ခ်က္ျခင္း၏ အႏုပညာ

အခုတေလာ အလုပ္နဲနဲမ်ားတာနဲ႔ ပ်င္းတာနဲ႔ ေရာၿပီး ဘာမွ မေရးျဖစ္ဖူး။ ေရးထားတာေတြကလဲ ဟိုတစ ဒီတစနဲ႔ အတိုအထြာေတြ…

အဲဒီလို အပ်င္းေရာဂါရေနတုန္းမွာ သူငယ္တန္းထဲက အတူတူ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ကေမၻာဒီးယားကေန ဒီကို အလည္ေရာက္လာပါတယ္။ သူ႕ကို ရံုးပိတ္ရက္မွာ တခုခု လိုက္ေကြ်းမယ္ ဘာစားမလဲလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သူက လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေက်ာ္က ကိုယ္ခ်က္ေကြ်းခဲ့ဖူးတဲ့ ဒန္ေပါက္ကို သတိတရနဲ႔ အျပင္မွာ မစားခ်င္ဘူး ကိုယ္ခ်က္တဲ့ ဒန္ေပါက္ပဲ စားခ်င္တယ္ လို႔ ဆိုလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခ်က္တဲ့နည္းေလးလဲ အဆင္ေျပရင္ ေရးေပးပါလားလို႔ ေျပာလာပါတယ္…။

ဒီလိုနဲ႕ တခုေသာ စေနေန႕မနက္ခင္းေလးမွာ ဒန္ေပါက္ထမင္း ခ်က္ျဖစ္ၿပီး တခုေသာ ၾကာသာပေတးေန႔ ညေနခင္းေလးမွာ ခ်က္တဲ့နည္းကို အခုလို ခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္။ "ခ်က္ျခင္းရဲ႕ အႏုပညာ" နဲ႕ ခ်က္တာမို႕ ဘယ္ဟာေတြ ဘယ္လို အခ်ိဳးအစားနဲ႕ ထည့္ခ်က္တယ္ဆိုတာ အေသးစိတ္ မမွတ္မိပါဘူး…။ စိတ္မွန္းနဲ႔ ရမ္းသမ္းခ်က္တာမို႔ "ရမ္းသမ္း cook" လို႔ အမည္ေပးရင္လဲ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကက်တဲ့ ပစၥည္းႏွစ္မ်ိဳးရဲ႕ ခန္႕မွန္းေျခ အခ်ိဳးအစားနဲ႔ အတူ က်န္တဲ့ ပါဝင္တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုေတာ့ ေျပာျပပါ့မယ္။ ကိုယ္တတ္တဲ့နည္းနဲ႔ ကိုယ္ခ်က္တာဆိုေတာ့ ထမင္း သတ္သတ္ ဟင္းသတ္သတ္ ခ်က္တာပါ။ ထမင္းနဲ႔ အသား ေရာၿပီး တခါထဲ ႏွပ္တဲ့နည္းကို သူမ်ားေျပာတာ ၾကားဖူးေပမယ့္ တခါမွ စမ္းမၾကည့္ရေသးပါဘူး။

အဓိကက်က် ပါဝင္တဲ့ ပစၥည္းေတြက

- ဒန္ေပါက္ခ်က္တဲ့ Basmati ဆန္ ၁ ကီလို (ပံုမွန္အတိုင္းဆို လူ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္စာေလာက္ စားလို႔ရပါတယ္)

- ၾကက္ သံုးေကာင္ - ေက်ာရိုးေတြ ေျခေထာက္ ေခါင္းေတြဖယ္ၿပီ အတံုးၾကီးၾကီး တုံး၊ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္႕၊ ငန္ျပာရည္ နဲ႕ နယ္ထားပါတယ္

- ဒန္ေပါက္ထမင္း နဲ႔ ၾကက္သားဟင္းအတြက္ မဆလာ (သစ္ဂ်ပိုး၊ နာနတ္ပြင့္၊ ဖာလာေစ့၊ ဇာထိပ္ဖိုသီး၊ ကရေဝး စတာေတြကို ေရာၾကိတ္ရင္ ရတယ္။ အလြယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီကဆိုင္ေတြမွာ ဝယ္လို႕ရတဲ့ Brayani Masala ကို ထည့္ပါတယ္)

- ပူဒီနံရြက္ (Mint Leave) - ပါးပါးလွီးထားတယ္

- Yellow Rice ျဖစ္ေအာင္ အေရာင္ဆိုးဖို႕ ဆိုးေဆး နဲနဲကို အရည္ေဖ်ာ္ထားတယ္ (ဆိုင္ေတြမွာ Yellow Rice အတြက္ Coloring Powder လို႕ ေမးရင္ ရတယ္)

- Ghee ဆီသတ္ (ရိုးရိုးဆီကို က်က္ေအာင္ခ်က္ၿပီး Gee ေထာပတ္ကို ထည့္ၿပီး ခ်က္ထားတယ္)

- ၾကက္သြန္နီေတြကို ဆီခ်က္မ်ားမ်ား ခ်က္ထားတယ္…

က်န္တာေတြကေတာ့ စပ်စ္သီးေျခာက္၊ ပဲအစိမ္းလံုးေလးေတြ နဲ႔ သီဟိုဠ္ေစ့

ၿပီးေတာ့ အေျခခံဟင္းခ်က္ပစၥည္းေတြ ျဖစ္တဲ့ ဆီ၊ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္႕၊ သၾကား၊ ငန္ျပာရည္၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ျငဳတ္သီးအေရာင္တင္မႈန္႕၊ အခ်ဥ္အတြက္ သံပုရာသီး၊ သခြားသီး၊ ျငဳတ္သီးစိမ္း...

အားလံုးစံုေတာ့ အခုလို စခ်က္တယ္…။
ထမင္းခ်က္မယ့္ ဒန္အိုးထဲမွာ ကရေဝးရြက္ (Bay Leave) နဲ႕ သစ္ဂ်ပိုးေခါက္ (Cinnamon) ကို တခါထဲ ထည့္ၿပီး ေရဆူေအာင္တည္ထားတယ္။ ဆန္ကို ေရေဆးထားၿပီး အိုးထဲကေရ ဆူလာမွ ထည့္လိုက္တယ္။ ဒန္ေပါက္ခ်က္တဲ့ Basmati ဆန္က အခ်က္ခံတယ္… အေတာ္ေလး ၾကာၾကာခ်က္လဲ ေပ်ာ့မသြားဘူး ဆန္အေခ်ာင္းလဲ ရွည္ၿပီး လွလဲ လွတယ္။ ထမင္းအိုး အေတာ္ေလး ဆူၿပီး ထမင္းေစ့ကို ကိုင္ၾကည့္၊ ျပန္ႏွပ္လို႕ ရေလာက္တဲ့ အေနအထားမွာ အိုးထဲက ထမင္းမျဖစ္ တျဖစ္ေတြကို ဇကာထဲ ေလာင္းခ်ၿပီး ေရစစ္ပါတယ္။ ဒီမွာေလ… ေရစစ္ထားတဲ့ ထမင္းေတြ… ၾကည့္ပါအံုး... မလွဘူးလား…


ခ်က္ျခင္းရဲ႕ အႏုပညာက ဒီေနရာမွာ စပါၿပီ…။
ထမင္းႏွပ္မယ့္ ဒန္အိုးထဲကို Ghee ဆီသတ္ ထားတဲ့ ဆီကို မ်က္ႏွာျပင္ ႏွံ႕ေအာင္ ထည့္တယ္။ ၿပီးရင္ ေရစစ္ထားတဲ့ ထမင္းကို ပထမ တလႊာအေနနဲ႕ ျဖန္႕ထည့္တယ္။ ထမင္းကို အေရာင္ဆိုးတဲ့အရည္ နဲနဲျဖန္းတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ လွီးထားတဲ့ ပူဒီနံ၊ မဆလာ၊ စပ်စ္သီးေျခာက္၊ ပဲအစိမ္းလံုးေလးေတြ နဲ႔ သီဟိုဠ္ေစ့ေတြကို ထည့္တယ္။ ၾကက္သြန္နီ ဆီခ်က္ဖတ္ေတြ ထည့္တယ္။ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ နဲနဲစီ ထည့္တယ္…။ ဒီပံုထဲကလိုေပါ့…


ၿပီးရင္ ေနာက္တလႊာအတြက္ ထမင္းထည့္… Ghee ဆီဆမ္း… က်န္တာေတြကို သူ႕အစီအစဥ္အတိုင္းထည့္… ၿပီးရင္ ေနာက္ တလႊာကို ထမင္းက စၿပီး ခုနက အစီအစဥ္အတိုင္းထည့္… ဒီလိုနဲ႔ ထမင္းေတြ တထပ္ၿပီး တထပ္ ထည့္ရင္း ကုန္သြားၿပီဆို A4 စကၠဴ သံုးေလးရြက္ေလာက္ကို ေရဆြတ္ၿပီး ထမင္းေတြေပၚကေန လံုေအာင္အုပ္၊ အိုးကို အဖံုးပိတ္လို႕ မီးေအးေအးနဲ႔ ႏွပ္ပါတယ္…။ အမွန္ကေတာ့ ထမင္းကို ထမင္းရည္ ငွဲ႕ခ်က္ၿပီး ျပန္ႏွပ္တာမ်ိဳးနဲ႔ အတူတူပါပဲ…။

ကိုယ့္အမ်ိဳးသားကေတာ့ ထမင္းေတြ အလႊာ အလႊာထည့္တာ အႏုပညာ မဟုတ္၊ ႏွပ္ထားၿပီး နပ္သြားတဲ့ ထမင္းကို ေမႊတာကမွ အႏုပညာလို႕ ျငင္းပါတယ္…။ အေမႊ မတတ္ရင္ ထမင္းေတြ က်ိဳးေၾကကုန္သတဲ့… ဒါေၾကာင့္ ေမႊတဲ့ေနရာမွာ ပညာပါဖို႕ လိုတယ္ ဆိုပဲ…။ အိုေကေလ… ေမႊတာက သူ႕အလုပ္ေပါ့… ကိုယ့္လက္ကလဲ အဲေလာက္ မေမႊႏိုင္တာနဲ႕ အေတာ္ပါပဲ…။ ေမႊၿပီးတဲ့အခါမွာ ဒီလို ဒန္ေပါက္ထမင္း ရလာပါတယ္…။


ၾကက္သားဟင္းကေတာ့ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြ မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကက္သြန္နီေတြနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴေတြကို စက္နဲ႔ ၾကိတ္ၿပီး Pressure Cooker ထဲမွာ ဆီသတ္ပါတယ္။ သၾကားေလး နဲနဲထည့္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ေတာ္ေတာ္ႏြမ္းေတာ့ ျငဳတ္သီး အေရာင္တင္မႈန္႕ အသင့္အတင့္ ထည့္တယ္။ ၿပီးရင္ နယ္ထားတဲ့ ၾကက္သား ထည့္၊ ဒန္ေပါက္ထဲထည့္တဲ့ မဆလာထည့္… ၿပီးရင္ အဖံုးအုပ္ၿပီး ၁၂ မိနစ္ကေန ၁၅ မိနစ္ေလာက္အထိ ခ်က္တယ္…။ အခုလို ၾကက္သားဟင္းရတယ္။


ခုနက ဖယ္ထားတဲ့ ၾကက္ရိုးကို ျပဳတ္ၿပီး အရည္ကို ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္နဲ႔ ဟင္းခ်ိဳခ်က္၊ ခ်ခါနီးမွာ ျငဳတ္သီးစိမ္း ၾကက္သြန္ျဖဴ ဒါးျပားရိုက္ၿပီး အုပ္… ခ်ဥ္ေပါင္ ဟင္းခ်ိဳရတယ္…။

ၾကက္သြန္နီနဲ႔ သခြားသီးကို ပါးပါးလွီးၿပီး သၾကား၊ ဆား၊ ျငဳတ္သီးစိမ္း၊ သံပုရာသီးတို႔နဲ႕ ေရာနယ္ၿပီး အခ်ဥ္လုပ္တယ္။

ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ ကေတာ့ တခါတခါမွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေၾကာ္တယ္။ တခါတခါမွာ Ready Made အထုပ္ေတြ ေဖါက္ပါတယ္။ Ready Made ေတြထဲမွာေတာ့ Feel က ေရာင္းတဲ့ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္က အစပ္ေပါ့ေပါ့ အငန္ေပါ့ေပါ့နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပပါတယ္။ အဲဒါေတြေတာ့ ဓါတ္ပံုမရိုက္ျဖစ္လို႕ ျပစရာ မရွိဘူး…။ ေဆာရီးပါ။

ဒီလိုဆိုရင္ ဒန္ေပါက္ထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း၊ ခ်ဥ္ေပါင္ ဟင္းခ်ိဳ၊ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္၊ ၾကက္သြန္ခ်ဥ္ေတြနဲ႔ စံုစံုလင္လင္ ထမင္းပြဲျပင္လို႔ ရၿပီေပါ့…။

ၿပီးရင္ေတာ့ NTUC မွာ အလြယ္တကူ ဝယ္လို႕ရတဲ့ ဒိန္ခ်ဥ္ဘူးေတြကို သၾကားနဲ႕ ေရာေမႊ… ေရခဲထည့္ၿပီး အအီေျပ ေသာက္ဖို႕ တခါထဲ ျပင္ထားလို႕လဲ ရပါေသးတယ္…။ ဒန္ေပါက္နဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္နဲ႔ လိုက္တယ္ ေျပာၾကတယ္…။

အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ ဒန္ေပါက္ခ်က္စရာ ပစၥည္းေတြ အားလံုးကို Mustafa လို ဆိုင္ၾကီးမွာ တစုတစည္းထဲ ဝယ္လို႕ရသလို ကိုယ္တို႕ အနီးအနားက Neighborhood အိႏၵိယ ဆိုင္ေလးေတြမွာလဲ ဝယ္လို႕ရပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ သြားရလာရ သက္သာတဲ့ အိမ္နားက အိႏၵိယ အေရာင္းဆိုင္က ဝယ္ေလ့ရွိပါတယ္။

စကားစပ္လို႕ ေျပာျပရရင္ အဲဒီပစၥည္းေတြ ကိုယ္သြားဝယ္တိုင္း အိႏၵိယႏြယ္ဖြား ေစ်းေရာင္းသူေတြက ကိုယ့္ကို တအံ့တၾသ ၾကည့္ၾကပါတယ္။ မသိရင္ တရုပ္လို႕ အျမဲတမ္း အထင္ခံရတဲ့ ကိုယ့္ရုပ္ရည္နဲ႔ ဝယ္တဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႕ မလိုက္ဖက္ဖူးေလ…။ တခါ… ႏွစ္ခါ… သံုးခါေလာက္အထိ သူတို႕က မေမးေသးပါဘူး…။ ဒါေပမယ့္ ေလးခါေျမာက္ေလာက္မွာ စိတ္မရွိပါနဲ႔… အစခ်ီတဲ့ စကားနဲ႔ ကိုယ့္ကို ဒါေတြဝယ္ၿပီး Nasi Brayani ကို ဘယ္သူက ခ်က္မွာလဲ လို႕ ဖြင့္ဟ ေမးျမန္းလာပါေတာ့တယ္…။

ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္မွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ေျပာျပေတာ့ သူတို႕တေတြ တေယာက္မ်က္ႏွာကို တေယာက္ၾကည္ၿပီး ကိုယ္နားမလည္တဲ့ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ အဘား အဘား ေျပာေန ဆိုေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္…။ သူတို႕ေတြရဲ႕ တိုင္းရင္းသား ရိုးရာ အစားအစာနဲ႔ သူတို႕ရဲ႕ ေစ်းကြက္ကို ဒီတရုပ္မေတာ့ ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီး လုပ္ေနၿပီ လို႕မ်ား ေျပာေနၾကေလသလား… ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕ဘာေတြမ်ား ေဝဖန္ ေျပာဆိုေနၾကတာလဲ... သိႏိုင္ပါဘူးေလ…။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ… မၾကားခ်င္လဲ နားပိတ္ထားလိုက္... ငါကေတာ့ ဒါကို ဆက္ေျပာမွာပဲ… ဆိုတဲ့ စိုင္းစိုင္းသီခ်င္းလို… မၾကည့္ခ်င္လဲ မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္... ကိုယ္ကေတာ့ ဒါကို ဆက္ခ်က္မွာပဲ… လို႕ ေၾကြးေၾကာ္ရင္း အခါအခြင့္သင့္လို႕ ဒန္ေပါက္ခ်က္ဖို႕ အေၾကာင္းဖန္ လာေလတိုင္း လိုသမွ်ပစၥည္းေတြ သူတို႕ဆိုင္က သြားဝယ္ၿပီး အေပၚက နည္းအတိုင္း ခ်က္ျဖစ္ေနမွာပါပဲ…။ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြလဲ အခ်ိန္ရရင္ ခ်က္စားၾကည့္ၾကပါ လို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။


ေကာ္မန္႕ထဲမွာ Ghee ေထာပတ္အေၾကာင္း ေမးလာတာမို႕ ဓါတ္ပံုေလး ထပ္ျဖည့္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္မွာ ဝယ္ၿပီးသား ကုန္ေနလို႔ အင္တာနက္က ရွာၿပီး တင္လိုက္တယ္။ NTUC, Giant, Cold Storage နဲ႔ Neighborhood ကုန္စံုဆိုင္ေတြမွာ အလြယ္တကူ ဝယ္လို႕ရႏိုင္ပါတယ္... း))



မွတ္ခ်က္ ။ ။ မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာ အေပါင္းအသင္းေတြကို ပံုနဲ႕ျပၿပီး မစားရ ဝခမန္း လုပ္တာ အားမရေသးလို႕ အခု ဒီဘေလာ့ဂ္ေပၚကို ဆြဲထုတ္လာတယ္လို႔ မထင္ၾကပါနဲ႕ေနာ္…။ ဒါ မွ်ေဝတာ လို႔ ေခၚပါတယ္…။