အေမွာင္ဘက္ျခမ္း မွ ကြယ္ရာ (သို႔မဟုတ္) တြယ္ရာ

စာအုပ္အမည္ - အေမွာင္ဘက္ျခမ္း - The Dark Side (သို႔) သူခိုးစာအုပ္

စာစီ ပံုထည့္ ေနရာခ် စာျပင္သူ - ခိုင္စိုးလင္း

အတြင္းပံုမ်ားကို ေရးျခစ္သူ - မေလးေမ

စာေပအမွတ္တံဆိပ္ပံုေဖၚေပးသူ - ကိုရဲ

စာမူခြင့္ျပဳခ်က္အမွတ္ - ၁၀၉ / ၁၁၀ -၃၈၀- ၂၀၁၁ ျဖင့္ မ်က္ႏွာဖံုးစာေပမွ ထုတ္ေဝ

ပါဝင္ေရးသားၾကသူမ်ား - ဟန္သစ္ျငိမ္၊ ဟယ္ရီလြင္၊ ေနျမဲ၊ တင္ထြန္းျမိဳင္ ၊ မိုးလွိဳင္ည၊ ေနဦး ၊ လင္းဒီပ ၊ ညိဳမင္းခ၊ ကိုမ်ိဳး ၊ ၾကည္သက္ဟန္၊ မွိဳင္း (ေဆး -၂)၊ ၾသၿမိဳင္ ၊ နန္းညီ၊ ဇာတိ၊ ခ်စ္ၾကည္ေအး ၊ ေတေလ ၊ ပန္ဒိုရာ ၊ ေက်ာ္ညိဳေသြး ၊ ခိုင္စိုးလင္း ႏွင့္ သက္ေဝ

ဤေနရာ တြင္ Download ခ် ဖတ္ရႈႏိုင္ၿပီ…။

ကြယ္ရာ (သို႔မဟုတ္) တြယ္ရာ


ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္မွာ အေဖရွိမေနပါ…။
အိမ္သားမ်ားက အေဖ ပြဲေစ်းတန္းဖက္သြားသည္ ဟု ေျပာၾကသည္။ ထိုအခါတြင္မွ အိမ္နားမွာ ဘုရားပြဲ တရားပြဲတို႔ႏွင့္အတူ ေစ်းဆိုင္မ်ား စည္ကားေနေသာ ပြဲေစ်းတန္းတခု ရွိေနေၾကာင္း သတိရသြားသည္။ အခုလည္း အေဖက ထိုပြဲေစ်းကို သြားသည္ တဲ့…။ မိုးလင္း မိုးခ်ဳပ္ အလုပ္ထဲမွာ တကုတ္ကုတ္ႏွင့္ ေန႔ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ… ေညာင္းညာေနေသာ ကိုယ္ႏွင့္ စိတ္ကို အနားေပးရန္၊ ၿပီးေတာ့ အေဖ့အား အေဖၚျပဳရန္ ပြဲေစ်းဖက္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ဖို႔ အိမ္မွ ထြက္လာခဲ့သည္…။

မီးလံုး မီးေခ်ာင္း အေရာင္စံုေအာက္တြင္ အမ်ိဳး အမည္စံုလင္လွေသာ ေစ်းဆိုင္တန္းမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ ပြဲေစ်းရွိမွ ေတြ႔ရ စားရတတ္ေသာ မုန္႔ပ်ားသလက္သည္ႏွင့္ မုန္႔ေလေပြသည္ကို ေတြ႔ေတာ့ သူ ငယ္ငယ္က အေဖနဲ႔အတူ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္ခဲ့စဥ္အခါက သူ ပူဆာသျဖင့္ အေဖဝယ္ေကြ်းေသာ မုန္႔ေလေပြခ်ပ္ၾကီး လူတိုးေသာေၾကာင့္ က်ိဳးေၾကသြားရာ ပြဲေစ်းထဲတြင္ ထြန္႔ထြန္႔လူးေအာင္ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုခဲ့ပံု၊ သူ႔ကို ေခ်ာ့ေမာ့ရင္း ေနာက္ထပ္ မုန္႔ေလေပြ အသစ္တခ်ပ္ႏွင့္အတူ မိုးပ်ံပူေဖါင္းတလံုးကိုပါ အေဖက ဝယ္ေပးခဲ့ပံုမ်ားကို အမွတ္ရ ျမင္ေယာင္လာသည္။ အေဖေရာ… သည္ပြဲေစ်းထဲက မုန္႔ေလေပြသည္ကို ေတြ႔လွ်င္ သူ႔အေၾကာင္းကို သတိရၿပီး ျပံဳးရယ္ေနမလာဟုး ေတြးရင္း လူအုပ္ၾကားထဲမွာ အေဖ့ကို မ်က္စိကစား ရွာေဖြမိသည္…။ အေဖ ဘယ္နားမွာပါလိမ့္…

သည္လိုႏွင့္ လူေရစီးေၾကာင္းၾကီးထဲ တေရြ႕ေရြ႕ ေမ်ာပါရင္း ပြဲေစ်းတန္း၏ အဆံုးနားကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့သည္။ အေဖ့ကိုကား မေတြ႔မိ…။ ထိုစဥ္အခ်ိန္မွာပဲ မိုးစက္ မိုးေပါက္တို႔က ဖ်ိဳးဖ်ိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ ရြာက်လာတာ ျဖစ္သည္…။ ရုတ္တရက္မို႔ လက္ထဲမွာလည္း ထီးမပါ၊ အနီးအနားသြားတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ ထီးေဆာင္ေလ့မရွိေသာ အေဖ့မွာလည္း ထီးတလက္ မပါတာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္။ ေရွ႕လွမ္းလွမ္းမွာ အကိုင္းအခက္တို႔ ေဝေဝဆာဆာရွိေသာ သစ္ပင္ၾကီးၾကီး တပင္ကို ေတြ႔လိုက္ေသာေၾကာင့္ ယာယီခိုနားရန္ ေျခလွမ္းတို႔ကို အရွိန္ျမွင့္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္သြားမိသည္။

သစ္ပင္ေအာက္ကိုေရာက္သြားေသာအခါ ကိုယ့္လို မိုးခိုေနသူ တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ရွိေနသည္…။ ထိုသူမ်ားကို အကဲခတ္သလို ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေစ်းျခင္းေတာင္း တလံုး ကိုင္ရင္း မတ္တပ္ရပ္ မိုးခိုေနသူ အမ်ိဳးသမီးဝဝတေယာက္၊ ၿပီးေတာ့ သစ္ျမစ္တခုေပၚတြင္ ေမွးထိုင္ရင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ေနေသာ အမ်ိဳးသားတေယာက္…။ ေဆးလိပ္မီးခိုးမ်ားအၾကား၊ မိုးစက္မိုးမွဳန္မ်ားအၾကားမွာ ေဝဝါးေနေသာ္လည္း ထိုအမ်ိဳးသား၏ ပံုသ႑ါန္ကို သူ တရင္းတႏွီးရွိလွသည္…။ မ်က္ေတာင္တခ်က္ ခတ္လိုက္မိသည္… ၿပီးေတာ့ ေနာက္တၾကိမ္ မ်က္ေတာင္အခတ္မွာပင္ သူ ေသခ်ာသြားသည္…။ အေဖ ပါလား…။ အေဖ… ေဆးေပါ့လိပ္ကို မီးခိုးေငြ႔မ်ား တေထာင္းေထာင္းထေအာင္ မက္မက္ေမာေမာ ဖြာရွိဳက္ေနေသာ အေဖ…။

ရုတ္တရက္ ပုန္းကြယ္စရာ ေနရာ ရွာမရခင္ စကၠန္႔အနည္းငယ္အတြင္းမွာ အေဖ သူ႔ကို ေတြ႔သြားသည္…။ အေဖက သူ႔ကို ေတြေတြၾကီး ေငးစိုက္ၾကည့္ေနသည္…။ အေဖ့အနားကို သူ ေျဖးညွင္းစြာ တိုးကပ္သြားမိသည္။ ႏွစ္ဦးသား ဘာစကားမွ မဆိုႏိုင္ၾက… အေဖက ေခါင္းကို ငံု႔ကာ ေသာက္လက္စ ေဆးေပါ့လိပ္ကို ေျမၾကီးေပၚသို႔ခ်ကာ ထိုးေျခမြပစ္လိုက္သည္။

ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေနသည္ဟု ဆရာဝန္က နာမည္တပ္ၿပီး ေဆးလိပ္နဲ႔ ဦးေလးရဲ႕အသက္ ဘယ္ဟာက တန္ဖိုးရွိသလဲ ဆိုေသာ အေမးစကားကို အေမးခံလိုက္ရေသာ အေဖ… ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ပြန္းတတီး ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ ရွိခဲ့ေသာ ေဆးလိပ္ကို သားသမီးတို႔ အလိုက် ျဖတ္ခဲ့ရေသာ အေဖ… အခုေတာ့… … အေမွာင္ရိပ္က်က် သစ္ပင္တပင္ကို အကြယ္အကာယူရင္း ေဆးလိပ္တလိပ္ကို ခိုးေၾကာင္ ခိုးဝွက္ တမက္တေမာ ရွိဳက္ဖြာေနေသာ အေဖ… မေမွ်ာ္လင့္ပဲ သားျဖစ္သူႏွင့္ တည့္တည့္တိုးေလေသာအခါ ရွက္ရြံ႕အားငယ္ၿပီး မလံုမလဲႏိုင္လွေသာ အၾကည့္ေလးႏွင့္အတူ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ား ရစ္ဝဲေနေသာ အေဖ…။

ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ပြဲေစ်းတန္းေလွ်ာက္ရင္း စားလက္စ မုန္႔ေလေပြ က်ိဳးေၾကသြားေၾကာင့္ ဝမ္းပန္းတနည္း ငိုယိုေသာအခါ အေဖက မုန္႔ေလေပြ အသစ္တခ်ပ္ႏွင့္အတူ မိုးပ်ံပူေဖါင္း တလံုးကိုပါ အဆစ္ဝယ္ေပးၿပီး ကြ်န္ေတာ့ကို ေခ်ာ့ေမာ့ႏွစ္သိမ့္ အငိုတိတ္ေစခဲ့သည္။ ေသာက္လက္စ ေဆးလိပ္တိုကို ေျမေပၚမွာ ထိုးေျခပစ္လိုက္ေသာ အေဖ့မ်က္ဝန္းမွ စိုလက္ေနေသာ မ်က္ရည္စမ်ားကိုမူ မည္သည့္အရာျဖင့္ အစားထိုး ႏွစ္သိမ့္ၿပီး ေျဖေဖ်ာက္ ေသြ႔ေျခာက္ေစရမည္ကို ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားအေျဖရွာေနဆဲ…။