ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေဒးဟာ အခုဆိုရင္ ၆ ႏွစ္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ…။ ဘေလာ့ဂ္ေဒးအတြက္ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရ အေၾကာင္းေတြ၊ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ခံစားရတာေတြကို ေရးေပးပါလို႔ ကိုေအာင္ (ပ်ဴႏိုင္ငံ) က ေျပာလို႔ ဒီပိုစ့္ကို ေရးပါတယ္…။
တေန႔ၿပီး တေန႔ အသက္ေတြက ပိုၾကီးလာတာ အခုဆိုရင္ လူ႔ဘဝသက္တမ္းရဲ႕ တဝက္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ အသက္ေတြ ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် တာဝန္ေတြ ဝတၱရားေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ တာဝန္ေတြ ပိုမ်ားလာတာနဲ႔ အမွ် ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းလာတယ္။ အဲဒီလို ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းလာတာနဲ႔အမွ် လူက စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားလာတယ္။ အလိုမက်တာေတြ မ်ားလာတယ္။ စိတ္ေရာ လူေရာ ပင္ပန္းလာတယ္။ မၾကည္လင္ဘူး မလန္းဆန္းဘူး။ အလိုလိုေနရင္း ေဒါသေတြ ၾကီးလာတယ္။ မလိုအပ္ပဲနဲ႔ စိတ္ေတြ မာေက်ာ ခက္ထန္လာတယ္။ အရာရာကို အဆိုးဖက္က ျမင္တတ္လာတယ္…။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ ေတြးလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္အရာကမွ ကိုယ့္စိတ္ကို သက္သာရာ မရေစခဲ့ဘူး။ တေန႔လံုးေနလို႔ သီခ်င္းတစ မဆိုမိ မညည္းမိခဲ့ဘူး။ စာ ကဗ်ာ တေၾကာင္းတေလနဲ႔ မေပ်ာ္ေမြ႔ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
တေန႔တာ အခ်ိန္ ၂၄ နာရီမွာ အိပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီ ႏႈတ္လိုက္ၿပီး က်န္တဲ့ ၁၆ နာရီ၊ အဲဒီအထဲကမွ အလုပ္ခ်ိန္ ဆယ္နာရီကို ႏႈတ္လိုက္ရင္ က်န္တဲ့ အခ်ိန္ ၆ နာရီမွာ ကိုယ့္အတြက္ (သို႔) ကိုယ့္စိတ္ကေလး သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္သြားေစဖို႔အတြက္ ဘာမ်ား လုပ္မိပါလိမ့္၊ ကိုယ့္ဆႏၵေလး (သို႔) ကိုယ့္ဝါသနာေလး တခုခုအတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မ်ား ေပးမိပါလိမ့္လို႔ ေတြးမိလိုက္တဲ့ တေန႔မွာ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အခုဆိုရင္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးရဲ႕ သက္တမ္းက ေလးႏွစ္နီးပါး ရွိခဲ့ၿပီမို႔ အမွတ္ရစရာေတြ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ခံစားရတာေတြကလည္း ေလးႏွစ္စာပါပဲ…။ အဲဒီလို အမွတ္ရစရာေတြကို ဘေလာ့ဂ္မွတ္တမ္း ဆိုၿပီး အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္းခြဲၿပီး ေရးထားခဲ့ဖူးပါတယ္။
အခုလည္း ဘေလာ့ဂ္ေဒး အမွတ္တရအေနနဲ႔ ျပန္ေျပာျပရရင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ခံစားခ်က္ အစံုစံုနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ျမင္ခံစားရတာေတြေရာ၊ သူမ်ားဆီက အငွားခံစားထားတာေတြေရာ… အားလံုးကို ေရာေႏွာ ေပါင္းစပ္လို႔ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပိုစ့္ေတြ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ပိုစ့္ေတြ၊ စာလာဖတ္သူေတြနဲ႔ ပိုစ့္ေတြတိုင္းမွာ ရလာတဲ့ စာေရးေဖၚေတြ၊ စာဖတ္သူေတြရဲ႕ မွတ္ခ်က္ေတြ၊ စီေဘာက္စ္က ႏႈတ္ဆက္ စကားသံေတြဟာ တကယ့္ကို အမွတ္တရပါပဲ။
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေနရာေဒသခ်င္း ေဝးကြာျခားနားၿပီး တၾကိမ္တခါမွ မေတြ႔ဖူး မျမင္ဖူးၾကေသာ္လည္း စာေရးသူ စာဖတ္သူ ဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း ေပ်ာက္ေနတာၾကာရင္ သတိတရနဲ႔ လာရွာ လာေမး လာႏႈတ္ဆက္ရင္း စိတ္ပူစကား ဆိုတတ္ၾကတာေတြ၊ ေနမေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ လာအားေပးၾက၊ စားခ်င္တာေလး ခ်က္ေကြ်းၾကတာေတြ၊ အလုပ္ေတြမ်ားေနတယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့ စိတ္ကေလးေတြနဲ႔ ညွာတာၾကတာေတြ၊ ေမြးေန႔တို႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔တို႔ အစရွိတဲ့ အထူးတလည္ ေန႔ရက္ေလးေတြမွာ တေယာက္ကို တေယာက္ မေမ့မေလ်ာ့ ဆုေတာင္းစကား ေျပာတတ္ၾကတာေတြ… အဲဒါေတြဟာ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ဝန္းရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ အမူအက်င့္ေလးေတြ၊ အမွတ္ရစရာ အေၾကာင္းေလးေတြပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ တရက္ၿပီး တရက္ တလၿပီး တလမွာ စာေရးေဖၚ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီး ရလာခဲ့ပါတယ္။ စာ စေရးခါစက ကိုယ္ တိတ္တိတ္ေလး သေဘာက် ႏွစ္သက္ ေလးစား အားက် ေနခဲ့ရတဲ့သူေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း အသိမိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တာကလည္း အမွတ္တရပါပဲ။ တခ်ိဳ႔ တခ်ိဳ႕ေသာ စာေရးသိပ္ေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ စာဆက္မေရးၾကတာကိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ အခုတေလာမွာ သူတို႔ေတြကို သတိတရရွိေနၿပီး စာေတြ ဆက္ေရးေစခ်င္မိတယ္။ ဒီပိုစ့္ကို ဖတ္မိၾကရင္ စာျပန္ေရးျဖစ္ၾကၿပီး ဒီဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚကို ျပန္လာခဲ့ၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဒီဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရင္းႏွီးခင္မင္ခြင့္ရတဲ့သူေတြထဲမွာ ကိုယ့္အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္မယ့္ ခ်ိဳ ခ်ဥ္ စပ္ ခါး ရသစံု နဲ႔အတူ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္မသိဖူး မၾကံဳဖူးေသးတဲ့ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့… ကိုယ့္စာေတြကို ဖတ္ၿပီး အေကာင္းအဆိုးကို အားမနာတမ္း ေဝဖန္ေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္မိတ္ေဆြတေယာက္ကိုလည္း ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးတင္စကားဆိုရင္း မွတ္တမ္းတင္ထားခ်င္ပါတယ္။ ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္၊ စိတ္ေကာက္လိုက္ ျပန္ေခ်ာ့လိုက္… ထူးျခားၿပီး ဆန္းၾကယ္တဲ့ ရင္းႏွီး ခင္မင္မႈေတြနဲ႔အတူ ခ်စ္ခင္နားလည္မႈေတြအတြက္ နီးနီး ေဝးေဝး အျမဲတမ္း အမွတ္ရေနမွာပါ။
ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ဝါသနာ ဆိုတာ ရွိၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ကိုယ္ ဘာကို ဝါသနာပါတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္က မျမင္တတ္ေသးတာ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ကိုယ္ ဘာကို ဝါသနာပါတယ္ဆိုတာ သိလာ ျမင္လာေပမယ့္လည္း အေကာင္အထည္ မေဖၚျဖစ္ေသးတာ၊ အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေသးတာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဘာဝါသနာပါလို႔ ပါမွန္း မသိေသးတဲ့ သူတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြအတြက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခ်ိန္ေလး နည္းနည္းေပးၿပီး ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါအံုး… တခုမဟုတ္ တခုေတာ့ ေတြ႔လာမွာပါ… လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
လူ႔ဘဝ အခ်ိန္တုိတုိေလးမွာ ကိုယ္ ဘာကို ဝါသနာပါတယ္၊ ဘာကို စိတ္ဝင္စားတယ္၊ ဘာလုပ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာေလး သိလာတဲ့တေန႔မွာ၊ ကိုယ္ ဝါသနာပါတာေလးကို လုပ္ခြင့္ရလာတဲ့တေန႔မွာ ေန႔ရက္ေတြတိုင္း၊ အခ်ိန္နာရီေတြတိုင္းဟာ အလုိလိုေနရင္း အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္ဝၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္စရာေကာင္းစြာနဲ႔ တန္ဖိုးရွိလာပါလိမ့္မယ္။ အစေလး စ ျဖစ္ဖို႔ပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ အခုလို စာေရး စာဖတ္ ဝါသနာပါတဲ့ ဝါသနာေရာ ေစတနာပါ တူညီၾကတဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ ဒီစာမ်က္ႏွာေလးဟာ ကြ်န္မဘဝအတြက္ေတာ့ ရာခိုင္ႏွဳန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေရးပါတဲ့ ေနရာတခုပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ စာေရးသူ စာဖတ္သူေတြအားလံုး ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ အတူတူ စာေရး စာဖတ္ၾကရင္း ဘေလာ့ဂ္ေဒးေပါင္း မ်ားစြာကို အတူတူ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ၾကဖို႔ အမွတ္တရအေနနဲ႔ ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းခ်င္ပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ေဒးကိုေရာက္တိုင္း ဘေလာ့ဂ္အေဟာင္းေတြက ဘေလာ့ဂ္ အသစ္ေတြကို ၾကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္အသစ္ ၅ ခုနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေလ့ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစဥ္အလာမပ်က္ရေလေအာင္ မၾကာေသးမီကမွ ကိုယ္ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားတဲ့၊ ကိုယ္တိုင္လည္း ႏွစ္သက္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ ၅ ခုနဲ႔ မိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္…။
၁) http://nyolaynay.blogspot.com/
သူကေတာ့ ညိဳေလးေန တဲ့… သူက အာရံုရမွ စာေရးၿပီး အာရံုရမွ ပံုဆြဲတဲ့သူတေယာက္ပါ။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး စာေတြ အမ်ားၾကီး ေရးျဖစ္၊ ပံုေတြ အမ်ားၾကီး ဆြဲျဖစ္ဖို႔ အာရံုေတြ မ်ားမ်ား ရႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းခ်င္ပါတယ္။ (ဂဏန္းဟင္းခ်က္တဲ့အခါမွာလည္း အမေတြကို အာရံုရႏိုင္ပါေစ... :D)
၂) http://evy-foodlover.blogspot.com/
အခုေလာေလာဆယ္မွာ Cheese Cake တခုလုပ္ဖို႔ အရမ္းစိတ္ဝင္စားေနတာမို႔ ဒီေနရာကို ေန႔တိုင္းလိုလို ေရာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ စနစ္က်ၿပီး လွပေသသပ္တဲ့ စားခ်င္စရာ ကိတ္မုန္႔ေတြနဲ႔အတူ ကိတ္မုန္႔လုပ္နည္း အဆင့္ဆင့္ကို မွ်ေဝထားပါတယ္။
၃) http://madankoo.blogspot.com/
သူကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ မဒိုးကန္လို႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၿပီး ဒုကၡ အထူၾကီးနဲ႔ ရူးေနခဲ့ဖူးတယ္ လို႔ ဆိုလာတဲ့ မဒမ္ကိုးပါ။ သူကိုယ္တိုင္ရယ္ သူ႔ရဲ႕ ကိုရင္သာေပ်ာ့ရယ္ အတူတူ ပူးေပါင္း ေရးသားၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာ၊ ဟာသ၊ ဘာသာျပန္ေတြနဲ႔ အတူ သူ႔လက္သံ လက္စြမ္းျပ ေတြအျပင္ မခင္ျငိမ္း… မျငိမ္းႏိုင္ေသးပါ ဆိုတဲ့ လူေနမႈဘဝ သရုပ္ေဖၚ ခပ္ပါးပါး ဝတၳဳတိုမ်ိဳးေတြကိုလည္း ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။
၄) http://moepanchi.blogspot.com/
သူကေတာ့ အားလံုးသိၿပီးျဖစ္တဲ့ ညီမ မိုးပန္းခ်ီပါ။ ေလာေလာလတ္လတ္မွာပဲ အြန္လိုင္း ေရႊဝတၳဳတိို ဆုရထားတဲ့သူပါ။ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ စာလွလွေတြ ေရးတတ္သလို သူ႔ရဲ႕ ဓါတ္ပံုလက္စြမ္းေတြကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ပါေသးတယ္။
၅) http://hninnulwin.com
ညီမ ႏွင္းႏုလြင္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြမွာေတာ့ ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတေတြအျပင္ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ဘဝသရုပ္ေဖၚ ဝတၳဳတိုေကာင္းေကာင္းေလးေတြကို ေတြ႔ျမင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ၾကပါတယ္။
စာခ်စ္သူ အားလံုးအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေသာ ဘေလာ့ဂ္ေဒး ျဖစ္ပါေစ။
Happy blog day ပါမမ :)
ReplyDeleteအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ဘေလာ့ဆက္မေရးၿဖစ္တဲ့သူေတြလည္းအဆင္ေၿပတဲ့အခါဆက္ေရးၾကပါလို႔ ၀ိုင္းၿပီးတိုက္တြန္းသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ း)
ReplyDeleteခ်စ္ခင္တဲ႔ ဒီေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစ မမသက္ေ၀...။ အေၾကြးက်န္ေသးတယ္ လာဆပ္မယ္ေနာ္ ခဏေလးေစာင့္...။
ReplyDeleteHappy blog day ပါ တီတီသက္ေ၀ :D :D
ReplyDeleteတေန႔ၿပီး တေန႔ အသက္ေတြက ပိုၾကီးလာတာ အခုဆိုရင္ လူ႔ဘဝသက္တမ္းရဲ႕ တဝက္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ အသက္ေတြ ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် တာဝန္ေတြ ဝတၱရားေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ တာဝန္ေတြ ပိုမ်ားလာတာနဲ႔ အမွ် ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းလာတယ္။ အဲဒီလို ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းလာတာနဲ႔အမွ် လူက စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားလာတယ္။ အလိုမက်တာေတြ မ်ားလာတယ္။ စိတ္ေရာ လူေရာ ပင္ပန္းလာတယ္။ မၾကည္လင္ဘူး မလန္းဆန္းဘူး။ အလိုလိုေနရင္း ေဒါသေတြ ၾကီးလာတယ္။ မလိုအပ္ပဲနဲ႔ စိတ္ေတြ မာေက်ာ ခက္ထန္လာတယ္။ အရာရာကို အဆိုးဖက္က ျမင္တတ္လာတယ္…။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ ေတြးလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္အရာကမွ ကိုယ့္စိတ္ကို သက္သာရာ မရေစခဲ့ဘူး။ တေန႔လံုးေနလို႔ သီခ်င္းတစ မဆိုမိ မညည္းမိခဲ့ဘူး။ စာ ကဗ်ာ တေၾကာင္းတေလနဲ႔ မေပ်ာ္ေမြ႔ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
သက္တမ္းတစ္၀က္ေရာက္ခါနီးမို႔လားမသိဘူး အဲဒါေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတူတယ္ :D
ျမေသြးက အစ္မသက္ေ၀ရဲ႕ အက္ေဆးေလးေတြ ႏွစ္သက္ သေဘာက်ခဲ့ရသူပါ..။ စာေတြ အရွိန္အဟုန္မပ်က္ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာစြာ အမ်ားႀကီး ေရးႏိုင္ပါေစလို႔ Blog Day မွာ ဆုမြန္ေခၽြခဲ့ပါရေစအစ္မေရ..။
ReplyDeleteစာေရးကာစမွာ ဘေလာ္ဂါတစ္ဦးက ေျပာတယ္
ReplyDeleteမသက္ေဝက စာေရးသိပ္ေကာင္းတာတဲ႔
ဒါနဲ႔ အစမ္ဘေလာဂ္႔ေလးဆီေရာက္လာျပီး စာေတြ ရွာဖတ္ျဖစ္တယ္ တကယ္လဲ သူေျပာတာ မလြန္ပါဘူး
အစ္မရဲ႕စာေတြဖတ္ရတာ ျငိမ္႕ျငိမ္႔ေညာင္းေညာင္းရွိတယ္။
ျပီးေတာ႔ စကားလံုးေလးေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရြးခ်ယ္သံုးစြဲျပီး ေဝါဟာရ ၾကြယ္ဝတာကိုလည္း သတိထားခဲ႔မိတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေသာ ဘေလာဂ္႔ေဒးျဖစ္ပါေစ အစ္မသက္ေဝ။
တေန႔ၿပီး တေန႔ အသက္ေတြက ပိုၾကီးလာတာ အခုဆိုရင္ လူ႔ဘဝသက္တမ္းရဲ႕ တဝက္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ အသက္ေတြ ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် တာဝန္ေတြ ဝတၱရားေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ တာဝန္ေတြ ပိုမ်ားလာတာနဲ႔ အမွ် ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းလာတယ္။ အဲဒီလို ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းလာတာနဲ႔အမွ် လူက စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားလာတယ္။ အလိုမက်တာေတြ မ်ားလာတယ္။ စိတ္ေရာ လူေရာ ပင္ပန္းလာတယ္။ မၾကည္လင္ဘူး မလန္းဆန္းဘူး။ အလိုလိုေနရင္း ေဒါသေတြ ၾကီးလာတယ္။ မလိုအပ္ပဲနဲ႔ စိတ္ေတြ မာေက်ာ ခက္ထန္လာတယ္။ အရာရာကို အဆိုးဖက္က ျမင္တတ္လာတယ္…။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ ေတြးလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္အရာကမွ ကိုယ့္စိတ္ကို သက္သာရာ မရေစခဲ့ဘူး။ တေန႔လံုးေနလို႔ သီခ်င္းတစ မဆိုမိ မညည္းမိခဲ့ဘူး။ စာ ကဗ်ာ တေၾကာင္းတေလနဲ႔ မေပ်ာ္ေမြ႔ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ReplyDeleteေရးတတ္လိုက္တာ မမရယ္ တကဲ့ကို အဲဒီအတိုင္းပါဘဲ ။
မမသက္ေ၀ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာၿဖင့္ စာေတြအမ်ားၾကီးဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ ။
မမ ရဲ႕ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းေတြက ၀တၳဳေလးေတြအတြက္ Congrat! ပါေနာ္။
:)
ReplyDeleteမမ မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ ဘေလာ့ေလးမွာ 2 ခုေလာက္က ေရာက္ဖူးေသးဘူး။ သြားၾကည့္လုိက္ဦးမယ္။
စာေတြမ်ားၾကီး ဆက္ေရးႏုိင္ပါေစ။
ေနာင့္။
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ..၊ stress ေတြ မ်ားလြန္းတဲ့၊ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြ၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြ မ်ားသထက္ မ်ားလာေနတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ဝန္းထဲ က အျပန္အလွန္ အားေပး၊ ႏႈတ္ဆက္သံေတြက အေမာေျပေစတာ အမွန္ပါပဲ..၊ မသက္ေဝလည္း အၾကည္ဓါတ္ကေလးေတြ မၾကာခဏ ယိုစီးၿပီး အက္ေဆးေတြကို အမ်ားႀကီး ေရးႏိုင္ပါေစဗ်ာ...။
ReplyDeleteေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ေဒးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ တက္ဂ္ပုိ႕စ္ကို ေရးေပးတဲ့ အမ မသက္ေ၀၊ အသက္ ေထာင္ေက်ာ္ ေသာင္းေက်ာ္ ရွည္ပါေစ ... :P
ReplyDeleteHappy blog day ပါ
ReplyDeleteမမသက္ေဝ..
ReplyDeleteး)))))) အာဘြားးးးလာေပးတာပါမမေရ..
ေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘေလာ့ဂ္ေန႔ေလးျဖစ္ပါေစေနာ္။ ဘေလာ့ဂ္မွ ေမာင္ႏွစ္မမ်ားစြာနဲ႔အတူ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဘေလာ့ဂ္ဂင္းႏုိင္ပါေစရွင္...။
စာအေရးညက္ေညာလြန္းတဲ့ မမသက္ေဝကုိ ေက်းဇူးကုေဋကဋာမကတင္ပါတယ္။
ညဳိေလးေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ ဂဏန္းဟင္းခ်က္ရင္ မ်က္ခုံးႀကိဳလႈပ္ေနမလား မသိဘူး... ဟိ။
ReplyDeleteမေရ...အက္ေဆးေလးေတြ ထပ္ေရးပါဦးေနာ္။ ဖတ္လုိ႔ေကာင္းလြန္းလုိ႔...။ ဟုိတစ္ခါ ကတ္ေၾကးလုိမ်ိဳး...သက္မဲ့အရာ၀တၱဳတစ္ခုခုကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ေလ။
ဟက္ပီးဘေလာ့ဂ္ေဒးေနာ္ မမ။ း)
ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘေလာဂ္ေန႔ပါရွင္.. း))
ReplyDeleteHappy Blog Day ပါမမသက္ေဝ..
ReplyDeleteဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရအျဖစ္ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစ။
ခ်စ္တဲ့
ညီမသဒၶါ
ဘေလာက္ပါတီမွာအားလုံးသန္စြမ္းက်မ္းမာပါေစ..
ReplyDelete...Cheers !!! :)
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ဘေလာ့ဂ္ေဒးပါေနာ္။ အခြင့္အခါေပးတိုင္း စာေကာင္းေပမြန္ေလးေတြကို ဆက္လက္ေရးသား မွ်ေဝႏိုင္ပါေစလို႔ ေတာင္းဆုေခြ်ခဲ့ပါတယ္။
ReplyDeleteစိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
မမသက္ေ၀ေရ
ReplyDeleteမမရဲ႕စာမ်က္ႏွာေလးမွာပါ၀င္ခြင္႕ရတဲ႕အတြက္
အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္မမေရ
ေက်းဇူးကမၻာပါေနာ္ ..
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
မဒိုးကန္
အစ္မေရ.....၃၁ရက္ေန့က ကၽြန္ေတာ့္ ဆီမွာ လင့္ေတြအ
ReplyDeleteသစ္မတက္ပဲေသသလိုျဖစ္သြားလို့ မသိလိုက္ဘူးျဖစ္သြား
တယ္ဗ်ာ...ခုမွေတြ့လို့ခုမွေရာက္ပါတယ္...။ဟုတ္တယ္ဗ်
ကၽြန္ေတာ္လည္းအဲ့ေန့က ဘေလာ့ကိုေက်ာခိုင္းသြားၾက
သူေတြကိုသတိရေနမိတာ....
ေနာက္ေတာ့က်သြားၿပီ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘေလာ့ဂ္ေဒးပါ အစ္မသက္ေဝ :D
ReplyDeleteဘေလာ႔ဂ္စေရးတဲ႔ အခ်ိန္ထဲက ကြန္႔မန္႔ေလးေတြနဲ႔ အၿမဲအားေပးလာတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါ စီနီယာ သူငယ္ခ်င္းကို အၿမဲေက်းဇူးတင္လ်က္ရွိပါေၾကာင္း။
ReplyDeleteစာေလးေတြ၊ အက္ေဆးေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ေရးတတ္လို႔ အၿမဲလဲ အားက်လ်က္ရွိပါေၾကာင္း။
ပံုနွိပ္ေဖာ္ၿပခံရတဲ႔ စာေလးေတြအတြက္လဲ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဂုဏ္ယူလ်က္ရွိပါေၾကာင္း။
ဘေလာ႔ဂ္ကင္းရင္း စာေလးေတြ ေရးရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဂ်ာ။