မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ

ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ တစ တစ ေလ်ာ့ပါးလာသည္။ ေန႔တိုင္းလိုလို တခုမဟုတ္ တခု ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္။ အနီးအနားမွာ အလစ္သုတ္သူ တေယာက္ေယာက္ေတာ့ ရွိေနသည္မွာ ေသခ်ာေနၿပီ…။ ဒီအေၾကာင္းကို သတိထားမိခ်ိန္မွစ၍ ထိုအလစ္သမားကို အမိဖမ္းေရးအတြက္ အစီအစဥ္မ်ား ခ်ေနမိသည္။ နည္းနည္းမွ အလစ္ေပးလို႔မျဖစ္…။ ေသေသခ်ာခ်ာ အကြက္ခ်၍ အမိအရ ဖမ္းဆီးရန္ ၾကိဳးစားမည္။ ထိုအလစ္သမားကို အမည္နာမ တခုခုေပးဖို႔ စဥ္းစားေသာ္လည္း အလစ္သမားဟူသည္ အလစ္သမားပဲေပါ့…။ သူခိုးဟု ေခၚခ်င္ေသာ္လည္း သူက ခိုးယူျခင္းထက္ အလစ္မွာ ဝင္ေရာက္တတ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလစ္သမားဟုပင္ ေခၚခ်င္ပါသည္။ တျခား လွလွပပ အမည္နာမမ်ားျဖင့္လည္း စိုးစဥ္းမွ် မထိုက္တန္ပါ။

အလစ္သမားအေၾကာင္းႏွင့္ သူ၏ အလစ္သုတ္ပံုမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္…။
ေျပာရလွ်င္ အလစ္သမားသည္ ဦးေခါင္းေပၚမွာရွိေနေသာ ဆံပင္အနက္ေရာင္မ်ားကို စတင္ ခိုးယူသည္။ တခါတခါ ထိုအလစ္သမား စိတ္ေကာင္းဝင္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ အနက္ေရာင္ဆံပင္မ်ားအစား အျဖဴေရာင္မ်ား ခ်န္ထားခဲ့တတ္သည္။ (သိပ္ေတာ့ ဟန္မက်လွပါ)

ေနာက္ထပ္ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ အျမင္အာရံုမ်ားကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခိုးယူသည္။ ယခင္က ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာ ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ အရာမ်ားကို ယခုမူ ေဝေဝဝါးဝါးသာ ေတြ႔ႏိုင္ေတာ့သည္။ ထို႔အတူ တခ်ိန္ထဲမွာ အၾကားအာရံုမ်ားကိုလည္း မသိမသာ ခိုးယူေသးသည္...။ တစံုတေယာက္က စကားတခြန္း ေျပာလိုက္ပါက သဲသဲကြဲကြဲမၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ဘာလဲ… ဘာလဲ… ဘာေျပာလိုက္တာလဲဟင္ ဟု မၾကာခဏ ဆိုသလို ျပန္ေမးေနရေတာ့သည္…။

ယခင္အခ်ိန္မ်ားက အရာရာကို သြက္သြက္လက္လက္ တက္တက္ၾကြၾကြ လႈပ္ရွားႏိုင္ခဲ့ျခင္းမ်ားသည္ ယခုအခါတြင္ ယံုတမ္းစကားတခု သဖြယ္…။ အျပဳအမူမ်ား၊ အေတြးအေခၚမ်ား၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား… အရာရာမွာ ခ်ိနဲ႔ ေႏွးေကြးလာၾကသည္။ သြက္လက္ ဖ်တ္လတ္ျခင္းမ်ား၊ လန္းဆန္းတက္ၾကြမႈမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးသြားျပန္ၿပီ…။ ၾကည္လင္ေနေသာ ၾကည့္မွန္တို႔သည္ မလိမ္ညာတတ္ပါ၊ အမွန္တရားကိုသာ အစဥ္အျမဲ ျပတတ္သည္မွာ အေသအခ်ာပင္။ မွန္ေရွ႕ကိုေရာက္တိုင္း တေန႔တျခား သိသာထင္ရွားလာေသာအရာမ်ားမွာ မ်က္ႏွာေပၚမွ အေရးအေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ အလစ္သမား၏ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေပၚမွ ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားျပန္ၿပီ…။

ထိုအလစ္သမား၏ လုပ္ရပ္ေတြသည္ သည္မွာတင္ရပ္သြားၿပီလားဟု ေမးခြန္းထုတ္လာေသာ္ အေျဖမွာ လံုးဝ ရပ္မေနေသးပါ ဟူ၍ပင္ ျဖစ္သည္။ အေပၚယံမွ အလြယ္တကူ ျမင္သာ ထင္သားေသာ အရာမ်ားကို အလစ္ခိုးယူရံုတင္မက မ်က္စိျဖင့္အလြယ္တကူ မျမင္ႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကိုလည္း ခိုးယူတတ္ေသးသည္။ ထိုသို႔ေသာ ခိုးယူမႈတို႔က ခႏၵာကိုယ္တြင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားေသာ အေရးၾကီး အစိတ္အပိုင္းမ်ား၏ ပံုမွန္အလုပ္လုပ္ေနမႈကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အေႏွာက္အယွက္ေပး ဟန္႔တားလာသည္။

ခက္ေတာ့ေနၿပီ…။ သည္အတိုင္း ဆက္ေန၍ေတာ့ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မျဖစ္။ တေန႔ၿပီးတေန႔မွာ တခုၿပီးတခုကို အလစ္သုတ္ ခိုးယူေနသူကို စံုစမ္းေထာက္လွမ္းကာ အမိအရ ဖမ္းဆီးရန္ ၾကိဳးစားရေတာ့မည္။ ထိုအေရးမွာ သိပ္ေတာ့ အလြယ္တကူ မဟုတ္ေခ်…။ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားကို တိုင္ပင္ရင္း၊ သူတို႔ထံမွ အၾကံဥာဏ္မ်ား၊ အကူအညီမ်ားကို ရယူရင္း ထိုအႏွီအလစ္သမားကို ပိုက္စိတ္တိုက္၍ ရွာေဖြခဲ့ရသည္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ထိုအလစ္သုတ္သမားကို ေအာင္ျမင္စြာ အမိအရ ဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကံဆိုးလွစြာ… သူ အလစ္သုတ္ ခိုးယူသြားေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုေတာ့ျဖင့္ ျပန္လည္မရရွိခဲ့ေပ…။ သူကလည္း သူ႔အမႈကို စစ္ေဆး နာၾကားေနေသာ တရားခြင္မွာ လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ျပ၍ ရႏိုင္ေသာ အရာဝတၳဳမ်ားကို ခိုးယူျခင္းမျပဳပါဟု ထြက္ဆိုခဲ့သည္။ ဤအမႈကို စစ္ေဆးေနခ်ိန္မွာ သူ၏ အမည္နာမကိုေတာ့ (မေျပာမျဖစ္ေသာေၾကာင့္) ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားခဲ့သည္…။ ထိုအလစ္သုတ္သမား၏ အမည္မွာ “ဇရာ” ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို စစ္ေဆးေသာအခါ သူ ခိုးယူသြားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ အမည္တပ္ရေသာ္ “လူသားတို႔ထံမွ ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ျခင္းမ်ား” ျဖစ္သည္ဟု ေျဖာင့္ခ်က္ေပး ဝန္ခံခဲ့ေလသည္…။

သူတပါး၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ပိုင္ရွင္မသိေအာင္ ခိုးယူျခင္း အလစ္သုတ္ယူျခင္းတို႔သည္ ငါးပါးသီလ အနက္က တပါးျဖစ္ေသာ အဒိႏၷဒါနာကံ ေျမာက္ၿပီး အမွန္တကယ္ ၾကီးေလးေသာ အမႈၾကီးတခု ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သဘာဝတရားဟူေသာ ခံုရံုးက အမႈသြား အမႈလာကို အစမွ အဆံုး အေသအခ်ာ နာၾကားအၿပီးမွာ သူ႔ကို စြဲဆိုရန္ ခိုင္လံုေသာ ဥပေဒပုဒ္မ ရွာမရေသာေၾကာင့္ အျပစ္ယူ၍ မရ၊ အေရးယူ၍ မရ၊ တားဆီး၍ မရ၊ ထို႔အတူ ရပ္တန္႔ခိုင္း၍လည္း မရ...။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါ အလစ္သမား “ဇရာ” ကို တရားရံုးေတာ္မွ တရားေသ လႊတ္၍ ဤအမႈကို ပိတ္သိမ္းလိုက္ရေပေတာ့သည္…။



ေအာက္ေျခမွတ္စု - အေမွာင္ဘက္ျခမ္း E Book ထဲက ဒုတိယ တပုဒ္ပါ...။ ပိုစ့္ ေခါင္းစဥ္ ေပး ေပးတဲ့ ညီမ ခိုင္စိုးလင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။