အခ်စ္ေတာ္ေလး ႏွစ္ေကာင္ (၁)

ပန္ပန္က သူ႕အိမ္မွာ ငယ္ငယ္က ေမြးခဲ့ဖူးတဲ့ ဘဲငန္းေလးေတြ အေၾကာင္းေရးေတာ့ ကိုယ္လဲ ကိုယ္အိမ္မွာ ေမြးခဲ့ဖူးတဲ့ ေၾကာင္ကေလး နဲ႕ ေခြးကေလး အေၾကာင္းကို ေရးခ်င္လာပါတယ္… တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ဓါတ္ကူးသြားတယ္လို႕ ေခၚရမွာေပါ့ေနာ္… ဒီရက္ေတြမွာ ေနကလဲ မေကာင္း၊ အၾကည္ဓါတ္ကလဲ နည္းပါးၿပီး စာေရးခ်င္စိတ္က ဟိုး ေအာက္ဆံုးအထိ ခြ်တ္ခ်ံဳက်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ စိတ္လြတ္ လက္လြတ္ ဟိုဟာလြတ္ ဒီဟာလြတ္ အစစ အရာရာ လြတ္တဲ့ ကိုယ့္ အခ်စ္ေတာ္ အေကာင္ေလးေတြ အေၾကာင္း ေရးတာကမွ ေကာင္းအံုးမယ္လို႕ သေဘာပိုက္ၿပီး ဒီပိုစ့္ကို ေရးပါတယ္…။ ဖတ္ၾကည့္ပါအံုးေနာ္…

(Photo from Google)

အေရးအခင္းနဲ႔ ကိုယ္တို႕ ေက်ာင္းေတြပိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႕ ေဆးေက်ာင္းက မပိတ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူက ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ မိဘေတြနဲ႕အတူ အိမ္အလုပ္ေတြလဲ ကူလုပ္ေနေသးတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အနားမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိမေနႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ္က တေန႕ တေန႕ သိပ္ပ်င္းတာပဲ လို႕ ေန႕ရွိသ၍ ဂ်စ္တိုက္ေနတဲ့အတြက္ အေဖၚရေအာင္ ေၾကာင္ေလး တေကာင္ေပးမယ္ လို႕ ဆိုလာပါတယ္။ ပထမေတာ့ ကိုယ္လဲ အင္တင္တင္ေပါ့… (စဥ္းစားပဲၾကည့္အံုးေလ… ကိုယ္က သူ႕ကို အနားမွာ ရွိေစခ်င္တာကို သူက ေၾကာင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့…) ၿပီးေတာ့ အိမ္က လူၾကီးေတြကလဲ ေၾကာင္က နံတယ္၊ အညစ္အေၾကးလဲ ကရိကထ မ်ားတယ္ ဘာ ညာ ေပါ့ေလ…။ အဲဒီလိုနဲ႔ သိပ္မၾကာခင္မွာ သူ႕အိမ္က ေၾကာင္မၾကီးက ေၾကာင္သားေလးေတြ ေပါက္လာပါတယ္။ စုစုေပါင္း ၄ ေကာင္ လို႕ မွတ္မိတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက သူ႕ညီမေတြကို ေျပာၿပီး တကိုယ္လံုး အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ ေၾကာင္အထီးကေလးတေကာင္ ကိုယ့္အတြက္ ယူလာေပးပါတယ္။ ေၾကာင္ေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလို႕ စ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာပဲ တအားခ်စ္သြားမိပါတယ္။ ေပးတဲ့သူကလဲ ခ်စ္လို႕ ေပးတာ ဆိုတာ့ ကိုယ္ကလဲ ခ်စ္ရတာေပါ့ေလ… ဟုတ္ဖူးလား... အဟဲ…

ေၾကာင္ေလးဟာ ၁၄ ရက္သားေလးမို႕ ေရာက္ခါစေန႕ေတြမွာ ႏို႕ေဖ်ာ္ၿပီး ကေလးေတြကို ေဆးတိုက္တဲ့ Tube မ်ိဳးေလးနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ အစက္ခ်ၿပီး တိုက္ၾကရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထမင္းကို ဝါးေကြ်းရပါတယ္… တလခြဲေလာက္မွ သူ ပံုမွန္ေလး စားတတ္လာတယ္လို႕ မွတ္မိပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ အင္မတိ အင္မတန္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အျဖဴေရာင္ ေဖြးဆြတ္ေနတဲ့ အေမႊးႏုႏုေလးေတြနဲ႕ တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ့ မ်က္လံုး ျပာျပာေလးေတြနဲ႕ ေၾကာင္ေပါက္စေလးဟာ တအိမ္လံုးရဲ႕ အသည္းစြဲေလး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ (အေပၚက ပံုထဲကနဲ႕ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကို တူပါတယ္၊ Digital ေခတ္ မဟုတ္ေသးေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြက HardCopy ေတြမို႔ အဆင္မေျပဘူး တခ်ိဳ႕ေတြလဲ ပ်က္ကုန္ၿပီ) သူကေလးကို စားရင္လဲ စားလို႔ ခ်စ္ရ၊ အိပ္ရင္လဲ အိပ္လို႔ ခ်စ္ရ၊ အေညာင္းဆန္႕ရင္လဲ ခ်စ္ရ၊ ေအာ္ရင္လဲ ခ်စ္ရ၊ ဘာလုပ္လုပ္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ခ်စ္ေနၾကရတာေပါ့…။ သူက ည အိပ္ရင္ ကိုယ့္ အခန္းထဲမွာ အိပ္ၿပီး အျပင္ထြက္ခ်င္ရင္ အသံေလး ေသးေသးေလးနဲ႔ ေအာ္ပါတယ္။ အခန္းတံခါးကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ဖြင့္မေပးရင္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ အသံက တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာတယ္…။ အညစ္အေၾကးေတြအတြက္လဲ ျခံေထာင့္ တေနရာေလးမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ျပဳမူပါတယ္။

ေၾကာင္နဲ႔ အတူတူနီးနီးကပ္ကပ္ေနရင္ ေရာဂါရတယ္တို႕ အေမႊးေတြ ပါးစပ္ထဲဝင္ရင္ ရင္ၾကပ္တယ္တို႕ သူမ်ားေတြေျပာၾကတာလဲ နဲနဲမွ အေလးမထားခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီ ေကာင္ေပါက္စေလးဟာ လူေတြနဲ႔ နီးစပ္ ယဥ္ပါးလြန္းေတာ့ လူစကားေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး နားလည္ပါတယ္။ အဖိုးကို ထမင္းစားဖို႕ လွမ္းေခၚရင္ သူက ေရွ႕က… တေယာက္ေယာက္ အျပင္က ျပန္လာရင္လဲ သူ အရင္ဆံုး ထြက္ၾကိဳရမွ… ကားစက္သံေလး သဲ့သဲ့ၾကားရင္ကို သူ သိေနၿပီ… ေနာက္ဆံုး ဖုန္းလာရင္ေတာင္ သူကိုယ္တိုင္ သြားကိုင္ေတာ့မယ့္အလား ေရွ႕ကေန အေျပးကေလးသြားတတ္ပါတယ္။

ကိုယ္ကလဲ တေန႕တေန႕ အဲဒီအေကာင္ေလးကို အလြန္အကြ်ံကို ခ်စ္ေနမိေတာ့ ေန႕တိုင္း သူနဲ႔ ဖုန္းေျပာတိုင္း ေၾကာင္ကေလး အေၾကာင္းပဲ ေျပာျပေနမိတယ္။ ၾကာလာေတာ့ သူက ကိုယ့္ကို အျမင္ေတြကပ္ၿပီး ေပးမိတာေတာင္ မွားၿပီလားလို႕ ျပန္ေတြးေနမိတယ္ ဆိုပဲ… (ဆိုပဲ… ဆိုပဲ…)

ဒီေနရာမွာ ေနာက္တခုေျပာျပခ်င္တာက တိရိစာၦန္ေလးေတြကို ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာစိတ္ရွိတဲ့ သူေတြဟာ အျပင္ပန္းမွာ မာေရေက်ာေရ ျဖစ္ေနေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ ပင္ကို စိတ္ေန သေဘာထားေတြဟာ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ၾကတယ္ ဆိုတာပါပဲ…။ အဲဒီေၾကာင္ကေလး အိမ္ကိုေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္က ကိုယ့္ေမာင္ေလးက အသက္ ၁၆ ႏွစ္ ၁၇ ႏွစ္… ေက်ာင္းေတြကလဲ ပိတ္ထားေလေတာ့ လုပ္စရာက မယ္မယ္ရရမရွိ…။ ၾကြပ္ဆတ္ဆတ္ မာေက်ာေက်ာနဲ႕ အိမ္မွာ ျငိမ္ျငိမ္မေနႏိုင္ပဲ အခ်ိန္ရတာနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ မိုးခ်ဳပ္ ညဥ့္နက္ လဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ခ်င္၊ ေဆးလိပ္ေလး ဘီယာေလး စမ္းေသာက္ခ်င္၊ လူၾကီးေတြ လစ္ရင္ ကား ခိုးေမာင္းခ်င္ေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးေပါ့။ အိမ္မွာ အဖိုးကလဲ စည္းကမ္းက ခပ္ၾကီးၾကီး၊ ေဖေဖကလဲ အနားမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ရွိမေနႏိုင္၊ ေမေမကလဲ သူ႔ကို ပ်က္စီးမွာစိုးေလေတာ့ ဟိုဟာ မလုပ္ရ ဒီဟာ မလုပ္ရနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္… ဟိုမသြားရ ဒီမလာရနဲ႔ စည္းကမ္းေတြထုတ္ၿပီး ဆူဆူပူပူလုပ္တတ္တဲ့ အခါေတြလဲ ရွိတယ္။

အဲဒီလို အျပင္မသြားရဘူးလို႕ ေမေမဆူထားတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ေမာင္ေလးက Walkman ကက္ဆက္ေလးနဲ႕ နားႏွစ္ဖက္ထဲ နားၾကပ္ထည့္ၿပီး တေန႕လံုး တညလံုး အခန္းထဲက အျပင္မထြက္တမ္း အိပ္ေနတတ္တယ္။ အဲဒီ ၾကြပ္ဆတ္ဆတ္ မာေက်ာေက်ာနဲ႕ တအိမ္လံုးမွာ အငယ္ဆံုး ေမာင္ေလးဟာ သူ႕ထက္ ပိုငယ္ေနၿပီး အိမ္သားေတြ အကုန္လံုး အေရးတယူရွိလွတဲ့၊ ေနာက္ၿပီး မေတာ္ရေသးတဲ့ အမ်ိဳးက သူ႔အမကို အီစီကလီလုပ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ေၾကာင္ကေလးကို သိပ္မခ်စ္သလို ခပ္စိမ္းစိမ္းနဲ႕ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ ေန ေနတတ္တာမို႕ ကိုယ္က စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ အကင္းပါးလွတဲ့ ေၾကာင္ေလးကေတာ့ ေမာင္ေလးကို ေမေမဆူရင္ ေမာင္ေလးအနားမွာ မ်က္ႏွာေလး ငယ္ငယ္နဲ႕ သြားကပ္ၿပီး ပြတ္သီး ပြတ္သပ္ လုပ္ေနတတ္တယ္။ ပထမေတာ့ ေမာင္ေလးက သူ စိတ္အလိုမက်ရင္ ေၾကာင္ေလးကို မဲၿပီး ရိုက္ခ်င္ ပုတ္ခ်င္တတ္တယ္ လို႕ ကိုယ္ေတြ အားလံုးက ထင္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တို႕ ထင္တာ မွားတယ္။

(ဆက္ရန္)