Saturday, December 11, 2010

အိမ္ျပန္ၾကသူမ်ား

... ... ... အလြမ္း ျပန္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္... အလြမ္း ျပန္ခ်င္ေဇာေၾကာင့္...
ေန႔ခင္း အိပ္မက္ထဲမွာ... အေတြး အိပ္မက္ထဲမွာ... အိမ္ျပန္ျဖစ္တယ္... ... ...


ေဟ့ေကာင္.. မင္း ဘယ္ေတာ့ ျပန္မွာလဲ… ငါကေတာ့ လာမယ့္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ တရုပ္ႏွစ္ကူးနဲ႕ ေရာၿပီး ျပန္မယ္… ေအာ… မင္းလဲ ျပန္မွာလား… မင္းက Silk Air နဲ႔လား MAI နဲ႔လား… Jet Star မွာ Promotion ရွိတယ္ ၾကားတာပဲ… ျပန္မယ့္ရက္ေတြက Fix လုပ္ရမွာေနာ္…။ ေဖေဖၚဝါရီျပန္ဖို႔ ခုထဲက ၾကိဳဝယ္ထားမွ ရမယ္… ေစ်းေတာ့ သက္သာတယ္ ကိုယ့္လူ… ေအးကြာ… ကေမာၻဒီးယားကို အလည္ သြားမယ့္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္ၿပီ… အေမက ေနသိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဖူးကြ… အေမ့ဆီပဲ ျပန္ပါေတာ့မယ္…

ရံုးမွာ ခြင့္တင္ၿပီးၿပီလား… ခြင့္လက္က်န္ေတြ ရွိေနေသးလား… ေနာက္ႏွစ္ခါ တရုပ္ႏွစ္ကူး ပိတ္ရက္ေတြနဲ႔ဆို ခြင့္ ေတာ္ေတာ္ သက္သာသြားမယ္… ဟုတ္တယ္ေနာ္… ဒီတိုင္းဆို ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတေခါက္ ျပန္လို႔ရေသးတာေပါ့… ဒီၾကားထဲ ကိစၥၾကီးငယ္ရွိရင္ေတာ့ MC ေပါ့ကြာ… ဟဲဟဲ..

ဒီေန႔ ေငြေစ်း ဘယ္ေလာက္ေပါက္လဲ… ေငြလႊဲပါမယ္ဆိုမွ ေစ်းကလဲ က်လိုက္တာကြာ…
ေဟ့ေကာင္ရ ဒီလိုမေျပာပါနဲ႔… ငါတို႔ ျမန္မာေငြတန္ဖိုး မာေနတယ္ လို႔ ေျပာစမ္းပါ… မင္းကြာ.. ေတာ္ေတာ္အေျပာအဆို မတတ္တဲ့ေကာင္… အဘၾကားရင္ နာအံုးမယ္…

သံရံုးမွာ ဒီေန႔ လူေတြ တိုးေနတာပဲ… သံရံုးက လူမတိုးတဲ့ရက္ေရာ ရွိေသးလို႕လား… ပြဲစားနဲ႔ သြားရင္သြား မဟုတ္ရင္ကေတာ့ ခြင့္ ၃ ရက္က အသာေလး ကုန္မွာပဲ…။ ပြဲစားနဲ႔က ၈၀ ေတာင္ေပးရမွာကြ…။ ေစ်းၾကီးလို႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ အပင္ပန္းခံလိုက္တယ္…။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာလဲကြာ.. အေမ့အိမ္က ျပန္ခ်င္ေသးတာကိုး…။

ဒီေန႔ေတာင္ သံရံုးမွာ အခြန္လာေဆာင္တဲ့ ေကာင္မေလးတေယာက္ ေျပာေနတာ ၾကားခဲ့ေသးတယ္… ဘာတဲ့… ေသတာပဲ ေအးပါတယ္ တဲ့… ငါ့မွာ ရယ္လဲ ရယ္ခ်င္ သနားလဲ သနား…။ အခြန္က ရန္ကုန္မွာ ေဆာင္ရင္ ပိုသက္သာတယ္… ဟုတ္လား… ဟုတ္မွလဲ လုပ္ပါ ေဟ့ေကာင္ရာ… ေတာ္ၾကာ စာအုပ္ပါ အခ်ိန္မွီျပန္ထြက္မလာမွ ကိုယ္က်ိဳးေတြ နည္းေနပါအံုးမယ္…။ ေအး… ပိုက္ဆံအကုန္ သက္သာမယ္ဆိုတာေတာ့ သိပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ငါ ေၾကာက္တယ္ကြ…

ေအာခ်တ္မွာ ဘာေတြ ေစ်းခ်သလဲ… သတင္းၾကားရင္ေျပာေနာ္ လို႔ သူငယ္ခ်င္းမေတြက္ို မွာထားရအံုးမယ္… အိမ္ျပန္ရင္ လက္ေဆာင္ေပးရမယ့္သူေတြက အမ်ားၾကီးေလ… ဟိုတေန႔က သူတို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ ပါတိတ္ဆိုင္ ဆိုတာေလ… ဒိုင္ဆို… ဝယ္လို႔ေကာင္းတယ္ ေစ်းသက္သာတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္… လိပ္စာ ေမးထားအံုးမွ…။ Expo မွာ လာေတြ ေစ်းခ်ေသးလဲ… ဒီရက္ေတြဆို Sales ေတြ အမ်ားၾကီးရွိမွာပါ… အေမ့ဖို႔ ပိုက္ဆံအိတ္တလံုးနဲ႔ အေႏြးထည္ တထည္ေလာက္ ဝယ္ခ်င္တယ္… အေဖကေတာ့ ဘာမွ မမွာတတ္ပါဘူး… ဘာမွမလိုပါဘူး သားရယ္လို႔ ဖုန္းဆက္တိုင္း ေျပာတာ… ဒါေပမယ့္ ရွပ္အက်ီလက္ရွည္ ေကာင္းေကာင္းေလး တထည္ေလာက္ေတာ့ ဝယ္သြားမယ္ကြာ….။ အမဖို႔ေတာ့ ပါတိတ္ေပါ့…

အိမ္ေရာက္ရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဘယ္မွမသြားဘူး… ေရာက္ၿပီးရင္ အရင္ဆံုး ေရႊတိဂံုဘုရားသြားဖူးမယ္… ၿပီးရင္ေတာ့ အေမခ်က္ေကြ်းတာစားၿပီး အေမ့အနားပဲ ေနမယ္… နားလို႔ အားရမွ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ တညေနေလာက္ ေတြ႔လိုက္မယ္… ေလဆိပ္ကေန သူတို႔အတြက္ အမည္းတလံုး ဝယ္သြားမယ္ေလ… ဒါဆိုသူတို႔ ေက်နပ္မွာပါ။ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္း အားလံုးေတာ့ စံုစံုလင္လင္လုပ္သြားမွာ… ဘာ… ေလဆိပ္မွာ ရစ္ရင္… ဟုတ္လား… မတတ္ႏိုင္ဘူး ဒါကိုမွ ရစ္ရင္… ေပးဖို႔လိုလဲ ေပးတာေပါ့ကြာ… အျပင္ျမန္ျမန္ေရာက္ၿပီး အေမတို႔နဲ႔ ျမန္ျမန္ေတြ႔ရဖို႔က လိုရင္း မဟုတ္လား…

ဟိုေရာက္ရင္ ငါ စားခ်င္တာေတြကို စာရင္းလုပ္ထားတယ္ကြ…အေမနဲ႕ အမက အားလံုး ခ်က္ေကြ်းမယ္ ေျပာတယ္… ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ ပဲျပဳတ္ ထမင္းေၾကာ္စားခ်င္တယ္လို႔ ေျပာထားတယ္…။ သိပါတယ္ကြာ… ပင္နဆူလာမွာ ပဲျပဳတ္ဝယ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ… ဒါေပမယ့္ မတူဘူး ဆရာ… လမ္းထဲမွာ လာေရာင္းတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ အေဒၚၾကီးရဲ႕ ပဲျပဳတ္ကမွ ခ်ိဳ အိေနၿပီး စားလို႔ ေကာင္းတာကြ…။

တခ်ိဳ႕ညေနေတြေတာ့ တရုပ္တန္းသြားမယ္… အဲဒီမွာ စားခ်င္တဲ့ တိုလီမိုလီေလးေတြ စားရင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မ်က္ေစ့ အစာေကြ်းရင္းေပါ့ကြာ… မႏွစ္ကျပန္တုန္းကေတာင္ လံုခ်ည္ပါတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ရွားေနတာ ေတြ႔ရတယ္…။ မ်က္လံုးျပဴးမသြားပါနဲ႔ကြ… စကပ္ေတြ ေဘာင္းဘီေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔ရတာ မ်ားတယ္ လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။

သတိရလို႔ ေျပာရအံုးမယ္… အေမ့နား ေရာက္ရင္ေတာ့ အေမက ငါ့သား မငယ္ေတာ့ဘူးေနာ္… ဆိုတဲ့ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီး ျပန္ဖြင့္အံုးေတာ့မွာ ၾကားေယာင္ေသး… ေဟး.. ေဟး…

တညေနေတာ့ ေရႊခိုင္မွာ မာလာဟင္း ငါးကင္နဲ႔ ဘီယာေလးဘာေလး ေသာက္ဖို႔ ေတြးထားတယ္… မိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မွာ မီးလံုးေလးေတြ ခပ္မွိန္မွိန္နဲ႔ သူေဌးမင္းက ပဲပလာတာ နဲ႔ လဘက္ရည္ေသာက္ဖို႔လဲ ေတြးထားေသးတယ္…။ ၿပီးေတာ့ ေရႊေညာင္ပင္က ၾကက္သားသုပ္… မဂိုလမ္းတေလွ်ာက္က ဟိုအေၾကာ္ ဒီအေၾကာ္ေလးေတြ… စေကာ့ေစ်းက ဦးၾကြိဆီခ်က္… ေအးကြာ… စားခ်င္တာေတြ သြားခ်င္တာေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြကေတာ့ စံုေနတာပဲ… ဘယ္ေလာက္ လုပ္ျဖစ္မယ္ေတာ့ မသိဘူး…။

ေအာ… အေရးၾကီးတာ ေမ့ေတာ့မလို႔… ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ အံသြားႏွစ္ေခ်ာင္း ေပါက္ေနတာ ဖါရမယ္… ၿပီးေတာ့ မ်က္မွန္လဲ တလက္ေလာက္လဲ အသစ္လုပ္အံုးမွ… ဒီမွာလုပ္ရင္လဲ ရေတာ့ရပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ေစ်းၾကီးတာကတေၾကာင္း ၿပီးေတာ့ ျမန္မာလို အားရပါးရ ေျပာလို႔ မရတာက တေၾကာင္းေပါ့… လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ကို မထင္ဘူး…။

ေဟ… လူၾကံဳ ဟုတ္လား… ေအးေလ.. သယ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ သယ္သြားမွာေပါ့… ဟိုတခါကလို ေကာ္ဖီမိတ္အထုပ္ေတြ ေထာပတ္ဘူးေတြေတာ့ မေပးလိုက္ၾကနဲ႔ေနာ္… အရင္တေခါက္က ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ေပါင္ပိုေတြ ေပးလိုက္ရတာ မေမ့ဘူး… တီဗြီ အျပားေတြလည္း ေစ်းခ်တာေတြ႔ေတာ့ အိမ္ဖို႔ ဝယ္ခ်င္သား… တန္ဖိုးထက္ လက္ခၾကီးဆိုသလို… ပို႔ခက ေစ်းၾကီးေနလို႔ စဥ္းစားေနရတာ… ကိုယ္နဲ႕ အတူ ယူသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၃၂ လက္မပဲ ဝယ္ရလိမ့္မယ္…။

အင္း… အိမ္ျပန္ဖို႔ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္… အိမ္မျပန္ခင္ ဒီမွာ လုပ္စရာရွိတာ ဝယ္စရာရွိတာေတြကို မေမ့ေအာင္ စာရြက္မွာ ခ်ေရးထား… ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ သြားခ်င္ စားခ်င္တာေတြ အားလံုးကိုလဲ ခ်ေရးထားမွပါပဲ…။ အသက္ေတြက ၾကီးလာတာေၾကာင့္လား ဒီမွာေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ရတာ Stress မ်ားလို႔လား မသိပါဘူး… မွတ္ဥာဏ္က အရင္လို တယ္ မေကာင္းခ်င္ေတာ့ဘူး… ခဏ ခဏ ေမ့တတ္လာတယ္…။

ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ အခုမွ သတိရတယ္… ညေနစာစားဖို႔ ၾကက္ဥျပဳတ္ထားတာ သြားၾကည့္အံုးမွ… ဟာ… ေရေတြခမ္းၿပီး တူးေနပါေရာလား… ကဲပါေလ… ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္… ခြာၾကည့္လိုက္မယ္ အတြင္းထဲက အကာေတြ အႏွစ္ေတြေတာ့ မတူးတန္ေကာင္းပါဘူး… ထမင္းကို ဆီဆမ္းၿပီး အတူးစား ၾကက္ဥျပဳတ္နဲ႔ပဲ စားလိုက္ေတာ့မယ္… ေနာက္လ အေမ့အိမ္ ျပန္ေရာက္မွ အတိုးခ်ၿပီး စားတာေပါ့ေနာ….

အေမေရ… မၾကာေတာ့ပါဘူး…
အေမ့လက္ရာေတြ အားေပးဖို႔ သားကေလး ေမာင္ေရႊေသြး အေမ့နား ျပန္လာေတာ့မယ္ေနာ္… ေမွ်ာ္ေနပါ အေမ… ေမွ်ာ္ေနပါ… … …



*** ေလာေလာဆယ္ အေမ့အိမ္ကို ျပန္သြားၾကသူမ်ား၊ မၾကာခင္မွာ အေမ့အိမ္ကို ျပန္ရန္ ေျခလွမ္းျပင္ေနၾကသူမ်ားႏွင့္ အေမ့အိမ္ကို ျပန္ၾကမည့္ သား သမီးမ်ား အားလံုးအတြက္.... အမွတ္တရ....

27 comments:

  1. မယ္ကိုးDecember 11, 2010 at 12:36 AM

    She wants to go home, but nobody's home.
    It's where she lies, broken inside.
    With no place to go, no place to go to dry her eyes.

    Broken inside. (Avril Lavigne - Nobody's Home)

    ReplyDelete
  2. ဟုတ္ပါတယ္..
    မွန္ပါတယ္..
    အေမ့အိမ္ကိုေရာက္ခ်င္ေဇာနဲ႔..ရန္ကုန္မွာ တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္ မေနခ်င္ပါဘူး.။
    ဒါေပမယ့္..ျပန္တိုင္း ခခအမ်ိဳးအိမ္မွာ ၂ရက္ေလာက္ေနျပီးမွ ျပန္ဖို႔ လႊတ္တတ္ပါတယ္။
    အေမ့အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္လဲ မနက္ဆို အိမ္ေနာက္က
    သူငယ္ခ်င္းအိမ္က နံနက္စာစားဖို႔ လာေခၚပါတယ္..။
    အားနာနာနဲ႔ သြားစားရပါတယ္..ဟဲ...။
    အေမ့အိမ္ျပန္တိုင္း အျပင္စာ စားနဲပါတယ္။
    သူငယ္ခ်င္းက အျပင္လိုက္ေကြ်းမယ္ဆိုရင္ေတာင္မစားပဲ.သူတို႔အိမ္မွာရွိတဲ့ ဟင္းနဲ႔ သြားစားတတ္ပါတယ္..။
    ျမန္မာျပန္တိုင္း ဘယ္မွ မလည္ျဖစ္ပါ.။
    ေမျမိဳ႔မွာပဲ ေနလို႔မဝနိုင္ပါ.။

    ေပါက္
    (ထူးထူးျခားျခား.မနွစ္က မျပန္ျဖစ္ဖူး..ဟင္းး)

    ReplyDelete
  3. ျပန္ရတာ စဉ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီး..
    ဟိုလဲေရာက္ေရာ...အညာတခြင္ျပဲျပဲစင္ေအာင္ စကားေတြပတ္ေျပာေနလိုက္တာ..ဧည့္သည္လုပ္ျပီးစားလို႔ေကာင္း..ဒါေပမဲ့ တလ ေက်ာ္လာရင္ေတာ့ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး..

    ReplyDelete
  4. ျပန္လုိ႕ရတဲ့ သူေတြ ျပန္ၾကတာ ၀မ္းသာပါတယ္
    အမေရ၊ အျပန္လက္ေဆာင္အေနနဲ႕ ဓါတ္ပုံေတြ
    အမ်ားၾကီး ရုိက္ခဲ့ပါလားလုိ႕ ....

    ReplyDelete
  5. ဟဟ
    အိမ္ျပန္ဖို႔ စိတ္ကူးၾကည္႔ရံုနဲ႔ ေပ်ာ္ေနရတာ....
    ရင္လဲေမာ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္...

    ႏွင္းနဲ႔မာယာ

    ReplyDelete
  6. ျပန္ရမယ္ဆိုရင္ လူတိုင္းေပ်ာ္ၾကတယ္ ျပီးေတာ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေကာ စိတ္ရႈပ္စြာေကာ ရႈပ္ရွက္ခတ္ကုန္ေရာ း)
    မမသက္ေဝေရးထား ေပၚလြင္လြန္းလို႕ အိမ္ေတာင္ထျပန္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာျပီ မမရယ္ ..

    ReplyDelete
  7. ;(
    ျပန္ႏုိင္ေသးဘူး။ ပိုက္ပိုက္စုလိုက္ ကုန္လိုက္ပဲ
    mm

    ReplyDelete
  8. "မီးလံုးေလးေတြ ခပ္မွိန္မွိန္နဲ႔ သူေဌးမင္းက ပဲပလာတာ"
    May I know where is "သူေဌးမင္း" located? Somebody says in Nawaday Road, near Tha_ma_Da Hotel" but couldn't find. Thanks in advance.

    ReplyDelete
  9. သူေဌးမင္းက စမ္းေခ်ာင္း ဗဟိုလမ္းေပၚက ေရြခိုင္ေဘးကလား အမ။ ပဲပလာတာ စားခ်င္လာျပီ။ အိမ္ျပန္ခ်င္လာျပီ။

    ျမတ္

    ReplyDelete
  10. ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေပ်ာ္စရာေလး ေရးထားေပမယ့္ အိမ္အလြမ္းေတြနဲ႔ ဘဝအေမာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္...
    စာေရးသူရဲ႕ အေတြးကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္...

    ReplyDelete
  11. ျပန္ခ်င္တယ္...ျပန္ျဖစ္ဘူး....:(...။

    ReplyDelete
  12. ျပန္မလို႔ပဲ... မျပန္ရေသးဘူး

    ပံု
    ဘယ္ေတာ့ ျပန္ရမလဲ
    အစဥ္တစိုက္ ေခ်ာင္းေနသူ

    ReplyDelete
  13. ခြင္႔ရက္မရွိေတာ႔ပါသျဖင္႔ အိမ္မျပန္ႏုိင္ေတာ႔ပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါသည္။ ဟင္႔ ဟင္႔

    ReplyDelete
  14. ျပန္မယ္ လို႕ ေတာ့
    အစီအစဥ္ စဆဲြေနၿပီ၊
    ရင္ေတြခံုၿပီး
    စိတ္ေတာင္ လွဳပ္ရွားတယ္။

    ReplyDelete
  15. အိမ္မျပန္ခင္ အိမ္ျပန္ဖို႕ စိတ္ကူးယဥ္ရတဲ႕ ဖီလင္ေလာက္ ေကာင္းတာ မရွိေတာ႔ဘူးေနာ္
    အိမ္နဲ႔ေ၀းသူတိုင္း အိမ္ရိပ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခိုလႈံခြင္႔ရၾကပါေစရွင္

    ReplyDelete
  16. ေလယာဥ္ဆင္းခါနီး လယ္ကြက္ေတြကုိ ေတြ.လုိက္ရင္ အလုိလုိေပ်ာ္လာတယ္ ၊ ျမန္မာျပည္က ဆင္းရဲေပမဲ့ ခဏျပန္လုိ.ထင္ပါရဲ့ ၊ ေနလုိ.အေကာင္းဆံုး တစ္ေနရာျဖစ္ပါတယ္ ၊ ေနာက္ျပီး ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ ကမၻာသတင္း သာမက ျမန္မာ့သတင္းကုိပါ မသိေတာ့ပါ ၊ အလြန္ပင္စိတ္ခ်မ္းသာလွ ပါသည္ ၊ စလံုးမွာလုိ လူေတြေျပးလႊား တာလည္းမေတြ.ရပါ ၊ ေအးေအး ေဆးေဆး ေနတတ္ေသာ ျမန္မာ့လူအဖြဲ.အစည္း ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကုိၾကည့္ျပီး အလြန္ပင္ေအးခ်မ္း လွပါသည္ ၊

    ဒါေပမဲ့ ခြင့္နဲ. ျမန္မာျပည္ကုိ ခဏျပန္သူမ်ား က နုိင္ငံျခားမွာလုိ stress အျပည့္နဲ. အလုပ္ လုပ္စရာမလုိတဲ့အခ်ိန္ ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားနဲ. ေတြ.ရတဲ့အခ်ိန္ ပုိက္ဆံကုိလည္း အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ သံုးနုိင္တဲ့အေန အထားေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေနသည္ဟုထင္မိပါ တယ္ ၊ တကယ္လုိ.သာ ျမန္မာျပည္ကုိ အျပီး ျပန္သြားခဲ့ရင္တကယ္ေပ်ာ္နုိင္မလားဆုိတာ ကုိေတာ့သံသယျဖစ္မိပါတယ္ ၊

    မသက္ေ၀ရဲ့ ပုိ.စ္က အိမ္ျပန္ခ်င္ သူမ်ားအတြက္ေတာ့ "ငုိခ်င္ရဲ့ လက္တုိ.မ်ား" ျဖစ္ေနမလားမသိဖူး ...

    ReplyDelete
  17. အမသက္ေ၀ အေတြးနဲ႔ေရးထားပုံေလးက မွန္လုိက္၊ ေကာင္းလုိက္တာ။ း)
    ဇြန္က ၂၀၁၀အတြက္ ခြင့္ကုန္သြားလုိ႔ မျပန္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေရွ႕ႏွစ္မွပဲ။
    “ဒီမွာေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ရတာ Stress မ်ားလို႔လား မသိပါဘူး… မွတ္ဥာဏ္က အရင္လို တယ္ မေကာင္းခ်င္ေတာ့ဘူး… ခဏ ခဏ ေမ့တတ္လာတယ္…” ဟုတ္တယ္အမရယ္ ဇြန္႔မွတ္ဉာဏ္ေတြလည္း အရင္ေလာက္ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ း(

    ReplyDelete
  18. ေရးဖုိ႔က်န္သြားလုိ႔... ေလယာဥ္အေတာင္ပံနဲ႔ ဓာတ္ပုံေလးကုိ သိပ္ႀကိဳက္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း း)

    ReplyDelete
  19. အန္တီသက္ေ၀ကေတာ႔ ငိုခ်င္ရက္ လက္တို႔ ... အဲေလ ၿပန္ခ်င္ရက္ လက္တို႔လုပ္ေနၿပီ ...

    ၿပန္ရမယ္ဆို ေတြးရတာ အေတြးထဲမွာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနၿပီ ...

    ReplyDelete
  20. ျပန္လုိ႕ မရတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ေရာ သက္ေ၀ရယ္။
    အမခင္မင္းေဇာ္

    ReplyDelete
  21. ေဖေဖာ္ဝါရီကပဲ ၁ လ ျပန္ထားတာ ခြင့္ရက္လံုးဝမက်န္ေတာ့တာ ျပန္ခ်င္လြန္းလို႔ မျပန္ရရင္ ရူးမ်ားသြားမလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိုးရိမ္စိတ္၊ သနားစိတ္ေတြဝင္ၿပီး no pay leave ၅ရက္ယူၿပီးေတာ့ကို ျပန္မွာ ... :(

    ♫ ♪ အေမ႔ကိုပဲ ခ်စ္သမီး လြမ္းပါတယ္ ♫ ♫ ဆိုတဲ႔ ေရဒီယိုသီခ်င္းေလးထဲကလိုပဲ.... ျပန္ပဲ ျပန္ခ်င္ေနေတာ့တာ..

    မမသက္ေဝ လူႀကံဳထည့္ဦးမလား... :)

    ခင္မင္စြာျဖင့္
    ညီမ ပူးေတ

    ReplyDelete
  22. ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ...အဲသေလာက္ အိမ္ကို မလြမ္းဘူး၊ ဒီမွာလည္း အိမ္မွာ ေန ေနတာပဲေလ...:) "တေန႔ေန႔ အၿပီး အေျခခ်ဖို႔ ျပန္မွာ" ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေပ်ာ္ရာမွာ မေနရတဲ့ ဘဝေတြအတြက္ ေနရတဲ့ ေနရာမွာပဲ ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ ZZZ ရဲ႕ ေကာ္မန္႔ဖတ္ၿပီး နဲနဲ ေတြသြားတယ္....ခဏမို႔လို႔မ်ား ေပ်ာ္တာလား တဲ့.....အင္းးးးး

    ReplyDelete
  23. ဘယ္ေတာ႔မ်ားျပန္ရဦးမွာလဲ
    ဒီကေန ရန္ကုန္
    ရန္ကုန္ကေန နယ္အထိ
    ေအာ္...ဘ၀ဘ၀

    ဆုျမတ္

    ReplyDelete
  24. မိဘရင္ခြင္နဲ ့ေ၀းျပီး ေရျခားေျမျခားမွာ..
    အလုပ္လုပ္ရသူေတြ ၊ နိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အိမ္လြမ္းသူေတြ အားလံုးအတြက္...
    ထူးအိမ္သင္ရဲ ့အေမ သိီခ်င္းေတြကေတာ့....
    ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြ သူမ်ားနိုင္ငံမွာ အလုပ္သြားေနရသေရြ ့ေတာ့.........................
    ဘယ္ေတာ့မွ ရိုးသြားမယ္ မထင္ပါ..။
    တို ့ေတြ အားလံုးအတြက္မ်ား ရည္၇ြယ္ျပီး
    ဆိုခဲ့ ့ေလသလားမသိ။

    ReplyDelete
  25. အိမ္မၿပန္ရလို႔ ငိုခ်င္ေနတယ္... အေမနဲ႔ အရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္ :(

    ReplyDelete
  26. မမခ်စ္ၾကည္ေအးလိုပဲ အိမ္ကိုလြမ္းတယ္ဆိုတာ သိပ္မရွိသလိုပဲ.. မိသားစု၀င္ေတြ အိမ္မွာမရွိၾကေတာ႔တာမို႔ထင္တယ္.. တေန႔က်ရင္ၿပန္အေၿခခ်မယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးေၾကာင္႔ ဆိုတာခ်င္းလဲ တူတယ္.. း)

    ReplyDelete
  27. ဒီအတိုင္းေတာင္အိမ္ကုိလြမ္းေနတာ။ ဒီပို႔စ္ေလးလည္း ဖတ္လိုက္ေရာ ခ်က္ခ်င္းထျပန္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာၿပီ။ မိသားစုေတြအားလံုးနဲ႔ စားလိုက္၊ေသာက္လိုက္ နဲ႔ ေပ်ာ္စရာေန႔ေလးေတြ ျပန္သတိရတယ္။ ညီမက အစား သမားဆိုေတာ႔ ရန္ကုန္က စားစရာေတြလည္းပိုၿပီးသတိရမိတယ္။ း-)

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့ပါ...