္း လာပါလိမ့္မယ္…။ ဒီအခါမွာ စာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ျပီး စာေရးသူနဲ႔ ယွဥ္တြဲ ၾကည့္ျမင္တတ္တဲ့ အျမင္ေလးေတြကို ေဖ်ာက္ေပးဖို႔ စာဖတ္သူေတြကို ေတာင္းဆိုရပါလိမ့္မယ္…။

ေနာက္တခုက ဘေလာ့ေရးၾကတဲ့ အထဲမွာ ယေန႔ထိတိုင္ ဘေလာ့ဂင္းရဲ႕ သေဘာ သဘာဝအတိုင္း ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ပဲ သူ႔ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔သူ၊ သူ႔ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔သူ ဘေလာ့ဂါတေယာက္ ပီသစြာ မပ်က္မကြက္ ေရးေနသူကေတာ့ ခ်စ္ရတဲ့ အမ မခင္ဦးေမ ပါ…။ မမကိုလည္း ဒီေနရာကေန Happy Blog Day လို႔ ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္ေနာ္…။

တေန႔က ကြ်န္မ လက္ကိုက္တာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး အိတ္ေမွာက္ ဖာသြန္ ႏွစ္ဆယ့္ခြန္ ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ေရးခဲ့ပါတယ္…။ ျပီးေတာ့ မေနာ္ နဲ႔ မခ်စ္ က အစျပဳလို႔ စာေရးေဖၚ ေမာင္ႏွမေတြ အခ်င္းခ်င္း Tag လိုက္ၾကတာ ပံုစံစံု ဒီဇိုင္းစံု အေရာင္စံု အေသြးစံု အိတ္ေတြ သြန္ၾက ေမွာက္ၾကတာ တေပ်ာ္တပါးၾကီး ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။ အိတ္ေမွာက္ ဖာသြန္ ႏွစ္ဆယ့္ခြန္ ၊ အိတ္ေမွာက္ သြန္ပစ္ ႏွစ္ဆယ့္ ရွစ္ ၊ အိတ္ေမွာက္ သြန္ထိုး ႏွစ္ဆယ့္ကိုး ၊ အိတ္ကေလး ျပင္တယ္ ရက္သံုးဆယ္ ၊ ရွားတား ပါးတား အိတ္ေမွာက္ထား (ညီမ ေရႊအိမ္စည္ ရဲ႕ စပါယ္ရွယ္ ေခါင္းစဥ္) ၊ အိတ္ကို ထုတ္စစ္ သံုးဆယ့္တစ္…. စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႔ Tag Post ေလးကို ခ်စ္ခင္စြာ ေရးသားၾကတဲ့ စာေရးေဖၚ မူလလက္ေဟာင္း ဘေလာ့ဂါ အေဟာင္းမ်ား နဲ႔ မၾကာေသးမီကမွ ခင္မင္သိကြ်မ္းခဲ့ရတဲ့ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ ညီမငယ္မ်ား အားလံုးကို အသိအမွတ္ျပဳ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ Blog Day မွာ အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္။

ခ်စ္မိတ္ေဆြ ဘေလာ့ဂါမ်ား အားလံုးအတြက္ Happy Blog Day ျဖစ္ၾကပါေစ…။



35 comments:

  1. ပထမဆံုး...ပဲ မမ ..<3... Happy Blog Day ပါလို႕... ရည္မွန္းထားတဲ႕ အတိုင္း ဘေလာ့ထဲမွာ စာမွန္မွန္ ေရးနိုင္ပါေစလို႕ ....ဆႏၵမြန္ျဖင့္ ...ညီမေလး :)

    ReplyDelete
  2. ဟုတ္တယ္ ခုေနာက္ပိုင္း ဘေလာ႕ တစ္ပုဒ္ေရးေတာ႕မယ္ဆိုရင္ လက္ကမရဲေတာ႕ ဘူး
    တစ္ခုခုၾကီးက controlလုပ္ေနသလို ခံစားရတယ္။
    ၿပီးေတာ႕ အရင္ကလို ဘေလာ႕ေလာကၾကီးက တက္တက္ၾကြၾကြမရွိေတာ႕ပဲ ေအးေနတယ္။
    ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စာေတြေတာ႕ လည္ၿပီးဖတ္ၿဖစ္တယ္.
    ံHAPPY BLOG DAY ပါ အစ္မ သက္ေ၀ ေရ..

    ReplyDelete
  3. အစဥ္အလာ မပ်က္လို႕ပဲ ေျပာရမလား... ညီမေရ႕...

    ReplyDelete
  4. အဲဒီတုုန္းက..တဘေလာ့ နဲ႕ တဘေလာ့..ဟိုုလူလိုုလိုု ဒီလူလိုုလိုု..။ မသက္ေ၀ ဆိုုတာကိုု သိသလိုုလိုု ျဖစ္ေနတုုန္း ၊ သူပဲ ဆိုုတာ သိေတာ့ ေပ်ာ္လိုုက္တာ။ ခန္႕မွန္းတာ မွန္လိုု႕ေလ။ ပန္ပန္ကလည္း အနီးကပ္ဆံုုးဘေလာ့ဂါ ျဖစ္ေနလိုု႕.. အံ့ၾသၾက နဲ႕။ မခ်စ္ၾကည္ေအး ကိုု မသက္ေ၀ မိတ္ဆက္လာေတာ့ ၊ တခါတည္း တန္းသိေနျပန္ေရာ။

    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့ဒီတုုန္းကလိုုပဲ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျပီးေတာ့ ရိုုးရိုုးသားသား စာေတြ ေရးခ်င္ေသးတယ္။

    ReplyDelete
  5. ဟိ.တုိ႕က မဂဇင္းေတြ မွာ ေရးဘုိ႕အတြက္ လက္ရည္မရွိလုိ႕ ကိုယ္ေရးတတ္တာေလး ေရးေနတာပါ.။

    ReplyDelete
  6. အမွတ္တရ ႀကီးေရးလုိ႕ အားနာ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ တစ္ကယ္ပါ. သိတ္ခ်စ္တယ္ေပါ႔ (ဟမ္)

    ReplyDelete
  7. ခံစားခ်က္ တူတူပဲ အစ္မ။ ပုံရိပ္လည္း ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ ခံစားခ်င္ ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘေလာက္ဂ္ေပၚ မတင္ျဖစ္တာက စာဖတ္တဲ့သူ နည္းလြန္းလုိ႔။ (ဒါေပမယ့္ အၿမဲ လာဖတ္တဲ့ အစ္မတုိ႔လုိ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိေနတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္မိေသး။) ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ေရးခ်င္လို႔ ေရးမိေနတယ္ ဆုိေပမယ့္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ စာဖတ္သူမ်ားမ်ားဆီကုိ ေရာက္ဖုိ႔ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာက္ဂ္ေရးရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ တုိးလာကို ေက်နပ္မိပါတယ္။ Happy Blog Day အစ္မ။

    ReplyDelete
  8. အိတ္ေတြ သြန္ခြင့္ရတဲ့ အတြက္ မမကို ေက်းဇူးပါလို႔

    ၾကာေလ လက္ေႏွးေလးျဖစ္လာတာေတာ့ ဝန္ခံမိပါတယ္မမရယ္

    ႏွင္း

    ReplyDelete
  9. ဘေလာ့ဂ္ေလာကႀကီး ေျခာက္ေသြ႔ေနတာ အေတာ္ၾကာၾကာ ႐ွိေနရာကေန ဟိုတစ္ေန႔က အစ္မသက္ေဝရဲ႕ အိတ္ ပို႔စ္ေတြရယ္၊ အခုတစ္ခါ ကိုရန္ေအာင္က တိုက္တြန္းတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေဒး အမွတ္တရ ပို႔စ္ေတြရယ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားေလး ျပန္ျဖစ္လာတာကိုပဲ က်ေနာ့္မွာ ဝမ္းသာေနမိတယ္...၊ း)

    စာေတြ ပံုမွန္ျပန္ေရးဖို႔ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတာက တကယ့္ သတင္းေကာင္းပါပဲ..၊ ဘေလာ့ဂါ တကယ္ပီသတဲ့ အစ္မခင္ဦးေမ အေပၚ အစ္မသက္ေဝရဲ႕ အျမင္နဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ႕အျမင္ တစ္ထပ္တည္း ပါပဲ၊ း) ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြနဲ႔ ကင္းၿပီး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ဘေလာ့ဂင္း ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဘေလာ့ဂ္ေဒး အမွတ္တရ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္ဗ်ား....။ း)

    ReplyDelete
  10. ကိုယ္တိုင္က ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္လို မဘေလာ့ဂင္းခဲ့ဖူးေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေလာကနဲ႕ေတာ့ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ ဆက္စပ္ဖူးပါတယ္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ကဗ်ာမေရးျဖစ္တာ ၇ ႏွစ္ေလာက္ၾကာသြားရာက ကဗ်ာျပန္ေရးျဖစ္တာဟာ ဘေလာ့ဂါနဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြနဲ႕ေၾကာင့္ဆိုတာ အေျဖာင့္အတိုင္း ၀န္ခံရမွာပါပဲ။ မေန႕ကနဲ႕ဒီကေန႕မွာ ပထမဆံုး Kay Thwel ျပီးေတာ့ Pandora နဲ႕ အခု သက္ေ၀ တို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ပို႕စ္ေတြကို ဖတ္ရတာဟာ ၂၀၀၉/၂၀၁၀/၂၀၁၁ ဘေလာ့ဂ္ေတြ လည္ဖတ္ခဲ့တဲ့ ကာလေတြကို တကယ္ပဲ လြမ္းတသက္သက္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သက္ေ၀ က ဘေလာ့ဂ္မွာ စာမွန္မွန္ျပန္ေရးရင္း ဘေလာ့ဂါ၊ ဘေလာ့ဂင္း ျပန္လုပ္မယ္ဆိုတာ သိရလို႕ အထူးပဲ ၾကိဳဆိုပါတယ္ (ပို႕စ္ တင္တိုင္း tag လုပ္ေပးဖို႕ request လုပ္ပါတယ္) 'ဘေလာ့ဂါ တစ္ေခတ္ ျပန္ဆန္းသစ္စို႕' လို႕ ေၾကြးေၾကာ္သံ ျပဳရင္းနဲ႕ေပ့ါ။ (အိတ္သြန္ဖာသြန္ ငါးဆယ့္ခြန္)

    ReplyDelete
  11. ဘေလာ့ဂါ အသစ္ ေတြနဲ႔ ရိုးရာမပ်က္ မိတ္ဆက္ေပးႏိုင္တာ ခ်ီးက်ဴးတယ္။
    အနာေရာဂါကင္း၍ အသက္ရွည္သူ သက္ေ၀ ျဖစ္မည္... ဘေလာ့ေဒးတြင္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔လိုက္သည္။

    :D



    ReplyDelete
  12. ႏိုင္ႏိုင္... လြတ္လပ္ေသာ အႏုပညာမ်ား ဆက္လက္ေဖၚထုတ္ႏိုင္ပါေစ..စမ္းေခ်ာင္းေလး အဆက္မၿပတ္စီးဆင္းေနသလို လွပစြာ ၿဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ အားေပးလွ်က္

    ReplyDelete
  13. အိမ္အိုေဟာင္းကို... စြန္႔သူ...မင္းရင္ထဲ...လြမ္းလွခ်ည္ရဲ႕ဆို...ေနရာေဟာင္းကို...ျမန္သာျပန္ခဲ့ကြယ္... (ဒီသီခ်င္းေလး ဘာသာျပန္ျဖစ္အံုးမယ္ ေဒၚသက္ေရ...)

    ReplyDelete
  14. ဟယ္လို မမသက္ေ၀

    မေတြ႕ရတာ ၾကာေတာ့ ေနေကာင္းလား အခုမွ ေမးျဖစ္ေတာ့မယ္။ စိတ္ဆိုးဘူးမို႔လား :D

    မမေရးထားတာဖတ္ျပီး ဘေလာ့ဂါရက္မ်ားကို တကယ္လြမ္းပါတယ္။

    ညီမလည္း စိတ္သာ ရွိတာျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ထဲက ကိစၥမ်ားေျမာင္ ဆိုသလို႔ (အဲေလ :D) ကိုုယ့္ဘေလာ့လည္း မေရာက္။ သူမ်ားဆီလည္း မေရာက္ျဖစ္ေနရတာ။

    မမ အရင္လို ေပပဲ ဘေလာ့မွာ စာေတြကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဆက္လက္ေရးႏိုင္ပါေစလို႔

    ReplyDelete
  15. ကိုလူေထြးတို႕ကိုရြာသားတို႕ရဲ႕ပုိ႕စ္ေလးေတြမွာ ခင္မင္စရာဇာတ္ေကာင္အေနနဲ႕ပါတတ္တဲ့ မမသက္ေ၀နဲ႕မမမိုးခ်ိဳသင္းရဲ႕စာေတြကို အျမဲသြားဖတ္ျပီး စိတ္ထဲမွာခ်စ္ခင္ေနခဲ့တာၾကာပါျပီ။ တခါတေလေတာ့ ကြန္႕မန္႕ေရးျဖစ္တယ္။ တခါတရံက်ျပန္ေတာ့ sign in ၀င္ျပီးသားမဟုတ္ရင္ ျပန္၀င္ရတာပ်င္းတာနဲ႕မေရးျဖစ္ျပန္ဘူး။ စာေရးျပီးရင္ စာဖတ္သူေမွ်ာ္တတ္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ထဲထဲ၀င္၀င္ခံစားနားလည္တတ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ တေန႕မွာ ၄ပုဒ္ေလာက္ဖတ္ျဖစ္ရင္ ၁ပုဒ္မွာေတာ့ ေျခရာေလးခ်န္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စာပိုဒ္တုိင္းမွာ ေျခရာမခ်န္ျဖစ္ေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ပုိ႕စ္ေလးေတြ ဖတ္ရတာကို ဖဘ ႏုတ္စ္ေတြထက္ပိုၾကိဳက္လို႕မၾကာခဏ လာဖတ္ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ ဘေလာ့ဂင္းျပန္လုပ္ျဖစ္မယ္ဆိုလို႕ ၀မ္းသာမိေၾကာင္းပါမမ....ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.....

    ReplyDelete
  16. ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခ်ိဳသက္ေဝ

    ReplyDelete
  17. အမွတ္တရ ေရးခဲ့ဆိုလို႕ Happy Blog Day အမသက္ေဝ။
    ၁ ရက္ေနာက္က်။

    ReplyDelete
  18. Happy Blogging Sis ..

    pifpif

    ReplyDelete
  19. ဟန္ၾကည္September 2, 2013 at 3:13 AM

    ဟုတ္တယ္...ပို႔စ္ဖတ္ရင္း ျပန္စဥ္းစားမိတယ္...ေရးသက္ကေလးရလာေတာ့ သိပ္မရိုးသားခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္...ေပါ့ေပါ့ေလးေတြ ေရးမယ့္အစား ျပင္းျပင္းရွရွေလးေတြ ခ်ခ်င္လာတယ္...တစ္နည္းေျပာရရင္ စိတ္ႀကီး၀င္တာလို႔ ဆိုေလာက္ေပမယ့္ ခ်စ္ေသာမ်က္စိနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ဘေလာ့လားေျမာက္လာတာလို႔ပဲ ဆိုခ်င္တာပါပဲ...

    အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာက ဘေလာ့ကို အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ ေရးၾကတာမ်ားေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဘေလာ့ကို စာေရးေလ့က်င့္ကြင္းလို႔ သေဘာထားၾကတာကိုး...ဒါေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂါ ဘာပဲေတြးေတြး ဘာပဲေရးေရး ျမန္မာ့အျမင္နဲ႔ၾကည့္ရင္ေတာ့ တရားပါတယ္...

    ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ေသာ ဘေလာ့ေဒးျဖစ္ပါေစ...

    ReplyDelete
  20. ံHappy Blog Day ပါတီသက္ရယ္..ဆုျမတ္ဘေလာ႔အသက္ဆက္ေအာင္ အားေဆးေပးခဲ႔တဲ႔သူထဲက တစ္ေယာက္မုိ႔..အျမဲတမ္းအမွတ္တရေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ ။

    ခ်စ္ခင္လ်က္
    ဆုျမတ္

    ReplyDelete
  21. happy belated blog day ပါ မမသက္ေ၀....ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးေနၾကပီ ဆားခ်က္လိုက္ရေကာင္းမလား ဟဲဟဲ

    ReplyDelete
  22. ညီမ အိန္ဂ်ယ္... ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစ...

    ညီမ ေဆြေလး... အဲဒီ Control ဆိုတာၾကီးကို ဖယ္ႏိုင္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေနတယ္... း-)

    အကိုေအာင္သာငယ္... ဘေလာ့ေပၚမွာ မေတြ႔ရတာ ၾကာလွျပီျဖစ္တဲ့ အကို႔ ေကာ္မန္႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ ၀မ္းသာ... း-)

    ညီမေက... ရိုးသား ရွင္းလင္း ျပီး သစ္လြင္လတ္ဆတ္တဲ့ စာေတြ ေရးႏိုင္ဖို႔ အတူတူ ၾကိဳးစားၾကတာေပါ့ေနာ္...

    မမ ခင္ဦးေမ... မ ဟမ္ ပါနဲ႔... သိပ္ခ်စ္တယ္... တကယ္ပါ... <3

    ညီမ ပံုရိပ္... ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ခံစားခ်က္ကို နားလည္တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... :-)

    ႏွင္း... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စာေတြ ဆက္ေရးၾကတာေပါ့..

    ကိုညီလင္း... အတူတူပဲ... အမလည္း စာေရးေဖၚေတြဆီက ပိုစ့္အသစ္ေတြ တန္းစီျပီး တက္လာတာျမင္ေတာ့ တကယ္၀မ္းသာေနတာ...

    ဆရာ ကိုခင္ေအာင္ေအး ရဲ႕ ဖဘက ေကာ္မန္႔ကို ကူးလာေပးတဲ့သူကို အရင္ ေက်းဇူးတင္လိုက္ပါတယ္... ဟုတ္ကဲ့ ဘေလာ့ဂါ တစ္ေခတ္ တကယ္ပဲ ျပန္ဆန္းသစ္ခ်င္လွပါတယ္... း-)

    ReplyDelete
  23. Rose... ညိဳေလး... စင္စင္... လရိပ္အိမ္... Happy Blog Day ပါ...

    သူငယ္ခ်င္း သီတာ... ေလာေလာဆယ္မွာ ေကာင္းေကာင္း ေနမေကာင္းလို႔ သီတာ ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစလို႔ လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းမိပါတယ္...

    ကိုရဲထြန္း... အသိအမွတ္ျပဳ အားေပးမွဳအတြက္ သိပ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... း-)

    ကိုနတ္... ေနရာေဟာင္းကို...ျမန္သာျပန္ခဲ့ကြယ္... (ေမွ်ာ္ေနမယ္...)

    ညီမ လသာည... စိတ္မဆိုးပါဘူး ခုလို တခါတခါ ေပၚလာပါအံုး... အဟိ

    ညီမ ၾကည္ျဖဴပိုင္... အမကလည္း ခ်စ္စရာ ညီမတေယာက္ကို စိတ္ထဲက ရင္းႏွီးေနျပီးသားပါ... စာေတြလာဖတ္ မွတ္ခ်က္ေရးခဲ့တာ အျမဲ ေက်းဇူးတင္ေနပါတယ္...

    Mr. Hmoo လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ... :P

    ဆရာကိုဟန္ၾကည္... စာေရးသက္ကေလး ရလာတဲ့သူတိုင္း ဒီခံစားခ်က္ကို နားလည္ႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္... ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ေသာ ဘေလာ့ေဒးျဖစ္ပါေစ...

    ညီမ ဆုျမတ္... အမကလည္း ညီမတို႔ အားေပးမွဳေတြအတြက္ အျမဲ ေက်းဇူးတင္ အမွတ္ရေနမွာပါ...

    ညီမ မိုးေငြ႔... ဒါ ဆားခ်က္တာ မဟုတ္ဘူးေလ... ေရးကို ေရးရမွာ... It's a must... ပိုစ့္ အသစ္ ေမွ်ာ္ေနမယ္...

    အခုလို မွတ္ခ်က္ေရးခဲ့ၾကသူမ်ား အားလံုးနဲ႔အတူ လာလည္ စာဖတ္သြားၾကသူမ်ား အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူး အၾကီးၾကီး တင္ရွိပါေၾကာင္း... း-)



    ReplyDelete
  24. အို သူသူ႔ ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုလည္း ေၾကညာေပးထားတာပါလား..။
    ေက်းဇူးပါ မမသက္ေ၀ :))
    စာေရးသားျခင္းကို တစ္ခုခုက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလိုပဲဆိုတာကို နားလည္မိတယ္...။
    တကယ္ေတာ့ မမရယ္...ဘေလာ့ဂ္ေရးလိုက္ရတာ စိတ္ကို ဘယ္ေလာက္ ေပါ့ပါးျမဴးသြက္ေစသလဲဆိုတာ တကယ့္လက္ေတြပါပဲ...။
    စာေပအႏုပညာေတြနဲ႔ မြမ္းမံတည္ေဆာက္ေနရတဲ့ စာေရးဆရာေတြ စိတ္၀ိညာဥ္ေတာင္ အဲလိုေပါ့ပါးမႈမ်ိဳး ရပါ့မလားပဲ....။
    တစ္ခုခုဆို ဘေလာ့ဂ္မွာမတင္ေသးဘဲ..ဆိုတာမ်ိဳး မၾကာခဏၾကားမိတယ္ မမ...။
    ဒါဟာ ေကာင္းျခင္းလား ဆိုးျခင္းလား..ေသခ်ာ မဆန္းးစစ္တတ္ေပမယ့္
    ဘေလာ့ဂ့္ေလးေတြကိုေတာ့ အျမဲရွင္သန္ေနေစခ်င္မိပါတယ္
    မမလည္း စာေတြ အမ်ားၾကီးေရးႏိုင္ပါေစ

    ခ်စ္ေသာ
    သူသူ

    ReplyDelete
  25. ဒါနဲ႔ မီး ရဲ႕ “ရွားတားပါးတား အိတ္ေမွာက္ထား” ေခါင္းစဥ္ေလးထားပစ္ခဲ့တယ္..ျဗဲ
    သမ်ားကေတာ့ သူတဂ္လို႔ ေရးရတာကို :D

    ReplyDelete
  26. မမသက္ေဝ ျပီးခဲ့တဲ့ weekendက အလုပ္ေတြရွုတ္၊ အရွုတ္ေတြလုပ္ေနတာနဲ႕ ခုမွ လာႏွုတ္ဆက္ရတယ္။
    Happy Blog Day ေနာ္။ဖဘနဲ႕ Blogနဲ႕ မတူပါဘူး မေရ။ စာေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ဖတ္ခ်င္ရင္ Blog ေတြကိုပဲေျပးေျပးလာရတယ္။
    WeSheMe ကစျပီး Blogေတြဖတ္လာတာ၊ မပန္ဒိုရာနဲ႕ မေကရဲ့ ကဗ်ာေတြ စာညႊန္းေတြလဲၾကိဳက္၊ ဆရာမေမျငိမ္းရဲ့ စာေတြဆိုလဲ မလြတ္၊ မမိုးခ်ိဳသင္းနဲ႕ တီတီsweeet ရဲ့ စာေတြဖတ္ျပီး တခိခိရီ.. အခုၾက မခ်စ္ၾကည္ေအးရဲ့ မမသက္ေဝရဲ့ စာေတြမွာ ထမင္းမဲ့ဟင္းေမ့၊ ကိုညီလင္းရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြရယ္ သားေလးနဲ႕မအိမ္သူအေၾကာင္းရယ္ သြားသြားခိုးၾကည့္။ မေလးရဲ့ မိေတာကိုလဲမလြတ္ ဆရာဟန္ၾကည္ရဲ့ ျမန္မာစာေရးဟန္ေတြလဲ ၾကိတ္အတုခိုးနဲ႕။ Blog ေတြမရွိရင္ ဘယ္လိုေနရမွန္းေတာင္မသိဘူး

    ReplyDelete
  27. Happy belated blog day thet wai! သက္ေဝရဲ့ပြင့္လင္းတဲ့ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ဆိုတဲ့ ရင္ဖြင့္သံေလးကို သေဘာက်မိတယ္. စာေရးေကာင္းသူတေယာက္မို ့အဲဒီလို ဒိြဟေလးေတြရွိေနတာလို ့ထင္မိပါတယ္. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေရးသူရဲ့ေစတနာပဲမဟုတ္လား.

    ReplyDelete
  28. စာဖတ္သူေတြ ဘေလာ့အဖတ္နည္းလာတယ္ဆိုတာ ဘေလာ့ေရးတဲ့သူေတြသိတ္မေရးေတာ့လို႕လဲပါမယ္ထင္ပါတယ္
    စာဖတ္သူတေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ဘေလာ့ေတြလိုက္ေခ်ာင္းရတာလဲအေမာပါပဲ ေခ်ာင္းတိုင္းလဲ အသစ္မေတြ႕ေတာ့ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး
    ေမ့ေလာက္မွတခါ အသစ္တင္ေတာ့ စာဖတ္သူကလဲ မသိေတာ့ဘူး

    ReplyDelete
  29. အစ္မေရ... ေရးေတာ့မယ္ဆုိလက္မရဲေတာ့ သလိုျဖစ္တာ... စေရးခါစကလို မဟုတ္ပဲ control လုပ္ရင္းနဲ႔ ဘေလာ့ေပၚေရာက္မလာေတာ့တဲ့ ပိုစ့္ေလးေတြ မေဗဒါဆို ပံုေနျပီ... ခုဆို စာလံုးေပါင္းပါမနည္း သတိထားေရးရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ (ကိုယ္လိုစားလံုးေပါင္းသတ္ပံုကို သြားၾကည့္ဖို႔ ပ်င္းတဲ့သူအတြက္) ခ်မေရးျဖစ္ေတာ့ဘူး...
    ဒါေတာင္ အစ္မတို႔လို မဂၢဇင္းေတြမွာ မေရးဖူးေသးလို႔... ေဖ့ဘြတ္ေတြေပၚလဲ ဘေလာ့ကို ပိုခ်စ္ပါတယ္... လာဖတ္တဲ့သူ အရင္ေလာက္မရွိေတာ့လဲ ကိုယ္ေရးႏုိင္သေလာက္ေတာ့ ေရးေနအံုးမယ္... ဟိုးအရင္ ဘေလာ့ေတြစေပၚခါစကလည္း လူေတြသိပ္မလာခင္ ဘေလာ့ဂါခ်င္းခ်င္းပဲ အားေပးေနခဲ့ၾကတာပဲ... :D

    ReplyDelete
  30. အစ္မသက္ေ၀ေရ.
    ျမေသြးကြန္မန္႔က ေနာက္ဆံုးဘိတ္ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာ့ေဒးမတိုင္မီ အိတ္ေမွာက္ထားတာမို႔ ေနာက္ဆံုးဘိတ္ အိတ္နဲ႕လြယ္တယ္လို႔ သေဘာထားေပးပါေနာ္။ အစ္မသက္ေ၀ပို႔စ္ေလးက ဘေလာ့ကို ဘယ္ေလာက္ခင္တြယ္တယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္ေစသလို၊ ဘေလာ့ဂါေတြကို ဘယ္ေလာက္ခင္တြယ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေနတယ္။ ကြန္မန္႔ေတြကလဲ ဖတ္ရင္း ၾကည္ႏူးမိရပါတယ္။ ဘေလ့ာဂါျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ဘ၀ကို အၿမဲတန္ဘိုးထားလွ်က္ပါ။

    ReplyDelete
  31. အစ္မသက္ေဝဆီ မွန္မွန္လာဖတ္ၿဖစ္ေပမယ့္ ကြန္ ့မန္ ့ ခ်န္မထားၿဖစ္ဘူးရယ္...အိတ္ေမွာက္သြန္ၿဖိ ုး ႏွစ္ဆယ့္ကိုး တဂ္ပို ့စ္မွာ အစ္မသက္ေဝဆီက ကြန္ ့မန္ ့ရေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ...
    စာေတြ အမ်ားၾကီး ေရးၿပီး ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစ...
    Happy Belated Blog Day !

    ReplyDelete
  32. မမသက္ ရင္လိႈင္း ဘေလာ့ေလးကို မိတ္ဆက္ေပးထားလို ့ေက်းေက်းပါ...။ တဂ္ပို ့စ္ေလးကို လည္း ၾကိဳးစားျပီး ေရးပါ့မယ္..။

    ReplyDelete
  33. Happy Belated Blog Day !!!
    အဆင္မေျပတဲ့ အေ၀းတစ္ေနရာကို ေရာက္ေနတာမုိ႔ ဘေလာ့ေဒးေတာင္ အမ်ားနည္းတူ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခြင့္မရခဲ့ဘူး မသက္ေရ... ဒီကေန႔ေတာ့ လည္ပတ္ခြင့္ရတုန္း ပို႔စ္ေတြလိုက္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ မသက္ရဲ႕ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္အေႂကြးလဲ အခုထိတိုင္ ဆပ္ခြင့္မရေသးဘူးကြယ္ ...
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစေနာ္

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...