မိုးရြာခ်ိန္ အေတြး

မိုးေတြက သည္းသည္းထန္ထန္ ရြာေနၾကသည္။ မိုးကို မမုန္းေသာ္လည္း တခါတခါ မိုးရြာလွ်င္ အလြန္ စိတ္ညစ္မိသည္။ တခါတခါမွာေတာ့ မိုးရြာေနခ်ိန္မွာ မိုးစက္မ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း စိတ္အစဥ္သည္ ဟိုဟို ဒီဒီ လြင့္ပါးေနတတ္သည္။ တခါတခါမွာေတာ့လည္း မိုးေရစက္မ်ားကို ၾကည့္ရင္း ငယ္ငယ္က မိုးေရထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးေသာ အခ်ိန္မ်ားကို သတိတရရွိမိသည္။ သည္လိုႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္အနည္းငယ္က မိုးေတြ ရြာေနေသာေန႕တေန႕တြင္ မိတ္ေဆြတေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္သည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ မိုးရြာေနခ်ိန္မွာ မိုးႏွင့္ပတ္သက္သည္မ်ားကို စိတ္ထဲ ေပၚလာသမွ် တေယာက္တလွည့္ ေျပာျဖစ္ၾကရင္း သူက သူ႕စိတ္ကူး အေတြးတခ်ိဳ႕ကို အခုလို ပံုေဖၚေပးခဲ့သည္။

မိုးရြာခ်ိန္ အေတြး

မိုးေတြက တဖြဲဖြဲရြာစျပဳျပီ။
ေရကူးကန္ထဲကုိ ေရေတြ ဝင္ေနတာ အေဟာသိကံျဖစ္ေနသလိုလုိ။

အေႏြးထည္မပါတာမုိ႕ ေအးစျပဳလာတာကို မသိသလို သိသလို။ လက္ေမာင္းေတြ ေအးေနတာကို လက္ဖဝါးေတြနဲ႕မထိမခ်င္း မသိမိ။ လက္ဖဝါးေတြက ေႏြးေနဆဲမို႕ မသိလုိက္ မသိဖာသာ။ လက္ဖဝါးေတြရဲ့ ေႏြးေထြးမႈုနဲ႕ လက္ေမာင္းေတြရဲ့ ေအးစက္မႈတို႔ အခ်င္းခ်င္း သတိျပဳမိခ်ိန္မွာ အခန္းထဲကို ျပန္ဝင္မွ ျဖစ္ေပေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

မိုးရြာခ်ိန္ အလုပ္ခ်င္ဆံုး အလုပ္တစ္ခုရွိသည္။ ပက္လက္ကုလားထိုင္တစ္လံုးကို ဝရန္တာမွာခ်ျပီး မိုးစက္ေတြကိုၾကည့္ရင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္ေနသည္။ ခံတြင္းက စပ္ျဖင္းျဖင္းျဖစ္လာျပီဆိုေတာ့ ေသခ်ာသည္… ေဆးလိပ္တလိပ္ေသာက္မွ ျဖစ္ေပေတာ့မည္။

ေဆးလိပ္… အင္း ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႕ လူတိုင္းက ေျပာၾကသည္။ မေကာင္းဘူးတဲ့… ေလ။ သို႕ေသာ္ မည္းေနျပီျဖစ္ေသာ ဒီႏႈတ္ခမ္းေတြရယ္ လက္ညိဳးနဲ႕လက္ခလည္ၾကားက အသားမာဘုေလးေတြရယ္က စိမ္းကားဖို႕ ဆိုတဲ့ အေရးကို ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏုိင္ၾက။

ရွစ္တန္းေလာက္က စ ေသာက္ခဲ့သည္ ထင္ပါသည္။ ေဆာင္းမနက္ခင္း သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ေက်ာင္းသြားျခင္းက အစျပဳခဲ့သည္။ ပုဆုိးေတြျခံဳထားရင္းကမွ ေႏြးေထြးတဲ့ ေနာက္ထပ္ အရသာတစ္ခုကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့ျခင္း။ တေယာက္ တလက္ေသာက္ျခင္းျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား ခ်စ္ခင္မႈေတြ ခုိင္မာေစမည္လို႕ ယူဆတာလည္း တေၾကာင္း။ အခုျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ရူးသြပ္ခဲ့လဲလို႕ေလ။ ျဖစ္ႏုိင္တာ တခုက အခုေခတ္လို ေရာဂါပိုးမႊားေတြ သိပ္မထြန္းကားတာေၾကာင့္မ်ားလားလို႕လဲ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ေတြးမိေသး။ သက္ရွိႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို တေယာက္တည္း ပိုင္ဆိုင္လိုသူရဲ့ အတၱက သက္မဲ့ေဆးလိပ္တခုကို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တေယာက္တလွည့္ ေသာက္ခဲ့ဖူးတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့မိတာပါလား။ ဟာ.. နားကြာ..

ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္စုႏွစ္တခု မကြဲမကြာ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ အရာကို စြန္႕လႊတ္ဖို႕ ေျပာလွ်င္ အျမဲတမ္း ရယ္ေမာခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာစျမဲ။ အဲ့ဒီဆယ္စုႏွစ္အတြင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေတာက္သြားေသာ္ျငား ေဆးလိပ္နဲ႕ေတာ့ တရက္မွ အဆက္အသြယ္မျပတ္ခဲ့။ ေဆးေပါ့လိပ္ အရသာ… ေဆးျပင္းလိပ္ အရသာ… ငါးသံုးလံုး၊ လန္ဒန္ကေန အခုေခတ္ ရူဘီအထိ သူ႕ဖက္က သစၥာမေဖာက္ခဲ့။ ေရႊပတ္မွ ေရႊပတ္ စြဲစြဲလမ္းလမ္း ေသာက္ခဲ့ဖူးတာလဲ ရွိရဲ့။ ဖင္ဆီခံနားမွာ ပလတ္စတစ္ကိုမခြာပဲ ေသာက္ျပန္ေတာ့ ဒါ ရူးသြပ္ျခင္းတမ်ိဳးလို႕ ဆိုၾကျပန္သည္။ ေဆးလိပ္ေခါင္းကုိ တေတာက္ေတာက္ေခါက္ျပီး ဖင္ဆီခံကို လက္သည္းနဲ႕ျခစ္ျပီးမွ ေသာက္တာလည္း ရွိျပန္ေသးသည္။

ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ အေမာမခံႏုိင္ဘူးဟုလည္း ဆိုၾကေသးသည္… သိပ္ေမာေနရင္ ေဆးလိပ္ေသာက္လိုက္မွ အေမာေျပသလို ခံစားရတာ စိတၱဇတခု ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ေဆးလိပ္မေသာက္ရေသာအခ်ိန္မွာ အေရွ႕က ေဆးလိပ္ေသာက္ျပေနေသာသူေလာက္ မုန္းဖို႕ေကာင္းတာမရွိ။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၏ တပ္မက္မႈက စိတ္ထဲကေလာက္ ဘယ္လိုမွ မျပင္းျပႏိုင္တာ ခံစားရမွ သိပါလိမ့္မည္။ စိတ္ထဲက အာသာရမၼက္သည္ တကယ္ေတာ့ ေၾကာက္မက္ဖို႕ေကာင္းပါသည္။

ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈကို အေျချပဳထားေသာ ထိုရမၼက္က ဆယ္စုႏွစ္တခုစာ မကေတာ့ေသာ ေလာင္ကြ်မ္းမႈမ်ားျဖင့္ သက္ေသျပေနပါသည္။ ေဆးလိပ္မီးေပါက္ေနေသာ လံုခ်ည္မ်ားစြာတုိ႕ တန္းတြင္ရွိေနျခင္းက အဓိက တရားခံကို ညႊန္းဆိုၾကသည္။ သို႕ေသာ္ တရားခံႏွင့္ ခြဲခြာျခင္းဆိုေသာ အမႈကိစၥကို ဘယ္ေသာအခါမွ် မေရာက္ရွိ။

ေဆးလိပ္မ်ားျပတ္လပ္သြားသည္ ဟု ေစ်းကြက္ထဲတြင္ မၾကားမိေသး။ အကယ္၍ ေဆးလိပ္မ်ား ျပတ္လပ္သြားျခင္းကို သူတို႕ဖက္မွ သစၥာေဖာက္မႈဟု ေခါင္းစဥ္တပ္မိေကာင္း တပ္မိမည္။ သို႕ေသာ္ ေခါင္းစဥ္ခ်ေရးဖုိ႕ပင္ အခြင့္အေရးမရခဲ့။

လက္ကိုခါလိုက္ေတာ့မွ နီးစပ္ရာဆြဲျပီး ေသာက္မယ္လို႕ မီးညွိထားတဲ့ စီးကရက္ျပာ အေတာင့္လိုက္ ျပဳတ္က်သြားသည္။

ေလက အပင့္မွာ ျပာတုိ႕လြင့္ေနၾကသည္။
ထို႕အတူ ညွိထားေသာမီးက ဖင္ဆီခံနားအထိ တရဲရဲ ဝင့္ၾကြားေနဆဲ…
မိုးက ေအးေအး ေဆးလိပ္မီးေငြ႕ျဖင့္ ေႏြးေနသည္ ဟု ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။ ထိုေန႕က ေဆးလိပ္မေသာက္မိပဲ ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြပဲ ရွဴလိုက္ရသည္ဟု ထင္သည္။

ျပီးေတာ့ မိုးတိတ္သြားျပန္သည္။
အင္း… ေနာက္တေခါက္ မိုးရြာတာကို ေစာင့္ဦးမွပါေလ……….