မိုးရြာခ်ိန္ အေတြး

ညက လွ်ပ္စီးေတြ တဝင္းဝင္းႏွင့္ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ အသံမ်ားျဖင့္ မိုးေတြ ျခိမ္းေနခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အိပ္ရာမွ လန္႕ႏိုးလာသည္။ မိုးရြာေတာ့မွာလား.. မနက္ အိပ္ရာႏိုးလွ်င္ မိုးေတြ ရြာေနမည္လား… မိုးရြာလွ်င္ေတာ့ ထိုမိုးစက္ေတြထဲမွ အေတြးတစံုတရာ ရတန္ေကာင္းရဲ႕ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း သည္မနက္ အိပ္ရာႏိုးေတာ့ မိုးရြာေနသည္။ ရြာသည္မွာမွ သည္းသည္းမဲမဲႏွင့္ အညွိဳးတၾကီး…။ မိုးရြာေသာ မနက္ေတြတိုင္းမွာ ပ်င္းရိ ေလးကန္ေသာ စိတ္ေတြႏွင့္ ရံုးမသြားခ်င္ အိမ္မွာပဲ စာတအုပ္ ေကာ္ဖီတခြက္ႏွင့္ အိပ္လွိမ့္ေနခ်င္ေသာ စိတ္အစဥ္ကို သည္မနက္ ရြာေသာမိုးက ေျပာင္းလဲေပးလိုက္သည္…။ မိုးရြာတာကို အိမ္ထဲကေန မခံစား.. အျပင္ကေန ခံစားၾကည့္မည္..။ ၿပီးလွ်င္ေတာ့ မိုးရြာခ်ိန္အေတြး ဟူေသာ ပိုစ့္ေလးတခု ေရးႏိုင္ေကာင္းရဲ႕ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ အတူ…

အိမ္မွအထြက္… လူသြားစၾကၤန္ အမိုးစြန္းေလးမွ ေျခလွမ္း ငါးလွမ္းခန္႕ ေဝးေသာ ကားဆီသို႕ မိုးစက္ေတြၾကားမွပင္ ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ မိုးေရစက္မ်ား ကိုယ္ေပၚသို႕ အေျပးအလႊား ခုန္ဆင္းလာၾကသည္။ ထီး ေဆာင္ေလ့ မရွိေသာ၊ ထီး ေဆာင္းေလ့ မရွိေသာ ကိုယ့္အတြက္ ေရစက္ေရေပါက္ေတြႏွင့္အတူ စိမ့္ကနဲ ေအးသြားေသာ အရသာတခု… သည္အခ်ိန္မွာပဲ… ဘာေတြးလို႕ ေတြးရမွန္းမသိ ဗလာသက္သက္ျဖစ္ေနေသာ စိတ္အစဥ္ကို မိုးစက္ေတြက သူတို႕ဆီ မေရာက္ ေရာက္ေအာင္ ဆြဲယူ ေခၚငင္သြားၾကေတာ့သည္။

ကားအေရွ႕မွန္၏ ေရသုတ္တံသည္ မွန္ေပၚသို႕ က်လာေသာ အရွိန္ျပင္းျပင္း မိုးေရစက္ေတြကို အလ်ဥ္မွီေအာင္ မနည္း ၾကိဳးစားပမ္းစား ဖယ္ရွားေနရသည္..။ မိုးေရစက္ေတြေၾကာင့္ အေရွ႕က ျမင္ကြင္းသည္ အခ်ိန္တိုင္း ၾကည္လင္မေန… ေဝဝါးတလွည့္ ၾကည္လင္တလွည့္… အေရွ႕မွန္ကို ထြင္းေဖါက္၍ ျမင္ေနရေသာ မိုးရြာေသာေန႕၏ ျမင္ကြင္းကို သတိထားၾကည့္ရင္း အေတြးတခ်ိဳ႕ ေတြးမိစျပဳလာသည္…။

ျမင္ေနရသမွ် ျမင္ကြင္းထဲမွာ ပထမဆံုး သတိျပဳမိသည္က အေရွ႕ကားဆီမွ ဘရိတ္မီး နီနီရဲရဲ… မိုးေတြရြာေနခ်ိန္ဆိုလွ်င္ အျမန္ေမာင္းလမ္းမေတြေပၚမွာ ကားေတြအားလံုး ေျဖးေျဖးသက္သာ ေမာင္းႏွင္ၾကၿပီး တခ်ိန္လံုး ဘရိတ္အုပ္တတ္ၾကသည္။ Following Distance ကို မ်ားမ်ားခြာ ထားၾကသည္။ ထိုအခါ ကားကို ကိုယ္စိတ္ထင္သလို ေမာင္း၍ မရ…။ အေရွ႕က ကားကို မ်က္ေျခမျပတ္ ၾကည့္ၿပီး အေရွ႕ကေန ဘရိတ္မီး တခါလင္းလာတိုင္း ကိုယ္လဲ အလိုလို အရွိန္သတ္ကာ ဘရိတ္ကို အခ်ိန္မီ လိုက္နင္းရသည္…။ မဟုတ္ရင္ ဝင္တိုက္မိေတာ့မည္။ ဒုကၡမ်ားေတာ့မည္…။

အလားတူပင္… ကိုယ္စီဘဝေတြမွာလည္း ေျခလွမ္းေတြကို အစဥ္သျဖင့္ ကိုယ္လိုခ်င္သလို ကိုယ္သြားခ်င္သလို အရွိန္ေတြႏွင့္ ေရြ႕လ်ားသြားလာ၍ မရ… အခ်ိန္တခုမွာ ေရွ႕က ဘရိတ္မီးႏွင့္တူေသာ အခ်က္ျပမီးတခု လင္းလာေသာ္ သြားလက္စ အရွိန္ေတြကို ကိုယ့္အသိႏွင့္ ကိုယ္ အသာထိန္းကာ လိုအပ္ပါက ရပ္တန္႕ပစ္ရေသးသည္၊ ရပ္တန္႕ရန္လိုအပ္ေသာ အခ်ိန္မွာ မရပ္လိုက္ပါက (သို႕မဟုတ္) ရပ္တန္႕ရန္ မျပင္ဆင္၊ မၾကိဳးစားပါက ကို႕ရို႕ကားရားျဖစ္မည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္…။ ဒါကိုမွ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဝင္တိုက္မည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေခါင္းေတာ္ေတာ္မာဖို႕ လိုအပ္လိမ့္မည္… လံုေလာက္ေသာ ဆင္ေျခတခုေရာ လိုအပ္အံုးမည္လား…။

ကိုယ္တိုင္ကေရာ… ဘယ္လိုအခ်ိန္ေတြမွာ ဘယ္လို အရွိန္ေတြႏွင့္ ေရြ႕လ်ားခဲ့သည္လဲ… ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုေတြ သတိထား ရပ္တန္႕ခဲ့သည္လဲ… ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္လွ်င္ေတာ့ တခ်ိဳ႕အရာေတြကို စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ေက်ေက်နပ္နပ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕အရာေတြမွာ ဆႏၵေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ စိတ္တိုင္းမက်ျခင္းေတြ၊ တာဝန္မေက်ႏိုင္မႈေတြ အမ်ားၾကီးႏွင့္…။ အေတြးထဲမွာ ရွိေနတာတခုကို ေျပာျပရလွ်င္ ဆုေတာင္းေတြမ်ားစြာထဲမွာ “စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါလို႕ လိုရာဆႏၵ ျပည့္ပါေစ…”ဟူေသာ ဆုေတာင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္မိသည္…။ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အေျခအေန အခ်ိန္အခါ အေနအထားေတြေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါႏိုင္တာေတြ မ်ားစြာ ရွိခဲ့သည္…။ မည္သည့္နည္းႏွင့္ ဖန္တီး၍ မရ… ေျဖရွင္း၍ မရ… ျပဳျပင္၍ မရ… အားလံုးကို ျဖစ္လာသလို အလိုက္သင့္ အလ်ားသင့္ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရသည္။ သည္းခံရသည္…။

လက္ရွိအခ်ိန္မွာလဲ ရပ္ေန၍မရ… ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ အခ်ိန္တိုင္း ေရြ႕လ်ားေနရသည္… ေရွ႕ကို ဘယ္လို ဘယ္ပံုႏွင့္ ဘယ္၍ ဘယ္မွ် ခရီးဆက္ကာ ဘယ္ေလာက္အထိ ေရြ႕လ်ားသြားရအံုးမည္လဲ… ၾကိဳတင္ မွန္းဆ၍ မရႏိုင္ပါ။ သို႕ေသာ္ အရာရာမွာ ေျပေျပလည္လည္ႏွင့္ အားလံုးႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္အရွိန္ကို ထိန္းသည့္အခါ ထိန္း… ေလွ်ာ့သည့္အခါ ေလွ်ာ့… လိုအပ္ပါက ရပ္သင့္လွ်င္ ရပ္ရမည္ဟု ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္လက္ခံထားသည္။ ဒါမွသာ စိတ္ခ်မ္းသာလိမ့္မည္…။ ေလာကၾကီးမွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာဖို႕ထက္ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕သာ အေရးအၾကီးဆံုးဟု ခံယူထားသည္…။

ေနာက္ ျမင္ကြင္းထဲမွာ သတိထားမိသည္က အနီ အစိမ္း အဝါ သံုးေရာင္ရွိေသာ ယာဥ္စည္းကမ္း အခ်က္ျပ မီးပြိဳင့္မ်ား…။ အနီေရာင္ အခ်က္ျပမီးကို ေတြ႕ေသာ အခါ ကားေတြ အကုန္ရပ္ရသည္…။ အျခားယာဥ္ေၾကာတခုကို အလွည့္ေပးရသည္။ အစိမ္းေရာင္မီး လင္းေသာအခါမွာေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ ေရာက္ၿပီ… သြားလို႕ရၿပီ…။ အဲ… အဝါေရာင္မီး (အမွန္ကေတာ့ လိမ္ေမာ္ေရာင္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္မည္) လင္းလာေသာ္… အရွိန္သတ္ ရပ္တန္႕ရန္ ျပင္ဆင္ရမည္…။ သည္ေနရာမွာေတာ့ ကိုယ့္အသိႏွင့္ကိုယ္ အရွိန္သတ္ ရပ္တန္႕ရန္၊ ကိုယ့္အသိႏွင့္ကိုယ္ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ဆက္လက္ထြက္ခြာ သြားလာရန္မဟုတ္… မီးေရာင္ေတြ၏ စနစ္တက် တိက်ေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မလိုက္နာ၍ မရ၊ မလုပ္မျဖစ္ လုပ္ကို လုပ္ရမည့္ အေျခအေနတြင္ရွိေနသည္…။ မလိုက္နာလွ်င္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္မည္… အသက္ေဘးႏွင့္ နီးမည္… ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ထိုအရာေတြ မျဖစ္ရင္ေတာင္ အနည္းဆံုးေတာ့ စည္းကမ္းဥပေဒ ခ်ိဳးေဖါက္မႈေၾကာင့္ ထိုက္သင့္ေသာ အျပစ္ဒါဏ္ကို ခံရေပအံုးမည္…။

အလားတူပင္… ကိုယ္စီဘဝေတြမွာလည္း မျမင္ရေသာ မီးပြိဳင့္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာရွိေနသည္။ ဥပေဒ၊ စည္းကမ္း၊ ကန္႔သတ္ခ်က္၊ ပညတ္ခ်က္၊ အတားအဆီး၊ အေလွ်ာ့အတင္း၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈ… ဒါေတြ ဒါေတြသည္ ဘဝ၏ မျမင္ရေသာ မီးပြိဳင့္မ်ားသာျဖစ္သည္…။ တိုတိုေျပာရလွ်င္ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္သင့္ေသာ အခ်ိန္မွာ ရပ္… သြားသင့္ေသာ အခ်ိန္မွာ သြား… ရပ္ဖို႕ ျပင္ရမည့္ အခ်ိန္မွာ ျပင္… အရာရာမွာ စည္းကမ္းတက်ႏွင့္ေပါ့…။ သည္လိုႏွင့္ တဘဝ ကုန္လြန္သြားမည္သာ ျဖစ္သည္။

မိုးေတြက သည္းသည္းထန္ထန္ ရြာေနဆဲ…။ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ ေတြ႕ေနရေသာ ဘရိတ္မီး နီနီမ်ား၊ နီ စိမ္း ဝါ သံုးေရာင္ျခယ္ မီးပြိဳင့္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း၊ ေတြးမိေတြးရာေတြ ေတြးရင္း မိုးစက္ေတြၾကားမွာ ရံုးကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

မိုးရြာေသာ ေန႕ေပါင္း ညေပါင္း မ်ားစြာၾကံဳဖူးပါသည္…။ မိုးရြာခ်ိန္မွာလည္း အေတြးေပါင္း မ်ားစြာ ေတြးဖူးပါသည္…။ အေၾကာင္းအရာေပါင္း မ်ားစြာကို ေတြးဖူးသလို အေၾကာင္းအရာ တခုထဲကိုလည္း ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေတြးဖူးပါသည္။ မိုးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သတိရစရာ ျမင္ကြင္းမ်ားကိုလည္း မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ေနခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုမွ်သာမက မိုးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အိပ္မက္မ်ားကိုလည္း မၾကာခဏ မက္ခဲ့ဖူးပါသည္။ မိုးႏွင့္ပတ္သက္၍ အမွတ္ရဖြယ္ေကာင္းေသာ အခ်ိန္မ်ားႏွင့္အတူ အမွတ္ရစရာ ရွိသူမ်ားကိုလည္း အမွတ္တရ… သတိရ လြမ္းဆြတ္စရာ ရွိသည္မ်ားကိုလည္း သတိတရ လြမ္းဆြတ္ေနခဲ့ဖူးပါသည္…။

သို႕ေသာ္ အခုေတြးမိေသာ အေတြးမ်ိဳးကိုမူ သည္တခါ ပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ေတြးမိျခင္းသာ ျဖစ္သည္…။ မိုးရြာခ်ိန္ အေတြးကို ေတြးျဖစ္ေစရန္ အစပ်ိဳးေပးခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြတဦးႏွင့္အတူ... မိုးရြာခ်ိန္ အေတြးကို ေရးျဖစ္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္…။ ေနာင္ကိုလည္း ေတြးမိသမွ် ေရးျပပါအံုးမည္…။



မွတ္ခ်က္ ။ ။ အလုပ္ေတြမ်ားၿပီး စာမေရးႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ ညီမ ပန္ပန္ ၏ မိုးရြာခ်ိန္ အေတြး ႏွင့္အတူ မိုးစက္ မိုးပြင့္ ကေလးမ်ားလို ေအးခ်မ္း၍ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ညီမ ဇြန္မိုးစက္ ႏွင့္ ညီမ မိုးေငြ႕ တို႕၏ မိုးရြာခ်ိန္ အေတြးကိုလည္း သိခ်င္ပါသည္...။ ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္ၾကည္… ေရးလက္စ အေဖ့အေၾကာင္း ေရးလို႕ၿပီးသြားလွ်င္ မိုးရြာတဲ့ေန႕ တေန႕မွာ စိတ္ထဲ ေတြးမိသမွ်ကို ေရးျပေစခ်င္ပါသည္။