Tuesday, November 24, 2009

ေနာက္ဆံုးစကား (သို႕) ေမေမ





အခုတေလာ…
စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာလဲ ကမာၻပ်က္
အင္တာနက္ၾကီးထဲမွာလဲ ကမာၻပ်က္
သတင္းေတြထဲမွာလဲ ကမာၻပ်က္
ရုပ္ရွင္ထဲမွာလဲ ကမာၻပ်က္
အဲ… ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာပါ မက်န္
ကမာၻၾကီး အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ကြဲျပိဳပ်က္ခဲ့တယ္…
ျပံဳးသူေတြ ျပံဳးလို႕ မုန္းသူေတြလဲ မုန္းခဲ့ၾကတယ္…
အျပစ္ျမင္တဲ့သူေတြ ရွိသလို ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြလဲ ရွိခဲ့တယ္ေပါ့…

ကမာၻၾကီးေရ… စိတ္ေတာ့ မဆိုးပါနဲ႕…
မင္းရဲ႕ ပ်က္စီးျခင္း ဂယက္ဟာ
ေနရာတိုင္းမွာပ်က္လို႕ အားမရ
အိပ္မက္ထဲအထိပါ လိုက္ပ်က္ေနေတာ့တာ…

ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္တဲ့….
ျမင့္မားၿပီး မတ္ေစာက္တဲ့ ေတာင္တန္းရွည္ တခုရဲ႕ ေျခရင္းမွာ
လူသားအားလံုးကို ေက်ာခိုင္း… ေတာင္ေတြဖက္ကို မ်က္ႏွာမူ
ကမာၻပ်က္ခ်ိန္ကို ေသြးေအးေအးနဲ႕ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့
မိန္းမငယ္တေယာက္….

ေဟာ… ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္…
ေတာင္ေတြျပိဳေတာ့မယ္....
သူ႕ေရွ႕က ေတာင္တန္းဟာ အရွိန္နဲ႕ စတင္ လႈပ္ခါလာၿပီ…
ေက်ာက္တုံး ေက်ာက္ခဲ အစအနေတြ တလိမ့္လိမ့္ က်လာေနၿပီ…
ခပ္ေသးေသး အစအနေတြကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၾကီးမားတဲ့
ေက်ာက္စိုင္ ေက်ာက္သားေတြ ပဲ့ျပိဳက်လာ...
သစ္ကိုင္းေတြ က်ိဳးက် သစ္ပင္ေတြ လဲျပိဳ...
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ...
လွည့္ထြက္ေျပးဖို႕ ဟန္မျပင္ ေျခတလွမ္းမွ မေရႊ႕…
ေက်ာက္ရုပ္တရုပ္လို မတ္မတ္ရပ္ၿပီး
ေတာင္တန္းေတြရဲ႕ တုန္ခါႏႈန္းကို
မမွိတ္မသုန္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့
မိန္းမငယ္ တေယာက္…

တျဖည္းျဖည္းနဲ႕
ေတာင္တန္းၾကီးရဲ႕ လႈပ္ခါႏႈန္းဟာ ပိုပုိျပင္းထန္လာ
အဲဒီ မိန္းမငယ္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာ ျပံဳးေနသလား…
ဝမ္းနည္း မ်က္ရည္ေတြမ်ား က်ေနသလား…
သူ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမွာလား… ဒါေတြမွမဟုတ္
သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ
ခ်စ္ရတဲ့သူ တေယာက္ေယာက္ကိုမ်ား လြမ္းဆြတ္ေနမလား ရယ္လို႕
အိပ္မက္ထဲမွာ ကိုယ္ေတြးေနတုန္း…. ေတြးေနတုံး…
ေသြးပ်က္ ေျခာက္ျခားစရာ ျပင္းထန္တဲ့ အသံဆိုးဆိုးၾကီး တခုနဲ႕ အတူ
ေတာင္တန္းၾကီး တခုလံုး သူ႕အေပၚကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ လဲျပိဳက် သြားေတာ့တယ္…

ဒီအခါ ေတာင္ေျခရင္းမွာ
ေျခစံုရပ္ရင္း တခ်ိန္လံုး နဲနဲမွ မတုန္လႈပ္တဲ့
မိန္းမငယ္ေလးႏႈတ္ဖ်ားက ရဲ႕ တိုးသဲ့ ညင္သာ အသံတခုဟာ
ေတာင္ေတြဆီကေန ပဲ့တင္သံအျဖစ္ ျပန္ရိုက္ခတ္လာရင္း
ဟို အသံဆိုးၾကီးကိုေတာင္ လႊမ္းသြားေစခဲ့တယ္…
သူ ေရရြတ္လိုက္တာက တိုးဖြဖြေလးျဖစ္ေပမယ့္
နားထဲမွာေတာ့ အၾကယ္ၾကီး (အၾကယ္ၾကီး...) ၾကားလိုက္ရတယ္…
သူ ေရရြတ္လိုက္တာက စကားလံုးေလး ႏွစ္လံုးထဲပါ…
အဲဒါကေတာ့… ေမေမ တဲ့…။






*** ခလုပ္ထိမွ အမိတ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အတိမ္အနက္ကို ေတြးမိတဲ့ည၊ ေမေမ့ကို ထူးထူးျခားျခား သတိရေနတဲ့ညက မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေလး အေၾကာင္းပါ။ ေတြးထားတုန္းကေတာ့ အက္ေဆးေလး ေရးမလို႕ပါပဲ… ဒါေပမယ့္ လက္က သူ႕အလိုလို ထြက္က်သြားခဲ့တာက အေပၚက စာလိုလို ကဗ်ာလိုလို ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ စာေၾကာင္းေတြသာ ျဖစ္ေနပါေၾကာင္း….

13 comments:

  1. ႊအဲဒီေကာင္မေလးျဖစ္ခ်င္ေနသူက ကိုယ္ပါကြယ္။

    ReplyDelete
  2. ၾကည္... ၾကည္... ၾကည္...
    ေပ်ာက္သြားတတ္လြန္းလို႕ အျမန္လိုက္ေခၚေနတယ္...

    ၾကည့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ CBox မရွိ
    Comment လဲ ေရးလို႕မရေအာင္ ပိတ္ထား...
    တဖက္သတ္နဲ႕ ကိုယ့္ကို ခ်န္ထားသြား...
    ဘယ္လိုအညွိဳးမ်ားလဲကြယ္...
    အဆက္အသြယ္ တခုခုျပဳပါ ၾကည္...
    Profile မွာ ကိုယ့္ ေမးလ္ရွိပါတယ္...။
    ေက်းဇူး...

    ReplyDelete
  3. ခလုတ္ထိမွမဟုတ္ဘူး အေမ့ကိုအျမဲတတယ္
    ဟိ..

    ReplyDelete
  4. ကၽြန္မက ေတာ္ရံုတန္ရံု အာေမတိတ္ဆို ဘုရားဘုရားလို႔ ဘုရားပဲ တမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အလန္႔တၾကား ျဖစ္ရင္ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ဘုရားမတမိပဲ အေမပဲ တျဖစ္တယ္။

    ReplyDelete
  5. ရင္ထဲက တကယ္ ခံစားေနရတုန္း ေရးထားတာမုိ႔ ဖတ္လုိ႔ ပုိ အသက္၀င္ ေနပါတယ္ မသက္ေ၀

    ReplyDelete
  6. ေမေမ တဲ႔..
    နား၀င္ခ်ိဳလိုက္တာ။ အားရွိလိုက္တာ။ လြမ္းလိုက္တာ။

    ReplyDelete
  7. i want to call may may these days.
    I ve no chance to call my mum since i was 7 yrs.

    momiji

    ReplyDelete
  8. တီခ်ယ္ဖတ္မိရင္ ၾကည္ႏူးမွာပဲ...သမီးလိမၼာေလး...:D

    ReplyDelete
  9. မိန္းမငယ္ေလး ေရရြတ္လိုက္တဲ့
    ေမေမ ဆိုတာကို
    အက်ယ္ၾကီးမို႕
    ဒီကေနေတာင္ၾကားမိပါတယ္ မသက္ေ၀။

    ReplyDelete
  10. သူလဲ"ေမေမ"လို့ေအာ္ေနတယ္ေပါ့။ ဒီမွာလဲ"ေမေမ"ျပန္သြားလို့ ဟီး..ေအာ္ေနရတယ္။

    ReplyDelete
  11. စာလိုလို ကဗ်ာလိုလို.. အိမ္မက္လိုလို.. ဘာလိုလို လား..
    း)

    ReplyDelete
  12. ဒီေလာက္အက်ယ္ၾကီးေခၚမွေတာ့ အေမလည္း ၾကားမိမွာပါေလ...

    းဝ)

    ReplyDelete
  13. စာလိုပဲျဖစ္ျဖစ္..ကဗ်ာလိုပဲျဖစ္ျဖစ္..
    ဖတ္လို႔ေကာင္းတာ..အမွန္ပဲ..

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...