အိမ္ျပန္ၾကသူမ်ား

... ... ... အလြမ္း ျပန္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္... အလြမ္း ျပန္ခ်င္ေဇာေၾကာင့္...
ေန႔ခင္း အိပ္မက္ထဲမွာ... အေတြး အိပ္မက္ထဲမွာ... အိမ္ျပန္ျဖစ္တယ္... ... ...

ေဟ့ေကာင္.. မင္း ဘယ္ေတာ့ ျပန္မွာလဲ… ငါကေတာ့ လာမယ့္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ တရုပ္ႏွစ္ကူးနဲ႕ ေရာၿပီး ျပန္မယ္… ေအာ… မင္းလဲ ျပန္မွာလား… မင္းက Silk Air နဲ႔လား MAI နဲ႔လား… Jet Star မွာ Promotion ရွိတယ္ ၾကားတာပဲ… ျပန္မယ့္ရက္ေတြက Fix လုပ္ရမွာေနာ္…။ ေဖေဖၚဝါရီျပန္ဖို႔ ခုထဲက ၾကိဳဝယ္ထားမွ ရမယ္… ေစ်းေတာ့ သက္သာတယ္ ကိုယ့္လူ… ေအးကြာ… ကေမာၻဒီးယားကို အလည္ သြားမယ့္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္ၿပီ… အေမက ေနသိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဖူးကြ… အေမ့ဆီပဲ ျပန္ပါေတာ့မယ္…

ရံုးမွာ ခြင့္တင္ၿပီးၿပီလား… ခြင့္လက္က်န္ေတြ ရွိေနေသးလား… ေနာက္ႏွစ္ခါ တရုပ္ႏွစ္ကူး ပိတ္ရက္ေတြနဲ႔ဆို ခြင့္ ေတာ္ေတာ္ သက္သာသြားမယ္… ဟုတ္တယ္ေနာ္… ဒီတိုင္းဆို ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတေခါက္ ျပန္လို႔ရေသးတာေပါ့… ဒီၾကားထဲ ကိစၥၾကီးငယ္ရွိရင္ေတာ့ MC ေပါ့ကြာ… ဟဲဟဲ..

ဒီေန႔ ေငြေစ်း ဘယ္ေလာက္ေပါက္လဲ… ေငြလႊဲပါမယ္ဆိုမွ ေစ်းကလဲ က်လိုက္တာကြာ…
ေဟ့ေကာင္ရ ဒီလိုမေျပာပါနဲ႔… ငါတို႔ ျမန္မာေငြတန္ဖိုး မာေနတယ္ လို႔ ေျပာစမ္းပါ… မင္းကြာ.. ေတာ္ေတာ္အေျပာအဆို မတတ္တဲ့ေကာင္… အဘၾကားရင္ နာအံုးမယ္…

သံရံုးမွာ ဒီေန႔ လူေတြ တိုးေနတာပဲ… သံရံုးက လူမတိုးတဲ့ရက္ေရာ ရွိေသးလို႕လား… ပြဲစားနဲ႔ သြားရင္သြား မဟုတ္ရင္ကေတာ့ ခြင့္ ၃ ရက္က အသာေလး ကုန္မွာပဲ…။ ပြဲစားနဲ႔က ၈၀ ေတာင္ေပးရမွာကြ…။ ေစ်းၾကီးလို႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ အပင္ပန္းခံလိုက္တယ္…။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာလဲကြာ.. အေမ့အိမ္က ျပန္ခ်င္ေသးတာကိုး…။

ဒီေန႔ေတာင္ သံရံုးမွာ အခြန္လာေဆာင္တဲ့ ေကာင္မေလးတေယာက္ ေျပာေနတာ ၾကားခဲ့ေသးတယ္… ဘာတဲ့… ေသတာပဲ ေအးပါတယ္ တဲ့… ငါ့မွာ ရယ္လဲ ရယ္ခ်င္ သနားလဲ သနား…။ အခြန္က ရန္ကုန္မွာ ေဆာင္ရင္ ပိုသက္သာတယ္… ဟုတ္လား… ဟုတ္မွလဲ လုပ္ပါ ေဟ့ေကာင္ရာ… ေတာ္ၾကာ စာအုပ္ပါ အခ်ိန္မွီျပန္ထြက္မလာမွ ကိုယ္က်ိဳးေတြ နည္းေနပါအံုးမယ္…။ ေအး… ပိုက္ဆံအကုန္ သက္သာမယ္ဆိုတာေတာ့ သိပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ငါ ေၾကာက္တယ္ကြ…

ေအာခ်တ္မွာ ဘာေတြ ေစ်းခ်သလဲ… သတင္းၾကားရင္ေျပာေနာ္ လို႔ သူငယ္ခ်င္းမေတြက္ို မွာထားရအံုးမယ္… အိမ္ျပန္ရင္ လက္ေဆာင္ေပးရမယ့္သူေတြက အမ်ားၾကီးေလ… ဟိုတေန႔က သူတို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ ပါတိတ္ဆိုင္ ဆိုတာေလ… ဒိုင္ဆို… ဝယ္လို႔ေကာင္းတယ္ ေစ်းသက္သာတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္… လိပ္စာ ေမးထားအံုးမွ…။ Expo မွာ လာေတြ ေစ်းခ်ေသးလဲ… ဒီရက္ေတြဆို Sales ေတြ အမ်ားၾကီးရွိမွာပါ… အေမ့ဖို႔ ပိုက္ဆံအိတ္တလံုးနဲ႔ အေႏြးထည္ တထည္ေလာက္ ဝယ္ခ်င္တယ္… အေဖကေတာ့ ဘာမွ မမွာတတ္ပါဘူး… ဘာမွမလိုပါဘူး သားရယ္လို႔ ဖုန္းဆက္တိုင္း ေျပာတာ… ဒါေပမယ့္ ရွပ္အက်ီလက္ရွည္ ေကာင္းေကာင္းေလး တထည္ေလာက္ေတာ့ ဝယ္သြားမယ္ကြာ….။ အမဖို႔ေတာ့ ပါတိတ္ေပါ့…

အိမ္ေရာက္ရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဘယ္မွမသြားဘူး… ေရာက္ၿပီးရင္ အရင္ဆံုး ေရႊတိဂံုဘုရားသြားဖူးမယ္… ၿပီးရင္ေတာ့ အေမခ်က္ေကြ်းတာစားၿပီး အေမ့အနားပဲ ေနမယ္… နားလို႔ အားရမွ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ တညေနေလာက္ ေတြ႔လိုက္မယ္… ေလဆိပ္ကေန သူတို႔အတြက္ အမည္းတလံုး ဝယ္သြားမယ္ေလ… ဒါဆိုသူတို႔ ေက်နပ္မွာပါ။ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္း အားလံုးေတာ့ စံုစံုလင္လင္လုပ္သြားမွာ… ဘာ… ေလဆိပ္မွာ ရစ္ရင္… ဟုတ္လား… မတတ္ႏိုင္ဘူး ဒါကိုမွ ရစ္ရင္… ေပးဖို႔လိုလဲ ေပးတာေပါ့ကြာ… အျပင္ျမန္ျမန္ေရာက္ၿပီး အေမတို႔နဲ႔ ျမန္ျမန္ေတြ႔ရဖို႔က လိုရင္း မဟုတ္လား…

ဟိုေရာက္ရင္ ငါ စားခ်င္တာေတြကို စာရင္းလုပ္ထားတယ္ကြ…အေမနဲ႕ အမက အားလံုး ခ်က္ေကြ်းမယ္ ေျပာတယ္… ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ ပဲျပဳတ္ ထမင္းေၾကာ္စားခ်င္တယ္လို႔ ေျပာထားတယ္…။ သိပါတယ္ကြာ… ပင္နဆူလာမွာ ပဲျပဳတ္ဝယ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ… ဒါေပမယ့္ မတူဘူး ဆရာ… လမ္းထဲမွာ လာေရာင္းတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ အေဒၚၾကီးရဲ႕ ပဲျပဳတ္ကမွ ခ်ိဳ အိေနၿပီး စားလို႔ ေကာင္းတာကြ…။

တခ်ိဳ႕ညေနေတြေတာ့ တရုပ္တန္းသြားမယ္… အဲဒီမွာ စားခ်င္တဲ့ တိုလီမိုလီေလးေတြ စားရင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မ်က္ေစ့ အစာေကြ်းရင္းေပါ့ကြာ… မႏွစ္ကျပန္တုန္းကေတာင္ လံုခ်ည္ပါတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ရွားေနတာ ေတြ႔ရတယ္…။ မ်က္လံုးျပဴးမသြားပါနဲ႔ကြ… စကပ္ေတြ ေဘာင္းဘီေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔ရတာ မ်ားတယ္ လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။

သတိရလို႔ ေျပာရအံုးမယ္… အေမ့နား ေရာက္ရင္ေတာ့ အေမက ငါ့သား မငယ္ေတာ့ဘူးေနာ္… ဆိုတဲ့ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီး ျပန္ဖြင့္အံုးေတာ့မွာ ၾကားေယာင္ေသး… ေဟး.. ေဟး…

တညေနေတာ့ ေရႊခိုင္မွာ မာလာဟင္း ငါးကင္နဲ႔ ဘီယာေလးဘာေလး ေသာက္ဖို႔ ေတြးထားတယ္… မိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မွာ မီးလံုးေလးေတြ ခပ္မွိန္မွိန္နဲ႔ သူေဌးမင္းက ပဲပလာတာ နဲ႔ လဘက္ရည္ေသာက္ဖို႔လဲ ေတြးထားေသးတယ္…။ ၿပီးေတာ့ ေရႊေညာင္ပင္က ၾကက္သားသုပ္… မဂိုလမ္းတေလွ်ာက္က ဟိုအေၾကာ္ ဒီအေၾကာ္ေလးေတြ… စေကာ့ေစ်းက ဦးၾကြိဆီခ်က္… ေအးကြာ… စားခ်င္တာေတြ သြားခ်င္တာေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြကေတာ့ စံုေနတာပဲ… ဘယ္ေလာက္ လုပ္ျဖစ္မယ္ေတာ့ မသိဘူး…။

ေအာ… အေရးၾကီးတာ ေမ့ေတာ့မလို႔… ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ အံသြားႏွစ္ေခ်ာင္း ေပါက္ေနတာ ဖါရမယ္… ၿပီးေတာ့ မ်က္မွန္လဲ တလက္ေလာက္လဲ အသစ္လုပ္အံုးမွ… ဒီမွာလုပ္ရင္လဲ ရေတာ့ရပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ေစ်းၾကီးတာကတေၾကာင္း ၿပီးေတာ့ ျမန္မာလို အားရပါးရ ေျပာလို႔ မရတာက တေၾကာင္းေပါ့… လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ကို မထင္ဘူး…။

ေဟ… လူၾကံဳ ဟုတ္လား… ေအးေလ.. သယ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ သယ္သြားမွာေပါ့… ဟိုတခါကလို ေကာ္ဖီမိတ္အထုပ္ေတြ ေထာပတ္ဘူးေတြေတာ့ မေပးလိုက္ၾကနဲ႔ေနာ္… အရင္တေခါက္က ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ေပါင္ပိုေတြ ေပးလိုက္ရတာ မေမ့ဘူး… တီဗြီ အျပားေတြလည္း ေစ်းခ်တာေတြ႔ေတာ့ အိမ္ဖို႔ ဝယ္ခ်င္သား… တန္ဖိုးထက္ လက္ခၾကီးဆိုသလို… ပို႔ခက ေစ်းၾကီးေနလို႔ စဥ္းစားေနရတာ… ကိုယ္နဲ႕ အတူ ယူသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၃၂ လက္မပဲ ဝယ္ရလိမ့္မယ္…။

အင္း… အိမ္ျပန္ဖို႔ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္… အိမ္မျပန္ခင္ ဒီမွာ လုပ္စရာရွိတာ ဝယ္စရာရွိတာေတြကို မေမ့ေအာင္ စာရြက္မွာ ခ်ေရးထား… ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ သြားခ်င္ စားခ်င္တာေတြ အားလံုးကိုလဲ ခ်ေရးထားမွပါပဲ…။ အသက္ေတြက ၾကီးလာတာေၾကာင့္လား ဒီမွာေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ရတာ Stress မ်ားလို႔လား မသိပါဘူး… မွတ္ဥာဏ္က အရင္လို တယ္ မေကာင္းခ်င္ေတာ့ဘူး… ခဏ ခဏ ေမ့တတ္လာတယ္…။

ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ အခုမွ သတိရတယ္… ညေနစာစားဖို႔ ၾကက္ဥျပဳတ္ထားတာ သြားၾကည့္အံုးမွ… ဟာ… ေရေတြခမ္းၿပီး တူးေနပါေရာလား… ကဲပါေလ… ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္… ခြာၾကည့္လိုက္မယ္ အတြင္းထဲက အကာေတြ အႏွစ္ေတြေတာ့ မတူးတန္ေကာင္းပါဘူး… ထမင္းကို ဆီဆမ္းၿပီး အတူးစား ၾကက္ဥျပဳတ္နဲ႔ပဲ စားလိုက္ေတာ့မယ္… ေနာက္လ အေမ့အိမ္ ျပန္ေရာက္မွ အတိုးခ်ၿပီး စားတာေပါ့ေနာ….

အေမေရ… မၾကာေတာ့ပါဘူး…
အေမ့လက္ရာေတြ အားေပးဖို႔ သားကေလး ေမာင္ေရႊေသြး အေမ့နား ျပန္လာေတာ့မယ္ေနာ္… ေမွ်ာ္ေနပါ အေမ… ေမွ်ာ္ေနပါ… … …



*** ေလာေလာဆယ္ အေမ့အိမ္ကို ျပန္သြားၾကသူမ်ား၊ မၾကာခင္မွာ အေမ့အိမ္ကို ျပန္ရန္ ေျခလွမ္းျပင္ေနၾကသူမ်ားႏွင့္ အေမ့အိမ္ကို ျပန္ၾကမည့္ သား သမီးမ်ား အားလံုးအတြက္.... အမွတ္တရ....