ည

တစ္ခုေသာညခင္း လမင္းလဲမသာ
မိုးရိပ္မိုးေငြ ့ေတြက အံု ့အံု ့ဆိုင္းဆိုင္း
ကိုယ့္ရဲ ့စိတ္ေတြက မႈန္မႈန္မႈိင္းမႈိင္း
အေတြးအာရံုထဲမွာေတာ့ အရာရာဟာ ထံုထံုထိုင္းထိုင္း…။

ခက္တယ္… ခက္တယ္…
ဒီလိုညတစ္ည ဘယ္လိုအိပ္အိပ္ အိပ္မရတာေၾကာင့္
ေခါင္းရင္းက မီးခလုတ္ကို ႏွိပ္လို ့
စီပီယူကို အသက္သြင္း
ေမာ္နီတာကို မ်က္ႏွာအပ္
မိုက္ခရိုေဆာဖ့္၀ပ္ကို ေခၚကာတင္
ကီးဘုတ္ေပၚ လက္ေခ်ာင္းေတြထား
ၾကိဳးစားပမ္းစား ရိုက္ခ်လိုက္ခ်င္ေပမယ့္
အေတြးေတြမူးေနာက္ ကာရန္ေတြေပ်ာက္
အၾကံတံုး ဥာဏ္တံုး ဘာဆိုဘာတစ္လံုးမွ ထြက္မလာ…။

ဒီလိုနဲ ့ဘဲ…
အခ်ိန္ေတြကုန္ မ်က္လံုးေတြက်ိန္းစပ္
စိတ္ေတြကဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ရႈတ္ရွက္ခတ္
ရွည္လ်ားကိုယ့္ည တစ္ညတာ
အဆံုးစြန္ ကုန္လြန္ ေက်ာ္ျဖတ္…
အျပင္ဖက္မွာေတာ့ တစ္မိုးေသာက္လို ့
အလင္းေတာင္ ေရာက္ေနခဲ့ၿပီဘဲ…။

နံနက္ခင္းသစ္ တစ္ခုကိုေရာက္…
ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လင္း ေနမင္းေရာင္ျခည္ရဲ့ေအာက္
အိပ္မရ ဒီတစ္ညကို
မုန္းမုန္းတီးတီး သံုးသပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အသံုးမက် မဆင္မျခင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာအျပစ္တင္…။

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့…
ေဆးခြင့္တစ္ရက္ရဖို ့အေရး
ေဆးခန္းကို အျမန္ေျပးလို ့ယူ
ေဘာစ့္နဲ ့ ပေရာဂ်က္
ဒီဇိုင္း နဲ ့ အတြက္အခ်က္ ေရာယွက္ကာ ေမ့ထား
စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို အဆံုးစြန္ေလ်ာ့ရင္း
ေလညွင္းႏုႏုကို တစ္၀ရႈ…
ဆူဆူညံညံ လူသံသူသံေတြကင္း
ကိုယ့္ရဲ ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ခန္းဆီးလိုက္ကာေတြ တင္းတင္းပိတ္
ေန ့ခင္း ေၾကာင္ေတာင္ကို
ညခင္း ေမွာင္ေမွာင္လို ့အမွတ္ထား
ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္တိုင္လွည့္စား ကာေပါ့
ကဲ…
ဒီတစ္ေန ့တာအဖို ့ အားလံုးကို အၿပီးေမ့လို ့
ကိုယ္… စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ပါရေစေတာ့…။

(စီပီယူ - CPU, ေမာ္နီတာ - Monitor, မိုက္ခရိုေဆာ့ဖ္၀ပ္ - Microsoft Word, ကီးဘုတ္ - KeyBoard,

ေဘာ့စ္ - Boss, ပေရာဂ်က္ - Project, ဒီဇိုင္း - Design)